Poezi nga zemra!

[hajla]

*Ylli im, Lart ne Qiell*!

eja yll, mos rri meri,
ma sjell driten ne syt emi..
mi sjell rrezet bashk me diellin
e kur dielli te me ngroh..
ma sjell shiun t'me fresko!"

[Poeti]

NËN UJVARAT E KULLUARA

1.
Lëshoja vështrimin atje në largësi
Aty ku bardhësia botës i jep dritë
Aty ku je ti bjondina ime e bukur
Nën ujëvarat, duke më pritë!

2.
Hap krahët si shqiponja të fluturoj
Kaltërsitë e qiellit pa frikë ti zë,
Të ulem aty në luadhin e gjelbëruar
Njëherë të jem me ty dhe kurrë mos të të lë!

3.
Vështrimin tënd pishë, sërish ta takoj
Dhe zemrën e madhe që në gjoks e ke,
Zërin tënd të ëmbël sërish ta dëgjoj
Atëherë kur thua:” Rri, vetëm mos më le”!

[__SwEeT_GirL__]

Shume te lezecme vjershat

urime te gjitheve...

Keep it up

[hajla]

NËN UJVARAT E KULLUARA

1.
Lëshoja vështrimin atje në largësi
Aty ku bardhësia botës i jep dritë
Aty ku je ti bjondina ime e bukur
Nën ujëvarat, duke më pritë!

2.
Hap krahët si shqiponja të fluturoj
Kaltërsitë e qiellit pa frikë ti zë,
Të ulem aty në luadhin e gjelbëruar
Njëherë të jem me ty dhe kurrë mos të të lë!

3.
Vështrimin tënd pishë, sërish ta takoj
Dhe zemrën e madhe që në gjoks e ke,
Zërin tënd të ëmbël sërish ta dëgjoj
Atëherë kur thua:” Rri, vetëm mos më le”!

Poeti sa me andje paskeni shkruar keto vargje miku, nder poezit ma karakteristike kjo e bjondines,lol! Gezuar 2006-shten.. nje vit i mbar per poezit komplimente...hajla!

[Poeti]

URAGAN NË ZEMËR

1.
Një erë e lehtë më përshkoi
Mu sikur flladi në pranverë,
Lehtas hyri në zemrën time
Dhe aty mbeti përherë!

2.
Ngadal era u bë uragan
Që zemrën nuk ma len të qetë,
Për qudi e dua këtë uragan
Dhe nga ai s’ndahem për jetë!

[Poeti]

SI HIJE

1.
Pas teje po vijë sikur një hije
Që trupin e përcjell aty ku ka dritë,
Jeta po më kalon i thyeshëm si hije
Mbi gurët e jetës, emrin duke të pëshpëritë!

2.
Po tretem sikur një pikë loti
Në lumin që jeta e ndërton,
Po zverdhem, po thahem sikur gjeth në vjeshtë
Çdo ditë e jetës njësoj po më shkon!?

3.
Të vjedh shikim tënd ngadal
Sikur një hajdut i madh,
Por ti ec përpara, pa mua
Unë mbetem vetëm që të qaj hall!

4.
Me rrezet e tua desha të ngroh trupin
Freskinë e zemrës ta ndjej me ty,
Por ti ike larg atje prapa diellit
Dhe rrezet në mua nuk i le me hy!

[molleendaluar]

Do inkuadrohem edhe une pak ne kete teme, se me pelqejne shume poezite qe jane ketu dhe me duken qe me te vertete jane nga zemra. Do i postoja edhe une disa qe i kam shkruar nga zemra, nese me lejoni.
Ju deshiroj pune te mbare, vetem vazhdoni, jeni poet te vertete.

[molleendaluar]

Kur mendoj për ty….

I mbylli sytë
e shoh fytyrën tënde
Imagjinoj buzëqeshjen tënde
dhe përqafimin tënd të ngrohtë
E ndjej puthjen tënde
të nxehtë e të vërtetë
Kur mendoj për ty
Jeta ime është komplet

I hapi sytë
dhe ti s’je këtu
Shikoj jashta dritares
dëshiroj të jesh me mua
Duke ndjerë dhembje thellë përbrenda
S’kam ku të shkoj
S’kam ku të fshihem

Jemi largë e të ndarë
Por ende je ti që
ma mban zemrën gjallë
I mbylli sytë
Dëgjoj zërin tënd
,,Të dua” përshpëritë

Imagjinoj buzëqeshjen tënde
Pasionin tënd poashtu
çfarë s’do të kisha dhënë
që ti të ishe këtu
Koha shkon
Jeta vazhdon
dhe ti ende je
I vetmi per mua
kjo është e vërtetë
kur mendoj për ty
Jeta ime është komplet.

[molleendaluar]

EH, JETA!

Une nuk isha aq e lumtur
nuk isha mesuar qe te me duan
por pse u desh te vije ne jeten time
Une kete per ta kuptuar

Edhe ashtu s’doja te isha aq e lumtur
me mjaftonte dashuria amenore
Se dashuri tjeter s’kisha perjetuar ne kete jete
ndersa ajo me shoqeron prore

Ne zemren time u mboll veq urrejta
qe ndjenin njerezit per mua
Por tani s’po di as vete
Mos valle edhe mua ne njeri te tille
Me kane shendrruar?

Por, realisht nuk e di ç’kam bere
nuk besoj se jam sjellur keq
Vetem jam munduar qete te jetoj
nuk e meritoj ate qe me bene
Vertete nuk e meritoj

Ndoshta ju mendoni ndryshe
Se me shihni nga kendi juaj
Por te veheni ne poziten time
Valle asnjehere s’keni menduar?

Natyrisht qe s’keni menduar
Se s’keni kohe te merreni me mua
Ju jeni aty, vetem kur doni
Jeten per te ma helmuar

Te dirigjoni ndjenjat e te tjereve
te shikoni permes urrejtjes
kete iu kishin mesuar
E ju kurre su munduat
kete per ta ndryshuar

Por pse flasim per ndryshime
kur vete nuk mundem te ndryshoj
Te jetoj jeten time
e per ju te mos mendoj

Por mendja e mallkuar
vetem te keqijat mi perkujton
Por nuk ka faj as mendja e as zemra e shkrete
se ka harruar kur ka pasur
dite te bukure ne kete jete.

Ditet e bukura per mua kane mbaruar
ndoshta ende pa filluar
Po dale, dale me duket se
ato fare s’kane filluar

S’kane filluar se ekzistuari
ne kete bote mekatare
ku vetem te keqen e njoha
e te miren gati fare

Nuk do ta njihja ende gjate
po mos te takoja ty
ne te bekuaren nate
Nate qe vazhdoj ta bekoj
qe se paku kete jeta
mundi te ma ofroj

Falenderoj Zotin
qe diku ne fund te jetes sime te gjeta
falenderoj shkronjat e arta
nepermes te cilave degjoja
fjale shume te dashura

Fjale qe moti si kisha degjuar
fjale qe s’dija ne gjuhen tone
ne kane ekzistuar

Te faleminderit shume
per te gjitha qe mi ofrove
faleminderit per fjalet e bukura qe mi the
qe do te deshiroja ti degjoj edhe me tej

Ndoshta te me thuash fjale te bukura
ti ke per te vazhduar,
fjale qe te ngrisin ne qiell, e te bejne
te ndihesh si hyjneshe
por une s’do te jem aty per te degjuar
afer s’do te me kesh

I lutem Zotit te me fal
per secilin hidherim, shqetesim
qe ta dhashe ne kete jete
I lutem me pergjerim

E, edhe ty te lutem
te mundohesh te me kuptosh
sepse anje te keqe
nuk ta deshiroj

Deshiroj qe moti
te me kishe harruar,
e nganjehere them me vete
Me mire kurre te mos me kishe takuar

Shume kenaqesi me dhurove
gjera te mira gjithnje per mua mendoje
E une ç'bera per ty qe shihet nga jashte
te dhashe shqetesimet e mia
Sikur ti nuk kishe mjaft

Se perbrenda kisha dashurine
qe pervelonte si diell
Dashurine e çilter
qe kurr me pare se kisha ndjere

Dashuri qe ende jeton
dhe duke iu falur asaj çdo gje
Lehte e perballoj.

Do te perballoj te gjitha veshtiresit
gjithçka qe do te me del perpara mua
Do ta mund edhe te keqen
se ende une ty te dua

Do vazhdoj te jetoj
per dashurine amenore
per dashurine tende dhe lumturine
Qe ti ma dhurove

[molleendaluar]

Zemër e lënduar…

Më tha se më do,
se jam e çmueshme për të.
Por e dija se diçka fshihte
nga mënyra se si fliste.

Sikur zemra deshi ti fliste
më shikoi me dhembshuri.
Më tha ,,Unë të dua”,
por duhet të largohem nga ti.

E dija se s’ishte e lehtë për të
të mi thoshte ato fjalë,
më tha: ,,Shpresoj se s’do të lëndojë
dikur prap do të jemi bashkë”

Desha të qëndroja e fortë,
të mos dobësohesha para tij,
Por lotët me vërshuan faqet
dhe ranë mbi gjoksin tim.

Vazhdoi të më ngushëllonte,
më tregonte se sa më donte,
Por tani ajo s’kishte rëndësi
ai nga unë po shkonte.

Kur më dha puthjen e fundit,
dhe lamtumirë më tha.
Atëherë zemra ime
Përgjysmë u nda.

Në atë moment dëshirova,
që ta urreja pa fund
Por e dija se ende e dua,
dhe do ta dua përgjithmonë.