Poezi nga zemra!

[Veshtrusja]

PRANGAT PËR LIRINË
Luftë, gjak, britma
Liria troket në derë
Nga majat e malit
Zëra vijnë,
Çlirimtarët kërcejnë
Nën breshërinë e plumbave
Vallen e lirisë.
E në zemrat tona
Rritet një dëshirë
Një gëzim lulëzon
Luadhet tona
Janë logu
Ku flamuri i lirisë
Krenar valon.

Sot ah sot!
Në Kosovën e larë me gjak
Prangat iu vehen
Trimave të lirisë
E vallen e hedhin
Trathëtarët
E bulevardeve plotë dritë,
Të vdekurit
Nuk mund ti burgosin!?

Poeti, shkruani shume bukur. Vecanerisht me pelqeu "Prangat per Lirine".

[Poeti]

Laguna Blue- të faleminderit që më nderove me paraqitjen tëndë këtu edhepse me poezinë e njejtë!
Të isha lutur që të postosh edhe më tutje ....
Vështruesja - Poezia "Prangat për Lirinë" do të kisha dashur të mos jetë shkruar kurrë, por çfarë ti bëjmë fatit të popullit të cilit i takojmë (kam frikën se edhe komandanti legjendar Adem Jashari, po të ishte gjallë do ta burgosnin), po e merre me mend kush do ta bënte këtë!
Qëndro edhe më tutje me ne në këtë temë, të lutem.

[Poeti]

NJË JETË

1.
Nën dritën e diellit që lind
Erdhëm në këtë botë,
Me shpresa, me gëzime, me vaj
Dhe nga kjo shkojmë me lotë!

2.
Që nga ditë e parë e lindjes
Jetuam sikur s'kemi për të vdekë,
Por aq shpejtë koha kaloi
Sikur nuk ishim fare në jetë!

3.
Krijuam, punuam, ndërtuam
Sollëm ç'kishim për të sjellë,
Dhe në fund korrëm vdekjen
Pasi lindjen kishim mbjellë!

[Poeti]

[U] PA TITULL[/U]
1.
Sa fuqi ka një shiqim
Që të therrë drejt në zemër,
Prej nga vjen tërë kjo forcë
Që të prekë gjer në thembër!

2.
Të molis, të këputë
Me gjithë forcën tej të shpon,
E ndjen dhembjen, e ndjen therrjen
Prap pa të dot nuk jeton!

3.
Të përplas nëpër gremina
Pastaj të bartë lart në qiell,
Shpesh të bëhet errësirë nate
Dhe pastaj dritë dhe diell!?

4.
Të bën me lotë, të bën me gaz
Pastaj në flatra të fluturosh,
Të bën të fortë, të bën të ditur
Dhe pastaj t'bën të gabosh!?

5.
Kush me botën kështu vepron
Kush e ka tër këtë fuqi,
Me ndjenjat tona kush kështu luan
Përveç teje DASHURI!?

[Poeti]

VUAJTJE DHE DASHURI

Jam i lumtur që po shkruaj
Pra jetoj edhe pse vuaj,
Këtë vuajtje dhe dashuri
Do të ndiejmë veç unë dhe ti!

[Poeti]

PA TY

Dielli në horizont
Lindi si gjithënjë,
Me premtimin e zakontë
Për ditën e re.
Dhe sot më trembëdhjetë
Të ditës së premtë,
Lindi po ky diell
Në horizontin e zymtë
Të jetës plotë brenga!
Zemra ime e veshur
Me akull Sibiri
Ftohtësi nga brenda.
Rrezet e diellit
Nuk arrinin akullin,
Dashuria kaherë
Kishte vdekur.
Arterja ishte mbyllur
Nga lëmshi i halleve
Fundi i kësaj bote
Dukej në horizont
Dita e re nuk do të lindë
Pa Ty!

[Poeti]

KORRJA

U nisa në pakthim
Rrugës së errësirës,
U ula të pushoj
Në trenin e pritjes,
Mbi kokën time
Kalonin lotët e shiut,
Në luadhin e jetës
E korrja vdekjen,
Mbi bardhësinë e kokës sime
Fluturonte çmendia!

[Brari]

Poezi te bukura e sidomos ajo "Nje Jete"..

urime Poeti..

[Poeti]

Të falemnderit Brari.
Njeriu duhet gjetur të mirat edhe aty ku nuk janë, sepse të këqia ka gjithkah!

[Tironsja_PHILLY]

Urime Poeti! Ke fjale te qarta e te ndjehshme. Ne disa nga vargjet e tua un shikoj situata qe kam ndjer vet ne jetem time... ti sikur i ke par e i ke ritreguar... Bravo! Me pelqen shume menyra se si i pikturon ne mendje ato ide...