Poezi nga zemra!

[Poeti]

Po e sjell para jush një poezi të cilën e shkruajta pak më parë, por që flente gjatë në zemrën time. Shpresoj ta pëlqeni

MË PYESIN

Më pyesin gjithnjë
Pse lot derdhë e s’ndalem kurrë?
Them: Ngase në ne fshihet një fomi
Edhe kur në moshë themi: U bëra burrë!

Më pyesin po ashtu
Pse vuaj e s’ndalem dot?
Them: Sepse kjo botë
Është e mbushur me lot!

Më pyesin
Ç’shtë dashuria?
Them: Mos më pyetni mua
Por vuajtjet e mia!?

17.07.2008 / 21:54

[[LoTi]]

Puthme!

Puthme fort puthme e mos ndalo,
merrma frymen me ngadale!
Permbi mua embel pranvero,
porsi dielli mbi boren e bardhe!

Puthme prap puthme si di ti,
çoma trupin ne ekstaze;
Sikur flladi i veres ne nxehtesi
joshme ti pa thene nje fraze!

Puthme ti puthme me mijera here,
qe dhe engjejt t'na kene zili!
Prekmi buzet me buze si floket ne ere,
jepme zjarr ne brendesi!

Falmi mua buzet e embla,
falma mua trupin tend!
Dashurine tende shume ma ka enda
le te kallim flake kete vend.

[[LoTi]]

Heret a vone.

Heret a vone, po nuk lashe nam
ne ndonje ves te çthurur a prapesi,
prap tek sofer-varfra me u kthye kam
me te kuqin ne gjak o vellezerit e mi,

se jam si trofta e tretun nga rrjedha
qe ne lindje, larg nga e saja strofull,
qe tash rrjedhes kundra i shkon se zemra
don te kthehet ku lindi per te ngordhur.

[[LoTi]]

...e atdheu çthurur.

Gardhiqet e botes po thurim
me brinjet tona tash sa mot
e atdheu im nuk ka gardhiqe.
Rrenjet qe lame pas po shkulim
pasi dime se kopshtari s'u del zot
e ne thatesire ngadale do digjen.

[[LoTi]]

Dy yje.
U pane dy yje sysh mes tyre dhe kete nate,
- shpejt u skuqen,
- boten ndriçuan.
U aviten dhe flertuan bashke shume gjate,
- pastaj u puthen,
- u dashuruan.
U perqafuan prej shikimeve te mia tinzare,
- e u turperuan,
- udhen moren.
U kredhen ne te artat rreze krrepuskolare,
- ku dhe jetuan,
- me qiellin prore.

[[LoTi]]

Eja te dashurojme prane dritares

Tash eja e dashur, te dashurojme prane dritares,
qe t’na lakmojne te gjithe kuriozet e mbare lagjes,
ata, qe kohen ma renduan mbi shpatulla çdo nate,
mungesen tende ne trup, ma gllenden porsi plage.

Lakuriq te dashurojme e dashur, pa gajle, deri vone,
te krenohemi me afshin e ndezur ne dhomen tone,
t’na xhelozojne fqinjet e zgurdulluar, si une me pare,
kur s’te kisha prane e kundroja i etur, si lisi i thare.

Te çmallemi mu ketu, perpara perdes gjysmehapur,
per zerat qe sonte heshtin, por shpesh me kane tallur
kur per syçkat e mi tinzar perleshje sensuale aktronin,
duke me shpuar ne gjoks, pa ditur se sa me mundonin.

Ta kuptojne dhe ata, qe sonte, vrojtojne te vetmuar,
se jeta ka dy faqe, ku veç ne njeren jeton i dashuruar,
ne tjetren do jesh e do xhelozosh dashurite ftojake,
qe te pervelojne nga larg me epshet e tyre bubulake.

[Agim Doçi]

Urime LoTi. Mjaft te ndjera poezite e tua.

[ooooo]

Po e sjell para jush një poezi të cilën e shkruajta pak më parë, por që flente gjatë në zemrën time. Shpresoj ta pëlqeni

MË PYESIN

Më pyesin gjithnjë
Pse lot derdhë e s’ndalem kurrë?
Them: Ngase në ne fshihet një fomi
Edhe kur në moshë themi: U bëra burrë!

Më pyesin po ashtu
Pse vuaj e s’ndalem dot?
Them: Sepse kjo botë
Është e mbushur me lot!

Më pyesin
Ç’shtë dashuria?
Them: Mos më pyetni mua
Por vuajtjet e mia!?

17.07.2008 / 21:54

Ndihem shume e nderuar, Flm xhaxhi poeti

[Poeti]

Ndihem shume e nderuar, Flm xhaxhi poeti

Te falemnderit ty qe me lexon dhe me vlereson mikesha ime e çmuar!

[Poeti]

MOS MË KUJTO

Të lutem mos më kujto
Sepse nuk duroj dot,
Ngase që nga ikja jote
Jam i mbuluar me lot!

Të lutem mos më fol
Sepse çdo fjalë e jotja më kujton,
Ditët kur ishim të dashuruar
E tash zemra vajton!

Të lutem shumë mos më shkruaj
Çdo shkronjë në letër më vret,
Kuptoje se pas ikjes tëndë
Për mua s’ka më jetë!

20.07.2008 / 10:53