Poezi nga zemra!

[Agim Doçi]

Poeti im fisnik.
Lejom të rreshtoj disa vargje të mijat, si respekt për vargun tuaj tejet poetik.
Sinqerisht Agimi

Unë milingonë kam qefë të isha
Sa forcë të madhe ajo ka!
Se mban mbi supe të atilla pesha
Shtatë herë nga vehtja më të mëdha

Do kisha qejfë të isha buall
Të çel ugaret ku mbillet drithë
Të hiqja pas qerret me grurë
Të kishte BUKË…BUKË për të gjithë !

S’do ishte keq të isha zog
Dhe krahë të kisha për fluturim
Por jo ama të isha korb,
që kërrmat ha në pikëllim…

dhe peshk me hala do të pranoja
në det të kripur…o në liqen
por midis shokëve kurr s’do doja
të isha unë një peshkaqen!

Ndaj jam më i lumturi shqiptarë
Madje dhe shkruaj poezi.
Se mbaj mbi supe të thjeshtën fjalë
Të madhërishmen fjal’ NJERI.

[Poeti]

Poeti im fisnik.
Lejom të rreshtoj disa vargje të mijat, si respekt për vargun tuaj tejet poetik.
Sinqerisht Agimi

Unë milingonë kam qefë të isha
Sa forcë të madhe ajo ka!
Se mban mbi supe të atilla pesha
Shtatë herë nga vehtja më të mëdha

Do kisha qejfë të isha buall
Të çel ugaret ku mbillet drithë
Të hiqja pas qerret me grurë
Të kishte BUKË…BUKË për të gjithë !

S’do ishte keq të isha zog
Dhe krahë të kisha për fluturim
Por jo ama të isha korb,
që kërrmat ha në pikëllim…

dhe peshk me hala do të pranoja
në det të kripur…o në liqen
por midis shokëve kurr s’do doja
të isha unë një peshkaqen!

Ndaj jam më i lumturi shqiptarë
Madje dhe shkruaj poezi.
Se mbaj mbi supe të thjeshtën fjalë
Të madhërishmen fjal’ NJERI.

I nderuari z.Agim,

Eshte respekt i vecante per mua prezenca jote ne temen time dhe, padyshim vleresimi yt (edhe kritike e ashper po te jete) ka vleren e vecante per mua.

Te falemnderit per prezencen tende ketu.

Miqesisht Poeti

[Syku]

Ja

Ja, u ngrysen gjaktrazuarat fluturimthi,
moren rrugen te pangira stomak-voglat,
po mbledhin kokrra gruri a kokrra misri
per t’veruar a per t’dimeruar, milingonat.

Si s’u lodhen pa pushuar asnje grime?!
Po punojne e po ndertojne folene e tyre,
po hartojne e po enderrojne qyteterine,
ndersa qielli me re u mbushet para syve.

Pa meshire ua merr serish te korrat, shiu
dhe u shkrepetin afer kercenim viganesh.
U permbyt toka dhe pastaj desh i perpiu,
por u grupuan rishtas si skllever tiranesh.

Qullosur me humbje, ne kembe ç’i mban?
pyes veten e lotet me rrjedhin fshehurazi.
Çfare dine per jeten qe rrefyer s’na kane?
kembengul ne meditimet e mia vjedhurazi.

[Poeti]

Pershendetje per ju te nderuar qe me lexoni dhe me vleresoni:

KUR MË NUK KE BUZËQESHJE

Kur trishtimi të reflekton në sy
Ngase diellin e kanë mbuluar retë,
Kur mendon se bota është me Ty
Por rrugën e jetës e kalon fill vetë!

Kur nuk merr frymë dot
Por erërat të thajnë,
Kur këmbët të këputen
Dhe më nuk të mbajnë!

Kur nga dhembja që ndjen
Më dot nuk buzëqesh,
Kur ti vishesh
E bota të çvesh!

Kur ti dashuron,
Por lot ke në sy
Kur ti i ofron të gjitha
Dhe gjen veç trathëti!

Mbështet kokën tek unë
Dhe lotët zbrazi mbi mua,
Edhe nëse të urren tërë bota
Mos harro: Unë TË DUA!

17.03.2008 / 11:00

[Poeti]

LUNDROJ NË SYT E TU!

Në thellësinë e syve tu shikova
Botën e tërë e gjeta aty,
Si rrezet që dielli mbi tokën lëshon
Rrezaton dhe ti plot bukuri!

Hyra në thellësinë e tyre
Duke lundruar mu si një detar,
Kam parë në jetë shumë sy
Por si sytë e tu jo kurrë më parë!

Dhe një pikë loti në qepallën tënde
Lot gëzimi fatmirësisht,
Më morën sikur merr në përqafim era
Për vehte më bën tërësisht!

Tash lundroj detit të paanë
I përkëdhelur nga rrezet e diellit,
I humbur në shikim tënd
Sikur retë që lundrojnë qiellit!


21.03.2008 / 8:10

[Poeti]

I TRETUR NË BUZËT E TUA

Ëndërroj shijen e buzëve tua
Që sikur mjalti kanë ëmbëlsi,
Zgjas buzët e mia drejt teje
Të të puth me shumë dashuri!

E ti largon kokën prapa
Bëhesh se s’më don,
Por e di se zemra jote
Për mua loton!

Buzët i lëpin me afsh të pa shuar
Gjersa sytë ti mbulon shkëlqimi,
Kurse unë tretem mbrenda teje
Dhe diku larg më humb vështrimi!

Ti si lozonjare sillesh përrreth meje
Më ngacmon, më josh me dashuri,
E unë i tretur brenda buzëve tua
Lundroj në botën plot lumturi!

22.03.2008 / 10:10

[canzemer]

Hejj shqipja e shqiptaris
SHetit mbi qiellin e kalter
Ke fituar pavarsine
Me gjakun e djemerise

Fluturo mbi re e lire
Se gjakun ta kemi mpire
Ste ndal dita as nata
Me yje nen dy shpata

Ma ke bere zemren gjelberim
Ke kthyer knaqesin ne shpirtin tim
Mu zgjeru gjoksi mu ba mal
Ska kush lirin tma ndale

[Agim Metbala]

"Poet" inderuar,
Po e rikthej vehten në vitin 1970, atëbotë si gjimnazist, kam dërguar përmbledhjen time me vjersha për fëmijë, bibliotekës "Xhepi im", në kuadër të "Rilindjes" së atëhershme për botim. Më kujtohet si sot, recensentët për vlerësimin e përmbledhjes sime, ishin caktuar të respektuarit z. Rexhep Hoxha, i ndjeri Rifat Kukaj dhe Rrahman Dedaj. Pas vlerësimit, përmbledhjen ma kthejnë duke i vlerësuar mbi 30 vjersha që kalojnë për botim, ndërsa mbi njëzet sosh, më kanë porositur të bëjë përmirësime e pastaj ta dërgojë sërish përmbledhjen me përmirësime për botim...
Me të drejtë apo pa të drejtë (ishte koha ime e moshës së adolishencës), unë më kurrë nuk kam dërguar përmbledhjen e cituar për botim, por atëbotë tash të ndjerit Rifat Kukaj, mikut tim shumë të respektuar ( e kam njohur më vonë), një shkrimtar shumë i madh për fëmijë, njeri me vizion shumë të gjërë, me vyrtyte njerëzore që do t'ia kishte lakmi secili njeri, njeri okatar i lindur... e çka mos tjetër,i pata thënë atëherë pak si me hidhërim : "Baca Rfat, unë më nuk do t'ua dërgojë përmbledhjen time, por më besoni, unë pandam "Pionierit", do ta botoj revistën time për fëmijë me një të vetmin qëllim - që t'i zbulojë talentët në trevën ku unë jetoj"!
Baca Rifat si baca Rifat që ishte, më buzëqeshi si dielli pranveror, duke i shtrirë rrezet e sinqerta dashurie (kohë e socializmit e botimet lejoheshin nga ish organet krahinore të kulturës), më tha: "Po si do ta bësh kët ti Agim"? Ia ktheva përgjigjen pak me nxehtësinë rinore: "Do ta bëj, do ta bëjë baca Rifat"!
Pas shumë vitesh nga ajo bosedë me baca Rifatin e nderuar, unë në vitin 1986, vërtetë startova me Revistën letrare për fëmijë "Filizat", të cilën revistë e kam botuar dhe vetëfinansuar aty këtu me ndërprerje, deri në vitin 2005, ku kanë defiluar qindra penda e një numër i madh i tyre tash më janë efirmuar si poetë me koxha emër - Xhevdet Bjraj, Miftar Kryeziu, Irfan Cana, Fahredin Shehu -Dadushi, Milazim Bajraj, Xheladin Hamza, Fahrie Pallqa, Fitore Metbala e shumë e shumë emra të tjerë.
Krejtë këto fjalë të kota i shkrova, me një të vetmin qëllim që juve poetëve të rinj,
t'ju tregoj se ju është ofruar mundësia që telentin e vet ta shprehni në mija variante e në mija vende pa u penguar nga askush.
"Poet" i nderuar, sot e shfrytëzova kohën dhe i lexova poezitë tua.
Të them edhe diçka?
Te secili poetë që paraqitet në Forumin Shqiptar, nëse shoh se bile një troh se jep shkëndia të para vezulluese të shkrimit, do ta përcjelli në vazhdim, do ta përcjelli rrugëtimin e tij, derisa të futet në "autostradë", atëherë do ta lët ë vozis vet...
"Poet" i nderuar, je vlerësuar nga shumëtë tjerë, unë nuk do të them më shumë, ke prirje, por të jap NJË KËSHILLË TË VOGËL që duhet ta kesh parasysh vazhdimisht sa herë ta marrish lapsin në dorë - pas secilit shkrim, duhet të kesh parasysh çdo herë pas tij, vijnë me mija lexues e me po aq shije...
Qasju seriozisht shkrimit, se ti ke këtë mundësi.

Me respekt!

Agim METBALA

18.04.2008

P.S. Po të shkruaj vonë dhe pae korigjuar shkrimin.

[AnGeL_DeViL]

Ueeeeee sa te bukura keto poezite

[ThE_DaRk_NiGhT]

Ueeeeee sa te bukura keto poezite

Po re lal ka njerez te frymezuar ka tjere te pafrymezuar :d