Poezi nga zemra!

[Poeti]

KJO NATË

1.
Natë e ëndërrave të mia
E ëndërrave të pa ëndërruara,
Natë me shijen e kujtimeve
E epsheve të pa shijuara!

2.
Natë e pritjes, e vetmisë
Natë pa yje dhe pa hënë,
Natë e zemrës së vetmuar
Jetime si fëmiu pa nënë!

3.
Natë e lindjes, e vdekjes
Natë e shijes së hidhur në buzë,
Natë e diellit që të përvëlon
E dashurisë që është përbuzë!

4.
Vetmia në natë bashkë dhe trishtimi
Dashuria e ngulfatur, e varur në litarë,
Kujtimet që humbin në mjegullën e dendur
Dhe asgjë më këtu nuk është si më parë!?

[Poeti]

ME SHIJEN TËNDE


1.
Më bartë era hapsirave të pa skaj
Sikur jam një gjeth nga vjeshta i vyshkur,
Dhe zamra të rrahurat i ka si me dhunë
Sikur jam një robot nga jeta i ndryshkur!

2.
Në buzët e mia mbeti shija jote
Vetëm si kujtim i çasteve të lumturisë,
Që më përcjell në çdo hap të jetës
Në luftën që unë bëj kundër vetmisë!

3.
Dhe shiu që nga sytë e mij në tokë bie
Burimin e ka thellë, shumë thellë në mua,
Piknisje e ka zemrën time të lënduar
Zemrën që qanë dhe kur thotë: Të dua!

[Poeti]

VERA QË IKU NË PAKTHIM

1.
Më pëlqente dikur një fjalë
Që më nuk e gjej dot,
E përpiu nata bashkë me kujtimet
Kërkimi im në fjalorin e jetës tani është i kotë!

2.
Më pëlqeu dhe më s’më pëlqen
Edhe dashurinë t’më ofrojnë të tjera,
E humba përkëdheljen bashkë me dashurinë
Thonë një herë vjen vera kah dera!

3.
Vera ime erdhi dhe iku në amshim
Mua më la me duar në gji
Ajo që pëlqeja tani është veç ëndërr
Ëndërr që e ëndërronim dikur unë dhe ti!

[Poeti]

SIKUR TË ISHE ME MUA

1.
Dielli i mëngjesit do të ishte më i bukur
Dhe era e ftohët do të më ngrohte në zemër,
Dashuria që e kam thellë në zemrën time
Do të më përshkonte nga koka në thembër!

2.
Por ti fizikisht je shumë larg nga unë
Dhe vetëm kujtimet na mbetën në mes,
E unë i zhytur thellë në mendime
Ardhjen tënde tek unë me shumë mall e pres!

3.
Sytë e tu i vështroj në foton që mbaj pranë
Sikur me shikojnë me shumë nostalgji,
Dhe më bëhet sikur me zë të lartë më thonë
Aty ku jam unë gjithënjë do të jesh dhe ti!

[Poeti]

NUK MË LE!?

1.
E mbys unin tim aty në thellësi
Me goditjen që jep dashuria,
E varros në thellësit e zemrës
Aty ku tani banon vetmia!

2.
E nxjerr tërë helmin që jeta më solli
Uragan mbi mua me plotë fuqi,
Dhe provoj sërish ti rikthehem jetës
Kësaj jete të mbushur plotë me trathëti!

3.
Dhe tentoj të fshijë gjithë çka të kaluar
Të mbyllë sytë dhe të kthehem në fillim,
Por nuk më lënë lotët, as edhe kujtimet
Nuk më le krenaria, as dhe uni im!

[dp17ego]

TE PRES!

Nen hijen e trungut madheshtor
Te pres
Kafen e mengjesit
Nuk e kam pire ende!
Nje re e zeze mbi koke me vjen
Dhe njemije halle me sjell ne mendje!
Te pres rene te ma largosh
Rrezet e diellit me ty do te vijne
Dhe buzeqeshja ne buzet e mia
E lisi do te jete deshmitare
I dashurise sone
Ne trungun e tij
Dy zemra do te gdhenden
E c'faj ka lisi ti demtojme trungun!!??
Zemrat do ti gdhendim
Ne kokat tona
Truri yn do te jete
Jasteku i bute
Ku enderrat tona
Do te gjejne prehje
Dhe vetem une e ti
Do te kemi qelesin
Deren e dashurise per ta hapur
E trungu madheshtore
Do te jete deshmitare
I nje dashurie qe nuk perendon
E ne vjeshten e jetes sone
Gjethet e tije
Me verdhesine e tyre
Do te flasin per dashurine
Te rena mbi kokat tone
Te veshura me pelerinen
E dimrit te jetes sone!!

Plot ndjenje miku im, por pse vuan kaq shume
Te lumte

[dp17ego]

Eh moj Ereza,

Sikur poetët ta bënin politikën, askush në botë nuk do të vuante, sepse poetët vuajn në emër të tyre.
Kam frikën se ata që merren me politikë nuk dijnë as të lexojnë gazetat se lene më literaturë më të rëndë (të mos flasim për poezinë)

te lumte poet. te lumte

[Poeti]

te lumte poet. te lumte

Te faleminderit per vleresimin.
Me vie mire qe te pelqejne shkrimet e mia, kjo me ben te ndjehem krenar per pune qe bej ketu...

[Poeti]

TË KËRKOJ ATY KU NUK JE

1.
Mundohem më kot të mbyllë sytë
Që së paku në ëndërr Ty të të gjej,
Dhe aty ku nuk na sheh askush
Dhembjen dhe dashurinë Ty të ti rrëfej!

2.
Por nuk ia arrij dot as këtij qëllimi
Sepse sytë më hapen sikur për inatë,
Dhe kur ti provon nga larg të afrohesh
Jeta ne na ndanë mu sikur me shpatë!

3.
Lindëm ne në kohra të ndryshme
Sikur në dy botëra nga koha të ndarë,
As dhe yjet në qiellin tonë të jetës
Bashkimin tonë nuk kishin paraparë!?

4.
E ne kundër fatit s’mund të bënim gjë
As rrjedhën e jetës se ndryshonim dot,
Ndoshta do të takohemi ne në botën tjetër
Pasi s’mund të takoheshim kurrë në këtë botë!

[Poeti]

FLOKËT E TU
1.
Era fryn me lehtësi
Flokët e tu i ledhaton,
Një fije floku të shkëputet nga koka
Dhe në duart e mia mbaron!

2.
E afroj me mall aromën të ia ndjej
Më duket sikur ty të kam në duar,
Një parfum për mua i njohur
Sikur zemrën është duke më shpuar!

3.
Mbi fijen e flokut tënd një lot më bie
Dhe ditët e kaluara në mendje më sjell,
Përse u desh kështu që të ndodhë
Një fije floku kaq shumë vuajtje të mbjell!?

4.
Me shumë nostalgji poshtë ulë sytë
Qepallat më rëndohen të mbushura me lot,
Dhe thellë në zemrën time e ndjej
Vuajtjet e kësaj jete që pa ty është e kotë!