Poezi nga zemra!

[Poeti]

DREJT VDEKJES

1.
Minutat ecin me rrjedhën e vet
Çdo ditë drejt vdekjes po shkoj,
Të kaluarën e jetës sonë
Me nostalgji e mall e kujtoj!

2.
Dhe në çdo ditë timen je ti
Dielli i qiellit plotë dritë,
Ti ishe bekimi im
Forca që në lartësi më ka ngritë!

3.
Çdo fjalë, çdo vepër e jotja
Për mua ishte një inspirim,
Jeta ime ishte e plotë
Çdo ditë e mbushur me gëzim!

4.
Dhe tani në fund të rrugës sime
E di se pa ty jeta do të ishte e kotë,
Kurse një jetë e kaluar me ty
Kishte kuptim, ishte e plotë!

[Poeti]

PAFUNDËSI
1.
Kalin e hazdisur e shalova
Drejt diellit u nisa fluturim,
Në botën e mjegullës hyra
Shpirtin tim e shita pa përtim!

2.
Në këtë botë vehten nuk e gjeta
Isha i humbur në natën pa hënë,
Kalova ditët, kalova jetën
Njerka as mua nuk m’u bë nënë!

3.
Përroi nuk rrodhi në rrjedhën e vet
Gjarpëroi me helm nëpër dejet e mi,
Në ta la gjurmët, gjakun më piu
Iku me mua në pafundësi!

[Poeti]

Vërshon mendjen time
Një çmendi
Koha më ikën
Sikur fare nuk isha,
Nën hijen e jetës
Ditët më kaluan
Vetmia ishte
Musafiri im.

[Poeti]

LITARI I JETËS

1.
Dola të shetis rrugëve të errëta
Nëpër jetën time të zezë futë,
Në litarin e jetës time u kapa
Litar i hollë, gadi për t’u këputë!

2.
Nuk u ngrita dot drejt lartësive
Peshë të rëndë kishte mbi mua,
Gota e helmit e mbushur tej mase
Dhe erë e fortë për t’u përballua!

3.
Eca dhe eca drejt fundit tim
Me tërë barrën që më solli jeta,
Nuk ma rëndoi, as ma lehtësoi kush
Të gjitha të këqijat m’i solli vetvehtja!

[Poeti]

EDHE NJË DITË
1.
Edhe një ditë e re në vargun e jetës
Edhe nje ditë rëndon mbi supet e mia,
E gota ime është e mbushur plot
Gjysma është me helm, e gjysma me lot!

2.
I kalova ditët sikur në errësirë
Jeta po më ikën si dheu ndër këmbë,
Vdekja më është ngjitur dhe nuk ikën dot
Sa ka helm në gotë aq ka edhe lot!

3.
Në ditëlindjen tim kam hapur një gropë
Hallet e jetës aty brenda dua ti mbyll,
Dhe gotën e helmit së bashku me lot
Do ta hudhë në te, në jetën e kot.

4.
Shumë vite shkuan dhe sa janë në radhë
Në një luftë të gjatë në ballë me furtunën,
Unë tani po shkoj kah fundi i jetës
Nekrologun për së gjalli ia shkruaj vehtes!

[Poeti]

[B][U]FENIKS
1.
Në hapsirë e pafund jam feniks
Nga hiri i jetës i rishfaqur në qiell,
Si nje gjethe rrugëve era më bart
Sikur pluhurin që çdokush e shkel.

2.
Nuk kam cak, nuk kam qëllim
Çdo ditë mjegulla e mbështjell,
Errësirë nga brenda, errësirë nga jasht
Në jetë nuk gjej as hënë e as diell!

3.
Lumi i lotëve më vërshon faqet
Dhe helmi më mbush shpirtin tim,
Ëndrrat e një kohe kaherë të ikur
Në kokë më vien si një vegim!

4.
Shfaqen dhe zhduken sikur feniksi
Vijnë dhe ikin gjithënjë me vrap,
Më marrin mendjen, më turbullojnë trurin
Dhe në kokën time musafir janë prap!

[EDUARDI]

Në rastëse kalon afër varezave
mos u habit po që se e sheh nji var të ri
ati dot të qëndron kufoma e ime
qëndron pa shpirt që se deshti jetën
që të jetoj pa ti...

Shpirti do të më shkon lart në qiell
yjeve do të ju tregon se një vajzë
më ka mashtruar dhe mëka rejtë,
në rastëse Hëna e humb dritën
dije se un ati dot qëndroj
në reze të Hënës dot mundohem
nga lart un tët shiqoj...

Dot ju përcjell hap pas hapi
edhe në reze të diellit në dritë
me detiron tja mar jetën vehtes
ende vash un pa u ritë...

Sa e pa mëshirë bëhesh,pse sme kupton
un në ti jam i dashuruar dhe për ti un jetoj
vetëm vari plagët e mija po i shëron
njëher dhe përgjithmon,mallkum qoft kjo
dashuria, i mallkuar qoft ai që dashuron..


Poeti si miku ke miku vella

respekte nga Eduardi

[Poeti]

SONTE

Sonte asgjë
Nuk më bie ndër mend
As edhe nje rrjesht i menqur
Që ta hudhë në letër!
Sonte menquria
Qenka larg nga unë
Dhe unë shumë
Larg menqurisë!

[hajla]

NJERIU ME FATIN

Shum gjera ndodhin!
nga shum medomethanje?!
qdo njeri ka hallet e jetes...
ndryshuar, prej njera tjetres
po sikur mos tu leme, hapesire)
do ishte shum me mir.
kjo vlen per te miren, e vete (personit)!
Njeriut!
as'kush me shum nuk te ndihmon
po si ndihmove vetes,
qdo njeri ka nje ndjenje!
qdo njeri jeton me shpresen
qdo njeri perballet me halle,
keshtu qe jemi te mesuar
shqiptar,nga (shqiptar te mjeruar)!

...me falni ne pergjithesi,po keshtu jemi)!
e kur te behemi nje,
ateher do behet dhe Qameti(kjameti)!

tung nga hajla!

[Beautiful Soul]

NUK JAM

Nuk di në jam
Ai që nuk jam,
Apo dua gjërat
Që nuk mund ti kam
Në humnerë të jetës
Me kokë poshtë jam varë
Dhe në vend të qafës
Në këmbë kam litarë
Fryma po më zihet
Vdekjen shoh me sy
Trishtimi dhe heshtja
Sot me bëjnë shoqëri!
Po vdes dhe po lind
Në një kohë pa shpresë
Trupi po me ngjallet
Por shpirti po më vdes!
N'horizont shoh Mjellmat
Në ferrin e Dantes
Liqeni i Çajkovskit
Ështe dritë e natës?
Dhe trishtimi në sy
Sa bukur shëndritë
E mua as hëna
Sonte s'më bën dritë!


Nje falenderim te posaqem per Mjellma,drini ne LA dhe Shiu.

I LIKE UR POEMS, POET
I DONT KNOW WHERE U FIND UR MUSE BUT I LIKE THEM A LOT
SINCERLY, BEAUTIFUL SOUL