Doli Dielli

[Veshtrusja]

Dora e plakur

Duke ecur ne largesi ndieja nje simfoni
Dhe levizjet e trupit, e imitonin me nje harmoni
Nje qetesi e paprekshme por si nje fantazi
Duke pare nje hije perpara syve te mi

Hap pas hapi duke u afruar
E ndieja simfonin si dicka dikur te harruar
Ndoshta dicka qe njehere e mohuar
Dhe tani, ndoshta vjen per tu dorezuar
…ndoshta per t’ na rikujtuar…

Dal nga dal sikur po iken hija
Per nje cast ndalon dhe zhduket zija
Gojen e hap por spo i del fjalija
Kush i ndalon keto fjalet e tija?

Tik e tak degjohet nje ore
Pran meje afrohet nje dore
Me levizje te ngadalta, pak si me zore…
Me afrimin e saj iken hija
Dhe vendi zbardhohet ashtu sikur bije bore…

Nje dore e vrare dhe e cjerr
Sikur shpirti i saj ishte denuar ne ferr
Ndihme ka kerkuar per ta nxjerr
Por askush sguxoj per ate te mjer

Ne hapsiren e bardhe pikon gjaku
Trupi dhe dora si e nje plaku
Por zemra e ndezur porsi flaku
Dhe shpirti saj vazhdon e rron…
Nje arome zambaku.

[Veshtrusja]

Ku jane?!

Ku ke qen ore njeri
Nga u fsheve more Zotni
Faqe bardhe me zyt e zi

Kush kan qen ata
Qe ty te beren fshatar
Kush kan qen ata
Qe ty te kan shperndar

Pse ty jeten ta kane nxire
Pse nuk treguan asnje meshire
Dhe ti…u zhduke ne nje hapesire

Kush ishin ata
Qe ty s’te quanin fetar
Kush ishin ata
Qe ty te kan bere lyepsar

Po ajo gruaja, ajo Zonje
Nga fluturoj si Shqiponje
Ne ate erresire si xixellonje…

Ti ore Zotni atdhetar
Ti ore Shqipetar krenar
Ti ore burre luftetar

Kush jane ata
Ku jane ata zagar
Kush jane ata
Ku jane ata barbar

Kush jane ata
Ku jane ata tradhetar
… ata…ATA qe jan per te vrar!
KU JANE?!

[Veshtrusja]

Drita

Hape deren te lutem
Dua te hy
Ne ate drite te bardhe
Dua te futem
Hape deren te lutem
Mu aty dua te zhytem


Shoh te kyci nje ndricim
Dhe zemra
Me fluturon me gezim
Dhe shpirti plot me embelsim
Hape deren te lutem
Dhe perqafoje syrin tim

Syt e mi hapur
Qe te dy plot me cudi
Dhe pas pak levizjet e deres
Nje rengjethje e embel
Mua me kalon por si e veres
Mua me hyn si ajo prej eres

Drita gjelberon
Zemra me kendon
Shpirti me fluturon
Dhe koha….koha ndalon
Ku ke qen, sa te kam pritur …
Moj miresi qe tani po me dhuron.

[Veshtrusja]

Doli dielli

Doli dielli, u thau shiu
Iku era qe mendjen na fryu
Dhe nga e para fillon perseri njeriu

Doli dielli, u ndez qiria
Iku zia dhe hyri lumturia
Vallezon e kendon njerezia

Doli dielli, hyri kurioziteti
Iku frika dhe erdhi muhabeti
Njerezia llafoset sa si ka lezeti

Doli dielli, por qendroj parlamenti
Iku zotnia, tani zoteron komuniteti
Njerezia ecen poshte dhe veshtron perpjeti

Doli dielli, por njerezia nuk ecen
Nuk ecen ndaj drites se diellit
Qorrohet nga rezet e tij

Per mua dhe ty,
Per tere njerezine,
Kjo eshte nje fatkeqesi

Qe dielli doli
Njerezia nuk foli
Dhe mendja fjeti.