Pse nuk themi ate qe mendojme?

[Puhiza]

Pershendetje,

Ka shume raste kur ka dicka qe na pengon te themi ate qe mendojme, quajeni si te doni, etike apo moral. Kam vene re se ne shqiptaret, e kemi me te theksuar kete lloj qendrimi. Nuk e di pse ndruhemi, pse nuk e themi ate qe mendojme por e mbajme brenda dhe lendohemi me shume vete.

Po ju? Ju, si veproni? A ka pasur raste qe per hir te dickaje e keni thene te verteten tuaj?

[The Hobbit]

Kjo eshte shume e vertete dhe mendoj se mund te kete ndodhur ne rastih e çdonjerit. Por fakti qe nuk e themi eshte se shpeshhere preken normat morale qe dikush shpreh ne opinionin personal dhe publik.
Ndonjehere ndodh per shkak te interesit, per shembull ne dime se si jane gjerat per x gje, por shprehim tek tjetri mendime "te huaja", apo jo te verteta.
Eshte nje teme qe mund ta shohesh ne shume kendveshtrime...
Nuk e di nese ao qe nenkupton ti Puhiza ne "ato qe ne mendojme", eshte e verteta , dhe nese jo eshte genjeshtra...?

[lulja_e_dimrit]

*

[Sokoli]

Postuar më parë nga Puhiza


Ka shume raste kur ka dicka qe na pengon te themi ate qe mendojme, quajeni si te doni, etike apo moral. Kam vene re se ne shqiptaret, e kemi me te theksuar kete lloj qendrimi. Nuk e di pse ndruhemi, pse nuk e themi ate qe mendojme por e mbajme brenda dhe lendohemi me shume vete.

E di pse? Sepse kemi qeshur kur kemi lexuar Don Kishotin.

[Prototype]

pse nuk themi ate qe mendojme?
per te mos lenduar te tjeret ja perse

[lulja_e_dimrit]

*

[ornament]

Puhiza, ajo qe ndjejme (jo mendojme) eshte personale dhe ne mbrendesi PERVERSE, prandaj nuk e themi. Ne japim mendime publike vetem per ato gjera qe s'na perputhen me ndjenjat imtime. Kjo terheqje, meçefje, mbyllje, na zbukuron, nuk na shemton.
A i ke pa njerezit qe hane ne rruge, autobus, metro, ngaqe i ka marre urija, sa te shemtut duken. Po kur qeshim a e ke pa qe instiktivisht mbulojme dhembet me dore, megjithese ata jane te plote dhe te bardhe.
Kjo sjellje lidhet me edukaten, sa me pak kafshe te dukesh aq me mire, ketu eshte thelbi i saj.
Shqiptaret, ne te kundert te asaj qe thua ti, jane me te "hapurit" ne ndjenja e mendime, jane me te sinqerte, sepse jane me instiktive, me kafshe, me pa edukate, nuk kane çfare humbin, kjo i ben me trima. Por kryesorja kjo i ben me pak PERVERSE.

Ndersa sa per Don Kishotin, po te mos qeshesh kur e lexon, tregon qe s'njeh çfare eshte qeshja. Kryesisht psikopatet reagojne gjithnje ndryshe nga e zakonshmja. Kur Sanço kruan ******, ata perpara se te qeshin kerkojne nje kuptim filozofik te ketij xhesti.

Prototypi eshte pershembell plot ligesi perbrenda vetes, prandaj ka frike ti shprehe mendimet, se lendon te tjeret.
Ndersa Lulja e dimrit, hyn tek ata qe s'kane qesh me Sançon. Ajo akoma s'ka kuptu pse qeshim, haha!

[lulja_e_dimrit]

*

[MEDEA]

nuk themi ate qe mendojme...sepse keshtu na kane edukuar, te shtiremi...gjithmone, per te miren e njerezimit!

[baobabi]

Themi ate qe mendojme.

Pervec rasteve shume te rralla kur njeriu ne menyre te pavetedijshme thote ndonje fjale dhe ka dashur te thote dicka tjeter, pjesa tjeter e atyre qe njeriu thote eshte ajo qe ai ka menduar.

Pra ajo qe desha te korrigjoj ketu eshte formulimi i temes.

Ajo per te cilen behet fjale eshte se nuk thuhet gjithmone ajo qe deshiron.

Me ne detaj

Dikush deshiron dicka. Kjo dicka eshte nje e tille qe ky dikushi e deshiron qe t'a kete. Kete dicka e ka dikush tjeter.
Deformimi qendron tek menyra e te menduarit e dikushit te pare i cili nuk formulon kerkesen ne menyre te drejtperdrejte per te arritur tek plotesimi i deshires se vet por mundohet qe t'a fshehe ate per aresye nga me te ndryshmet qe ne pergjithesi jane morale.

Shqiptaret e kane kete lloj karakteri dhe kjo sepse shumica e shoqerise shqiptare ka qene e tille qe ka krijuar kushte per krijimin e ketyre lloj prototipash.