Pse Rugova (s') bën të kritikohrt
Na duhen edhe dy tre breza që të lirohemi nga njëmedësia komuniste,apo ma mirë me thënë e trashiguar më herët.
Në vedet e pa zhvilluara ku mbretëron erësira,padituri,injoranca,
kriohen idhujt,idolet apo ma mirë me thanë kulti mbi individin,siq kemi rastin e vendeve ballkanike e në vçanti,hapsirat ku jetojnë shqiptarët.Te ne mbizotron bindja,dëshira,inati,injoranca mbi faktet,argumentet e arsujet.Pse ndodhë kjo?Për arsyen e thjesh se kemi vetëdije të ulët kolektive ,por jo edhe individuale.Mendoj se na mungon kultura e komunikimit që është për mendimin tim qelsi i demokracisë (liria e fjalës)e mos flas për kulturë kombëtare e shtetformuse.Ende te ne dominon logjika e tejkaluar e kohës kur qytetari i thjesh nuk ka drejt ta bëj një kritik publike ndaj një figure politeke apo publke,me argumentin qesharak se të kritikosh dikend duhet të jsh koleg i tij ose me aftësi apo popullaritet të përafërt me te, se ndryshe nuk ke të drejt.
Po ndalem te një thënje e shkrimtarit Rexhep Hoxha:Ne nuk mund ti bëjm mollat,ato krijohen na trungu i saj por ne mund ti shijojm ato dhe ti vlersojm,a jan të ëmba apo të hidhura.
Të kritikosh Rugovën si çdo lider tjetër partiak është e drejt demokratike,por kjo kritik duhet të bazohet në fakte e jo në thashe thënje.Mendoj se nuk ka njeri të pagabueshum,ne të gjith gabojm por edhe gabimet dallojn për nga pesha që e bartin.Njeriu shqiptar apo n'veçanti kosovar i pa vetëdishum për aftësit e veta kërkon përgjegjësi që nuk ashtë në gjendje që ta mbart ose ngarkohet aq tepër me përgjegjësi sa që nuk ja del ta kryen as minimumin e mundshum.Njeriu thon mëson nga gabimet por ama edhe gabimet e shpeshta e të qëllimshme e të rënda për nga pesha rrëshqasin në tradhëti.Të jesh kryetar i një vendi nuk mendoj se është privilegj por përgjegjësi e madhe.Këto vitet e fundit unë mendoj se liderët e ton nuk kan tregu far përgjegjësie në momentet ma të vështira të këti populli ata e lan nën mëshir të fatit dhe të dorës gjakatare serrbe,pa u përpjekur të dal në ball të këti populli që fundja ka gëzuar besimin e tij.Unë pajtohem me mendimin e Platonit "qysh ashtë populli vëhet pushteti".
Mendoj se populli jonë ashtë tu i vujt gabimet e veta dhe të liderve të tij të papërgjegjshëm.Një fjalë e urt popullore thot :"Ma lezet se memashtru ate që ka qef mu mashtru s'ka".Me shpresë se një ditë edhe populli ynë do të vetëdisohet dhe do të di jo vetëm me zdhedhë, por edhe me heq qafe të pandershmin mashtrusin.Atëher do ta arrim vullnetin tonë politik e kombëtar.
Përshëndetje
Krijoni Kontakt