6 vjetori i 1 Tetorit dhe Albin Kurti

[dodoni]

Pjesë nga fjala e Albin Kurtit me rastin e 6 vjetorit të protestave studentore të 1 Tetorit, 1997



E kaluara jonë, e tashmja jonë



Njeriu nuk ka se si të veprojë pa rrezikuar sepse edhe veprimi i kanoset situatës në të cilin lind ai. Por studentët, atëbotë, e kishin më shumë se gjithçka tjetër të qartë se nuk mund të fitosh pa rrezikuar atë që ke. E ne kishim robërinë. Ja pra se çfarë po rrezikonim!

Sa më shumë që kalojnë vitet aq më të afërt e ndjej të kaluarën. Jo pse jam nostalgjik por sepse dallimet në mes dy kohëve, si kushte dhe rrethana, pandërprerë po më veniten. Po. Ka aq shumë zhvillime që kanë ndodhur ndërkohë. Dhe ka aq shumë të tjera që nuk kanë ndodhur. Mirëpo, sa i përket gjërave esenciale ato nuk kanë bërë më shumë sesa maskimin e mosndryshimit. Ne nuk kemi arritur që të shkëputemi aq sa mos të përsëritemi më. Regresi që na ka mbërthyer po e siguron përputhjen e së ardhmes sonë me të kaluarën tonë. E kaluara jonë po refuzon të jetë e kaluar. Ajo nuk po shkon. Ky regres, që aktualizohet si pasojë, çdo ditë e zgjeron listën e kujtimeve të mia që po i ripërjetoj. Unë do të përmend disa prej tyre:

1. Tri partitë politike kryesore në Kosovë sot, ngjajnë aq shumë me LDK-në e viteve të ’90-ta. Partitë që po quhen si të dala nga lufta janë analoge me krahun e ish-të burosurve politikë brenda LDK-së.

2. TMK-ja tash është si pjesëtarët e grupeve ilegale që atëbotë arrestoheshin. Këta arrestohen si “të rrezikshëm”. Pra, jo aq për atë çfarë kanë bërë sa për atë që do të mund të bëjnë! Spiunët dhe informatorët e ndryshëm janë të njejtit sikurse në vitet e ’90-ta.

3. Edhe atëherë kishim president, qeveri me kryeministër e ministra që nuk ishin ashtu siç quheshin. Edhe atëherë, edhe sot, ose ishim në lajthitje ose ne ua kemi zgjeruar kuptimet fjalëve si president, qeveri, ministër. Pra, duhet të shkruajmë fjalorë të rinj të gjuhës shqipe.

4. Në vitet e ’90-ta kishim Parlament që nuk mblidhej sepse kjo do të kishte rëndësi. E sot kemi Parlament që mblidhet sepse kjo nuk ka rëndësi.

5. Euforia në mes viteve 1990 dhe 1993 është aq e ngjajshme me atë në mes viteve 1999 dhe 2002. Mossuksesin e racionalizuam si përmirësim dhe për suksesin shpresonim dëshprueshëm. Në të dy rastet pasoi zbehja që arsyetohej dhe zhgënjimi që ndrydhej.

6. Edhe atëherë sikurse sot, thuhej se jemi në status-quo. As atëherë nuk kemi qenë e as tash nuk jemi në status-quo. Me këtë dinamikë të trendit negativ, neve na duhet shumë progres për të pasur status-quo.

7. Sikurse Milosheviqi dikur, Hitleri e të tjerë të ngjajshëm shumë më herët, edhe Çoviqi sot e konsideron popullin dhe shtetin e tij si viktimë. E kur ai që ka shumë forcë hiqet si viktimë, konfliktet e dhunshme janë shumë të mundshme. Për më tepër, nëse ka dalur ndonjëherë Serbia nga koncepcioni militarist, atëherë tani ka hyrë sërish.

8. Bisedimet për çështjet teknike sot u përngjajnë atyre për dhe rreth marrëveshjes së arsimit.

9. Në Kosovë edhe tash çdo gjë është e negocieshme, të gjitha opcionet janë të hapura ndërkohë që ne jemi të defaktorizuar. Mendojmë se jemi të dobët prandaj duhet të lidhemi me të fortin. Është saktësisht e kundërta: kur nuk je i fortë duhet të bëhesh i fortë. Ai që është më i dobët nuk mund t’ia lejojë vetes komoditetin që të lidhet me të fortin. Sepse, për interesa më të mëdha e që prap janë të vogla, ai që është më i fortë të sakrifikon.

10. Ne akoma nuk mendojmë për forcën tonë. Kur themi forca mendojmë vetëm për forcën e tjetrit. Të Amerikës, Kinës, Rusisë. Nuk mendojmë të bëhemi të fuqishëm sepse fuqizimin e mendojmë si kapje për të fuqishmin, sikurse vagoni për lokomotivë, e jo forcim të drejtpërdrejtë të vetes.

11. Ende nuk kemi elitë të vërtetë. Vazhdojmë të kemi vetëm fenomen të elitizmit. Të qenit elitë te ne është qëllim e jo pasojë e kualitetit. Sikurse në të ’90-tat analistët edhe më tutje shkruajnë për qendrat e vendosjes dhe rëndësinë e tyre. Ata i vendosin interesin amerikan dhe interesin kosovar, si dy gjëra që realisht s’kanë kontekst ku krahason, në të njejtën fjali. E joshin qytetarin me teori konspiracioni për Amerinën, Bashkimin Evropian e Rusinë. Kësisoj ia zvogëlojnë përmasën qytetarit, ia përkujtojnë atij vogëlsinë dhe i ofrojnë atij shfajësim për pafuqinë. Shkrimet e tyre janë medium i relacionit qytetar – “qendrat e vendosjes” e jo qytetar – problemi i qytetarit. Kjo mënyrë e politikës dhe transmetimit të saj mbetet sot e kësaj dite religjioni i kosovarëve. Njësoj si në të ’90-tat.

12. Edhe sot, investimi ynë kryesor është në imazhin e Kosovës. Në Kosovë vriten njerëzit dhe pastaj të gjithë vrapojnë të thonë: “lëre që u vranë kaq veta, por na u prish imazhi i Kosovës!”. Duke u bazuar vetëm në imazh ne ua përforcojmë të drejtën të tjerëve që të vendosin për neve në vend tonin. Ne mendojmë vetëm se si t’u pëlqejmë të tjerëve. Dhe kësisoj paraprakisht veten e çlirojmë nga liria.

13. Durimi dhe pritja sërish janë bërë vlera që na e garantojnë suksesin dhe do të na shpaguajnë për vuajtjen. Sërish na është përvjedhur për të na e okupuar mendjen mendimi kolektiv dhe fatal se duke pritur do të arrijmë. E duke pritur nuk jetohet. Duke pritur vdiset.

14. Nga ne po kërkohet që të mos kemi emocion dhe pasion për këtë vend. Po kërkohet që të jemi të matur, të jemi të kujdesshëm, të jemi politikisht korrektë, të jemi të moderuar. Po kërkohet që tërë ditën të mendojmë vetëm për pasojat e mundshme dhe kësisoj asgjë të mos ndërmarrim asnjëherë. Që duke u nisur nga pasojat që nuk ekzistojnë ta bëjmë inekzistent edhe vullnetin tonë. Pra, duke na detyruar që të mendojmë vetëm në një mënyrë gjithnjë me qëllim që të mos veprojmë në asnjë mënyrë. Ne nuk i problematizojmë më pengesat sepse nuk e kemi ndërmend të ballafaqohemi më me to. Dhe tani kolektivisht, përmes një inxhinieringu politik që dehumanizon, përsëri jemi shndërruar në qenie që i karakterizon një racionalizëm iracional.

15. Propagohej atëherë se ajo që e kemi është ajo që na duhet dhe ajo që e duam. Se Kosova është e pavarur dhe se shteti ishte ai. Ndërkaq tash çirren se Kosova është e lirë. Iluzioni po na e shkatërron ëndrrën. Sikur dikur.

16. Me atë që quhet bashkësi ndërkombëtare edhe më tutje kemi qëndrim servil, gjë që padyshim na bën të neveritshëm para tyre. Pikërisht me servilizmin tonë ne po e largojmë bashkësinë ndërkombëtare nga vetja.

Sakrifica e studentëve ishte provimi i seriozitetit për ta. Provimi më i rëndësishëm në jetën e tyre

Ju mund të mendoni tani se ja këtë e kanë ftuar që të flasë për 1 Tetorin e ky po na e çan kokën duke folur për gjëra krejtësisht të tjera. Jo. Unë nuk mbaj mend të kem folur ndonjëherë në jetë për 1 Tetorin më shumë sesa sot.

Por, megjithatë është një pyetje që s’bën të mbetet pa përgjigje: cili është ndryshimi themelor i 1 Tetorit 1997 nga ditët tjera që na bëri neve të mblidhemi sot? Pse na kujtohet ai dhe pse këtë kujtim e përkujtojmë? Pse?

Sepse më 1 Tetor 1997, studenti dhe qytetari i Kosovës rrëzohej, ai binte përdhe, por ai ecte, dhe atë, ecte vertikalisht. Ai tani rrëzohej sepse ishin bërë shumë vite që nuk ishte ngritur. Dhe kënaqësinë dhe gëzimin e ngritjes, lumturinë dhe harenë e të qenit njeri me dinjitet, nuk ka rrëzim që e zvogëlon. Prandaj, në të vërtetë nuk kishte rrëzim; ai as që ishte i mundshëm. Atë ditë, konkretisht dhe praktikisht u mohua dhe refuzua shteti i Serbisë në Kosovë. Kjo i bëri fjalët tona të përputhen me veprimet tona, dhe që për Serbinë jo vetëm të flitet si për okupator por edhe të trajtohet e konsiderohet asisoj, pra ashtu siç edhe ishte. Sakrifica e studentëve ishte provimi i seriozitetit për ta. Provimi më i rëndësishëm në jetën e tyre. Ishte provimi pranues për jetën e tyre. Duke e kaluar atë, ata jo vetëm që u bënë të denjë dhe të besueshëm por ata përmes ballafaqimit u emancipuan. Ballafaqimi është emancipim.

Deri më 1 Tetor 1997, vetëm reagohej me deklarata, madje vetëm reagohej ndaj Serbisë por jo edhe ajo ndaj nesh. Sepse ne, realisht, s’bënim gjë. Reagimi është dëshmi e varshmërisë. E te ne pikërisht me këtë varshmëri synohej pavarësia. Kjo e bënte mjerimin tonë qesharak. Mirëpo, më 1 Tetor të vitit 1997 edhe Serbia reagoi ndaj nesh, ndaj aksionit afirmativ paqësor që bënim ne. Atë ditë edhe ajo varej nga ne. E ne, ne po bëheshim të pavarur. Qendra e vendosjes ishim edhe ne. Veprimi ynë ishte vet liria jonë! Njeriu nuk ka se si të veprojë pa rrezikuar sepse edhe veprimi i kanoset situatës në të cilin lind ai. Por studentët, atëbotë, e kishin më shumë se gjithçka tjetër të qartë se nuk mund të fitosh pa rrezikuar atë që ke. E ne kishim robërinë. Ja pra se çfarë po rrezikonim! …



Mendoj se disa nga problemet që i shqyrton këtu Albini gjenden te shumë politikanë shqiptar e sidomos ato në lidhje me dinjitetin, dhe janë më se shqetësuese.
Tung

[Brari]

Kosova ishte nen nje roberi te padurueshme edhe ne 1990 edhe ne 1994 edhe ne 1996 dhe arsye me u ngrit ne Protesta ose arsye me u rujt nga protestat kishte gjate gjithe kohes.
Te cohemi apo mos cohemi..kjo ishte "Question" rreth ter cilit sillej debati i heshtur ose i hapur mes pikpamjeve te te dy kraheve ..ne politiken Kosovare ..pra mes Rugovistave dhe Qose-Demacistave..

Rugovistat thoshin..kujdes se Serbia mundet na fshin krejt e na myt..
Qose-istat thoshin..duhet me u cue se me fjetje nuk mbrrihet liria...etj etj..

Albin Kurti me shoke ( ishin disa studente qe kishin formue nji far forumi sikurse Mavraj etj) nuk ishin ne lidhje me LDK-ne por silleshin rreth Adem Demacit.

Por cndodh???

Nji dit prej ditesh ne Tirane zbarkon Qosja dhe mbasi takon Nanon e sapo ardhur ne Pushtet nga revolucioni i Vonuar ben cu cu me Nanon ne rezidencat e PS-se dhe mbasi elektrizohen te dy mjekrrat nga afersia ne pikpamje mbas dy ditesh mbin ne Prishtin nje Parti e re me ne krye Qose-Kosumat.

Po ashtu mbas nji viziter ne Tirane te grupit te Albin Kurto-Mavros me ekspertin e revolucioneve Gjinush Caushin plas ne Prishtine demonstrata "studentore" e 1 Tetorit.

E kujt 1 Tetor?

As e 1 tetor 1992 as e 1 Tetor 1994 por per cudi e 1 Tetor 97-tes..pra e 1 Tetorit te pas Revolucionit te vonuar..pra Shoket Albin e Mavro e shohin te arsyeshme se pikerisht tani qe kemi Shoket Tone Nano-Gjinush ne Pushtet erdhi dita te"mos flejme"..

E dita me fjet a mos fjet ka qene gjithmon ne Prishtine..

Pra revolucioni Mavro-Demaco(ky rrinte ne hije me Qosen)-Kurtist lindi jo si Emergjence Kosovare por si NEVOJE per Shoket ne TIRANE qe te krijojme Gjullurdi ne Prishtine..

Qashtu ish qaj 1 Tetori or ti shoq.

Ku synonte ky Revolucion ?

Mos valle pretendonte te Shporrte ushtrine e Policine SERBE nga Kosova?
Joooo..

Thjesht te sfidonte e te c'nderonte LDK-ne meqense TIrana e Nano Gjinushit nuk donte te ket ne Prishtin nje LDK por nje Kosove qe pergjaket e ca Bedela vegla te saje aktiv..

Cfar solli 1 Tetori i Kurtit?

Disa thone solli UCK-ne e bashk me te LIRINE:

Une them..solli pergjakjen solli Stankovacin e Kukesin..

Po Liria qe kemi sot ne Kosove ..mund te thote dikush a nuk erdh pi UCK e Thaq Limes?

Jo i them une..

Qajo Liri qe kemi..erdh pi Uollkerit e Pi Klintonit..e arsye pse ata erdhen asht Ndalimi i Genocidit te Sllobos mbi 3 milion Kosovaret tone.

Qashtu..

Cpo ja fut kot ti brar budalla..ka me than dikushi..

Jo..nuk ja fus kot..

Votimi ne KOSOVE e tregon me SHIFRA qe provokatoret e Masakres nuk fituan..por fitoi urtesia e LDK-se..

Cfar ka fitu LDK do thot dikush..
Vec votave asgje tjeter sepse partia e Provokatoreve ka pushtetin Real..pra ka Bombat me telekomande..te Sali Veselave..
Dhe ja u ka mshel gojen fituesve ne Votime..

[dodoni]

Brari, nuk dua tia mohoj meritat Rugovës por duhet të kemi respekt edhe sakrificat që UPSUP dhe UÇK ka bërë.
Mandej Rugova ka edhe një gabim shumë të madh sidomos tani kohët e fundit kur i quan ekstremist shqiptarët e bashkimit shqiptar njëlloj sikur në kohën e luftës kur Adem Jasharin me të tjerë i quante grupe të frustruara e të manipuluara nga shërbimet serbe, kurse pas saj e shpallte hero.
Gabime ka pasur në dyja anët dhe vlerësimi duhet të bëhet i paanshëm për gjitha palët.
E rëndësishme tani është që të gjitha palët janë duke shkuar mirë dhe nuk ka vend më për gabime dhe nuk do të ketë gabime nga asnjëra palë.
Ribashkimi Albani-Dardani tani është një çështje ditësh, kjo është më me rëndësi.

Tung

[DIDIBE]

SA MIR DO TE ISHTE O BRARI QE SE PARI TE MESOHESHE TE FLASESH PASTER GJUHEN SHQIPE.

[Llapi]

ALBINI

[Arb]

Postuar më parë nga Brari
Kosova ishte nen nje roberi te padurueshme edhe ne 1990 edhe ne 1994 edhe ne 1996 dhe arsye me u ngrit ne Protesta ose arsye me u rujt nga protestat kishte gjate gjithe kohes.
Te cohemi apo mos cohemi..kjo ishte "Question".....

E verteta rreth kesaj dite nuk ka si te pershkruhet ndryshe.

Brari,

Me ju kane te njejtin mendim te gjithe ata qe e dine dhe duan ta dine realitetin e atyre diteve.

E verteta eshte vetem nje!

[dodoni]

Në ato syreta paskeni sjell edhe Mavron e shumë dashur të Brarit.
Brari ka vetëm një të metë, duke menduar ti bëj shërbim LDK-së hidhet në sulme ekstremiste ndaj partive tjera e edhe luftës e sakrificës së gjithë kombit në Dardani. Në një moment aty më lart arrin deri aty sa fajtor për masakrat bën UÇK-në sepse këta i kanë provokuar ato e jo serbinë, sipas tij Nato është dashur ta bombardoi UÇK-në si provokuese të masakrave serbe të arsyetuara nga Brari dhe llogjika e tij, e jo Serbinë sepse ajo vetëm iu ka përgjigjur provokimeve të bëra nga UÇK.
E dimë që Brari nuk është i keq dhe në të ardhmen do ti shoh gjërat ashtu siç duhet.

Tung