Krijime të 'Dikeafajtore'- Stinë e sëmurë

[shigjeta]

Kur tingujt e festes treten ne nate
Diku larg, ne oborre plot luks sundimtaresh
Var mjekren ne gjoksin e lodhur , Homer
Ne heshtje, hidhur, te merr te qaret.

Nje grua e bukur prej dashurise dhe mallit
Larg festes...larg...shume larg prej aty
Si guri I pengut ne qafen e te gjallit
Ne ditenetet e verbera te rri ne sy

Homer, poeti eshte qenie e dobet
Para dhimbjes dhe lotit te shpirtit dorezohet
Brilanti i mendjes nga pluhuri I verdhe
I trishtimit-pelin mbulohet, irrnohet,

dhe mpihet. Por dita sjell feste te re
Serish argetohen, kenaqen sundimtaret
Ti vargjet – perla hedh ne ajer, Homer
Dhe mjekra mbi gjoksin e lodhur te varet…

Ne lotin e syrit zhytur ne terr
Shoh shpresen qe tkurret dhe thahet...

Nga DIKEAFAJTORE

[shigjeta]

Ne qofte se ylli zhduket permbi plepa
Dhe fushes s’erret kenge e bretkut s’ndihet
Dhe befas nis shperthejne stuhi me erera
Si fjale, qe prejardhja kurre s’u dihet

Ne qofte se zogjte me ikin nga kafazet
Dhe lulet me s’me celin ne ballkon
Dhe floket te me thinjen prej marazit
Dhe po te vish….Atehere do jete vone

Por.. nese nis te bjere nje shi I marre
Qe shpirtin t’ma freskoje me gaz pa faj
Oh, shpirt, vetem atehere mund te vish
Dhe prape te me puthesh pasketaj

Ti vetem eja, dhe mos thuaj gje
Prej meje t’ikesh kurre s’do te te le….

[shigjeta]

S’di se c’ishte ajo qe ndodhi
Kotesi…trill I cmendur a cfare…
Dhe nuk di nese shkak isha une
Apo nata me qiell yjelare

Thelle ne shpirt ti kujtove se mbrrite
Porse ,mik…Ti as udhet s’dallon…
Porse , mik…Ti me ftove dhe s’dijte
Se shume shpejt trilli yt po mbaron…

Sigurisht, nga ky trill kaq I lehte
Qe me solli kaq dhimbje pastaj
Vec do dridheshim, do kishim te ftohte
Fare kot, miku im, fare kot…

[shigjeta]

Tani jam bosh dhe fatkeqesisht
Ti pret nga une ndonje cudi
Por s'jam gjeni si fatkeqesisht
Me ke perfytyruar ti

A s'sheh dhe rruga ku po shkelim
Eshte bosh, i dashur, fare bosh
Dhe fatkeqesisht s'te mbetet tjeter
Ne keto caste, vec t'me durosh

(Sa e merzitshme, sa e zakonshme)
Per fat te keq do te mendosh...

[dikeafajtore]

Muzg I ngrohte, nuk mbushem dot me fryme
Gjithe eshtrat ndizen, dridhen si ne ethe
Me pluhur rruge, me plot fjale pa ngjyre
Me nje deshire te marre te jem e vetme

Ne nje vetmi te thelle… te thelle…te thelle
Pa frushullime sythesh lengjegjelber
Nuk dua te genjehem dhe nje here
Pranvera eshte mashtruese - asgje tjeter

Sfidante e paturpshme, gjithashtu
Te vesh me ngjyra dhe ne fund te djeg
Dhe ti I mjere, I padrite ne sy
Me ngulm e deshperim kerkon ne terr

Te gjesh ate qe kurre s’ka ekzistuar
Pervecse ne nje bote me fantazma
Pastaj I lodhur dhe I deshperuar
E ndjen si jeta iken me te katra

Te lodh , te cmend kjo stine e semure
Dhe s’mbushesh dot me fryme… Ne gulcin tend
Jane strukur ca deshira prej frymori
Te dridhen eshtrat… fati yt te dhemb…

[ELEKTRA]

Kjo e fundit ishte e bukur,urime.Pershendetje nga Elektra.

[shqiptari02]

Nuk me ka pelqyer asnjehere te shkruaj por mbasi lexova poezite e te tjereve me te vertete kisha nje ndjenje qe edhe une te shkruaja dicka .Kur lexoj postet e anetareve te tjere me duket vetja shume i varfer ne menyren e te shprehurit tim apo ne fjale (te medha) po i quaj.edhe pse nuk kam shume kohe qe jam larguar (2vjet) nga Shqiperia tani vertet po e ndjej ate boshllek qe duhet te lexoja me shume libra ne menyre qe njohuria ime per tu shprehur me perfekt dhe per te pasur nje gjuhe letrare me te pasur do me kishte ndihmuar vertet. Gjithsesi me aq sa mundem i hodha keto pak reshta ne forum qe shpresoj tju pelqejne. \
Kritikat i pranojme.



Tik-taket e ores nuk po trokasin me mbi ate derrase te kalbur qindra vjecare..... Me duket sikur koha ka ndaluar per nje cast ate monotonine e saj per te nisur nje melodi tjeter jetesore,. e cila do te crenjose kete plage qe gerryen e gerryen pa pushim.
Per nje cast cdo gje me shfaqet para syve te mi si nje film, imazh, a enderr teper e shkurter...18 vjet te mbledhura ne nje shirit te prere i cili me eshte lidhur fort ne gryke e nuk me lejon te mar fryme, me duket sikur kjo brenge do te me ndjeke ne cdo hap te jetes sime.. e.. fundja fundit eshte e vetmja ndjenje e cila me jep jete me ben te mar fryme ne kete bote ..... Jemi nisur drejt ketij oqeani te pafund jo me Anije e varka gjigande marramendese por ja ,,,padashur e kemi nisur kete ruge me kembet tona te zbathura te cilat nje dite do te gjymtohen duke duke je lene pjesen tjeter dikujt,,,,atij i cili kurre nuk do ta arije te gjej fundin e ketij misteri, Do te bertas, do qaj, do ulerij me sa fuqi te kem se tek fundi i ketij oqeani ndodhet lumturia gezimi.. gjithcka qe mund ta beje nje njeri te lumtur...po sikur keto dallge te me marin me vete e te me shpien pertej bregut??? eh.... atehere do mar fryme perseri.. atehere do degjoj perseri kengen e zogjeve te cilet me urojne mirseardhjen aty ku kaq bukur mund te shqiptoj fjalen "Te Dua".. Me te vertet qenka e veshtire qe njerezit te bejne ate qe ndjejne mos valle duhet te kacafytemi e te largojme ate ze qe theret brenda ,mos valle duhet ti zeme veshet me duart tona e te bejme gjoja sikur nuk e degjojme kete ze i cili vazhdon te therase brenda nesh ....oh joo.. eshte ajo ndjenje e brenge e cila sjell drejt meje nje dallge te madhe, e gjithsesi kjo dallge nuk mundi te me rezoje e te me ktheje mbrapsht....... Kur ja ...Papritur degjoj tik-taket e ores te cilet vazhdojne te trokasin pa pushim,, madje duket sikur nuk kane ndaluar se trokituri ndonjehere.. tik-taket e e saj filluan te rahin trokasin perseri ne zemren time..... [I

[dikeafajtore]

Ne berryl te endrres ngec papritur
Shoh tmerruar shpresat: U gremisen
Brenda shpirtit qelqe lotesh plasen
Brenda shpirtit qiejt u permbysen

E pamundur te te gjej ne enderr
Dhe me shume se gjalli te te shoh
Sa mizor me duket Perendimi
Shiu, bora, dielli qe s'me ngroh

E çuditshme, stinet nuk levizin
Ndersa ditet shqyhen neper gure
Vetetijne shkendija çmendurie
Une e gjalle - pa jetuar kurre

Shpirti im, ç'po ndodh keshtu me mua
Dallget mbysin gjoksin tim te mekur
Nuk shoh drite, veç mjegull e furtune
Anes bregut, nje sirene te vdekur...

[shigjeta]

BRAVO! BRAVO! BRAVO!

[Sokoli]

"Vitet me te bukura te jetes jan ato qe s'kemi jetuar ende",- tha Hygoi (per te mos vrare veten lol)

[ELEKTRA]

E bukur, me terhoqi shume.Me pelqejne shume krijimet e tua Dikea,urime dhe suksese njekohesisht.Vazho keshtu sepse je The Best....

me respekt Elektra....

[Loti i shpirtit]

Dikea,eshte vertete nje perle!Pergezime!

[Estella]

Shkruan vertet bukur, por me dukesh shume e brengour ne shpirt dikeafajtore? Pse keshtu?

[Liridona]

Ju pershendes prezemersisht dhe ju pergezoj per poezine tende perhere e ne rritje!Eshte hera e pare qe marre pjese si anetare e keti forumi po jo hera e pare ce ndjek poezine tuaj.Poezia "Brryl endrre"me beri te vi ketu.Eshte kjo poezi se bashku me "tingujt e festes.....",pa perjashtuar dhe nja tre te tjera,qe me bejne te shof Dikean poete,Dikean me zerin e saj dhe ze jo pak i fuqishem.
Tani une sikur shof botimin tuaj te nje libri,te shof dhe kush eshte "enigma"Dikea.(ju ndoshta dhe keni botuar me pare).
Me qe eshte e para qe shkruaj ketu nuk do zgjatem pasi jam dhe nje qike e emocionuar.Gjithesesi me lejoni te ju uroj suksese te me tejshme shendet dhe gezime!Pres me padurim poezine tuaj.Me respekt mikesha jote(nese me lejon)Liridona.

[Henri]

Prape ti e dashur? ufffaaaaaaaaaaa

(edhe nja dy poezi te tjera te te lexoj, dhe ika une, me gjithe konsideraten time te madhe per rimen)

[Ani]

me shkruaj!!!

e ndjere kjo. si gjithmone zgjedhja e fjaleve ne poezine tende eshte e goditur. kjo gje ben dhe per metriken te mos ndjehet shume haptazi. fine stuff me dear. thanks,

Ani