Kete kenge e kam bere vete edhe e kam hedhur edhe ne kasete. Kush te doje, le te me thote t'i jap kaseten:a
Fillojme:
Eci andej-kendej
dhe rrugen qe po marr e gjej
dhe gishtin ne koke une e vej
njerezit e kane mendjen ne rete e qiellit
ndersa une rri marr driten e diellit
puna keshtu vajt u beme si ne Kuvajt
keto gjera c'do njeri mendjen mbajt
si ja bera nuk e di kerkova qetesi
por kush me degjonte, s'ma dha asnjeri
bosat e rinj me para ne dore
me droge merrem mbare
po ku do ti cojne me teper se ne varr
s'di ku jam s'di c'fare kam
si qeni hajdutin, njeriu njeriu han
malet grimcohen ne grimcat e reres
ashtu sic iken dhe drita e henes
e vet' njeriu njeriun shkaterron, dielli lart me pervelon.
(refreni)
Lart eshte dielli qe me pervelon
poshte eshte toka qe me shkaterron
drejt eshte nena qe me syte e saj
ma mbush mua zemren me vaj.
Si s'kam nje grusht te forte malit te madh per t'i rene
jane fjalet e Migjenit, eshte i biri Shqip'ris' nene
Ah sikur ta dija se ishte koha kaq e rende
ne humnere te jetes une kurre mos kisha rene
eci ne bore, ne bresher, ne bore e ne shi
dikur me thonin 'kelysh' tani me thone 'zoteri'
E pra kjo eshte jeta qe s'paska kuptim
te jetojme te gjithe per mbizoterim
vajtoj ne krahet e shpirtit, vajtoj ne krahet e nenes
vajtoj ne krahet e shpirtrave qe s'pane driten e henes
qe s'pane driten e diellit
e u shuan si rete e qiellit
Ashtu si dhe dielli qe me pervelon
poshte eshte toka qe me shkatarron.
(refreni)
Lart eshte dielli qe me pervelon
poshte eshte toka qe me shkaterron, hej
drejt eshte nena qe me syte e saj
ma mbush mua zemren me vaj.
Jepni mendimi tuaj a ju pelqen apo jo
Pershendetje Antonjoo
Krijoni Kontakt