Une kesaj rradhe nuk do t'iu 'kritikoj', vetem dua ta pershendes Albon, Deshmuesin, Tonin_77, Klajdin, Draguan, Jarigasin, Ane, Diella, Sionin (Scionin) dhe te tjeret. Toni ma ke borgj 1 pershendetje.
Une kesaj rradhe nuk do t'iu 'kritikoj', vetem dua ta pershendes Albon, Deshmuesin, Tonin_77, Klajdin, Draguan, Jarigasin, Ane, Diella, Sionin (Scionin) dhe te tjeret. Toni ma ke borgj 1 pershendetje.
Quhet Politeizem,
Ndryshe, tema eshte "Kur ngaterrohet keku me byrekun"
What can be asserted without evidence, can be dismissed without evidence
Sipas mendimit tim lutja te ikonat eshte nje rruge e mesme. d.m.th : I lutesh Zoti-t dhe ai nuk te pergjigjet... si t'ja besh !? Po i them te emes Marise. O Mari e bekuar , nen e Zoti-t, thuaj birit tend te ma plotesoje kete e ate. Prap pergjigje nuk ka... Fillon me ata qe i rrine rrotull Zoti-t. O te bekuar Nje miljon dishepuj, shejter e cfar jeni e cfar nuk jeni, ku jeni e ku nuk jeni.... e keshtu me radhe deri kur te perfundosh te njeriu i afert i yti dhe ai te thote qe per te arritur ate qe do, ne radhe te pare duhet te shkollohesh dhe edukohesh , pastaj te punsohesh, pastaj i ke te gjitha ato qe deshiron dhe qe me lutje nuk ke per ti mar asnjehere
Revolution 1848
Ne ja kemi njeri tjetrit borgj gjithmone shume e shume pershendetje dhe nderime, DASHURIA eshte mbi te gjitha. Une te pershendes shuuuume her dhe nderimet e mia, qofte lavdue Krishti - JETA jonë.Postuar më parë nga mesia4ever
Gjej kohen të lexosh, është themel i të diturit.
....................................
Ndryshuar për herë të fundit nga toni77_toni : 07-01-2013 më 18:56
Gjej kohen të lexosh, është themel i të diturit.
Tani vijme tek pyetja qe maratonomak ben: a eshte paganizerm lutja tek ikonat.
Une kam nje perkufizim per religjionin, kur ai nderton "katedralen" e dominacionit dhe te krenarise fetare mbi dhe.
" Religjionet shume lehte mund te behen pengesa serioze dhe te pakalueshme, per faktin se burgosin shpirtera te humbur ne "kullat" e tyre fetare."
Ne shkrimin tim te mesiperm, kam bere diferencimin apo ndarjen e papajtueshme qe ka religjioni fetar, qe burgos shpritra te humbur, dhe Feja e paster, sic e quan apsotulli Pal, besen e vertete ne Krishtin Jezus. Nese do te deshrionit qe te njihnit thelbesisht se cfar eshte religjioni, pasojat dramatike qe ai sjell ne jeten e fetarit, si dhe burgosjen shpriterore te atyre qe e ndjekin ate, kete mesim te mrekullueshem e gjeni pikerisht ne biblen e shenjte. Aty do te shihni se si Zoti Jezus e klasifikon doktrinen dhe klasen religjionoze, tiparet dhe specifikat qe mbart ne vetvete religjioni per ndejkesit e tij, si dhe deshmia e demaskimi i hapur, qe vete Jezusi ju ben krereve religjionoze dhe vete rrezikut religjionoz.
Jezusi tha se, kreret prifterore, Farisenjte, Saducenjte, Shkruesat e lijgit e keshtu me radhe, ne thelb jane religjioni qe drejtonte israelin. Pra kjo ishte klasa religjionoze e cila drejtonte fene ne israel, dhe qe ne thelb ishte kunder Krishtit. Armiku me i madh i tyre ishte pikerisht Jezusi, kjo sepse Jezusi ju deshmonte qellimet e tyre te mbrapshta. Ja si ju thoshte ai Turmave qe e ndiqnin:
Ata rine nder sheshe dhe ne vende te dukshme, duke mbajtur fjalime te gjata.... Ata i zgjatin theket e mantelit te tyre fetar, per te rene ne sy te te gjitheve..... Ata luten gjate por si paganet..... Ata zene vendet e para neper tryeza per tu dukur te pare...... Ata me mesimet e tyre e largojne popullin nga Perendia...... Ata i kane vene nje barre te rende popullit , dhe vete nuk mbjane azgje.... Ata jane pjelle neperkash... Ata duan te me vrasin sepse une deshmoj per punet e tyre te liga... E plot e plot te tjera si keto..
Nese lexoni nen zbulese te Frymes ungjillin e Krishtit, do te mesoni dhe dote kuptoni se sa e rrezikshme eshte pranga e religjionit. Religjioni te ben jo vetem nje skllav te bindur, por te ben dhe nje perskeutor te rrezikshem, duke menduar se vertet ti po i sherben Perendise . Shembulli i shkelqyer i produktit RELIGJION, eshte Sauli. Nje njeri i edukuar si ne aspektin teologjik po keshtu dhe ata intelektual. Sauli ne thelb ishte nje bishe apo nje persekutor ne dore te krereve te religjionit. Nen kembet e tij u vra deshmori i pare i Krishtit, Stefani, direkt me aprovimin e tij. Lufta e kryqezatave ne thelb ishte nje lufte per religjion dhe dominacion, dhe skishte aspak gje te perbashket me misionin e Krishtit. Kjo, sepse ne thelb Religjioni, nga misioni i Krishtit, jane te kundert. Religjioni ne vetvete rrit dominacionin dhe influencen e vet, ndersa misioni apo sherbesa e Krishtit nga besimtaret e vertete, ben vullnetin e Atit ne toke. Sauli, qe me pas u thir Pal, kur ju dorzua Krishtit dhe BESOI plotesisht ne te, deklaroi per religjionin duke e quajtur ate: "PLEH". Vete fjala "PLEH", nuk tregon vetem aspektin e pisllekut, por tregon njekoheshit edhe nje "dicka organike" te vdekur, te dekompozuar duke u transformuar ne nje HIC te pavlere.
Nga kthetrat e religjionit mund te te shpetoje vetem Krishti, pasi njeriu ska fuqi kunder tij sepse eshte vecse nje skllav i perunjur.
Deklarimi ligjor i krishterimit, ne perandorine romake, e ktheu kete lloj krishterimi te aprovuar dhe miratuar nga Bota, ne nje FE zyrtare, ku nuk varej me perzgjedhja e lire e beses ne Krisht. Pra, si ai qe deshte dhe perzgjidhte te besonte ne Krisht, po keshtu dhe ai qe nuk deshte te besonte ne Krisht, ligjerisht quheshin te krishtere. Dhe dihet se sa i madhe ne propocion eshte numri i atyre qe besojne plotessht ne Krisht dhe i atyre qe nuk besojne. Ketu fillon e ngrihet "katedralja" e religjionit, e cila ngjan me shembelltyren e arres me Grure dhe Egjer. Kur i thane Zoterise se ne arren tende ka mbire dhe "fara" e egjerit, dhe te veme e ta kepusim, Zoteria ju tha: I ligu erdhi dhe e mbolli naten ne aren time. Lerini te rriten bashke, dhe ne te korrat do ti ndjame, egjerin ne zjar dhe grurin ne hangar. Ja perse sot kemi nje kishe zyrtare religjionoze, e cila eshte pale me qeverite dhe e martuar me boten, dhe Kishen e gjalle te Krishtit, e cila ben vullnetin e Atit mbi dhe.
Per te pasur nje veshtrim apo mesim te drejt reth kesaj qe po them, le te hedhim nje veshtrim ne biblen e shenjte, prej nga vjen dhe mesimi i gjalle i Perendise. Religjioni i kohes, i perndoqi apsotujt, per faktin se dishepujt ishin nen mision te Krishtit. Arsyeja e perndjekjes ishte se, Misioni i krishtit mbi dhe, qe behet nga kisha e gjalle e Tij, deklaronte dhe deshmonte qellimet e mbrapshta te botes mekatare. Religjioni e shikonte si nje rrezik real per ekzistencen e vet, kishen e Krishtit, prandaj dhe i shpalli lufte. Kjo, sepse Ndjekesit e Krishtit ( kisha e gjalle) po rriteshin me permasa shume te shpejta. Por ajo qe me ben me teper pershtypje ne lidhje me dishepujt e Krishtit, ishte fakti se, ata ASNJEHERE nuk u bene pale me shtetin. Ata asnjehere nuk kerkuan mbrojte dhe ligjshmeri per mbrojte ligjore nga qeverite e kohes. Kisha e Krishtit ka mbrojten dhe ligjin e Krishtit, ajo nuk lufton ndaj mishit dhe gjakut, sic lufton religjioni. Ajo lufton kunder principatave dhe pushteteve te erresires, kjo eshte Kisha e gjalle e Jezus Krishtit, dhe ky eshte misoni i saj mbi dhe. Kryqezatat vrane, pushtuan, plackiten, dogjen, shkatruan, dhe shkretuan gjithshka ne emer te dominacionit religjionoz. Ndresa Apsotujt u sakrifikuan per shpetim te cdo shpriti qe Perendia ka thirur ne mbreteri te Tij. Shikoni pra se sa ndryshim rrenjesor dhe qellim te kundert ka Religjioni ne misonin e tij, me misionin e Krishtit dhe kishes se Tij. Mbase shume vete ngatrohen dhe thone se, edhe religjioni thote, kisha e Krishtit jam, pra cili eshte ndryshimi? Ndryshimin e thote vete Jezusi tek shembelltyra e 10 verigjereshave. Te 10-ta Jezusi i quan virgjeresha, por midis tyre kishte nje ndryshim thelbesor. 5 prej tyre ishin te mencura, dhe 5 ishin te pamencura, ose te mara. Me kete Jezusi na tregon se nuk eshte emri i "krishtere", ai i cili na deklaron bij te Perendise. Eshte BESA e GJALLE dhe VEPRA e BESES ne Krisht, prej nga Jezusi dhe Fryma na deshmon se ne jemi bij te Perendise. Ketu ndahet religjionozi nga Besimtari i vertete kristian.
Ndryshuar për herë të fundit nga deshmuesi : 07-01-2013 më 19:41
Puthja dhe nderimi i figurave (ikonave) dhe truporeve në Kishën katolike:
Puthja apo lloje tjera nderimi të ikonave dhe truporeve, nuk është ADHURIMI i shenjtërve, por NDERIMI i tyre dhe i meritave te jetës së tyre të virtytshme, sikurse puthim të dashurit tonë në jetën e përditshme (të gjallë apo ikona). Ne, i puthim të afërmit por nuk i adhurojmë për hyjni. Unë p.sh. e puthi nënën time, por, s’ do të thotë qe unë e adhuroj, mirëpo, ajo është shprehje e dashurisë dhe nderimit qe kam për të. Kështu ndodhë edhe me shenjtërit-dëshmitarët e Krishtit.
http://www.forumishqiptar.com/thread...3%ABs-Katolike
Gjej kohen të lexosh, është themel i të diturit.
"Nëse ndokush më ka trishtuar, nuk më ka trishtuar vetëm mua, por deri diku ‑ që të mos e teproj ‑ edhe ju të gjithë. 6 Mjaft është për atë njeri ndëshkimi që iu bë prej bashkësisë e prandaj, 7 më mirë faleni e ngushëllojeni, që trishtimi i tepërt të mos e bëjë atë të sharrojë. 8 Këndej ju bëj lutje, të dëftoni dashuri kundrejt tij, 9 e për këtë arsye edhe ju shkrova që ta shoh a jeni me të vërtetë njerëz të sprovuar, a jeni të dëgjueshëm në çdo gjë. 10 Kë të falni ju, e fal edhe unë; sepse edhe unë, nëse fala ndokënd, e fala për dashurinë tuaj ‑ para Krishtit 11 që të mos ngadhënjejë mbi ne djalli, sepse i dimë qëllimet e tij!"
Gjej kohen të lexosh, është themel i të diturit.
KISHA është Krishti i gjallë, nuk është vetëm fe apo religjion sic pretendojnë sektarët heretik!
Fjala FE, në shqip ka kuptimin e Bes-imit. Në krishterim, fjala fe mund të nënkuptohet edhe në kuptimin e termit "fe-jese", "fe-joj", por është e fejuara e Krishtit, është besëlidhja apo besëdhënie midis DY palëve për një qellim te përbashkët. Në mes të Zotit dhe njeriut dhe kjo besë-lidhje është e vulosur me gjakun e Jezus Krishtit, Birit të Hyjit të gjallë.
Ne këtë kuptim ndoshta krishterimi mund të quhet fe sepse bazohet ne kete besë-dhënie, besë-lidhje. Për ndryshe Kisha - Krishterimi nuk është fe ne kuptimin qe bota nënkupton fenë e tyre, apo sic disa sekte heretike perpiqen ta etiketojnë.
Është e vërtetë se Institucionet Kishtare përdorin termin fe, por, nëse përdorin këtë ata e bëjnë këtë sepse ato i drejtohen botes.
Kjo, është vetëm njëra nga arsyet sepse nuk mund të thuhet se Kisha e Krishtit është thjeshtë një fe sikurse fetë e tjera në botë. Në vijim do të jepen edhe disa arsye të tjera.
“Sepse bijtë e Hyjit janë ata, të cilët i udhëheq Shpirti i Hyjit. Ju veç nuk e keni marrë shpirtin që bën robër në mënyrë që përsëri të trembeni, por keni marrë Shpirtin që ju bën bij të adoptimit, në saje të të cilit ne thërrasim: Abba! O Atë!” (Rom 8, 14-17)
Dihet se feja është synimi njerëzor te arrihet tek Zoti, ndërsa Kisha e Krishtit është ZOTI, i cili arrin tek njeriu, e ul veten aq sa të bëhet Njeri, mishërohet, vdes, vuan, gëzohet, luan, qesh, ha e pi, diskuton….! Pra, e lartëson njeriun deri ne maksimum, sepse gjithë këto gjera njerëzore i bën Zoti në personin e Jezusit. Pra, Hyji u be (Njeri) si ne, që ne të bëhemi si Ai - kjo është Kisha në Krishterim.
Në krishterim, themeli është Krishti i ngjallur të cilin e beson dhe shpallë Kisha. Me të vërtetë u ngjall, dhe vërtetë ky është krishterimi; kujtesa e jetuar e një ngjarje që ndodhë edhe sot, e, që do të ndodhë në çdo çast të jetës tone. Krishti u ngjall dhe Ai është në jetën time - kjo është Kisha e Krishtit, e jo siç perpiqen sektarët heretik ta etiketojne si "religjion".
Nuk është qëllimi të ul vlerën e të tjerave fe apo sekteve te ndryshme sepse secili p[er veti e ka. Ne anën tjeter mendoj se çdo synim njerëzore që synon të arrij Zotin, është diçka fisnike, por, ajo qe dua të them është se feja është tentativa njerëzore te arrihet tek Zoti, seektet janë iluzion dhe mashtrim i njeriut nga dajlli, ndërsa krishterimi është ZOTI që arrin tek njeriu.”Po ju a nuk e dini se jeni Tempulli i Hyjit dhe se Shpirti i Hyjit banon në ju? Nëse ndokush e rrënon Tempullin e Hyjit, Hyji do ta humbasë atë, sepse Tempulli i Hyjit është i shenjtë e ky Tempull jeni ju! (1 Kor 3, 10-17)
Nuk dëshiroj të ketë ndonjë keqkuptim apo paragjykim por KISHA - TRUP i Krishtit nuk është si asnjë nga fete apo sektet e botës që ka njohur njerëzimi deri me sot. Këtë, më së miri e dëshmojnë çdo shenjtëror me jetën e tij duke filluar nga Shtjefni, ai i cili u vra me gur dhe nuk kthej dorë, por vdiq duke iu lutur Hyjit; “O Zot, mos ua merr këtë për mëkat!” e deri tek Nëna e jonë e dashur, Nënë Tereza, e cila, pritet të shpallet shenjte. Kjo është një e vërtetë e Jezu Krishtit, Hyjit/Njeri qe eci mbi toke dhe u shfaq njerëzimit. Prandaj, Lajmi i Mire i Krishterimit, është i pa-përsëritshëm dhe i pakuptueshëm nga besimet dhe sektet e tjera te njerëzimit. Nëse përdorimi i fjalës "fe" është i drejtë apo i gabuar, kjo është e pavlere pasi është një këndvështrim subjektiv njerëzor, dhe jo një dëshmi hyjnore e besimit në Krishtin. Te kujtoj se Koncili (Këshilli) Ekumenik nuk nxori "Simbolin e Fesë se Krishtere", mirëpo nxori Simbolin e Besimit, BESOJMEN që thuhet më zë dhe në FRYMË çdo ditë në Kishen e Krishtit.
Shume thonë se Kisha ..... në Krishterim është një nga fetë, apo i "famshmi" deshmuesi qe blasfemon duke e quajtur edhe religjion apo shkon aq largë deri sa e quan edhe farize dhe.... Asgjë nga këto vlerësime nuk është e vërtetë. është njeriu i shtyrë nga djalli ai qe mendon ashtu sepse Kisha e Krishtit nuk është thjesht fe apo...., por Kisha është “Mbretëria e Hyjit është mes jush!”.
Fjala fe (gr. θρησκεια) përdoret shume here me kuptim te ndryshëm. Por, çfarë kuptimi kishte ne fillet e Kishes kjo fjale? Kur ne lashtësinë që jetuan Zoti ynë Jezus Krishti në këtë botë dhe Apostujt, Etërit dhe Shenjterit. Fe quhej sakramenti dhe kur përmend ndonjë fe, përdorej edhe shumësi fete (gr. θρησκειαι) domethënë sakramentet, kulti edhe tipikja e fesë.
Beslidhja e Re quan fe, fenë judaike me ligjin mosaik “Ata më njohin qëmoti e, nëse duan, mund ta dëshmojnë se kam jetuar sipas mënyrës më të ashpër të fesë sonë, si farise” (Vap 26, 5). Mirëpo Kisha JO ashtu; “ Ju jeni Tempulli i Hyjit dhe se Shpirti i Hyjit banon në ju.."!
Me konkretisht, Jakobi për këtë çështje, thotë se “Besimi i pastër dhe i patëmetë para Hyjit Atë është ky: kujdesi për bonjakë dhe për gra të veja në vështirësitë e tyre dhe ruajtja e pastër e vetvetes nga kjo botë.” (Jak 1, 27). Thotë këtu Jakobi si fe-besim adhurimin, te cilin e nënkupton në mënyrë logjike dhe shpirtërore, sepse e bashkon me pastërtinë dhe ndihmën. Këto dyja sigurisht nuk janë KISHA as Krishterimi, bile as gjysma.
Te gjitha fete dhe feja para Krishterimit e vërtetë e Hebrenjve quhen fe, por Krishterimi jo vetëm fe, ama hiq religjion apo më mire të thuhet se ne mënyrën qe heretiket protestant e paraqesin apo bota nënkupton. Dhe kjo sepse nga te gjitha fetë e tjera, thelbi eshte adhurimi. Ndersa Kisha është; "..ju jeni trupi i Krishtit.." dhe KRYE është ZOTI.
Kishat në Krishterim nuk mund të quhen vetëm fe apo religjion, atëherë shtrohet pyetja, çfarë është? Duhen shume kuptime dhe shume emërtime që të shprehim se çfarë është në kuptimin e plotë. Le te shikojmë vetem disa reshta në Biblën e Shenjt që shpalosë Kisha tash 2000 vite .
Kisha është mbretëri e ZOTIT mbi tokë. Kur Krishti filloi predikimin e Tij, e para qe predikoi ishte “mbretëria e qiejve është afër” (Mt 4,17), dhe te nxënësit e tij Jezusi i mësoi te luten: Ati ynë që je në qiej...Ardhtë mbretëria jote (Mt 6, 10). Përpara Pilatit, guvernatorit te Palestinës, dëshmoi se është mbret, dhe shtoi se “Mbretëria ime nuk është e kësaj bote” (Gjn 18, 36). Kur e pyeten Jezusin se “kur do të vjen mbretëria e Hyjit?', Ai u tha se: “Mbretëria e Hyjit është mes jush!” (Lk 17, 20-21) Kjo është Kisha - e jo ajo qe e paraqesin sektet heretike protestante.
KISHA - Mbretëria e Krishtit. Është Shën Pali apostull, ai i cili e quan Krishterimin “mbretëri e Krishtit…..por tani jeni dritë në Zotërin. Jetoni porsi bij të dritës (Ef 5, 8). Kisha pra është mbretëri, shtet shpirtëror, një shtet me mbret dhe ZOT Krishtin Jezus - e jo ajo qe e paraqesin sektet heretike protestante si puna e deshmuesit.
Pra, shprehje e përsosur e mbretërisë, është Kisha. Nuk është nevoja te përmend sa here e quajnë Kishë, Krishti themelues dhe predikuesit e tij. Me e nevojshme është te përcaktojmë se cili ishte kuptimi i fjalës ekklesia (kisha). Eklesia quhej atëherë mbledhja e përgjithshme e popullit gjate se cilës populli tregon se është kryetari me i larte i shtetit dhe përdor fuqitë e tij duke përgatitur zgjedhje apo veprime te tjera politike. Prape kemi kuptimin e shtetit - ZOTI KRYE-tar.
Kisha është organizate dhe bashkim, ku çdo besimtar ka vendin e tij dhe rolin e tij si pjesët e trupit. Krishti erdhi ne toke jo për te bere njerëz te mire dhe te Krishtere, por për te krijuar Kishën e Tij dhe trupin e Tij. “ ju jeni trupi i Krishtit dhe, secili prej jush gjymtyrë e tij…” (1 Kor 12, 27). Si dhe: “ Ju jeni Tempulli i Hyjit dhe se Shpirti i Hyjit banon në ju... Nëse ndokush e rrënon Tempullin e Hyjit, Hyji do ta humbasë atë, sepse Tempulli i Hyjit është i shenjtë e ky Tempull jeni ju! (1 Kor 3, 10-17) dhe tek Mateu 16: "Ti je Pjetër‑Shkëmb dhe mbi këtë shkëmb do ta ndërtoj Kishën time dhe dyert e ferrit s’do të ngadhënjejnë kundër saj!"
KISHA - të jesh gjymtyrë e TRUPIT të KRISHTIT është luftë ne ket botë, por luftë kundër djallit. “Kështu këndej forcohuni në Zotin dhe në fuqinë e pakufishme të tij! Ngjeshuni me armët e Hyjit që të mund t’u bëni ballë pritave të djallit. (Ef 6, 10-13). Bibla mëson për armët e luftës sonë: “Në të vërtetë, edhe pse jetojmë në trup, nuk luftojmë sipas parimeve të trupit, sepse, armët e luftimit tonë, nuk janë armë lëndore, por armë të fuqisë së Hyjit” (2 Kor 10, 4) dhe here porosit Timoteun “që sipas tyre të bësh luftimin e mire” (1 Tim 1, 18). Kisha shpreh pamjen politike te mbretërisë, kurse lufta shpreh pamjen ushtarake dhe jetën dhe veprat luftarake te Krishterimit. Tek njera pamje pasqyrohen vendimet dhe zbatimi i fuqisë kurse tek tjetra, betejat dhe pushtimi. Qe te dy pamjet shprehen me emrin “Kisha e mobilizuar”.
KISHA është RRUGË, domethënë mënyrë jetese dhe veprimi. Ne Efes midis paganeve, thotë Luka “Dhe në atë kohë u bë një trazirë e madhe lidhur me Udhën”, domethënë për Krishterimin (Vap 19, 23, 9, 2, 18, 25, 19 ,9, 22, 4). Krishti para popullit tha : “Unë jam Rruga” (Gjn 14, 6) qe do të thotë se Krishterimi është RRUGË "do të jam me ju deri ne fund te botes".
Kjo mënyrë jetese është për çdo kuptim te jetës, politiken, ekonominë, moralin, shkencën dhe çdo tjetër. Nuk është udha adhurim tipik dhe nuk është thjeshtë vetëm fe, por, edhe më tepër, Zoti nder ne, Zoti me ne, Jezusi-“Hyji shpëton”.
Prandaj, thuhet KISHA - TRUPI I KRISHTIT është jetë, sepse sundon te gjithë kuptimin e jetesës. “Shkoni, paraqituni në tempull dhe i shpallni popullit të gjitha fjalët e kësaj jete” (Vap 5, 20), tha engjëlli tek apostujt. Kjo jete është Krishterimi, i cili ne një vend tjetër thuhet jetë e përjetshme. “fitoje jetën e pasosur, në të cilën u thirre dhe për të cilën dhe një dëshmi të bukur para shumë dëshmitarëve!” (1 Tim 6, 12).”Unë jam Jeta” thotë Jezusi, kush e ka Krishtin – ai e ka Jeten, prandaj krishterimi është jetë...!
KISHA është shkollë dhe shkencë: Jezusi quhet Mësues dhe ata qe e mësuan të paret ishin dishepuj, ashtu siç ishte edhe Shën Pali apostull mësues i johebrenjve (1 Tim 2, 7) dhe te gjithë te Krishterët dishepuj (Vap 6,1, 9:26), dhe përmbajtja e Kishes eshte mësim dhe transmetimi i mësimit, tradite (Rom. 6:17). Mësimi i kësaj shkolle, është përmbajtja e besimit, ndërsa objekt kërkimi i kësaj shkence, është e vërteta e përjetshme dhe shpëtimtare.
Kisha është testament, kontrate midis Hyjit dhe njerëzve, i nënshkruar me gjakun e Krishtit dhe duke mbajtur si vule ringjalljen e Tij. Në vend të termave pa vend, të cilat përdoren shpeshherë dhe sot si feja e pare mesianike dhe feja e dytë e Krishtere, apostujt thoshin “testamenti i pare” dhe “testamenti i dyte” ose “testamenti i vjetër dhe testamenti i ri” (2 Kor 3, 6, Heb 9, 15, 12, 24).
Kisha - TRUP i Krishtit është shpresë. Në këtë mënyrë, Shën Pali porosit Kishen se “Le të mbajmë të patundur rrëfimin e shpresës sonë”, dmth. kredon e Krishterimit, kurse Shën Pjetri thotë; “Jini gjithmonë të gatshëm t’i jepni përgjigje gjithsecilit që prej jush kërkon arsyen e shpresës që është në ju” (1 Pjt 3, 15).
Quhet KISHA në Krishterim besim apo besëlidhje. Kur Jezusi shpalli besëlidhjen në Darken e mbrame, Ai tha; “Ky kelk është Besëlidhja e Re në gjakun tim që derdhet për ju. ” (Lk 22; 20).
Kur Kisha pau Palin te sapondriçuar, thoshin se: “Ai që na persekutonte më përpara, tani po shpall atë besim që ai shkatërronte” (Gal 1, 23). Juda shkruan dërguar Kishës; "Ndërsa plot kujdes mendoja t’iu shkruaj lidhur me shëlbimin e përbashkët, e ndjeva veten të detyruar t’iu jap zemër me anë të letrës të luftoni për fenë që u qe dhënë shenjtërve njëherë e përgjithmonë. 4 Sepse disa njerëz depërtuan me dredhi ndër ju – të cilët që moti kanë qenë shënuar për dënim – njerëz të patenzonë, hirin e Hyjit tonë e zëvendësojnë me ndyrësi dhe e mohojnë Jezu Krishtin, të vetmin Zotërues dhe Zotin tonë."(Jud 1; 3-20). Besim (gr. πιστις) quhej atëherë besëlidhja, dhe besa midis dy njerëzve dhe besimi i njërit për tjetrin, ishte një lloj kontrata që nuk shkruhej, por ishte gojore.
Më që ky besim apo besëlidhje ndërtohet midis njeriut dhe Hyjit të padukshme, besa për njerëzit bëhet mënyrë të pasuri të gjërave që shpresohen, mjet të njihen gjërat që nuk shihen. (Heb 11, 1). Nen i këtij besimi si garantues Krishtin është se Ati i gjithëpushtetshëm na ka bijtë Tij dhe trashëgues te mbretërisë se pavdekshmërisë, kurse ne të besojmë ne të dhe te mbajmë ligjërimet. “Sepse bijtë e Hyjit janë ata, të cilët i udhëheq Shpirti i Hyjit. Ju veç nuk e keni marrë shpirtin që bën robër në mënyrë që përsëri të trembeni, por keni marrë Shpirtin që ju bën bij të adoptimit, në saje të të cilit ne thërrasim: Abba! O Atë! Vetë Shpirti Shenjt dëshmon bashkë me shpirtin tonë se jemi fëmijët e Hyjit. E nëse jemi fëmijë atëherë jemi edhe trashëgimtar” (Rom 8, 14-17).
Garantues i këtij besimi, është Krishti, i cili, u paraqit midis nesh dhe tregoi Hyjninë e tij, dhe prapë nga ana e njerëzve tregoi përkushtimin dhe dashurinë e Tij dhe dha gjakun si garanci. Pjese te këtij testamenti kontrate jemi ne, Kisha e Krishtit.
Ndryshuar për herë të fundit nga toni77_toni : 07-01-2013 më 21:15
Gjej kohen të lexosh, është themel i të diturit.
A është Paganizëm, lutja te ikonat?
Mosnjohja ne thelb se cfar do te thote fjala: "Lutje", ben qe njerzit te jene konfuze dhe te mos kuptojne drejtperderjt se cfar kuptim dhe mesim ka kjo fjale ne besimin kristian. Lutja ndaj Perendise, nuk eshte nje rrit apo nje rregull traditash. Lutja qe ben besimtari i krishtgere ne thelb te vet ka: ADHURIMIN, FALENDERIMIN, MIRNJOHJEN, RREFIMIN, FALJEN, PRANIMIN, DESHMINE, KERKESENe BEKIMiN. Jezusi i mblodhi dishepujt e tij dhe i mesoi si ti LUTEN Atit te tyre Qeillor. Ne te gjithe kete LUJTE te Krishtit, do te gjeni te gjitha keto qe une thashe pak me siper. Dikush pyet:A është Paganizëm, lutja te ikonat? Pergjgja e mesimit religjionoz tradicional thote: Ne puthjen dhe lutjen qe i bejme ikones, nuk adhurojme, por vetem nderojme. Ne besimin kristian, LUTJA eshte ADHURIM, sepse BEHET ne FRYME dhe i drejtohet Perendise ne emer te Jezus Krishtit.
Kur Jezusi foli tek pusi me gruan Samaritane, i tha asaj:
"Perendia eshte Fryme dhe ata qe e ADHUROJNE duhet ta ADHUROJNE ne FRYME dhe te VERTETE."
Jeusi na deshmon se nuk ka LUTJE pa prani te FRYMES se Perendise, dhe se VERTETES , qe eshte Krishti. Po keshtu Jezusi i mesoi dishepujt e tij qe ti LUTEN VETEM Perendise, Atit qiellor, dhe askujt tjeter. Por problemi eshte se, relijgioni meson se, ne lutje duhet nje objekt fizik, qe eshte ikona. E cila sipas tij, ben te plote misherimin fizik me lutjen. Nuk ka asjne lloj mesimi te tille ne shkrimin profetik. Kthejuni fjaleve te Jezusit drejtuar gruas samaritane: Perendia eshte FRYME dhe ADHUROHET ne FRYME. Kur Kristiani lutet dhe adhuron Perendine, ai kete e ben ne prani pesonalisht te FRYMES dhe se VERTETES qe eshte Krishti. Te vendosesh ikonen si mjetin fizik, me ane te se ciles ti gjate lutjes percepton Perendine, kjo tregon se te mungon personalisht Fryma dhe e Verteta Zoti Krisht. Ky mesim krejt i gabuar, shprehet fare qarte dhe ne shembullin qe ju sillni, i cili e zbulon plotesisht kete qe une them. Ju thoni se, kur je lark nenes apo kur ajo te ka vdekur dhe te mer malli, a nuk nxjer fotografine dhe cmallesh dhe e puth ate?
Po. Kjo eshte mese e vertete dhe une e pranoj plotesisht. Por cfar tregon kjo per mua, dhe perse e bej une nje veprim te tille me fotografine?
Kete veprim e bej, sepse Nenen time nuk e kam personalisht me pjese te gjalle te jetes time, sepse ajo ka vdekur. Por fakti me Jezusin nuk qendron keshtu. Jezusi eshte i gjalle dhe jeton personalisht ne zemren time. Po keshtu dhe Fryma e Perendise eshte perosnalisht ne zemren time. Atehere me lejoni tju bej nje kundrapyetje: Nese nena juaj eshte e gjalle, a do te pranoje te puthje fotografine apo nenen tende te gjalle?
Une nuk mund te gjykoj askend per cdo gje qe ai beson dhe ndjek, por ju deshmoj qarte se, mesime te tilla jo vetem qe jane te rrezikshme, por tregojne burgosjen me te cilin religjoni ju mban peng. Jezusi ju tha keshtu farisenjve:
Le ju qe nuk hyni ne mbreteri te qiejve, por pengoni te hyjne dhe ata qe jane per te hyre.
Tani une pyes: A është Paganizëm, lutja te ikonat?
Ndryshuar për herë të fundit nga deshmuesi : 07-01-2013 më 21:42
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt