Deklarata e Moisiut dhe surpriza e Rugovës

[dodoni]

E Marte, 23 Shtator 2003


DEKLARATA E MOISIUT DHE SURPRIZA E RUGOVES

Nga Viron Gjymshana

Ne te njejten dite kur presidenti i Shqiperise, Alfred Moisiu, deklaronte ne Tirane se gjate vizites dhe takimeve qe ai ka planifikuar te zhvilloje ne seline e Kombeve te Bashkuara ne Nju Jork, ai do te diskutoje me Pauellin e te tjere edhe per Kosoven, presidenti i Kosoves, Ibrahim Rugova, i pohonte nje mediaje ceke se ne rast te mos njohjes nga bashkesia nderkombetare te pavaresise se Kosoves, atehere ekstremistet e te gjitha ngjyrave do te te kerkonin bashkimin e saj me Shqiperine. Per dike qe ushqen ende iluzione ose nuk e njeh si duhet qendrimin e Presidentit te Kosoves ndaj Shqiperise, deklarata me e fundit e Ibrahim Rugoves mund te ting`lloje si e cuditshme. Pasi t’u ngarkosh vetem ekstremisteve nje rol te tille, madje edhe t’i besh me faj ata se duan bashkimin e Kosoves me Shqiperine, jo vetem qe u ben shume nder, por njekohesisht deshmon se nje ide e tille ndodhet me kilometra larg zemres dhe mendjes se atij qe kosovaret zgjedhin dhe rizgjedhin pa pushim si udheheqes te tyre. Pasi nuk eshte hera e pare qe Rugova shprehet hapur kunder bashkimit te Kosoves me Shqiperine. Mbahet mend deklarata e tij para Komisionit te Puneve te Jashtme te Parlamentit Europian ne Bruksel se bashkimi i Kosoves me Shqiperine do te shkaktoje tensione te reja ne rajon, apo pohimet e tij se nuk ka nje vend ame, por 2 ose edhe me shume. Edhe nismat me te fundit te ndermarra ne Kosove si ai i krijimit te nje flamuri te ndryshem nga ai i Shqiperise, jane vijim llogjik i kesaj politike. Dhe ne rast se do te sjellesh ndermend qe Ibrahim Rugova ka vite te tera qe nuk ka shkelur ne Shqiperi, madje as ne festen e 90-vjetorit te ngritjes se Flamurit ne Vlore, bindesh edhe me shume se edhe deklarata e tij e fundit nuk eshte e rastesishme. Edhe po te mendosh se kjo deklarate perdoret vetem si nje mjet presioni ndaj kancelarive perendimore, qe ato te njohin pavaresine e Kosoves, ndryshe mund te kercenohen me bashkimin e trojeve shqiptare, edhe kjo ide tingellon si nave. Pasi problemi me i madh per bashkesine nderkombetare eshte sot se fare statusi duhet te kete Kosova ne te ardhmen, nese ajo do te jete nje lloj republike ne gjirin e nje federate serbo-malazeze-kosovare, apo duhet te gezoje nje lloj te gjere autonomie, kulturore, financiare brenda Serbise? Nje tjeter variant i perfolur gjithmone e me me force eshte ndarja e Kosoves, ku Serbia duhet te marre rreth e territorit te saj te tanishem. Per bashkesine nderkombetare nuk paraqet asnje problem bashkimi i Kosoves me Shqiperine ne rast se ata vendosin se e tere Kosova ose nje pjese e saj do te njihet si e pavarur. Zyrtare te larte te saj madje jane shprehur hapur se ata jane kunder shumefishimit te minishteteve ne Ballkan, si mund te jete ai i Malit te Zi apo nje Kosove e cunguar. Prandaj me shume se me nje shantazh te Rugoves ndaj diplomacise nderkombetare, duket se ketu kemi te bejme thjesht me nje lloj alergjie te udheheqesit te Kosoves ndaj Shqiperise, alergji qe eshte ndjere me se pari qe ne prishjen e marrdhenieve te Ibrahim Rugoves me ish-presidentin Berisha, rreth 7 vjet me pare. Por ne te gjithe kete parodi te terheq vemendjen edhe qendrimi i cuditshem i klases politike shqiptare. Ata jane vene ne nje gare patriotizmi dhe paternalizmi se kush e kush e do me shume Kosoven, megjithese kete nuk ua ka kerkuar askush. Perkundrazi ata shpesh here jane lutur nga udheheqesit kosovare qe te mos nderhyjne ne punet e saj, pasi sipas fjaleve te tyre, Kosova ka udheheqesit dhe institucionet e veta legjitime. I fundit ne rradhe, presidenti Moisiu, duket se edhe ai nuk i ka shpetuar dot ketij tundimi. Pa dyshim se presidenti i Shqiperise ka te drejte te diskutoje me ke deshiron per Kosoven, Maqedonine etj, por vecse si nje udheheqes i nje shteti fqinj, qe interesohet per fatin dhe stabilitetin e rajonit, dhe jo si perfaqesues i aspiratave panshqiptare ne Ballkan. Deklaratat dhe qendrimet e Rugoves i heqin atij, si dhe shume te tjereve, legjitimitetin e paternalizmit te Tiranes ndaj Prishtines.





Copyright ? KOHA JONE - E perditshme e pavarur

[dodoni]

Rugova së pari ka prishur marrëdhëniet me Berishën pas deklaratës famkeqe të tij në Gjermani po e citoj "shqiptaro-dardanët duhet ta kuptojnë se kompromisi është të lëshosh pe kështu që duhet të kënaqen edhe me autonomi", kurse për Nanon pas takimit të tij me Millosheviqin në Kretë kur Nano pat deklaruar se shqiptarët duhet të kërkojnë zgjidhje institucionale e jo duke krijuar pushtete paralele dhe bojkotuar institucionet, atëherë Rugova i pat kërkuar publikisht gjithë politikanëve shqiptar kujdes në deklaratat e tyre politike dhe nëse nuk mund të bëjnë mirë të paktën keq mos ti bëjnë problemit dardan. Këto kanë qenë deklaratat e Rugovës pas atyre dy gabimeve që Nano e Berisha patën bërë në atë kohë.
Kohën e fundit nga frika naive edhe PDK pati deklaruar se për Prishtinën vendos Prishtina e as Beogradi e as Tirana duke menduar se nëse Tirana ka të drejtë të vendos për fatin e Dardanisë pastaj edhe Beogradi mund ta kërkoj një gjë të tillë, dhe kjo deklaratë ishte një naivitet poashtu.
Mirëpo tani gjërat kanë ndryshuar dhe edhe politika shqiptare në Tiranë në lidhje me çështjen kombëtare sidomos në lidhje me çështjen dardane ka ndryshuar dhe nuk ka më gafa, prandaj nuk ka arsye Rugova për të mos bashkëpunuar dhe koordinuar punën me Tiranën, edhe pse edhe në atë kohë ftohja e marrëdhënieve ka qenë shumë e dëmshme për interesat shqiptare dhe është një gabim sa i Tiranës aq edhe i Rugovës.
Kurse për deklaratat e Rugovës kundër bashkimit, ato janë shumë naive dhe gabim shumë i madh i tij, i cili mendoj se nga frika se bashkimi është një zgjidhje më pak e përkrahur nga përëndimi dhe sipas frikës së tij naive se është ekstremiste ka rrëshqitur në gabim të tillë politik që është pothuajse i pafalshëm për momentet historike nëpër të cilat po kalon kombi jonë dhe vet përgjegjësinë që ka marrë mbi supe ai për të ardhmen e tij dhe brezave që do të vijnë.
Gjithë këto probleme kanë ardhur si rezultat i një mosbashkëpunimi dhe jokoordinimi i punës së politikanëve shqiptar duke shkuar seicili sipas kokës të tij, dhe për këtë arsye unë e kam potencuar me mijëra herë deri tani nevojën urgjente të mbajtjes së një kongresi mbarëkombëtar ku do të bëhej platforma e politikës shqiptare dhe koordinimi i punës së gjithë politikanëve shqiptar në lidhje me të gjitha çështjet kombëtare. Kjo është një nevojë urgjente dhe jo vetëm tani por mbajtja e një kongresi i tillë duhet të bëhet traditë dhe të bëhet nëse jo çdo vit atëherë të paktën çdo dy-tre vjet, këtë e bëjnë pothuajse gjithë shtetet e kombet e edhe ne duhet ta bëjmë.
Si përfundim, jam plotësisht i bindur se edhe Rugova do të jetë më i përgjegjshëm në deklaratat e tij tash e tutje, dhe nuk do të kemi të tilla gafa në të ardhmen.
Moisiu dhe gjithë poliikanët tjerë shqiptar Nano, Berisha,Rugova, Qosja, Thaçi,Xhaferri, etj duhet të punojnë për bashkimin jo sepse këtë ua kërkon ndokush (edhe pse këtë ua kërkon gjithë kombi shqiptar dhe interesat shqiptare dhe për këtë edhe janë votuar) por në rradhë të parë sepse është edhe vet interes i tyre dhe i brezave shqiptare që do të vijnë ku kanë edhe fëmijët, nipat e tyre si çdo shqiptar tjetër.
Dardania është shqiptare si çdo tokë tjetër shqiptare e si rrjedhojë është pasuri e gjithë shqiptarëve, prandaj çdo punë që bëhet në këtë drejtim nga kushdo shqiptar dhe nga cilido qytet apo krahinë shqiptare është vetëm mbrojtje e pasurisë sonë të përbashkët.
Plotësisht pajtohem me zotin Viron Gjymshana kur thotë se edhe përëndimi më parë do të pranoi një Dardani të bashkuar me Shqipërinë se një shtet të vogël të ri që nuk shihet as edhe në hartë, vetëm se për ndarje e kam cekur edhe më parë kjo do të mund të ndodhte vetëm nëse nuk do ta kishim Preshevën e viset tjera shqiptare në Serbi-Mali i Zi, sepse nëse bëhet ndarja e prishje e kufijve mbi baza etnke atëherë patjetër do të përfshij edhe këto toka shqiptare, për çka politika shqiptare nuk mund të jetë kundër.
Prandaj, politikanët shqiptar duhet hapur tani ta thonë të gjithë se janë për bashkim sepse është zgjidhja më e mirë dhe e vetme e çështjes dardane që siguron paqe, stabilitet e siguri afatgjatë gjë shumë e rëndësishme, dëshpërimisht e rëndësishme për gjithë rajonin, proceset integruese të tij dhe investimet e huaja aq të duhura në këtë rajon.
Kjo nuk është zgjidhja më e mirë dhe vetme, vetëm pë ne shqiptarët por edhe për gjithë bashkësinë ndërkombëtare dhe edhe vet serbët sepse me këtë ata bile përshpejtojnë proceset integruese të vendit të tyre por edhe thithin më shumë investime të huaja si rezultat i stabilizimit të rajonit, dhe shuarjes së vatrave të krizës, sepse serbët edhe po tua japim Dardaninë ata do të humbasin sepse nuk mund ta mbajnë dot me problemet që do ti lindin nga populli dardan i cili nuk do të duhej kurrë me një gjë të tillë. Këtë ua them edhe serbëve kudo që i takoi dhe besoni gjej mirëkuptim të plotë bile fitoi edhe shumë më shumë respekt nga ana e tyre.
Bashkimi i Dardanisë është një çështje ditësh tani, dhe mezi presim ta gdhijmë ditën kur Dardania të ribashkohet tani me Albaninë e që të dyja së bashku ta rilindin Ilirinë.

Përshëndetje

[Brari]

Moisiu duhet te siguroje votime te rregullta e ne se do Kosoven ( natyrisht e do) te kerkoje llogari ne prokurorine e Tiranes e te coje ne Gjyq vrasesit e Kolonel Krasniqit.

[Hek]

Brari je shume i sakte. Ka ardhur koha qe keta demagoge qe na qeverisin te mesojne te bejne edhe ate cike demagogji, se tjeter gje s'dine te bejne. Ose s'i debila qe jane, kur i digjen letrat, bertasin e kercenojne me doreheqje.
megjithate Rugova ka shume hije ne biografine e tij politike. Dhe perpara se te fajesojme per ndonje gje Berishen kujtojme se nje nga mosaprovimet e komunitetit eyroatlantik ndaj presidences se tij ka qene edhe sepse i iku koha politikes se forcimit te faktorit shqiptar qe ai filloi te beje.

[dodoni]

Postuar më parë nga Brari
Moisiu duhet te siguroje votime te rregullta e ne se do Kosoven ( natyrisht e do) te kerkoje llogari ne prokurorine e Tiranes e te coje ne Gjyq vrasesit e Kolonel Krasniqit.

Nuk ka hiç bashkim deri sa Moisiu ti gjej vrasësit e kolonel Krasniqit. hahaha fore e mirë a
Brari këto çështje që i potenconi juve si votimet e rregullta dhe zbardhja e vrasjes së kol. Krasniqit janë të rëndësishme dhe për to duhet punuar gjithë shqiptarët e edhe Moisiu si kryetar i jonë.
Mendoj se Moisiu ka bërë punë të mirë në reformat në drejtësinë shqiptare si dhe në përgatitjen e vendit për zgjidhje dhe jemi shumë të bindur se do të vazhdoi në këtë mënyrë, dhe të bëhet kryetari i parë shqiptar që do të përcillet me lule kur ta mbaroi mandatin apo mandatet nëse fiton edhe tjetër mandat pas këtij.
Por këto çështje nuk kanë aspak të bëjnë me temën që kam hapur unë sepse bashkimi nuk mvaret nga asgjë hiç fare sepse është në interes të gjithë shqiptarëve dhe pikërisht për këtë edhe do të bëhet bashkimi dhe jo se e do Moisiu apo filani e filani, është fakt që Moisiu dhe çdo shqiptar tjetër përfiton nga kjo prandaj edhe kjo nuk ka kushte e vecmas ato kushte banale që keni sjellur juve këtu.
Po e zëmë se nuk mbahen zgjedhjet e lira dhe nuk gjendet vrasësi i kol. Krasniqit, a duhet vuajtur ende kombi shqiptar i ndarë për shkak të këtyre dy çështjeve. Jo Brari, duhet të mendosh para se të shprehesh.
Edhe njëherë po e përsëris se zgjedhjet e rregullta dhe zbardhja e vrasjes së kol. Krasniqit janë dy çështje që duhet zgjidhur, dhe zgjedhjet deri tani janë duke shkuar shumë mirë si kurrë më parë në historinë e zgjedhjeve politike shqiptare (përveç atyre në Dardani) dhe nuk ka asnjë arsye që mund të na bëjnë të dyshojmë në manipulime etj etj, jo këtë herë dhe kurrë më.
Dhe shpresojmë edhe më shumë punë nga ana e prokurorisë për zbardhjen e vrasjes së kol. Krasniqit.
Mirëpo pamvarësisht këtyre dy çështjeve që nuk kanë aspak të bëjnë me bashkimin, bashkimi i Dardanisë dhe Albanisë është vetëm çështje ditësh dhe kjo për shumë arsye sepse është zgjidhja më e mirë dhe e vetme e problemit që siguron paqe dhe stabilitet afatgjatë jo vetëm në këtë tokë shqiptare por edhe në gjithë rajonin, sepse është në interesin shqiptar, është në interesin serb dhe është në interesin rajonal e ndërkombëtar.


Përshëndetje