Arvanitasit dhe prejardhja e grekëve

[Hylltar]

shkencerisht eshte vertetuar se te gjithe njerezit rrjedhin nga e njejta nene. keshtu qe shqiptaret jane me afrikanet, aziatiket, greket, serbet madje edhe me eskimezet pak kusherinj...

Ani, ça ka lidhje kjo me temën?

[uj me gaz]

Ani, ça ka lidhje kjo me temën?

eshte prova qe arvanitasit, greket, shqiptaret, serbet e gjithe qeniet homo sapiens jane te nje prejardhjeje.

[Hylltar]

eshte prova qe arvanitasit, greket, shqiptaret, serbet e gjithe qeniet homo sapiens jane te nje prejardhjeje.

Unë të pyeta çfarë ka lidhje me temën, dhe ti në vend se të përgjigjesh, e thua sërish të njëjtën gjë.

Unë sërish të pyes: Kush e pati fjalën këtu për sapiens, për Adam Evë, apo për Bibël?

Pse nuk iu vje turp të flisni marrëzira? Është e vërtetë që jeni anonim, por kjo nuk do të thotë të hapesh b'ythësh, e të flasësh marrëzira (me arsyetimin: "hajt se askush nuk e din se unë fola palidhje")

Këtu po bëhet fjalë për njerëz që me mija vjet rresht i përkisnin të njëjtit komunitet, pra ishin shqiptarë, vëllezër, motra, fqinje, dajë e axha me gjithë shqiptarët tjerë, dhe vetëm para një shekulli e gjysmë u detyruan të harrojnë çdo gjë.

Kurse për prejardhjen e Homo Sapiensve ti nuk mund t'ë flasësh me kaq siguri. Ata historianët e arkeologët që kanë shkrirë mend në këtë fushë, ende janë të ndarë në dy grupe, një multi-regjional dhe tjetri Out-of-Africa, dhe vazhdimisht sjellin fakte kundër njëri tjetrit. Janë gjëra të pavendosura definitivisht.

[uj me gaz]

Unë të pyeta çfarë ka lidhje me temën, dhe ti në vend se të përgjigjesh, e thua sërish të njëjtën gjë.

Unë sërish të pyes: Kush e pati fjalën këtu për sapiens, për Adam Evë, apo për Bibël?

Pse nuk iu vje turp të flisni marrëzira? Është e vërtetë që jeni anonim, por kjo nuk do të thotë të hapesh b'ythësh, e të flasësh marrëzira (me arsyetimin: "hajt se askush nuk e din se unë fola palidhje")

Këtu po bëhet fjalë për njerëz që me mija vjet rresht i përkisnin të njëjtit komunitet, pra ishin shqiptarë, vëllezër, motra, fqinje, dajë e axha me gjithë shqiptarët tjerë, dhe vetëm para një shekulli e gjysmë u detyruan të harrojnë çdo gjë.

Kurse për prejardhjen e Homo Sapiensve ti nuk mund t'ë flasësh me kaq siguri. Ata historianët e arkeologët që kanë shkrirë mend në këtë fushë, ende janë të ndarë në dy grupe, një multi-regjional dhe tjetri Out-of-Africa, dhe vazhdimisht sjellin fakte kundër njëri tjetrit. Janë gjëra të pavendosura definitivisht.

tema titullohet: Arvanitasit dhe prejardhja e grekeve. une solla nje fakt shkencor biologjik qe verteton se te gjithe njerezit e sotem jane me te njejten ster-ster-ster-...-stergjyshe (aq ster- sa numri maksimal i gjeneratave te sotme homo sapiens ne bote minus kater [numri maksimal i gjeneratave nuk eshte gjetur akoma]). kjo ne lidhje me prejardhjen. mund te kerkoj edhe per artikullin shkencor apo intervista te shkencetareve (edhe shqiptare) ne fushen e gjenetikes qe e pohojne kete fakt, por per momentin nuk kam kohe.

nga ka ardhur kjo ster...stergjyshe, si ka jetuar, a ka qene ndryshe nga bashkekohesit e saj, ku ka lindur gjenerata e pare e njerezve te sotem, cfare ndryshimesh kane ndodhur me tej, a egziston Zoti, etj. etj. etj. jane pastaj hipoteza te pavertetuara.

si sillesh ti me te tjeret eshte ceshtje personale e jotja. une bej dashuri me te gjithe dhe shpresoj qe te njejten gje te bejne e te tjeret.

[Hylltar]

tema titullohet: Arvanitasit dhe prejardhja e grekeve. une solla nje fakt shkencor biologjik qe verteton se te gjithe njerezit e sotem jane me te njejten ster-ster-ster-...-stergjyshe (aq ster- sa numri maksimal i gjeneratave te sotme homo sapiens ne bote minus kater [numri maksimal i gjeneratave nuk eshte gjetur akoma]). kjo ne lidhje me prejardhjen. mund te kerkoj edhe per artikullin shkencor apo intervista te shkencetareve (edhe shqiptare) ne fushen e gjenetikes qe e pohojne kete fakt, por per momentin nuk kam kohe.

Edhe njëherë po t'a përsëris që je plotësisht jashtë temës. Tema bën fjalë për asimilimin e arvanitëve, që automatikisht do të thotë se përfshin periudhën në shek. 19-20. Kurse prejardhja e Homo Sapiensit e përralla tjera kanë të bëjnë me periudha para-historike. Thjesht tema s'ëka të bëjë me prejardhjen e krejt njerëzve, por enkas me prejardhjen e grekëve, dhe s'ka të bëjë me prejardhje të periudhave parahistorike, por me një asimilim në shek. 19-20. Me kaq ky debat mbyllet, do të ishte mirë të largoheshe, sepse je duke e prishur temën.

nga ka ardhur kjo ster...stergjyshe, si ka jetuar, a ka qene ndryshe nga bashkekohesit e saj, ku ka lindur gjenerata e pare e njerezve te sotem, cfare ndryshimesh kane ndodhur me tej, a egziston Zoti, etj. etj. etj. jane pastaj hipoteza te pavertetuara.

Edhe kjo s'ka të bëjë asgjë me temën, Tema nuk është për periudhën e Paleolitit, por për një periudhë shumë më të vonshme, shekulli 19 dhe shekulli 20, ky i fundit posa kaloi para nja 12 viteve. Bëji nder vetes, nëse ke diçka për të thënë gjeja vendin e duhur, ka mjaft tema për sapiensët këtu në forum. Përndryshe nëse vazhdojmë me idenë tënde do na duhet të dalim te ameba, por kjo do t'a bënte historinë të panevojshme, dhe nëse historia për ju është e penvojshme atëherë mos u futni në këtë forum fare.

si sillesh ti me te tjeret eshte ceshtje personale e jotja. une bej dashuri me te gjithe dhe shpresoj qe te njejten gje te bejne e te tjeret.

Që ti bie në shtrat me secilin njeri që të del përpara, kjo shihet në shkrimet e tua alla-bjondineze, s'ke nevojë t'a tregosh.

Ky forum nuk është për mirësjellje e edukim, thjesht është forum për shkëmbim njohurish për historinë. Kjo tashi kërkon një diferencë mes anëtarëve.

[s0ni]

Nese deshironi librin "Arvanitasit dhe Prejardha e Grekeve" ne pdf me dergoni mp dhe jua dergoj. Libri eshte lexim teper i lehte dhe do te ju pelqej teje mase.

Po ju sjell nje pjese te librit.

Faqa 30.

Pak kohë më pas gjërat do të ndryshojnë dhe "pasardhësit e heronjve tanë paraardhës" do të bëhen papritmas "turkoshqiptarë", "arvanitas" , etj.

Vitet kalojnë, Greqia çlirohet, vritet Kapodhistria, vjen Othoni *. Në Mesolongji bëhet bartja e trupit të Marko Boçarit. Mbreti Othon, i prekur, nxjerr me duart e tij nga kafka e Markos plumbin fatal, por pas pak, ndërsa dëgjon oratorin, që citonte fjalimin e përmortshëm, të përmendë Marko Boçarin dhe heronjtë e tjerë të kryengritjes : "Prijës arvanitas të Greqisë" fytyra i mbushet me habi. Mitropoliti i Artës, Porifirio që e vuri re, godet me inat skeptrin e tij në tokë dhe thotë: "Po madhështi, Shqipëria i ka lindur prijësit e kombit tend". Othoni që mbeti i shtangur duke u kthyer për nga Kosta Boçari, i dha në mënyrë krejt mekanike, plumbin vdekjeprurës. Porfiri që kujtoi se ai veprim tregonte antipati u kthye nga populli që qe mbledhur aty e thirri i zhgënjyer : " Vaj medet Kombit ! Mbreti i tij nuk ia pranon historinë". (Leondios Leondiu, "Çështja shqiptarë", 1897 f.45-47)

Që një i huaj, dhe mbret qoftë, të mos njohë historinë e vendit tonë, e keqja është e vogël. Por që të arrijmë 16 vjet pas kryengritjes dhe historia të jetë shtrembëruar aq shumë saqë dhe grekët të mos ta njohin atë, si dhe të përbuzet e të shahet brezi dragua i heronjve të '21, kjo është, të paktën, sakrilegj.

90 nga të lOO heronjtë e Kryengritjes janë arvanitas, por kjo jo vetëm që nuk përmendet nga historianët tanë, por nga njëra anë bëhet një përpjekje që të fshihet ky fakt dhe nga ana tjetër të greqizohet i gjithë populli arvanitas. Po perse ? Mendoj se ia vlen t'i shohim qartë shkaqet e këtij qëndrimi dhe në vazhdim të provojmë me fakte dhe dokumenta ose mashtrimin ose qëllimin e tyre.

Autori: Aristidh Kola

[Agim Doçi]

Dosja greke

Ja sa na duan fqinjët

Nga Agim Doçi

Në vijim të fakteve të tjera që do të rreshtoj më poshtë, të cilat siç kam thënë edhe në shkrimin parardhës janë mbledhur e qëmtuar në dosjet e shënimeve të mia të kahershme, desha të thoja që në krye të herës se ato nuk i paraqes për të bërë “historianin”, sepse nuk jam i asaj ”familje”, por si një njeri publik dhe dashnor i flaktë i shqiptarizmës dëshiroj të ndihmoj sadopak që faktet dhe ngjarjet të mos harrohen lehtë dhe që mandej historia shqiptare të shkruhet vërtetësisht ashtu siç ka ecur e është zhvilluar!
Në vëmëndjen e lexuesve, ose më saktë në kujtesën e tyre, dëshiroj që të mbeten të gjitha faktet e poshtëshkruara, edhe për të kuptuar vijimësinë e antishqiptarizmës greke.
Në kapërxyell të viteve ’70-të, E. Hoxha dhe kalemxhinjtë e KQPPSH-së shkruan një libër deng me rrena, duke i vënë titullin e turpshëm “Dy popuj miq”. Këto ditë iu riktheva atij libri rrenacak dhe kjo ishte edhe një nxitje plus, që më ngacmoi të rreshtoj faktet e ngjarjet e mëposhtëme, të mbledhura dhe nga shtypi periodik. Duke qenë i edukuar mirëfilli nga familja ime e njohur atdhetare, nuk e “gëlltisja” dot një fakt tejet paradoksal! Kur gjithë populli hante me tallon dhe mbijetonte me sakrifica të mëdha gjatë diktaturës, për festën e Shën Dhionisit – Perëndia greka e verërave dhe vreshtave, Shqipëria i dërgonte 800 mijë qengja, grekërve “miq”. Normalisht lind pyetja: dhrahmitë që fitoheshin çdo vit nga shitja e 800 mijë qengjave, ku shkonin?! Apo për të bërë sponsorizimin e kengës “Kur dëgjon zërin e Nënës/ Qysh e lë qengji kopenë/ Blegërin dy a tre herë/ Pastaj ikën e merr dhenë!...”

Nuk po zgjatem! Kronologjikisht për këto 100 vite që po kalojnë, që nga Dita e Bekuar e ngritjes së Flamurit në 28 Nëntorin e largët 1912-të në Vlorë nga Burrat e Mëdhenj të Kombit I.Qemali, Dom N. Kaçorri, Luigj Gurakuqi, I. Boletini, pinjollët e shquar Toptanas e plot të tjerë dhe deri në ditët tona mund të flasim e të shkruajmë pafund se sa “miq” i kemi pasur grekërit skizmatikë!...

Po vijoj me ngjarje e fakte të tjera:

Episod i Shekullt të 14-të. Në vitin 1940, mendjeholli dhe eruditi Faik Bej Konica shkruan për "bëmat" e dhespotit grek me emrin Thanas: "Në gjysmën e dytë të shekullit të katërmbëdhjetë, Janinën e qeveriste një princ bizantin (ose një despot, siç e kishte titullin zyrtar) i quajtur Thanas. Këtij Thanasi i hipi në kokë ideja e bukur për të vrarë gjithë shqiptarët. Siç thotë Dukasi, (një historian grek) një nga lojrat e tyre të parapëlqyera ishte t'u priste hundët ose pjesë të tjera shqiptarëve dhe t'i linte të vdisnin në agoni".

Shekulli i 21-të. Mars 2007. Një video linçohet në media, ku ushtarët grekë këndojnë duke marrshuar një këngë me këto fjalë: "I shikoni ata, janë shqiptarë. Me zorrët e tyre do të bëjmë lidhëse këpucësh". E shikoni? Për fat të keq, edhe pse 7 shekuj më pas, incidenti më i fundit në lidhje me Greqinë, duket si realizim virtual i masakrave të atij biznatini grek me emrin Thanas. Edhe pas kaq kohe ndërgjegjjet e kombeve vazhdojnë të mbajnë peng marrëdhëniet mes dy popujve.
Një "peng" që e ka zanafillën që kur pronarët shqiptarë në kohën e Ali Pashë Tepelenës, punësonin argatë grekë pasi burrat shqiptarë shkonin e luftonin në çdo cep të botës për Perandorinë Osmane. Vendosja e tyre në Epir, që në fakt sipas të madhit Konica, s'do të thotë gjë tjetër veçse "Kontinent" e që nuk tregon kombësinë e banorëve që jetojnë në të, u bë flamuri i pretendimeve të fqinjëve për greqizmin e jugut të Shqipërisë. Një konflikt që ka sjellë shumë e shumë incidente mes dy vendeve. Por kjo është vetëm njëra anë e medaljes së marrëdhënieve Shqipëri-Greqi. Ka edhe një anë tjetër. Dy popujt më të lashtë në Ballkan, i kanë ardhur në ndihmë njëri-tjetrit në momente shumë të vështira. Mes luftëtarëve të viteve ’20 të shekullit të XIX që i sollën pavarësinë Greqisë, renditen edhe shumë emra shqiptarësh, madje kapedan të shquar si Marko Boçari, Bubulina etj, gjatë luftës civile që plasi në Greqi në fund të Luftës së Dytë Botërore qindra e mijëra grekë kaluan kufirin shqiptar dhe gjetën strehë te vëllezërit e tyre shqitarë në jug të vendit, ashtu siç gjetën në vitet ’90-të të shekullit që kaloi mijëra shqiptarë që emigruan në Greqi për të siguruar mirëqënie më të mirë ekonomike…dhe më pas mirëkuptimi dhe bashkëveprimi midis nesh u vulos edhe me "Traktatin e Mirëkuptimit, Fqinjësisë së Mirë, Bashkëpunimit e Sigurisë" në vitin 1996. (Nuk di në se është apo jo ende në fuqi famëkeqi “Ligji i Luftës” shpallur nga Greqia në vjeshtën e vitit 1940, kur ia mësyu Italia fashiste dhe jo shqiptarët, të cilët nuk kanë përse të paguajnë faturat e pushtuesve!?).

Marshimi për të pushtuar Epirin, 5 tetor 1912
Organizatat greke deklarojnë bashkimin e forcave ballkanike për të mbrojtur territoret nga faktori shqiptar që kërkonte pavarësinë. Veç ushtrisë u organizuan dhe banda të armatosura që qarkullonin fshatrave myslimanë të Çamërisë. Ishte koha kur përpjekjet e Shqipërisë për të shpallur pavarësinë po jepnin frytet e para. Ky mobilizim i shqiptarëve u pa si kërcënim për Greqinë e cila nisi hapur ofensivën për pushtimin e Vorio Epirit. Emërimi i një guvernatori me origjinë shqiptare në Janinë u interpretua nga grekët si zgjerim i një rreziku shqiptar për marrjen e Janinës dhe krahinave përreth.

Konferenca e Ambasadorëve, Londër, 20 dhjetor 1912
Kërkesat për pavarësi të shqiptarëve u kundërshtuan jo vetëm me armë, por dhe në rrugë diplomatike nga ana e Greqisë. Madje përfaqësuesit e shtetit grek në Konferencën e Ambasadorëve në Londër kërkuan që përveç Vorio Epirit, Greqia të aneksonte edhe Vlorën, në portin e së cilës ishte vendosur Flota Helene. “Është e pamundur të lejohen shqiptarët barbarë të jetojnë të pavarur në djepin e qytetërimit grek”, ky ishte qëndrimi i delegacionit grek në Londër.

Masakra e udhëheqjes së Çamërisë, 7 mars 1913
Ushtria greke pas largimit të trupave turke pushton Çamërinë. Gjenerali Deli Janaqis vendos të thërrasë në një takim krerët qyteteve dhe fshatrave të Çamërisë për të vendosur një marrëveshje. Për disa ditë me radhë, krerët çamë nuk pranojnë kushtet e komandantit grek. Atëherë ai vendos t’i mbledhë për herë të fundit dhe urdhëron vrasjen e 62 kryetarëve çamë. Dhe sikur të mos mjaftonte, dy prej tyre, Fuat Pronjo dhe Suhbi Bej Dino, me urdhër të gjeneralit rripen të gjallë.

Komisioni i Kontrollit, Shqipëri, shtator 1913
Ndërkombëtarët vendosin të zgjidhin çështjen e Epirit, duke dërguar në terren një Komision Kontrolli, i cili do të verifikonte pretendimet e grekëve për Korçën, Gjirokastrën, Përmetin dhe Sarandën. Ushtria greke u përpoq që të pastronte rrugën ku do kalonte komisioni nga shqiptarët, madje dhe banesat në disa fshatra u lyen me bojën e flamurit grek. Grupe grekofilësh dërgonin peticione, ku thuhej se Jugu i Shqipërisë nuk duhet të jetë i shqiptarëve. Mes grekëve dhe komisionit u regjistruan dhe incidente.

“Batalioni i Shenjtë”, Andartët, 1913
Konferenca e Ambasadorëve nuk i dha të drejtë Greqisë për pretendimet në Epirin e Veriut dhe urdhëroi tërheqjen e shqiptarëve. Në këtë pikë nis plani i dytë i Greqisë për pushtimin e tij. Strukturat ushtarake organizojnë “Batalionin e Shenjtë”, i përbërë nga kriminelë lufte, dezertorë dhe të burgosur nga burgu i Kretës, të cilët më vonë do të njiheshin si “Andartët”. Ky batalion kreu masakrat në të gjithë Jugun e Shqipërisë, duke vrarë mijëra gra dhe fëmijë për të spastruar zonën nga shqiptarët.

“Protokolli i Firences”, 17 dhjetor 1913
Është dokumenti që caktoi kufijtë e sotëm mes Greqisë dhe Shqipërisë. Një pjesë e Jugut të Shqipërisë ngeli në territorin grek. Ndërkohë që Greqia nuk e njohu këtë protokoll, duke pretenduar se ngelej jashtë trungut helen Epiri i Veriut, me disa dhjetëra mijëra minoritarë. Paradoksalisht në Shqipëri ngelën rreth 38 mijë minoritarë, ndërsa në Janinë dhe krahinat e tjera ngelën me Greqinë rreth 500 mijë shqiptarë në qytetet e Filatit, Paramithia, Margëllëç, Parga, Igumenica, Preveza e Janina…

“Grushti i Shtetit”, dhjetor 1913
Ndërsa Evropa pretendoi se e rregulloi përfundimisht çështjen greko-shqiptare, në Jug të Shqipërisë nisën revoltat. “Batalioni i Shenjtë” ishte vënë në veprim. Ushtarakët hoqën uniformat dhe nisën masakrat dhe djegiet duke argumentuar se nuk pranonin vendimin e Evropës për lënien jashtë Greqisë të Korçës, Gjirokastrës. Sipas kronikave të kohës, ishin rreth 40 mijë ushtarë që kryen masakra të pashembullta në qytetet e Gjirokastrës, Korçës e Përmetit.

Masakrat në Përmet, 25 shkurt 1914
Masakrat greke nuk u bënë vetëm në zonën që sipas tyre i përket Vorio Epirit, por edhe jashtë saj. Në Kuqar të Përmetit ushtria greke theri gjithë fëmijët ndërsa burrat i mbylli në kishën e Kosinës ku i vrau në mënyrë barbare. Po ashtu dhe në fshatin Peshtan ku një kronikë e kohës shkruan. “Foshnjat ulërinin duke kërkuar prindërit. Ushtarët i mblodhën dhe i çuan në një shtëpi ku ish një pus e ku i merrnin me radhë e u prisnin kokat dhe i hidhnin brenda. Ndërkohë gratë i mblodhën në Delvinë dhe pasi i përdhunuan i vranë me bajoneta”.

Protokolli i Korfuzit, 17 maj 1914
Më 24 prill 1914, Fuqitë e Mëdha njoftuan Greqinë se ishin të gatshme t’u bënin lëshime ”Vorio-Epirotëve” dhe se mund të pranonin rishikimin e kufirit greko-shqiptar në favor të saj. Qeveria e ndodhur nën një presion të gjithanshëm u detyra t’ua besonte Fuqive zgjidhjen e krizës. Protokolli parashikoi që Korça e Gjirokastra, edhe pse do ishin në shtetin shqiptar të kishin një administratë të vetën. Për shkak të ndihmës që i dha Italia, Greqia i la ishullin e Sazanit.

“Qeveria” e Epirit të Veriut, nëntor 1914
Qarqet greke u përpoqën që revoltën ta organizonin në një lëvizje për pavarësi të Epirit të Veriut. Për këtë qëllim ish-ministri i Jashtëm grek, Nikollaq Zografi, së bashku me një grup ish-ministrash të tjerë, shpalli krijimin e qeverisë së Vorio Epirit në Gjirokastër. Me ndihmën e Andartëve, Zografi izoloi Gjirokastrën, Përmetin dhe Korçën. Zyrtarisht qeveria greke nuk e njohu këtë qeveri të re, por nuk hezitoi ta ndihmonte me ushqime dhe me armë.

Incidentet fetare, 1919
Qeveritë e brishta të Shqipërisë kishin arritur të krijonin institucionet e para dhe të ruanin disi integritetin e vendit. Qeveria e Iliaz Vrionit kish arritur të zmbrapste disa sulme të grekëve. Ndërkohë shqetësim ishte propaganda antishqiptare e kishës greke. Rasti më tipik ka qenë ai i Peshkopit Jakov të Korçës. Sipas raporteve ai e kish kthyer kishën në një qendër propagande për Vorio Epirin. Me urdhër të qeverisë Jakovi u largua nga vendi gjë që solli dhe reagimin e Athinës.

Konferenca e Paqes, Paris 1919
Konferenca e Londrës dhe ndarja e territoreve shqiptare nuk e kënaqën oreksin grek. Në Konferencën e Paqes pas Luftës së Parë Botërore, kryeministri grek Eleftherios Venizelos kërkon aneksimin e pjesës më të madhe të Shqipërisë. Sipas tij, shqiptarët nuk kishin aftësi shtet-formuese dhe nuk mund të krijonin një qeveri. “Shtetasit grekë në Shqipëri duhet të drejtohen nga qytetërimi i lartë që përfaqëson shteti helen dhe jo nga shqiptarët të cilët nuk kanë asnjë qytetërim”.

Incidenti për të drejtën e minoriteteve, mars 1921
Greqia me anë të ndërkombëtarëve fitoi të drejtë që minoritetet e saj të kishin trajtimin e duhur nga shtete ku ata bënin pjesë. Kjo nënkuptonte të drejtën për të folur gjuhën dhe për të pasur shkolla greke. Por këto kushte Greqia nuk pranoi t’i plotësonte për popullsinë çame që mbeti nën çatinë e Greqinë pas ndarjes së kufijve në territorin grek. Shteti shqiptar e ngriti disa herë këtë çështje në lidhjen e kombeve, por greket raportonin se çamët kishin të njëjta të drejta me grekët e tjerë.

Përplasja e shifrave, 1921
Ekziston një incident i përhershëm mes Greqisë dhe Shqipërisë për sa i përket çështjes së numrit të minoritarëve që ekzistojnë në Shqipëri. Greqia pretendon dhe vazhdon të këmbëngulë se në territorin shqiptar janë mbi 400 mijë grekë. Ndërkohë në Departamentin e Shtetit Amerikan kjo shifër është rreth 200 mijë. Ndërsa në bazë të regjistrimit të bërë nga shteti shqiptar, në mars të vitit 1921, ky numër ka qenë 33.313. Sidoqoftë ky numër, sipas statistikave, nuk ka arritur asnjëherë të kalojë shifrën 50 mijë.

Duke qenë elegant me historianët që paguhen për këtë punë, besoj dhe shpresoj se kjo dosje për të cilën po shkruaj do t’u shërbej dhe t’u rris adrenalinën që të hedhin sa më shumë dritë kah e verteta e pamohueshme në këto marrëdhenie shekullore fqinjësore mes dy “popujve miq”.

Vijon

[Dar_di]

ARVANITASIT

Prof. dr. Muhamet Mala

[King_Gentius]

Per fat te keq, situata e tashme ekonomike ne Greqi po perdoret nga partia neonaziste Agimi I Arte per te krijuar panik ne popullin grek, dhe vazhdojne te zgjerojne aktivitetin e tyre ne Cameri per krijimin e nje "Greqie te paster". Me poshte thuhet se po hapin zyre ne Korfuz dhe ne Preveze, dhe kjo e fundit besoj jo rastesisht ke rruga Marko Bocari, dhe madje nje nga VIPat qenka nje Mihalis Arvanitis http://www.xryshaygh.com/index.php/e...ekembriou-1800

[TilVolioR]

Mua me ben nje gje pershtypje. Si ka mundesi qe disa Shqiptare mburren me Suljotet dhe Arvanitasit qe ndihmuan Greket, luftuan kunder Turqeve, cliruan Greqine, por ne te njejten kohe disa prej tyre masakruan mijera Shqiptare myslimane ?