Sa I shkelqyer, sa luksoz burgu im
Moket floriri shtruar gjer tek pragu
Por sa trishtim mahniten gjer nhabi
Te gjithe ata qe e veshtrojne se largu
Nuk ka gardiane, ndeshkime, burgu im
As ligje trrepta, lojra tfrikshme fjalesh
Ka vetem buzeqeshje, ledhatime
Rutine dhe llomotitje papagallesh
Sikur ta dish gjithe diten e bekuar
Te njejten gje dhe une bej llomotis
Pastaj e ndiej se si me njomet shpirti
Dhe ankthi qetesine e rreme gris
Ēdo dite e njejta gje Me kap nje frike,
Kur mbremjet vijne dhe terri me mbulon
Shkelqimi zbehet, mbetet e verteta
Si djall I pameshirshem, si demon
Per ju kokete mbetem, jam e sigurt
Nje bukuri e rralle me shpirt te ftohte
Nuk qaj trishtimin, lotin qe me mbyt
Por vetem se pakkush mundi tme njohe
Krijoni Kontakt