Ne Dhe Plagët!...

[Agim Doçi]

Na humbën buzëqeshjet.
U bëmë shumë hipokritë...
Plot mllef i mbushëm sheshet
I çmendëm dhe fëmijtë!

Mallkuam vehten tonë
ngado në sy trishtim
çdo ditë plagët arrnojmë
Me plagë që s'kanë shërim...

[Leila]

Me pelqen qe perdore "arnojme" ne vend te "mbulojme"

Do ta ve kete poeme ne mur sot... do e ve foton tek Albumi.

[Agim Doçi]

Të falenderoj Kësulkuqe - Leila.
Unë e vlersoj shumë çka më shkruan ti.
Me respekt Agim

[Leila]

Me zor shkruajta se s'me arrinte krahu. Kjo eshte shenja e pare qe s'kam me vend ku te shkruaj

[Agim Doçi]

Leila e dashur.
Po të drejtohem kështu, sepse më duket më e sinqertë dhe njerzore. U preka shumë nga gjesti tënd. Sidomos kur lexova poshtë NICK-ut atë fjalën e dhimbshme "derëzeza"!...Mos të lutem! Edhe kështu pa e shkruar ne shqiptarët jemi DERËZINJ...
Tani do të doja që ti Leila të lexosh më poshtë pak vargje të thurura enkas për ty:

Sot hapa dritaren e zyrës time
dhe brenda saj hynë zerat njerzorë
E thitha cigaren me tym nikotine
Mëngjes i përmallshëm në kët' messhtator...

Se di sepse ndjeva diku brenda gjoksit
Nji dhimbje të thellë, një dhimbje e rrallë
Mendova për ty, nuk di se ç'më joshi?...
Besomë Leila ime, unë ndjeva shumëm mallë!

Dhe malli njerzor, askujt s'i bën keq.
Kjo jetë e stresuar na futi trishtim...
Do falja gjithshka që Botën t'a ndreq
E ndjej që nga larg të gjith Tragjedin!...

dhe befas tek rrija i vetëm në zyrë
të thurja 5 vargje, me mall e kujdes
nga qielli një rreze më ra në fytyrë
ky diell shtatori më tha: - Mirëmëngjes!

Atëhere u mendova, e shkurtër është jeta!
Përse të trishtohem unë vend e pa vend.
me vargjet e shpirtit të shkrova 10 rreshta
përulem, përlotem,...kujtoj SAADIUN tend.

Me respekt

[Leila]

Wow... me late pa fjale!! S'e prisja.

Agim, dua t'ju falenderoj per ate poeme, e cila me ka pelqyer shume sa as fjale taman nuk mund te gjej te pershkruaj ndjenjat per ate poezi. Secili gezohet kur dikush shkruan per te, sidomos nje poezi, dhe per kete as une nuk jam e vecante. Faleminderit edhe njehere.

Sinqerisht, Leila.

[Lekë Rezniqi]

Çfarë teme!

Z. Agim, të them si në Prishtinë. "MË KALLËT ME KËTO VARGJE!".

Leila të uroj. Gjest i mrekullueshëm.

Leka nga Prishtina

[kolombi]

Do behem fasho te mbeshtjell plaget e tua
Kolomb do behem,e me nje varke do caja detin
Vargjet e tua do i beja krah magjike
dhe une do thosha FLUTUROJ bashke me poetin.

[Diabolis]

Rreshtat
U bëmë shumë hipokritë
Dhe
Çdo ditë plagët arrnojmë
Kundërshtojnë njëri tjetrin në faktin e thjeshtë dhe njerëzor se ajo që arnon (duhet me r) është nëna apo gjyshja jonë, vetja jonë e mirë që nuk mund të jetë kurrsesi hipokrite.
Çdo ditë plagët mjekojmë më duket se jep më saktë hipokrizinë, ne mjekojmë por nuk shërojmë, e për më tepër me plagë që s’kanë shërim.

[Loti i shpirtit]

Arrnojme me mjekojme??(!!!)
Joooooo!Plaget tona jane aq te shqyera sa ska mjekim qe i sheron o mik.Ti arrnojme dhe me arrna te medhejn bile e ndoshta bejme dicka.