Poema nderthurur me "si ta quaj"

[macia_blu]

"kulmi i fatit"

jam me fat qe flet e shkruan nje gjuhe me mua.
jam me fat se je une.
se jam ti.
me ndeze gjithe mallin e me bere zjarr
flas nje gjuhe me ty.
ate me te bukuren gjuhe-gjakun
gjuhe lirine
gjuhe shqipe!

me lejo te te perqaf shiptarce.

[macia_blu]

nezir, meqe e ke te botuar kete poezine"gjuha shqipe" mundem te te pyes...
a me lejon ta botoj ne revisten "kuvendi" c'ka per te cilen edhe te kam fole...?
dua pergjigje per cka po te pyes.
dua edhe poezi te tjera si keto....
dua edhe te te uroj!
krejt afer macia blu

[illiriani]

Të shoh -
nga çdo anë edhe përmes mureve të pyrgëta deri n'qiell
nëpër valet e ujvajereve të plumëta të shoh n'fund toke
edhe nëpër dridhjet e tufaneve që ta zunë frymën
nëpër paralele e meridiane tej frymëzimeve të gjakut

kot ta zënë frymën se ajo është frymëmarrja e shqipes
nuk njeh lak as shkëmbinj të rrëpijshëm thik' e në qiell
të shoh kejt afër si në shuplakë dore kah valvitesh në dridhje

edhe ty që lypë hutueshëm përqiellepërtoke zërin tim
që të frymon shpirti rrënqethshëm me duf dashurie

edhe ty që dridhesh si qen stepe ne vargje vargonjsh
që uluritë mbi luanin tënd të coftë e ia bën me sy vetit

edhe ty që shtihohesh si engjull e sytë të vezullojnë fije kërrbaçësh
që shtrëngon dhëmbët e grinë vetveten si miu në zgabim

edhe ty që fsheh me gisht një botë me gisht në sy
të shoh si m'i vëren flatrat me sy anash përpjetë frikshëm

edhe ty që prekë e pret telin që përçon zërin tim
e nuk e din se është tel frymëmarrje ajri që përçon frymë dashurie
që të zën si miun me një fije meridiani e të lidhë n'fyt

edhe ty që ia bën me sy brirëve të djallit dhe lutesh tinëzisht
ta kthej përsëri kohën e djajve të kuq në shtëpinë tonë
të shoh kudo e gjithkah -
se botën e kam në grusht edhe kur i bie hija e hanës
të shoh me rruazat e gjakut të syve që dridhin paralele

Më fal e dashur -
se gati harrova me të puthë nëpër këto vringëllima flatrash
Të shoh edhe në fund bote!

(31,korrik, 2002)

[macia_blu]

te shoh edhe ne fund te botes.
edhe ne fund te shpirtit.
(nese ka njerez me shpirt te fundshem )
nese ka shpirt te pufund tek njeriu.


duke mos ditur ta vleresoj por duke e pelqyer shume krijimtarine tende jam duke te uruar serish.... dhe duke pritur nje "quaj-tje" te re.
juaja macia!

[Bel ami]

Quaj cfare te duashm,vetem poezi JO

[macia_blu]

Bel ami, me mua e ke????
lol

[Bel ami]

Ti nuk pyete "si ta quaj" prandaj skam sesi ta kem me ty.

[illiriani]

statuja - përmendorja
statuja që rrin statike a përmendorja që përmendet

pse thonë se asgjë nuk është statike
a vlen relativiteti edhe për fjalën?
Apo vetëm për fjalën që siellet vërdallë!

Vjen kalimtar i rastit -
afër statujes së fjalës shikon e nuk beson
as që është e gdhendur nga guri as nga bronxi
as që i ka sytë e gurtë
as që e ka zemrën nga zemërshkëmbi - e
kalimtari e shikon lartë me një sy rrudhur
- e me tjetrin vërbuar nga dielli
çorton dy sytë e statujes që rrinë gjithmonë hapur

skulptori i fjalës krijoj sy guri me gdhëndje dalte
të dalin sa më të bukur tingujt e shikimit të gurtë
e kalimtari i rastit e sheh njëherë e kurrë më!
Sepse vdes para syve që rrinë gjithmonë hapur!
Sepse dregëza e kujtimit e brenë krymb nga brënda

E sytë e Gurtë të Fjalës rrinë gjithmonë hapur!
Vështrojnë kohërat e përgjumura në ëndrra!

Përmendorja e Fjalës -
gjithmonë përmendë të vërtetën e botës
që i hyn për një vesh dhe i del për tjetrin
ndonjë kalimtarit të rastit...
që e shikon e vdes në sytë e saj prej tingujsh

në sytë e saj që rrinë gjithmonë hapur!


(Gusht, 04. 2002)


***

post skript: macjo, mirë e ka bel ami beli vallha. Edhe unë mendoj ashtu, se nuk kënaqëm me këtë, duhet arrijtur majat...nese nuk tejkalohet e fundmja, nuk del e reja... Rea e Zojsit...

po mirë e ka poeti Skendër, për kryqëzimin me poetin
e ti as mos shpreso se bëhet Krisht ky, e për Hi të siguroj!
Ti macjo ke shansa për Krisht...je vizionare macjooo

[illiriani]

Deli para fjalës
e shikoja kah e ka drejtimin
se dikush mund ta kapi edhe përbishti

deli zot fjalës -
se mund të pyeti dikush: njëherë
- ke pasë thënë më ndryshe
ndryshe ke folë e ndryshe po flet
nuk është koha e fjalës: gëzofi
kthehet si është moti

fole për mbretër pas mbretërive
këndove këngë çaushash e ngërdhuzju milicit
në sofër i thoje: ha pashë bukën, se ti je për ndryshe
po tjetërgjë nuk na ka qëlluar -
duke e shikuar hunin e gardhit në oborr

fole për të gjallin pas vdekjes
kur të fryente meçavë prapa
dhe i hypje laokontit në qafë - pa hak pa hile
e fshehe fjalën duç në zemër në njëqind myshema
thonë: mbas syshë shahet edhe mbreti
e tash pse frynë pas në pluhur?

Deli zot fjalës -
se kur lidhesh për fjalë
lidhesh për zot

e kur të lidhë fjala
s'ka zot që të shpëton

lum ai që sheh larg -
veten -
majave të fjalës së vet!

(gusht, 6. 2002)

[Bel ami]

Keto jane proze e gjalle.As qe afrojne me poezine.
Njerez,jo cdo varg i lire eshte poezi.Ketu ska metafora por kufoma metaforash...