oh oh sorry sir lol vazhdoni gjujtjen lolPostuar më parë nga Homer
Ku mer vesh ti nga romantizmi ore kok huder lol
( se sheh se po gjujm ktu lol )
oh oh sorry sir lol vazhdoni gjujtjen lolKu mer vesh ti nga romantizmi ore kok huder lol
( se sheh se po gjujm ktu lol )
JO NEGOCIATA VETËVENDOSJE
Mos ma ngisni malokun,se...
Where does a thought go when it's forgotten?
Me kenaqsi Marya , nise kengen kur ta kesh mbare
Georges Pasquier, i quajtur Zhozho , ishte shoferi i Brelit ‚ ndihmesi dhe njeriu i besuar, por gjithashtu dhe miku i tij me i mire ...
Zhozho
Ja pra disa qeshje
Ca verera , ca bjonde
Kam kenaqsine te te them
Se nata do te jete e gjate
Aq sa te behet neser
Zhozho
Une te degjoj te vrumbullish
Disa kenge detare
Ku Bretonet hamendesojne
Se Saint–Cast* duhet te jete i fjetur ( qytet bregdetar)
Mu ne thellesi te mjegulles
Gjashte kembe nen toke
Zhozho
Ti kendon akoma
Gjashte kembe nen toke
Ti nuk ke vdekur
Zhozho
Sonte si çdo mbremje
Ne rinisim lufterat tona
Ti rimerr per Saint-Nazaire* ( qytet bregdetar me port )
Une serisht ne Olimpia* ( Salle e famshme koncertesh )
Ne fund te varrezes
Zhozho
Ne flasim ne heshtje
Per nje rini te vjeter
Ne e dime qe te dy
Se bota pergjumet
Nga mungesa e shkujdesjes
Gjashte kembe nen toke
Zhozho
Ti shpreson akoma
Gjashte kembe nen toke
Ti nuk ke vdekur
Zhozho
Ti me jep duke qeshur
Te reja nga poshte
Une te them : "Vdekje budallenjve!"
Shume me budallenj se ty
Por qe mbahen me mire
Zhozho
Ti di emrin e luleve
Ti sheh qe duart e mia dridhen
Dhe une e di kush qan
Per te mbytur me turp
Vendet tona ku rrinim
Gjashte kembe nen toke
Zhozho
Ti vellazerohesh akoma
Gjashte kembe nen toke
Ti nuk ke vdeku
Zhozho
Po te le ne mengjes
Per pune te kota
Ndermjet ca pijanecesh
Te gjymtuar nga zemra
Qe kane hapur duart shume
Zhozho
Nuk do te shkoj me askund
Une do te vishem me endrrat tona
Jetim deri ne buze
Por te lumtur qe e dime
Qe jam tashme ne ardhje
Gjashte kembe nen toke
Zhozho
Ti nuk ke vdekur
Gjashte kembe nen toke
Zhozho
Te dua prape
Ndryshuar për herë të fundit nga shigjeta : 13-04-2012 më 18:18
Ngjeshur me brezin e se vertetës,parzmoren e drejtësisë,mburojën e besimit dhe shpatën e Frymës.
bili99 (22-09-2013)
E nëse ti nuk ekzistoje,
Më thuaj pse unë do ekzistoja ?
Per tu zvarritur në një botë pa ty,
Pa shpresë dhe pa pendesë.
E nëse ti nuk ekzistoje,
Do të mundohesha te shpikja dashurinë,
Si nje piktor që shikon ne gishtat e tij
Te lindin ngjyrat e ditës.
Dhe që nuk i besohet.
E nëse ti nuk ekzistoje,
Më thuaj për kë unë do ekzistoja ?
Kalimtare te përgjumura ne krahët e mi
Që nuk do t’i dashuroja kurrë.
E nëse ti nuk ekzistoje,
Nuk do të isha veç një pikë më shumë
Në këtë botë që shkon e që vjen,
Do të ndjehesha i humbur,
Do të kisha nevojë për ty.
E nëse ti nuk ekzistoje,
Më thuaj si unë do ekzistoja ?
Unë do të mund te hiqesha si vetja,
Por nuk do të isha i vërtetë.
E nëse ti nuk ekzistoje,
Besoj se do e kisha gjetur,
Sekretin e jetës , përsenë,
Thjesht për të të krijuar
Dhe për të të vështruar.
E nëse ti nuk ekzistoje,
Më thuaj pse unë do ekzistoja ?
Per tu zvarritur në një botë pa ty,
Pa shpresë dhe pa pendesë.
Ngjeshur me brezin e se vertetës,parzmoren e drejtësisë,mburojën e besimit dhe shpatën e Frymës.
bili99 (22-09-2013)
me pelqen shume edhe ky version...
http://<a href="http://youtube.com/w...-qW0RkFxCQ</a>
Zangra ~ Jacques Brel
Une quhem Zangra dhe jam lietnant
Ne fortesen e Belonzios , qe dominon fushen
Nga ku armiku do te vije qe do te me beje hero !
Duke pritur ate dite , une merzitem ndonjehere .
Atehere , shkoj ne qyteze , te shoh vajzat ne tufa ,
Por ato enderrojne per dashuri dhe une … per kuajt e mi .
Une quhem Zangra dhe tashme kapiten
Ne fortesen e Belonzios , qe dominon fushen
Nga ku armiku do te vije qe do te me bere hero !
Duke pritur ate dite , une merzitem ndonjehere .
Atehere , shkoj ne qyteze te shoh te rene , Konsuelo ,
Por ajo flet per dashuri dhe une … per kuajt e mi .
Une quhem Zangra , tani komandant
Ne fortesen e Belonzios , qe dominon fushen
Nga ku armiku do te vije qe do te me beje hero !
Duke pritur ate dite , une merzitem ndonjehere
Atehere , shkoj ne qyteze , te pi me Don Pedron .
Ai ngre dolli per dashurite e mia dhe une … per kuajt e tij .
Une quhem Zangra , jam kolonel i vjeter
Ne fortesen e Belonzios , qe dominon fushen
Nga ku armiku do te vije qe do te me beje hero !
Duke pritur ate dite , une merzitem ndonjehere
Atehere , shkoj ne qyteze , te shoh vejushen e Pedros ,
Une flas me ne fund per dashurine por ajo … per kuajt e mi .
Une quhem Zangra , dje nje gjeneral shume i vjeter.
U largova nga Belonzio , qe dominon fushen
Dhe armiku eshte atje … une nuk do te jem hero .
Ndryshuar për herë të fundit nga daniel00 : 22-04-2012 më 20:09
Ngjeshur me brezin e se vertetës,parzmoren e drejtësisë,mburojën e besimit dhe shpatën e Frymës.
bili99 (22-09-2013)
Jacques Brel - Te druajturit
Te druajturit
Ndersa perdridhen
E mbeshtillen
kercejne vendit
E marrin vrull
Mblidhen serisht kruspull
Dhe enderrojne te jene nje lepur
Pak rendesi
Se nga dalin
Fletet e mia te vyshkura
Kur era i dergon
Para dyerve tona
Ngjan sikur ata mbajne
Nje valixhe ne secilen dore
Te druajturit
Ndjekin hijen
Hijen e erret
Te hijes se tyre
Vetem gjysemhija
E di numrin
E turperimeve te tyre prej Levantinesh ( te krishtere te merguar )
Ata palosen
Ata zbehen
Ata zverdhen
Ata behen te trendafilte
Ata skuqen flake
Terhiqen ne mbrojtje
Me nje valixhe ne secilen dore
Por te druajturit
Nje mbremje guximi
Perpara pasqyres se tyre
Duke enderruar per hapesire
Vene koracen e tyre
Dhe atehere hapuni
E pra Paris
Mbahu fort
E rrofte stacioni i trenit
Shen Llazar
Por ja ku humben
Ja tek shastisen
Si çoroditen
Dhe si rinisin
Me nje valixhe ne secilen dore
Te druajturit
Kur ata tronditen
Per nje Elvirë
Kane psheretima
Kane deshira
Qe ata deshirojne te thone
Por nuk guxojne shume ,
Dhe gruaja e shtepise
Me shume priftereshe
Ne dehje e siper
Se sa ne dhembshuri
Nje nate i lënë
Ne fundshpine
Me nje valixhe ne secilen dore
Te druajturit
Atehere plaken
Atehere perfundojne
Zvogelohen
Dhe kur rreshkasin
Ne abise
Dua te them
Kur ata vdesin,
S'guxojne te flasin
Te mallkojne gje prej gjeje
S’guxojne te dritherijne
S’guxojne te buzeqeshin
Veç nje psheretime
DHe ata vdesin
Me nje valixhe brenda ne zemer
Les Timides
Les timides
Ça se tortille
Ça s`entortille
Ça sautille
Ça se met en vrille
Ça se recroqueville
Ça rêve d`être un lapin
Peu importe
D`où ils sortent
Mes feuilles mortes
Quand le vent les porte
Devant nos portes
On dirait qu`ils portent
Une valise dans chaque main
Les timides
Suivent l`ombre
L`ombre sombre de leur ombre
Seule la pénombre
Sait le nombre
De leurs pudeurs de Levantin
Ils se plissent
Ils palissent
Ils jaunissent
Ils rosisent
Ils rougissent
S`écrevissent
Une valise dans chaque main
Mais les timides
Un soir d`audace
Devant leur glace
Rêvant d`espace
Mettent leur cuirasse
Et alors place
Allons Paris
Tiens-toi bien
Et vive la gare
Saint-Lazare
Mais on s`égare
On s'effare
On s`désempare
Et on repart
Une valise dans chaque main
Les timides
Quand ils chavirent
Pour une Elvire
Ont des soupirs
Ont des désirs
Qu`ils désirent dire
Mais ils n`osent pas bien
Et leur maîtresse
Plus prêtresse
En ivresse
Qu`en tendresse
Un soir les laissent
Du bout des fesses
Une valise dans chaque main
Les timides
Alors vieillissent
Alors finissent
Se rapetissent
Quand ils glissent
Dans les abysses
Je veux dire
Quadn ils meurent
N`osent rien dire
Rien maudire
N`osent frémir
N`osent sourire
Juste un soupir
Et ils meurent
Une valise sur le cœur
Ndryshuar për herë të fundit nga daniel00 : 23-04-2012 më 07:15
Ngjeshur me brezin e se vertetës,parzmoren e drejtësisë,mburojën e besimit dhe shpatën e Frymës.
bili99 (22-09-2013)
Kur kemi veç dashurinë
Për ta ofruar duke e ndarë
Ditën e udhëtimit të madh
Që është dashuria jonë e madhe
Kur kemi veç dashurinë
Dashuria ime ti dhe unë
Që të buçasë nga gëzimi
Në çdo orë e çdo ditë
Kur kemi veç dashurinë
Për të jetuar premtimet tona
Pa asnjë pasuri tjetër
Sesa t'i besojmë asaj përherë
Kur kemi veç dashurinë
Për të mobiluar me mrekulli
Dhe për të mbuluar me diell
Shemtinë e periferive
Kur kemi veç dashurinë
Për të vetmen arsye
Për të vetmen këngë
Dhe për të vetmen ndihmë
Kur kemi veç dashurinë
Për të veshur mëngjesit
Të varfër e grabitës
Me pallto mëndafshi
Kur kemi veç dashurinë
Për të ofruar në lutje
Për të këqijat e tokës
Si rapsodë të thjeshtë
Kur kemi veç dashurinë
Për tua ofruar atyre
Që luftimi i vetëm
Është të gjejnë ditën
Kur kemi veç dashurinë
Për të hapur një udhë
Dhe për të nënshtruar fatin
Në çdo kryqëzim
Kur kemi veç dashurinë
Për tu folur topave
Dhe asgjë më shumë se një kengë
Për të bindur një tambur
Atëherë pa pasur asgjë
Veç forcës për të dashur
Ne do të kemi në duar tona
Miq , botën e tërë
Ndryshuar për herë të fundit nga daniel00 : 27-04-2012 më 22:05
Ngjeshur me brezin e se vertetës,parzmoren e drejtësisë,mburojën e besimit dhe shpatën e Frymës.
bili99 (22-09-2013)
Jacques Brel - Djalli
Një ditë
Një ditë djalli erdhi mbi Tokë
Një ditë djalli erdhi mbi Tokë
Për të përgjuar interesat e tij
Ai ka parë çdo gjë djalli , ai ka dëgjuar gjithçka
Dhe pasi ka parë gjithçka
Dhe pasi ka degjuar gjithçka
Ai është kthyer tek të tijtë , atje.
Dhe atje , kishin bërë një gosti të madhe
Në fund të gostisë , ai u ngrit , djalli
Dhe ai mbajti një fjalim :
Është mirë
Ka gjithmonë gjithandej
Zjarre që ndriçojnë Tokën
Është mirë
Njerëzit argëtohen si të çmendur
Me lojën e rrezikshme të luftës
Është mirë
Trenat dalin nga shinat me zhurmë të madhe
Sepse ca tipa plot ideale
Vendosin bomba nëpër trase
Bëjnë të vdekur origjinal
Bëjnë të vdekur pa fe
Fe që janë pa mëshirë
Është mirë
Asgjë nuk shitet por gjithçka blihet
Nderi madje dhe shenjtëria
Është mirë
Shtetet që ndryshojnë fshehtë
Në shoqëri anonime
Është mirë
Të mëdhenjtë me thasë dollarët
Të ardhur nga vendet e femijëve
Evropa përsërit kurnacërinë
Në një dekor një mijë e nëntëqinde
Bën të vdekur urie
Është mirë
Njerëzit , kanë parë kaq shumë
Sa sytë e tyre janë bërë gri
Është mirë
Dhe madje nuk këndohet më fare
Në gjithë rrugët e Parisit
Është mirë
Trajtohen të drejtët për të çmendur
Dhe poetët për kaqol
Por në gazetat gjithandej
Të gjithë ndyrësirat kanë fotot
Kjo i lëndon njerëzit e ndershëm
Dhe të qeshin njerëzit e pandershëm
Është mirë , është mirë , është mirë !
Ngjeshur me brezin e se vertetës,parzmoren e drejtësisë,mburojën e besimit dhe shpatën e Frymës.
bili99 (22-09-2013)
.................................................. .....
.................................................. ...........
ZANGRA
Zangra ma thone emrin, tetar jam emeruar
Ne frontin e Beloncios, permbi rrafshine lartuar
Prej nga do vije armiku dhe hero do behem une.
Tek pres pra kete dite, tek s`kam pra asnje pune,
Zbres ne qytet te cupat plot tridhjet here ne muaj
Ato per dashurine flasin, ... e une per kuaj
Zangra ma thone emrin, dhe kapiten graduar
Ne frontin e Beloncios, permbi rrafshine lartuar
Prej nga do vije armiku dhe hero do behem une.
Tek pres pra kete dite, tek s`kam pra asnje pune,
Zbres ne qytet te piqem me nje zonje te huaj
Ajo per dashurine me flet , ... e une per kuaj
Zangra ma thone emrin, tash komandant graduar
Ne frontin e Beloncios, permbi rrafshine lartuar
Prej nga do vije armiku dhe hero do behem une.
Tek pres pra kete dite, tek s`kam pra asnje pune,
Zbres ne qytet te Pedro, nje dore kumar te luaj
Ai bromp per dashurine , ... dhe une bromp per kuaj
Zangra ma thone emrin, kolonel i sprovuar
Ne frontin e Beloncios, permbi rrafshine lartuar
Prej nga do vije armiku dhe hero do behem une.
Tek pres pra kete dite, tek s`kam pra asnje pune,
Zbres te vejusha e Pedros , me padurim pothuaj
Dhe flas per dashurine , por.....ajo flet per kuaj
Zangra ma thone emrin, gjeneral i c`graduar
Dje ika nga Beloncios, permbi rrafshine lartuar
Ku erdhi tashme armiku dhe hero s`u bera une
ZHAK BREL
Unë jam njeri i thjeshtë.
Kënaqem me pak.
Më mjafton më e mira.
bili99 (18-12-2017)
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt