"Dite te paharruara"
Tronditja e befasueshme e dhjetediteshit te dyte te shkurtit , e tronditi jashtezakonisht . Shpeshhere ka kaluar tronditje
, por si kjo e shkurtit jo , asnjehere . Vetmia ja coptoi shpirtin ne pabesi dhe se bashku me burimin e loteve , ben nje pakt
te fshehte per te shkaktuar drobitje dhimbjesh te pareshtura . Po pse ? Mos ndoshta ...? E dinte qe dashuria te ben te vuash
, por jo kaq thelle . Lotet iu kthyen ne lume , ku krijuan shtratin e vet dhe zorr te dilnin jashte tij .
Ai dhjeteditesh kishte dicka magjike perbrenda .
Fshihte nje date shume kuptimplote , 14-shkurtin , San Valentinon. Ndoshta dhe kjo beri qe lotet te ishin rutine ditesh per
te . Syte s'deshironin kurresesi te lotonin , por c'te benin ? Ata ishin pasqyre e shpirtit , e nderkohe , ai shpirt i brishte
mbarte brenga ... E ditet kishin filluar te iknin njera pas tjetres . Gjate gjithe diteve , shoket e tij ishin te predispozuar
vetem per dhuraten . Kur i degjonte te bisedonin rreth kesaj date , largohej sepse ishte e pamundur rezistenca e syve te tij
ne kesisoj bisedash ...Te gjithe do te ndjenin ngrohtesine e nje miku ose mikeje te ngushte , ndersa ai do te dridhej prej
acarit te asaj nate .
Nena e kishte vene re qe flinte teper vone , sepse mengjezet agonin me bllokun dhe stilolapsin mbi tavoline . Ndonjehere bente
vaki te gjente abazhurin e dhomes se tij ndezur . Por ishte e vetmja qe jetonte dhe dhimbjen e brenges se tij . Meraku nuk
e linte te punonte e qete gjate gjithe dites...
Si befas e pakuptuar agoi e premtja e mallkuar , bashke me te dhe festa e madhe e te dashuruarve "San Valentino" . Ishte teper
i renduar dhe i pertuar te shkonte ne shkolle . Por nga ana tjeter nuk donte te mbyllej mes kater mureve te dhomes se tij
. Syte e nenes qe e veshtronin ate mengjes ishin disi te cuditshem . Ata dukeshin sikur i thonin :"Jeto sot , argetohu dhe
mos loto... E ne ato momente kur shikimi i tij u perqafua me shikimin e nenes , qeshi trishtueshem , iu afrua dhe e puthi
fort sa s'kishte te ngopur . Ne ato caste syte i feksen ngjyra ylberi .
Me ne fund doli nga dera , po ku do te shkonte , me ke do te endej ? Vendosi te dilte shetitje i vetmuar , ose te ulej ne
ndonje bar te thjeshte e te qete . Por me teper preferoi te dyten . Prehjen dhe qetesine e duhur e gjeti ne nje lokal ne buze
te detit . Kaloi gjysma e dites . Rrinte i menduar , vetmuar e mbi te gjitha i lotuar . Zemren ia mundonin disa pyetje qe
s'merrnin pergjigje . Po ku ishte dashuria e tij ?
Dashuria e tij kishte merguar , shetiste boten , dhe nuk i dihet se ne cilen pike te sah kishte ndaluar ate dite . Ndoshta
ka takuar ndonje dashuri te paster , te cilter e mbi te gjitha jo te plakur . Ndoshta e jetoi dhe ajo me dhimbje e lote ate
dite . Ai donte dhe shpresonte qe dashuria e tij , kudo qe te ndodhej , te ishte e lumtur dhe e qeshur ne ate dite te shenuar
. Deshironte qe dashuria e tij te mos lotonte nga dhimbja por nga gezimi dhe kenaqesia qe te falte dita . Nje shpirt qe vuan
thelle , eshte si nje det i trazuar perbrenda , qe shfaq dallget e furishme , te cilat perplasen njera pas tjetres ne breg
te inatosura . Ato dite mbartnin dhimbjen , brengen e tij . Ato dite i rrembyen lotet , keshtu qe syte e tij s'lotojne me
. Ata jane me shprehes e mbi te gjitha te lumtur .
Syte dhe zemra e tij flaken pameshirshem dhimbjen dhe dashurine e genjeshtert . Per te , ai dhjeteditesh i dyte i shkurtit
u be i paharrueshem .
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt