Johan Volfgang Gëte

[PrInCiPiEl]

"West-Östlicher Diwan"("Divani Perëndimoro-Lindor")
- është një vepër e rëndësishme nga Gëte.
Gëte shkruante se si Perëndimi ishte bërë tepër shumë materialistik me botëkuptimet e tij , dhe ishte i mendimit se Lindja do të sjell mesazhin e shpresës që do të ringjallë vlerat spirituale :

"Herrlich ist der Orient
Übers Mittelmer gedrungen.
Nur wer Hafis liebt und kennt
Weiss was Calderon gesungen."

-Hafizi ishte poet i preferuar i Gëtes.

Një shekull do të kaloj nga koha e Gëtes, dhe një tjetër gjeni , Sir Dr. Muhamed Ikballi me veprën e tij : "Payam-i Mashriq "("The Message of the East"), që ishte përgjegje ndaj veprës së Gëtes, sikur Gëte do të theksoj vlerën e moralit,religjionit,civilizimit,vetëdijës, vullnetit të mirë dhe spiritualitetit.

[Diabolis]

Përkthyer nga Kolevica:

Sonet

E dashura shkruan përsëri

Pse kthehem përsëri te këto fletë?
I dashur, mos më pyesje më mirë,
S'kam ç'them, me të vërtetë, po kam dëshirë
Ta mbash në dorë letrën time, vetë.

Meqë s'vij dot, kjo letër le të jetë
Prej zemrës sime ç'është me e dlirë,
Gëzim, rënkim e shpresë e dëshirë;
Gjithçka që s'pat fillim e fund e s'do ketë.

Sot dëshiroja fort mos të ta thoja
Se në dëshira, ëndrra dhe mendime
Besnikja zemër kthen e vje te ti.

Kështu dikur qëndroja e të shikoja
Dhe s'flisja dot. Ç'të thoshte goja ime?
E gjitha isha si në mrekulli.

[shigjeta]

Si, erdhe ti?!

Si, erdhe ti?! Plot mall syte s’i ngrita
Dhe s’te dallova, kur u ktheve, jo!
O çast i lumtur e qe s’kthehesh! Ç’prita?
Mos jam i verber? Si me ndodhi kjo?

Ti mua do me japesh pak te drejte
Ne do mundohem te te ngushulloj
Kur afer je nga syte me shket lehte
Kur ndodhesh larg me shfaqesh para, moj!

perkthyer nga P Jorgoni


Suprize e fuqishme

Shperthen me vrull qe lart permbi gremine
Dhe shikon drejt detit lumi i shkumezuar
E kqyrin brigjet duke u pasqyruar
Po ai s’ndal e zbret neper lugine

Veç ne nje çast demonerisht rrezohet
E ndjekin mal e pyll me votromete*
Dhe mbushet oreçast me gezim jete
Duke e shtrenguar lumin te ngushtohet

Shkon vala praptas, ngrihet qe nga shtrati
Dhe e fryre, e eger, gumezhin perpjete
Iu ndal drejtimi e s’vete dot tek ati

Ajo ben pellg, ben nje liqen te qete
Ia ndritin fundin yjet plot hare
Ndaj rreh me vrull mbi shkemb nje jete e re

perkthyer nga Lasgush Poradeci

*Votromet – shtjelle ere, stuhie

[shigjeta]

Mbreti i pyllit

Kush sulet me kale neper terr e stuhi?
Eshte babai me djalin e tij
Foshnjen nder krahe fort e shtrengon
E mban me kujdes, nga era e mbron

- O bir, fytyren me frike pse e fsheh?
- Mbretin e pyllit, babush, a s'e sheh,
me kuroren mbi koke e bishtin e gjate?
- Eshte mjegull ajo, o bir, eshte nate!

"Femije e dashur, eja me mua
kam lodra te bukura, si thua?
Do te te coj mes lulesh perrallore,
do te te vesh me rroba princerore!"

-Babush, babush, a nuk po e degjon
Mbreti i pyllit cfare me premton?
- Qetesohu, o bir, askush nuk te flet
eshte era ne pyll, qe klith e bertet -

"Femije e dashur, a s'po vjen me mua?
Cupat e mia do jene shoqet e tua;
Vallen do heqin e do kendojne
me ty gjithe diten, do lodrojne"

- Babush, babush, a s'te ngjan se jane
çupat e mbretit atje matane?
- O bir, o bir une dalloj fort mire
jane vetem livadhet ne erresire -

"Te dua shume, pamja jote me terheq!
Dhe ne mos ardhsh me dashje, do te vish me te keq!"
- Babush, babush, ai po me kap e po me merr
Mbreti i pyllit me kall frike e tmerr!

Babai rrenqethet, me vrap kalin e nget
Fort djalin shtrengon, qe regetin e s'flet
Me ankth e llahtar arrin ne shtepi
Por i vdekur ish djali ne krahet e tij

Perktheu Robert Shvarc

[PrInCiPiEl]

Johann Wolfgang von Goethe

¤¤West-Oestlicher Diwan¤¤ :

¤¤Haett’ ALLAH mich bestimmt zum Wurm,
So haett’ er mich als Wurm geschaffen¤¤

¤¤Nëse ALLAHU do të kishte vendosur që unë të isha krimb,
Ai do të më kishte krijuar mua si krimb.¤¤
(WA I6.113)

©at al ...

[Veshtrusja]

"Der Sanger" (Kengetari)

Inch singe, wie der Vogel singt,
der in den Zweigen nwohnet;
das Lied, das aus der Kehle dringt,
ist Lohn, der reichlich lohnet

Une kendoj posi nje zog,
Qe rri kendon ner flete;
Dhe kenga qe shperthen vetiu,
Shperblim esht' ajo vete;

perkthyer nga Lasgush Poradeci

[Hyllien]

Të zgjedhurës
(Gëte)

Dora dorën, buza buzën,
Vajzë e dashur, mbamë besë!
Lamtumirë! Ndaj shkëmbinjve
Dashurori shkon me shpresë,
Po në prektë pas fortunës
Skelën qe shikon ndër sy,
Perenditë e ndëshkofshin,
Në shijoftë gjë pa ty.

Kush guxon, po ka fituar,
Gjysma do te thotë fundi!
Yjet unë i kam si diell,
Vec frikaci s’sheh gjëkundi.
Sikur t’isha pranë teje,
Do të ndieja shqetësim;
Po kjo largësi e madhe
Vec për ty më jep guxim.

E kam gjetur dhe luginën,
Ku së bashku do shtegtojmë;
Lumëthin ne mbrëmëherë,
Se si shket do ta shikojmë.
Këta plepa mbi livadhe.
Këta lisa në blerim!
Ah! pas tyre do të gjenim
Një kasolle për shtrehim.

Poezia Anglisht
(Perkthyesin nuk e di, mbase P. Jorgoni.)

P.S Dergueses.

[shigjeta]

Natë e bukur

La kasollen e vetmuar
Miken që më ndjen në gji
Bredh çaplehtë dhe i menduar
Nëpër pyll e shkretëti
Hëna shket mbi lis e plepa
Fryn zefiri që më deh
Dhe baloshet ulin lehtë
Degë e fletë gjer përdhe!

Ç’më gëzon ky fresk, kjo verë
Dhe kjo natë plot magji!
Gaz si ky mjaft rrallë herë
Më vërshoi brenda në gji!
Natë e bukur si perrallë
Po një mijë si këtë
Mbaj, qiell, veç të më falë
Vasha ime, vetëm një!


perktheu P. Jorgoni

[shigjeta]

Kupidi dhe Psikja

Muzat menduan te provonin
Psiken me metode ta mesonin
Te bente poezi, por me kot!
Shpirti prozaik s'i bente dot
S'e prekte zeri i lires qiellore
As ne me te bukuren nate verore
Por, ja, erdhi Kupidi i zjarrte:
Dhe kursi u krye per nje nate

perkthyer nga P. Kruja

[shigjeta]

Kengetari

“Te porta jashte, ç’behet ashtu,
Ç’eshte ajo kenge, valle!
Pa shkoni vrap – e dua ketu
Le ta degjojme ne salle!”
Keshtu tha mbreti – e pazhi doli
U kthye sakaq – prape mbreti foli:
“Ma futni plakun brenda!”

“Ju pershendes te gjithe sa jeni
Fisnike e dama, mbushur me inxhi!
Si yje qenki, por me ndjeni
Qe emrat s’jua di!
Ne kete vend qe s’ka te dyte
Do bej me mire t’i mbyll syte
Sesa t’i zgurdulloj”

Dhe kengetari syte i fiku
Me harpe kengen e filloi’
I ndriti syri çdo kreshniku
E damat malli i pushtoi
Dhe mbreti vete zemra iu shkri
E nje gjerdan safi flori
Desh plakut t’ia blatonte

“Ah, mos ma jep mua gjerdanin
Por jepua trimave qe ke!
Ata tmerr jane per dushmanin
Kur sulen si rrufe!
Ose ta marre kancelari
Ta mbaje si nje barrë ari
Tok me te tjera barrë

Se une jam si zog i lire
Dhe si ai kendoj
Mbi kengen qe me del e delire
Tjeter shperblim s’lakmoj!...
Por ti, ne daç, me shtjer sapak
Nga vera jote kuq si gjak
Ne kupe prej floriri!”

Dhe plaku kupen çoi ne buze
Dhe ëndjeplot e zbrazi
Dhe piu zjarr e flake e shpuze
Me shpirtin afsh nga gazi!
“Ju pershendes – dhe me kujtoni!
Ju falenderoj – dhe, po te doni
Mbajeni mend, ç’ju thashe!”

perktheu – Robert Shvarc