Elinda Marku

[Estella]

GËZIM I HELMUAR

U mbytëm në rrethimin

e krahëve

lidhur

me prangat e shpirtit...

Shijuam helmin e gëzimit të ëmbël,

dhe s'dimë si të ikim,

dhe s'dimë ku të ikim.

U ndamë...

Po ndarja s'qenkërka liri!

[Estella]

-!-

Njeriu preku poshtersine
pangopshmerine
me krimin...
Per mua te gjithe e dine:
jam e cmendur
Nuk i ngop cmenduria ime!

per mua te gjiteh e dine
e varfer jam,
nuk i ngop varferia ime!

te gjithe e dine:
jam e shemtuar.
Nuk i kenaq shemtimi im!

Te gjithe e dine:
me fjalen luaj.
Poezine s'ma lexuan!

me shohin pergjakur
thika te tjera me ngulin
me shpojne damaret,
zemren...
si nuk i ze gjaku im
xhamen!...

[Estella]

U derdha,
Brenda derdhjes.
brenda derdhjes,
se derdhjes!...
Dhe, gjithe
kete derdhje,
e derdh
vetem brenda vetes.
Oh, C'torture!
C'torture kjo derdhje,
qe s'di
se s'dua (!)
qe s'dua,
se s'mundem...!
se s'mundem...
Eh...
edhe s'dua
ta derdh jashte vetes
O c'tmerr...
ky tmerr!
O c'tmerr,
ky tmerri i derdhjes,
Qe s'derdhet,
Qe s'tertet...
Qe!...
!........
!........

[Fiori]

Kafshimi i errësirës
(Marre nga Struktura e Ferrit)

Rrethuar me vdekje
edhe atehere,
kur ime me 'tha:
E...linda!
A linda thua?
Ende nuk e di!
Une jetoj vdekjen!
Une sfidoj vdekjen!
Kam 1000 vdekje.
...Vdekja e pare
qe emri qe kam
E dyta vdekje,
kjo qe prap.
Vdekja e trete
qe kjo serish.
Vdekja...
Vdekja e katert
kur nena me braktisi
Vdekja e peste
qe edhe e gjashte
kur u ndjeva e manget
e sbrasur,
e pambrojtur,
e mohuar.
Keshtu qe edhe e shtata
e teta,
e nenta gjithashtu.
Vdekja e dhjete...
qe vdekje e dhjete
Kam zore ta them.
Dasma e tim eti
njeqindifish vdekje
...me rodhi ne deje
aq sa...
jetet paten frike prej meje!
Vdekja e njeqindeshtate
qe renia e mbrekullise se shtate
te botes,
dhe...
Bota u mbush me shemtine e saj.
Ne vdekjen e njemijeshtate
vetmia ime mbeti e ngrate
...Floket tejet m'u rriten
dhe thonjte, dhe qerpiket,
dhe heshtja, dhe fjala...
dhe vdekja...
tejet u zgjat.

Nje zog cukit mbi varrin tim
nje djale hapin ndalon
Dhe...
Me veshtron...
qe
lllaaaaaarrrggg!

[macia_blu]

Lajmerim

Nje vajze ka ikur prej cmendines
calon majtas nga vetkafshimi
syte i kullojne lot te jeshilte
Ka ze te trishte.
Ndersa rrobat
rrobat nuk i ka te vetat!
Ju lutemi,kush ta shoh
te lajmeroji ne adresen
Preng Marku, Fierze Rubik.

(marre nga:"macia_blu@POEZI.com")

[Dreri]

KALE
Eshte trashur kaloresi
dhe kali trishtohet nen shale
e midis shaleve te tij

Ne mbremje kali eshte princ i bardhe
e kaloresi dicka me pak se kale plak i murme

C me paska marre malli per lendinen e kuajve
atje..ne fshatin pa kuaj e shalues kuajsh

Diten me te pare qe te shihem me nje mik
do ta lavderoj duke i thene "kali im"

* * *

E di?
S'e di?
E do , te duan, te do
per ty per ato
i atyre i asaj
i askujt, i te gjitheve
pa gjithesi
Kotesi vogelmadhe
pa fjale, pa identitet
Emri yt genjen
je nje grime nga grimca ime e humbur
Jam grimca jote e fituar
Greqi pa Olimp
Kryeqytet pa banore
Je mal, mal pa bore
a je mal?
Eh, u cmen cmenduria jote
Imja gjithashtu
Kam rene ne
nuk e di se ku
.............
Ehuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu!


SHKEMB-KRUA
je shkembi qe ne brendi ruan
nje krua te fshehur
Mua
Ul buzet ne te, per te besuar prani
Nga buzeqeshja jote, une thellesi deti fal
Mosprekja me t'kurr
......shkrumbohem
Nje krua rreze shkembit
Nuk eshte si nje krua brenda tij

[macia_blu]

Në të ardhmen e vjetruar, mund të ndodhë
të të pëlqejë se si do të më rrisë
e qeshura jote e habitur.

Mund të ndodhë
të të pëlqejë fakti që unë
mund ta pëlqejë trupin e heshtjes tënde.
Mund të ndodhë
të të pëlqejë kurrizi im ikanjak!

Gjithçka ndodhtë...
diçka me siguri mund të ndodhë
të të pëlqejë!

[KoTeLja_VL]

JETOJ ME DY VARRE NE BALLE

Ti je një javë dritë

Nën shiun e hirtë

Të kohës time

Ti je një copëz qiell

Blu i saktë

Përpara shpërthimit të

Stuhisë.

Nesër do të zbresim

Në qiellin e kujtimeve,

Ndaj e tanishmja e shqetësuar

Turbullon gjithcka!

[KoTeLja_VL]

REBELIMI I ZJARRIT

E njoh rebelimin e zjarrit,
Tek shuhet
Dhe atë të akullit,
Kur shkrihet,
Shembjen e qënies time e di,
Ndërsa gërmadhat që po më zënë,
I ndjej!
S'di të bërtas,
As të kërkoj ndihmë!

[KoTeLja_VL]

KU JANE PUSHTUESIT

Blejmë këpucë të grisura.
Lotët tanë të mbaruar
I huazojmë reve barkthara
Qiellin rrobëshqyer e ulim rrëzë kokës
Këto ditë të tmerrshme ndjellim fatkeqësi,
Osetërmet që s'mund t'i shpëtosh.
Qyteteve,rrugëve qarkojnë paqeruajtësit
Të heshtur,indiferentë,të cuditur
Për ardhjen e tyre.
Këmbë të huaja ketu s'kanë shkelur
Vecse ne veshim këpucët e të tjerëve
E na rrijnë tamam.
Armët e tyre heshtin,
tonat qëllojnë vetveten,
duke shpresuar tek mëkatet