
Postuar mė parė nga
Veshtrusja
Do te kthehen dallandyshet e padukshme*
per te varur folet e tyre ne ballkonin tend
dhe serisht me krahun te parmaqet e tyre
duke luajtur do te therrasin;
Por ato qe fluturimin e ndalnin
per te menduar bukurine tende dhe fjalen time
ato qe mesuan emrat tane
ato... nuk do te kthehen!
Do te kthehen lulet e majit te trasha(?)
per te ngritur muret ne bahcen tende
dhe serisht ne mbasdite, akoma me te bukura,
lulet e tyre do te hapin;
por ato te mbushura me ves
te cilave pikat i shihnim te dridheshin
dhe te binin, ashtu sic lotet e dites...
ato... nuk do te kthehen!
Do te kthehen nga dashuria ne veshet e tu
fjalet e flaketa per te tingelluar**;
zemra jote, nga gjumi i thelle
serisht do te zgjohet;
Por qetesisht dhe thelluar dhe ne gjunje
ashtu sic adhurohet Zoti perpara altarit te tij,
ashtu sic te kam dashur une... mos u zhgenje:
ashtu nuk do te duan!
*"obscure", te fshehura, te erreta, te panjohura per shumicen,
** "per ti rene ziles"...(?)
Krijoni Kontakt