Paradokset e mia

[SkenderRusi]

DIKUR MË NDODHTE SHPESH
I bëja natës ftesë, për një kafe,

Se më pëlqente

por edhe më duhej!

Në ora një,kur gjumi sytë hapte,

Përballë meje,ajo vinte,ulej!



Vetëm flokët i kishte prej nate,

Se trupi,krejt,asaj i farfurinte!

Sa herë e prekja,për çudi, me zjarrthe,

Më mbushej prej asaj dhe dora ime!



Nuk di pse ty,ajo, aq shumë të ngjante,

Ty,që prej meje,tashmë,ishe e ikur!

Ajo si ti lexonte dhe filxhanet,

Si ti,me gjarpërinj,më shihte lidhur!



Dhe veç kur dita ishte shumë afër,

Ikte prej meje, ikte,zhdukej fare!

Unë s’di të ngrihem

si somnambul,natën,

Por di që ende kam,në duar zjarre!



Dhe e di mirë që ende s’kam lajthitur,

Si mund të flas me netët

që shpirt s’kanë?!

Por ende nuk e di pse pranë shtratit,

Sa zgjohem nuk gjej një,

por dy filxhanë!

6 nentor,2003



PARADOKSET E MIA
Asnjëherë s’i kam dashur

ditëlindjet,

As vitet e Rinj të dëbortë!

Ata vijnë për të dëshmuar ikjet,
Shtegëtimin

në një tjetër botë!



Asnjëherë s’më kanë pëlqyer

të qeshurat,

Që prodhojnë meshkujt eunukë!

Aq më keq kur ato dalin nga femrat,

Që janë gati të flirtojnë

edhe në rrugë!



Asnjëherë s’më ka pëlqyer

të puthemi,

Duke menduar sejcili për një tjetër!

Edhe qielli që është i pafund,

Nuk i mban dot dy diej,njëherësh!



Asnjëherë s’më kanë pëlqyer

fishekzjarret,

Që krijojnë bukurira të përkohshme!

Se pas kësaj na duken më të tmerrshëm,

Kuajt tanë të zinj te paradokseve!

5 nëntor,2003

PADI PËR DETIN EGJE

Në minutën e fundit,

Në orën e fundit në atë plazh

të Kalithe-as,

Në ditën e fundit në atë qytet grek,

Deti më vodhi unazën e martesës!



Kjo ndodhi në thellësitë e tij,

Ku më ftoi për të parë koralet,

Ku më mashtroi me perlat që kish,

Brenda guackave të pa hapura fare!



Më futi në kurth,ku më rrethoi me alga,

Më lidhi me gjithë ato fije të padukshme,

Më torturoi me kandilët e neveritshëm,

Ma mbushi gojën me molusqe!



Pa më solli edhe peshq të kuq ,të më hutonte,

(E dinte që isha poet e gënjehesha lehtë!)

Më tregoi edhe peshkaqenët që i rrinin roje,

Dhe më rrëmbeu unazën e martesës!



Vetëm pastaj më la të lirë,

Më hoqi prangat dhe unë u ngjita lart!

Më vështronte gishtin bosh edhe qeshte,

Si të ishte një triumfator i madh!



Ai s’ish det,

Ish bastard!

5 nëntor, 2003

[kolombi]

UIrime Skender.
Shume te bukura .Presim te lexojme edhe te tjera.

[Living in Vain]

Urime Skender!

Me te vertet Paradokse qe te bejne te zhytesh ne kujtime!

[macia_blu]

Jam ba tmerrsisht kurioze me e dite kete Skender Rusin, a eshte vertete Skenderi poet, libra te te cilit i kam lexu, apo eshte ndonje adhurues i tij dhe ka perdorur emrin e poetit si nick?
Nese eshte ky i dyti(adhurues qe ka vene si nick emrin e poetit, jam mjaft e bindur se deri me tani ka sjelle poezite e poetit.
...
Nese eshte vete poeti, dua ti nis falenderime per pjesmarrjen ne forumin tone.
...Sapo ta gjej nje poezi te Skender Rusit, e cila ka qene edhe poezi fituese e konkursit "dita e poezise" do ta rihedh ne forum, pasi dyshoj qe e kam hedhur nje here ne forum .
...
Me gjithe sa thashe me lart, pohova se poezite e sjella ketu ketu, jane krejt POEZI, dhe i uroj njekohesisht!
...macia...