Vallja

[deti_bajri]

Vijon

Trokitje ritmike në derë.
Tak-tuk, tak-tuk, tuk-tak. Ejona me vajzën në krah hap derën.
Mbiquhem “Uji i Distiluar”. Ju lutem zonjë e nderuar kini mirësinë t’i bëni zë burrit tuaj fisnik, se këtu në paradhomën tuaj tepër të ngrohtë dhe miqësore po pres me padurim ta takoj.
Mirësevini “Uji i Distiluar”, them unë duke i ofruar një karrige kërcitëse.

Zotëri!
Të më falni por jam i detyruar t’ju them se keni të bëni me qenien më të pastër në botë, “Ujin e Distiluar”!
Prandaj kujdes, unë nuk dua të prish sadopak imazhin e pastër qelibari të shpirtit tim. (Ai po thante gotën e dytë të ujit me sheqer).
Kam mbajtur një ditar të gjatë dhe mora vesh se ju keni lëçitur të tërin. Aty janë të gjitha shënimet e mia, vrojtimet, esetë, komeditë me një akt, këngët, poezitë, romancat si dhe të gjitha studimet e mia shkencore. (Ai kapërdiu gotën e pestë të sherbetit).
Zotëri, motra ime këngëtare, nuk këndon më, dhe edhe si femër nuk bën. Nga një dyzinë – dashnorësh që kishte tani ajo ka vetëm një pijetar klasiko – kronik. Unë, siç e shikoni vuaj nga diabeti, dhe jam zhytur në broxhe. Mbrëmë dëgjova me veshët e mi se në tokë paskan ardhur jashtëtokësorët. Vëndi është mbushur me Ufo. Tatimet dhe taksat janë rritur shumë! Me profesionin që kam nuk siguroj as 2% të sheqerit që e pi me ujë. As çmimet që kam fitur nuk m’i japin. Maskarenjtë! (Jargët i mbuluan gjoksin dhe gulçonte si shkallmuar).

Zotëri!

Këtu i keni të shkruara tre dashuritë e mia. Këtu keni dhe “Gurët” me disa poezi të tjera. Kursimet i keni në çantën time se unë po pushoj pak këtu i ulur në këtë paradhomën tuaj tepër mikpritëse. Kjo karrigia kërcitka pak. (Filloi të villte gjak).

Në orën 7.20 të ditës së nesërme më duhet të shkoj tek zoti Metush Dashi. Ai është një **** e gjysëm! Por nuk do të shkoj! Këtu është shumë ngrohtë dhe mirë. As e çaj kokën fare! (Gulçon me dënesa). Lamtumirë, nga Uji i Distiluar. Mos harroni tre Dashuritë e Mia!
Vdiq, tha Ejona me vajzën në krah.
Vdiq, thashë unë zëmekur.
Botoje Ditarin e Tij, tha Ejona.
Do të botoj dhe poezitë e Tij, thashë unë.
Ballin e paska të lartë, tha Ejona.
Në kokë paska dy fraktura, i them unë.
S’ka gjë, ato nuk dhembin fare, shpirti im.
Po shkoj nga kodrat të mbedh pak lule për Ujin e Distiluar.
Mirë Ejona, them unë. Uji i Distiluar i meriton lulet. Ti shko nga kodrat për lule, merr edhe vajzën, unë po rri ta ruaj dhe po lexoj dhe poezitë e Tij.

Ejona largohet.

Unë jam vetëm me trupin e Ujit të Distiluar.
Si një pendë e lehtë e ngre dhe e vë në divan. Pasi e kam larë i vesh këmishën me jakë të kollarisur dhe kostumin tim të zi të markës “Salamandër”. Nuk harroj ta rruaj si dhe ta parfumos me një deodorant “Romancë”. Me shumë kujdes i maskoj frakturat pas ballit të lartë dhe fisnik.
Në karrigën kërcitëse zë vend përballë Tij. Hap radion dhe një stacioni i huaj transmeton “Requiem”-in e Moxartit. Marr poezitë e Tij. Ai duket sikur dëgjon ashtu me sy të mbyllur, tek i lexoj poezitë e Tij nën tingujt klasik të muzikës...

[dikeafajtore]

Ku shkoi Ejona? Do kthehet prape??

[denku]

Vazhdimi ,ku është vazhdimi?

[deti_bajri]

Pastaj jane poezite Denku. Jane poezite e Ujit te Distiluar.
Do te kete edhe vazhdim tjeter besoj. Une kete e kam quajtur
"poeme".
Faleminderit qe me ke lexuar.
Do kete edhe te tjera, sigurisht.

[macia_blu]

E gjalle , me pleqen vertete shume. URIME!

[dimegeni]

ma keshilloi nje shok ta lexoja ,me le pa fjale nuk di si te te bej kompliment

[Estella]

Urime Derti_bajri,
nuk di se c'fare te shtoj, e bukur, terheqese, ...........

[macia_blu]

te lutem bej dicka qe te vazhdojme aty ku e lame...ku na le dmth.
Sa kohe pritja eshte vetem pritje.
Mos rri...shkruaj..... qe ta shuajme pritjen ne leximin e vazhdueshem......
Po te pershedes nderkohe.

[MEDEA]

e lexova edhe "requiemin"....ka intensitet mendimi, ka strukturim te veçante, ka ide te mevetesishme... ka ndjenje!
por me teper me pelqejne poezite e tua!

[deti_bajri]

Miqte e mi,
Tani po hedh ketu disa nga poezite e librit tim te pare, botuar me 1993 me titull TRETJA NE MJEGULL. Shume nga keto poezi jane shkruar para viteve 90'. Shpresoj te ju pelqejne.



Poezi

Triane, 1993

BRAKTISJA E TOKES


Nje zog braktisi Token
Dhe iku ne Univers,
Zogu kerkon nje diell
Te shoh sqepin e vet.

Qendroi ne Piken e Zjarrte,
Ku shihet gjithe deti dhe dheu
Kendoi ate kengen e marre,
Ate qe kendoi Prometeu.

O zog I madh e sqepverdhe,
U dogje ne Piken Diellore
Shetit tani i lire
Me nje yll kapur per dore.


TRETJA NE MJEGULL


Ai po largohet, largohet ngadale
Tretet ne mjegull koka rrumbullake
Ketu ku jam kujtimi me bren
Mbyll syte te ruaj kujtimin e tij.

Ai po largohet, largohet ngadale
Tretet ne mjegull koka rrumbullake
Ketu ku jam kitares I bie
Vjeshta shkund gjethet, gjethet e thata.

Ti tretesh ne mjegull diten e hirte
Me le te plakem diteve te gjata
Kjo tretja jote hic s’me pelqen,
Mbaj mend: ketu I ke lulet e zjarrta!

Dikur do te plakem, keq nuk te vjen?
Me disqe te Moxartit jeten ta ngrysi,
Largohesh ngadale e tretesh ne mjegull,
Vjeshta shkund gjethet, gjethet e thata.

Ai po largohet, largohet ngadale
Tretet ne mjegull koka rrumbullake
Ketu ku jam kujtimi me bren
Mbyll syte te ruaj kujtimin e tij.

1985


QAJ PA KLITHMA


Qaj pa klithma, duke ndryshur unin,
Se qielli u ca, dhe ra rrebesh nga nata,
Rrebesh i zi si nata nga ka lindur.

Qaj pa klithma, se ujku mjegull do,
Dhe lot te nxehte, te dehet nga lotet tane,
Te pije kete uje kristal, te kuq si gjaku.

Dhe muri eshte I trashe fare pa mend,
Beton bojhiri I trashe dhe budalla,
Po shtyp lumenjte e bukur si kristal.

Qaj pa klithma, se degjon armiku,
Te marret thone se lotet jane dobesi
Po te marret jane te marre dhe nuk kane sy.

Pranveres kur te gjithe ringjallen nga nje ligj,
I lashte sa vet materia e kesaj toke
Do lindim ne me mijra si Feniksi.

O lume i kuq prej gjaku dhe prej mishi!


TRETJA E GUREVE


Keshtu tretet ngadale guri
Nga merzia e murrme ne te erret;
Para dhe pas ka vetem muzgje,
Te hirta ne te zeza, dhe pak pjerret.







TRETJA NE MJEGULL


vijon