Brinjet e barrdha
E zbehte eshte sonte fytyra,
Qe henes i duhet ta ruaj;
Dhe drurit te thate qe po digjet,
Vec hiri i mbetet ne vater.
Ne brinjet e barrdha si meit,
Shterroi dhe bulza e fundit.
Pjata gjatoshe po pret,
Ne skajin tjeter te kulles.
Nuk ka me tinguj te embel,
As zogj qe vijne ne dritare.
At'bote fluturoi fluturoi harabeli,
Kur burri hapi kraharorin.
Brari,
Nje burre po vdes. Aty nuk ka hare, por ka vetem dhimbje, madje shume e rende, por aristokrate. Ajo "pjata gjatoshe" eshte arkivoli. Megjithat une them se nuk duhen dhene sqarime te tilla.
Te faleminderit qe me lexove.
Krijoni Kontakt