Ja se ēfarė mendon njė mjek lidhur me kėtė problem dhe pėrse mbron qėndrimin e Kishės katolike rreth kėsaj ēėshtjeje. Kėto rreshta i kam pėrkthyer duke i marrė mendimet kryesore.
Nė pyetjen pėrse homoseksualėt, tė barabartė me heteroseksualėt, nuk guxojnė tė martohen, vlenė thėnia «shpėtimi ėshtė nė tė vėrtetėn». Ka shumė shkaqe dhe pėrgjigjja ėshtė shumėshkallėshe.
Homoseksualizmi ėshtė «ērregullim» - si ēdo prirje tjetėr. Prirjėn ndaj gjinisė sė njėjtė Kisha e konsideron mashtrim qė nė fund vjen pėr shkak tė largimit nga Zoti. Homoseksualizmi ėshtė e keqe pėr shkak se nxit sjelljen qė objektivisht ėshtė mėkatare.
Duhet ditur se njeriu nuk ėshtė engjėll, sepse secili nė vete mbartė shumė prirje qė i kundėrshtojnė planit tė Zotit dhe kundėr tė cilave duhet bėrė njė luftė e rreptė. Kėtu mund tė pėrmendim: kreninė, kotėsinė, lakminė, dėshirėn pėr tė pasė gruan e tjetrit, pangopėsinė... Edhe keqtrajtimi seksual i fėmijėve bėn pjesė kėtu.
Ta quash njė sjellje mėkat nuk ėshtė diskriminim. Kisha edhe shumė sjellje tjera i quan mėkat. Madje shumė gjėra edhe nė heteroseksualitet.
Mėkatarėt homoseksualė (si ēdo mėkatar tjetėr) mund t`ua peshojė pėrgjegjėsinė, mund t`i shqyrtojė vetėm Zoti. Ėshtė e kuptueshme se pėr mėkatet homoseksuale vlenė njėjtė sikur edhe pėr ēdo mėkat tjetėr: vetėm Zoti sheh nė zemrėn e njeriut dhe e di gabimin, verbėrinė, ngashnjimin dhe detyrimin qė mėkatarin e mban nė pranga dhe ndikojnė nė mėkatin e tij.
Homoseksualiteti ėshtė pasojė e largimit nga Zoti mirėpo ēdo njeri me prirje ndaj tė njėjtės gjini nuk ėshtė «ipso facto» mėkatar.
Kisha nuk gjykon lidhur me lindjen e homoseksualitetit. Pėrveē lidhjes metaempirike tė homoseksualitetit me mėkatin, Kisha nuk ka «mendimin» e vet pėr prejardhjen e prirjeve ndaj gjinisė sė njėjtė tė njė personi: nė kėtė pyetje ėshtė e varur nga kėrkimet (hulumtimet) e pėrshtatshme qė po bėhen.
Ėshtė shumė vėshtirė ta shqyrtosh shkakun e prirjes homoseksuale mirėpo ėshtė e sigurtė se krijohet pas lindjes.
Nuk ekziston njė pėrgjigje apsolutisht e sigurtė shkencore se si lind homoseksualiteti nė njė rast tė veēantė. Sigurisht se nuk ka prova shkencore pėr «prirjen natyrore» dhe «trashėgiminė».
Po edhe tė ishte homoseksualiteti i natyrshėm, kjo nuk do tė thoshte se marrėdhėniet seksuale tė tė njėjtės gjini ėshtė variantė e botės sė krijuar qė «Zoti e do». Po tė ishte ky pėrfundim i qė na detyron ta pranojmė, do tė na duhej po ashtu tė themi se Zoti «do» qė tė lindin fėmijėt e hendikepuar.
Tė hendikepuarit dhe prirjet e gabuara mund tė kuptohen vetėm si «lejim» i Zotit pėr shkak tė mėkatit, e jo dėshirė direkte.
Seksualiteti ėshtė pjesė e njeriut dhe jo njėseksualiteti. Zoti e krijoi njeriun si mashkull dhe femėr. Ta duash njė njeri edhe pse ka drejtim homoseksual, ėshtė mirė dhe krishtere. Mirėpo, ta pranosh njė njeri ėshtė njė gjė, kurse «ta pranosh» prirjen e tij homoseksuale, ėshtė diēka krejt tjetėr.
Homoseksualėt nuk mund ta shprehin dashurinė «njėjtė» siē ndodhė kjo nė martesė ndėrmjet burrit dhe gruas. Edhe pse mund tė ketė miqėsi tė vėrtetė ndėrmjet dy homoseksualėve, nga kjo nuk rrjedh, se aktet e tyre seksuale janė «shprehje dashurie». Madje as nė martesė ēdo veprim seksual nuk ėshtė «dashuri», siē tregojnė kėtė qartė pėrdhunimet nė martesė. Homoseksualėt nuk mund tė dashurojnė seksualisht, sepse nuk janė tė aftė. Homoseksualėt mund vetėm tė aktrojnė lidhjen e burrit dhe gruas. Nėse hėnėn e quajmė «diell», me ndrrimin e emrit hėna nuk bėhet diell. Po kėshtu marrėdhėnia homoseksuale nuk bėhet pėr kėtė shkak martesė, sepse quhet «martesė».
A duhet tu ipen tė drejta tė njėjta homoseksualėve sikurse qifteve martesore? Jo, sepse atėherė ata do tė kishin privilegjioni nė krahasim me tė gjithė njerėzit tjerė tė pamartuar qė janė miqėsuar, qė kėta tė fundit ato nuk i kanė.
Martesa dhe familja janė «tė privilegjuar pėr shkak tė funksionit tė tyre tė rėndėsishėm nė shoqėri. Tu lejosh homoseksualėve t`i adoptojnė fėmijėt, po edhe ta kishin kėta te dytė vullnetin mė tė mirė, megjithatė ėshtė krim mbi fėmijėn: jo pėr arsye se te dytė janė «kriminelė», por qė pėr tė mirėn e fėmijės ėshtė i nevojshėm babai dhe nėna, madje qoftė kjo vetėm nė mendime.
Homoseksualėt do tė duhej tė shfrytėzojnė mundėsitė qė ligji ua lejon tė gjithė qytetarėve. Pėrveē kėsaj, shikuar thjesht anėn ekonomike, ata edhe ashtu e kanė mė lehtė: dy meshkuj jetojnė nė njė banesė, por me dy tė ardhura.
Ėshtė e ēuditshme se kundėr ndalimit tė propragandimit luftojnė edhe ata qė pohojnė se homoseksualiteti ėshtė prirje e pandryshuar natyrore. Pėrse atėherė na duhet propagandimi?
Homoseksualizimi i shoqėrisė dhe propagandimi i madh, shikuar medicinalisht po ashtu ėshtė i papėrgjegjshėm. Mė atė rast nuk mendojmė vetėm nė sėmundje tė ndryshme, para sė gjithas AIDS, por edhe nė pasoja tė zakonshme fizike tė jetės homoseksuale qė veēanėrisht nė pleqėri janė tė rėnda. Ekzistojnė homoseksualė tė moshuar qė i lusin mjekėt qė pėr kėtė t`ua tėrhjekin vėrejtjen tė rinjve!
Unė do tė thoja: tė gjithė jemi tė thirrur qė tė bėhemi njerėz. Askush nuk ėshtė njeri i pėrkryer. Tė gjithė duhet tė mundohemi pėr njė shoqėri tė shėndoshė, ku prirjet e kėqija nuk do tė mbrohen me ligj si diēka «natyrore», sepse nė kėtė rast jo vetėm se do tė mbronim por edhe do tė kėshillonim njė sjellje tė tillė (nė pėlqim me natyrėn e ligjit).
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt