Robert Berns

[kolombi]

Henri nese ke vellimin e poezive te gezimeve dhe brengave,mos perto te na postosh nje nga te preferuarat e mia..........

Xhoni kokerr elbi


PS Edhe shenoje ne defter edhe nje kafe tjeter borxh,tek Bar Rinia............Ku tjeter?

[Henri]

Tre mbretër morën një vendim,
Që Xhonit Kokërr Elbi
T'i xhdukej fara me tërbim,
T'i humbte fare thelbi.

Një urdhër dhanë që të tre
Tv hapnin varr për Xhonin,
T'i hidhnin me lopata dhe
Dhe trupin t'ia mbulonin.

Përrenjtë u mbushën vesh më vesh,
Në kodra çeli bari,
Dhe Xhoni Kokërr Elbi qesh
Dhe ngrihet del nga varri.

I rreptë, i sertë, forcat mbledh
Nga kodra nëpër vapë
Dhe mbi armiqtë shtiza hedh,
Tund kokën dhe shan prapë.

Por vjeshta fushave vrapon
Dhe derdhet djersa lumë,
Kurrizin uli plaku Xhon,
U lodh nga puna shumë.

I lodhur kodrës po jepte shpirt,
Ka dimrin, para pragut,
Po përsëri të njëjtë armiq
Pa shpirt i derdhen plakut.

I ngulin thika të mëdha
Në kokë e dorë e këmbë
Dhe si një lypës fukara
E çojnë drejt në lëmë.

e rrahin Xhonin me kopan
Mes lëmit si të mjerë,
E zhveshin krejt si leckaman,
Pastaj e hedhin në erë.

Në pus e flakin me topuz,
T'i shuhet fare thelbi,
Por nuk fundoset as në pus
Ky Xhoni Kokërr Elbi!

Dhe prapë atyre keq s'u vjen
Në zjarr kockat ia çuan,
Dhe zemrën millonaj ia gjen
Në gurë e hedh e bluan!

Në but tërbohet gjaku i tij,
Godet me grusht e thembër;
Në gotë shkuma nxjerr furi
Dhe mbush me gaz çdo zemër.

Jo kot më kot i ndjeri Xhon
Në jetë ish trim me pallë,
Edhe tani guximin zgjon,
Megjithëse s'është i gjallë.

ai nga kokat jashtë nxjerr
Telashet dhe mërzitë,
bile, vejusha këngën merr
Me gotën plot përditë!

Haj, kurrë fundin mos e thafsh,
O but, ku hidhet thelbi,
Ku vlon, ku zjen e ngre tallaz
Ky Xhoni Kokërr Elbi!

Akoma tek Bar Rinia ti?! Me kaq "gjynahe" sa ke per te lare, as "Keshtjella" nuk t'i lan dot. Megjithate, une per nje pjate bretkocash tek Qafa dhe ca raki rrushi t'i harroj te gjitha te paberat udhuu!

[elsaa]

Robert Berns eshte nje nga poetet e mij te adhuruar . Kam lexuar shume nga poezite e tij ktu e shume vjet perpara . Disa nga ato me kane ngelur akoma ne kujtese . Nuk e di mund te kem harruar ndonje fjale ose varg .

Ankimet e vajzes

Shpesh jam merzitur dhe penduar
dhe mbi jastek kam qare ,
qe fjalen tende kam besuar
dhe syte genjeshtare .

Ku shkoi , ku humbi ngjyre e purpurt
e faqeve te mia?
ku vajti shtati belkeputur ,
Ku mbeti vajzeria?

Degjoj te qeshuren e hidhur
te fqinjeve mbi mua .
Packa se vete jane te krimbur
Me turpe gjer ne thua!

Tim eti kur i shfaqem une
ul syte e s`me veshtron ,
dhe nene e mjere qan ne gjume
kur turpin tim kujton .

Sa ndjej nje hap te atit tim
i fshihem neper dere ,
dhe nenen time skam guxim
ta shoh ne syte e mjere .

E embel lule e dashurise
e hidhur qenka pema .
se syte e tu te djalerise
me lotin tim i bleva !

Mos paste kurre gaz ne jete
u shofte ne su shua
ai qe flaku ne kenete
Femijen e tij dhe mua ....

[elsaa]

Kjo me duket eshte vazhdimi i poezise "Miu" ne mos gaboj , por vetem kaq me kujtohet .

Ah ti i dashur mik s´je vetem !
Dhe neve fati na prishi jeten .
me vaj e lot
Dhe lumturine e te verteten
se gjejme dot !

Por ti me i lumtur je nga une ,
veshtron çke sot , s´veshtron me shume .
Ndersa ne shofim dhe cdo gjurme ,
qe lame vjet
Dhe frike kemi dhe ne gjume
per ç´fare na pret .




ja edhe nje pjese tjeter nga nje poezie e R.B , ku i ati i drejtohet te birit . Me falni se nuk me kujtohet e gjithe poezia por vetem nje pjese e saj .

Prej teje dua : dreq o pune
ti ngjash ne pamje nenes shume .
Kurse prej meje merr pak brume ,
Nga hovi plot shkujdesje .
Por nga mekatet qe kam une
Mos merr dhe asnje presje .

[elsaa]

Kjo eshte poezia qe me ka pelqyer me shume .

Me zuri nata rruges

Ne mal me zuri nata pus
Debora shfrynte , ish Janar
C´do porte ish kycur, s´dilte kush
Dhe s´gjeja vend te ndizja zjarr.

Papritur fati shpejt mu qas.
Nje vajze poqa per cudi!
Ajo me ftoi ta ndiqja pas.
Te gjeja vater e shtepi.

Ne gjunje u fala mu ne prag.
Qe s´ngriva akull e kallkan;
I thashe :-shtrome nje jatagan
I thashe :-hidhme nje jorgan.

Ajo me gjeti nje carcaf.
Ma shtroi dyshekun shpejt e shpejt.
Nje vere nxorri nga nje raft
Me tha te flija me shendet .

Te ndahesha me vinte keq ,
dhe mora zemer gjeta shkas.
- I kendshem qeka ky dyshek
por nje jastek une e kam pak .

Me solli ne ode nje jastek ,
ma vuri me kujdes nen vesh .
dhe une i dhashe fet e fet
nje puthje te embel si peshqesh .

Ju skuqen faqet si perri
i derdhi fjalet si mendafsh.
Nese ke nder e dashuri ,
me ler te paster , ahh me qafsh.

Mendafsh i bute ish flok i saj
dhe bar mbi shteg e monopat.
Ish trendafil i kuq ne maj ,
ajo qe shtroi ate krevat.

E kish te bukur kraheror
nje kraheror qe vetem zbardh,
si dy kodrina me debore
qe ngre mes eres dimri i madh.

E perqafova plot me mall
ate qe shtroi ate krevat.
E paster ish , o Zot me fal,
si ky tufan qe fryn ne shpat.

Ajo me mua nuk u sha
dhe nuk i hapi syt e zez.
Mes meje dhe mes murat ra
dhe s´fjeti dot gjer ne mengjes.

Dhe kur u zgjua prap mu qas
e perkedhela perseri.
Ma prishe jeten ,ah me qafsh
me foli e imja dashuri.

Dhe tek i puthja ata sy ,
me belbezonte : mos e mos
I thosha kur te jem me ty,
sa here shtratin do ma shtrosh?

Gjilperen mori ne mengjes,
u ul e heshtur ne minder.
Kemishen time me kujdes
e qepi plot me mall e nder.

Dhe ikin vitet nje nga nje ..
dhe lulja cel dhe fryn tufan.
Por se harroj ne jete ate,
qe shtroi dyshekun me jorgan.

[Diabolis]

Lamtumirë për Elizën

Nga ty, Eliza, duhet të iki
dhe nga bregu im amtar;
fati mizor mes nesh ngriti
oshëtimën e oqeanit të paanë:
Por oqeanet e paanë, që gjërë oshëtijnë,
mes dashurisë dhe meje,
kurrë, kurrë nuk mund të ndajnë
zemrën dhe shpirtin tim prej teje.

Lamtumirë, lamtumirë, e shtrenjtë Elizë,
vasha ime e adhuruar!
Në veshin tim një parandjenjë bën zë,
ne ndahemi, më, për të mos u takuar!
Por rrahja e fundit që del nga zemra,
Kur Vdekja pranë rri fitimtare,-
Ajo rrahje, Eliza, është tëndja,
tëndja dhe fryma e fundit fare!

[Diabolis]

Mbishkrim drejtuar një artisti

I dashur_____, po të jap ca këshilla,
pa dashur që të bëj të keqin:
ti s'duhet të pikturosh më ëngjëllusha
por provo dhe pikturo dreqin.

Ti pikturosh Ëngjëllit gudulisjen boshe,
me Nick-un*, rrezik ka pak fare:
do vizatosh kollaj një fytyrë gjatoshe,
por jo dhe aq të papame.

*Nick - Djalli

[[Perla]]

VARFERIA E NDERSHME

Kujt i vjen turp nga akamja e vet
dhe s;njeh as nder,as vlera,
atij i them rob vertet,
bir robi e te tjera ...

Kjo ngre kandar,
kjo s'ngre kandar,
ne s'kemi pleng ne jete ;
i pasuri ka vulen ne ar,
po ar ne jemi vete.

Ne buke hame e pime leng,
pa rroba trupit e pa pleng !
R c't'ju tregoj te tjera !
Nderkaq nje batakci tuaf
pi vere e vishet me mendafsh,
e c't'ju tregoj te tjera !

Keshtu,ashtu
nuk ka qeder !
Nga qyrku s'duhen matur !
Ai qe rron me djerse e nder
per mua eshte i pasur.

Ja, ky palaco qenka lord
dhe dashka temenara !
Fodull,bilmes e kokebosh
do mbetet trung pa fara !

Keshtu , ashtu
na vjen drand-drung
i mbushur me merita ;
por trungu prape mbetet trung
me urdhra dhe shirita !

Servilit mbreti shpejt i jep
dhe grada gjenerali,
te varferit kurre nuk i qep
as kopsa kaporali !

Keshtu , ashtu,
nuk kam qeder !
Ofiqi, lajka "vlera" ,
nuk kane tru,
nuk kane nder,
e, c't'ju tregoj te tjera.

Po dita ndofta nuk vonon
ku nder djerselare
te zere vend qe meriton
te zere vend te pare,

Perkthehu : Dritero Agolli

[Korbi999]

KUJTIMET


Vitet kaluan dhe u treten,

dhe ti nuk je me mua.

megjithate kujtimet per ty mbeten,

edhe pse kujtime jane,

dhe une ende te dua.... .

Per ata qe dine te dashurojne, nje strofke nga Berns.
Vetem ato/a qe dine poezi mund te pelqejne Berns-in. Vetem ato/a qe dine te dashurojne... gjithashtu.

Kujt i kujtohet ajo qe thote ..

... u lodh dhe koken e perpoqi
dhe doli sex-i i bukur.. ?

[EDLIN]

Kujt i kujtohet ajo qe thote ..

... u lodh dhe koken e perpoqi
dhe doli sex-i i bukur.. ?

......
E beri zoti seksin mashkull
kur ende s'kishte shkolle,
se zoti shkollen s'e kish dashur
ndaj s'ishte mendje holle

Pastaj studimet zoti ndoqi
mes librave i strukur,
u lodh dhe koken e perpoqi
dhe doli seksi i bukur.

Duhet te jete me e gjate por kaq me kujtohet.