Thirrmë

[fisnik]

***

Nga larg duket një ujvarë
Që në dysh shkretinën ndan
N'rrjedhë të saj një ushtar
Ka filluar t'ndërtojë kalanë

N'themel të saj dashurinë
Mure t'forta - gurë mermer
Aty do të ngreh mbretërinë
Pranë oxhakut me qemer

[Henri]

Oh, këto i lexova të gjitha me ëndje, nuk i kisha hasur më parë. Të lumtë shpirti Fisnik!

[fisnik]

Oh, këto i lexova të gjitha me ëndje, nuk i kisha hasur më parë. Të lumtë shpirti Fisnik!

Kush ka besuar se do të shkruash kështu, sidmos me urimin "Të lumtë shpirti". Kam lexuar "të lumtë dora", "të lumtë pena". Asnjëra kurrë s'më ka bërë përshtypje, sepse më është dukur gjithnjë si diçka mekanike, fizike. Kjo kur urohet SHPIRTI është e veçantë-spirituoze.

Falemnderit shumë!!!

[fisnik]

MALL

Kur vargjet e mia me fjalë plot mall s’të ngrohin dot
Buzëqeshjen që sfidon ngjyrën e qiellit
Gurrë dashurie s’të kam quajtur kot
Feniks krah’hapur që ngjallesh prej hirit

Në logun ku i kënduam bashkë dashurisë
Tash ladrojnë bishat t’plagosura në ballë
Engjëll që frymëzoje legjenda t‘fëmijërisë
Pas çdo hidhërimi – jem’ puthur me mall?

Fytyrë magjepse që i qëndis kujtimet
Dhe shenja në bark dhuratë e Zotit
Me dashuri s’bashku i mundëm tundimet
Liqe i ndjenjave - oazë e lotit

[fisnik]

RELIKTE

Te fontana e vjetër jam kthyer një natë
Nën shkëlqimin e hënës te banka publike
Mes pishave të dendura roje shtatlartë
I këndova legjenda dashurisë mitike

U shtriva mbi bankë si eremit
Në heshtje këndova historinë e një ëndërre
Me fjalë të ëmbëla që zbusin çdo shpirt
Dashurisë sublime i thura ditirambe

Histori të tjera pashë mbi dërrasë të saj
Dashnorë me kujdes i kishin skalitur
Disa shprehnin gëzime-të tjera shprehnin vaj

Herë i kishin fshirë e herë përtritur
Hullitë e dërrasave dëshmonin shumë
Tregonin sa shpesh aty t’kam pritur

[fisnik]

QËNRESË

Në dheun e fisit tim
gishtin edhe fjalën
edhe trimërin
i kam dorzan
sa të ketë nevojë
qëndroj nën Hark
edhe ditën me diell
e natën që rrotullohet
nën shkëlqimin e hënes
ku statuja statujes
në heshtje i flet
jam i fortë
edhe kur jam vetëm

Në dheun e fisit tim
ate larg ku tempujt
madhështor e krenar
nuk shtyhen për hise
të dritës së diellit
as hije të reve
atje ku të zhdukurit
nuk ankohen
për lagështi a thatësi
të stinëve kapriçe
as për shi e borë
atje jam trim
edhe kur jam vetëm

Në dheun e fisit tim
ku burrat në kuvend
gurit të oxhakut
i bien shuplakë e betohen
në gjakun e dëshmorve
ku kurorat përloten
nga shiu e ngrijnë nga bora
atje ku liria
ka kushtuar shtrenjtë
e zotërinjë blejnë
filiza të njom
veç shpirtin
askush s’ua shet
atje larg jam trim
edhe kur jam vetëm

[Shiu]

ku statuja statujes
në heshtje i flet
jam i fortë
edhe kur jam vetëm

* * *

atje ku të zhdukurit
nuk ankohen
për lagështi a thatësi
të stinëve kapriçe
as për shi e borë
atje jam trim
edhe kur jam vetëm

* * *

atje ku liria
ka kushtuar shtrenjtë
e zotërinjë blejnë
filiza të njom
veç shpirtin
askush s’ua shet
atje larg jam trim
edhe kur jam vetëm

Urime, Fisnik!

[hajla]

Urime,Fisnik!
Shum te bukra POEZIT... Me pelqeu kjo. QENDRES dhe ajo e AMANETIT:
te lumt dora dhe "Pena Fisnike".

[fisnik]

Falemnderit shumë Shiu dhe hajla për fjalët e bukura.

Ju respektoj.

[Acid_Burn]

Pranoji dhe urimet e mia ... vargje te shkruara mjaft fisnikrisht. Te lumte