Thirrmë

[fisnik]

RIATDHESIM

Prap funerale
në Merdare riAtdhesuam
dyzet e tri kafka

Në tokën me zhavor
rresht në thasë najloni
rifilloi identifikimi i krimit

Skeletet kishin dhimtë
u mungonin shumë copa
kafka të shpuara me plumba

Kishin vdekur për Kosovë
si Baci që ishte betuar
në park të shtëpisë

„Nuk e lëshoj këtë tokë
trimrisht kishte thënë
vdiset si në Qirez e Likoshan

[fisnik]

KRUSHË

Malli për hirin e shtëpive
për gurët e sokakut
m’u dëftua në ëndërr

Pleqtë si ndër dhëmbë
lëshonin zë të mekur
„kemi shumë jetimë“

Historia krejt shqiptare
përseritje trishtuese
në Tanushë

[fisnik]

KAFSHIM

Dikur në mesin tonë
ujqit jepnin koncerte
për qentë spektatorë

Ne shkreheshim në vaj
e mbyteshim në lotë

Sikur Zoti na harroi
e bota mirrej ngutshëm
« me punë të mëdha »

Në tatrin e hapur zgjaste
tragjedia e tragjedive

Nga merzia delirante
një ditë shkrepi qielli
bishat u egërsuane dhe më

Në ikjen e tyre çnjerëzore
na i kafshonin edhe fëmijët

[macia_blu]

"s'ka vdekje me Nobel, se ne preherin tend"
....
cmendurisht e bukur ne vertetesi.

[Mjellma]

Postuar më parë nga fisnik
RIATDHESIM

Prap funerale
në Merdare riAtdhesuam
dyzet e tri kafka

Fisnik,
Sa kafka jan ende te pa atdhesuara ?
Sa skelet presin te varrosen ?


Deri kur do kemi lot e dhimbje...

Ata dhan jeten e tyre...e ne i harruam aq shpejt...

Lum ne qe te kemi oh Fisnik qe na i perkujton nga nje here...

Mjellma

[fisnik]

[QUOTE]Postuar më parë nga macia_blu
"s'ka vdekje me Nobel, se ne preherin tend"
....
cmendurisht e bukur ne vertetesi. [/QUOTE

macia_blu : sa here te mendojmë të vogël na del më e madhe !

falemnderit

Postuar më parë nga Mjellma



Deri kur do kemi lot e dhimbje...

Mjellma : Lotët dhe dhimbjet, nëse nuk ndalen për gjithmonë, s’paku do te zbuten nëse arrijmë t’ua bëjmë nderin e nevojshëm atyre qe dhanë jetën për një të ardhme më të lumtur.

Ju përshëndes

[fisnik]

AMANET

Nuk filloj kurrë
as nuk mabroj
përjetësisht
në mes

as i pari
as i fundit

kurrë tepër
gëzim as pikëllim
krejt me masë
veç sa më ka hije

as urrejtje
as dashuri pafund

amanet i nanës
që ma mësoi
dashurinë e fjalës
dhe peshën e saj

[fisnik]

HESHTJE

Sa herë tmerrohet
nga fjaltë e veta
thërret në ndihmë
Heshtjen e Hamletit

„Im Zot llafe, veç llafe“
e gënjeshta kam bërë
unë Stigmata

Më fal heshtjen Im Zot
ta shpetoj këtë grimcë
ndërgjegje të trazuar

Edhe unë nga larg hesht
dhe pyes vetveten
si mund ta dashuroj
dikend që s’e dua?

… si ta shpetoj Stigmatën
nga krimi i heshtjes
Hamletiane…

[bajko]

kush më pritë

kush më pritë
si gjum për ëndërr
kush më gjen
si ëndërr në gjumë

sot e nesër dje e sot
shpirt a argjil atje në rudinë
kush më pritë

i ri a i thinjur
si eros i çmendur
sot a nesër dje a sot
kush më pritë

[fisnik]

INSPIRIM

Kush mbjell vezë gjarpri
n’thelbin e dashurisë
ëndërrat i shndërrohen në shtriga
dragoj e bajlozë
me ngjyrë nate
që digjen si meteorë
në turra drush
nga mali i kalbur

Shtrirë mbi kurorën e kuqe
unë pi tamël zanash
s’ushqej urrejtje
për shprirtrat e harruar