Bashkbisedimi i muslimanit me të krishterin

[Shpresmiri]

Teksti i mëparshëme i imi:

Zoti nuk është fuqi e ftohtë që nuk ka lidhje me botën por që e uzurpon atë apo që arbitrarisht sillet si macja me miun

fjala "por" me padashje më është përvjedhur, sepse e kam zëvendësuar me "apo". Pra, kam dashur të them:

Zoti nuk është fuqi e ftohtë që nuk ka lidhje me botën apo që e uzurpon atë apo që arbitrarisht sillet si macja me miun.

Këtë e vërteton edhe ajo që kam thënë se Zoti e merr shumë seriozisht njeriun, pra, nuk ka vend për maca-miun.
Zoti nëse diçka ua zbulon njerëzve, atëherë ua zbulon që ata t`i kuptojnë, sepse njeriu është qenie racionale. Unë ende nuk dëgjova se dikush beson në një Zot që e bën punën e vet diku larg nga bota, kurse kjo i është lënë fatit të vet, të shkojë ku të shkojë...
Ne jetojmë, lëvizim, veprojmë në Zotin, sepse jemi krijesat e Tij dhe nuk mund të jemi të shkëputur nga Zoti sepse do të bëheshim asgjë për një qast.

Edhe diçka: Ne për Zotin mund të flasim vetëm si njerëz, prandaj mund të përdorim edhe terme të ditës së përditshme. Nëse dikush mendon se është engjëll le të flasë me engjëj e jo këtu.

Nëse një Zoti nuk i intereson e përditshmja e njerëzve, unë nuk e di çfarë Zoti ai qenka. Vërtetë, dua të them se një zot i tillë nuk ekziston. Një zot që është kundër njeriut dhe të mirës së tij nuk ekziston.
Përse do të ishte mangësi që Zoti ta marrë natyrën e njeriut. Përse i vejmë Zotit kufizime gjoja se Ai nuk po mundka të bëhet njeri. Dëshiroj të më bindni se Zoti nuk mund të bëhet njeri. Kur fare mirë e dijmë se prej Tij vijmë dhe tek Ai do të shkojmë. Aq më tepër kur me vepra e ka treguar se është më shumë se njeri.

Vetëm edhe një vërejtje: ideisht (përsa i përket ideve) myslimanët dhe të krishterët mos prit se do të biejnë dakord! Mirëpo, mirëpo... ne po bisedojmë si njerëz, sepse jemi persona, prandaj edhe mund të dialogojmë. Vetëm personat mund të dialogojnë. Idetë janë tjetër. Prandaj, ta marrim veten me të mirë!

[Norça.li]

Per Shpresmirin (dhe te tjeret)
nje citat i vogel (ndoshta ndihmon pak?)


...Me plot të drejtë është thënë se dallimi vendimtar ndërmjet islamit dhe krishterizmit është se në krishterizëm fjala hyjnore, logos, është shndërruar në NJERI, përderisa në islam fjala hyjnore është bërë LIBËR. Për këtë arsye ndotja apo azgjësimi i një ekzemplari të Kur’anit (fjala është për origjinalin; përkthimet e tij nuk hyjnë në këtë kategori) i ndëshkueshëm. Ndërkaq, kur dikush thot se Kur’ani duhet të abrogohet, kjo tingëllon njësoj sikur ndonjë musliman të thoshte në një rreth krishterësh se duhet hequr (abroguar) Jezu Krishtin....

(Annemarie Schimmel>Pyetje per besimtaret> Fete ne bote dhe Islami).


Shendet!

[Klevis2000]

cituar nga shpres miri

Përse do të ishte mangësi që Zoti ta marrë natyrën e njeriut. Përse i vejmë Zotit kufizime gjoja se Ai nuk po mundka të bëhet njeri. Dëshiroj të më bindni se Zoti nuk mund të bëhet njeri. Kur fare mirë e dijmë se prej Tij vijmë dhe tek Ai do të shkojmë. Aq më tepër kur me vepra e ka treguar se është më shumë se njeri.

ti thua pse do te ishte per Zotin qe te merrte formen e njeriut mangesi sepse nuk i perket madheshtise se Zotit te behet njeri a mund te behet Zoti kafshe amund te behet Zoti send
KURRE SEPSE NE KETE MOMENT TI I JEP TE DREJTE IDHUJTAREVE SE ATO BESOJNE NE KRIJESAT SI ZOT.Pra Zoti nuk behet krijese sepse eshte KRIJUES e kupton edhe krijesa nuk behet KRIJUES SEPSE ESHTE KRIJESE nese ndonjeri prej njerzve e ben kete pra e ben Zotin krijese ose e ben krijesen Zot ateher kjo eshte idhujtari ose politeizem sepse ti bere nje Zot tjter ose cilesite e Zotit ja dhe krijeses.Pra Zoti nuk eshte qenie qe shnderrohet si na teket ne njerzve sepse edhe budistet ose indianet do te thonin qe eshte bere Zoti lope ose statuje pra nje fe e paster monoteiste nuk e pranon panteizmin =bashkimin e Zotit me krijesat ose perzierjen e Zotiti me krijesat pra Zoti eshte i ndare ne qenie nga krijesat ai eshte mbi fronin e tij mbi shtate qiejt dhe cdo gje qe ai ka krijuar eshte nen fronin e tij.mos e ngatatrro fuqine qe Zoti ben cdo gje ose ka fuqi te bej gjithcka me ate qe Zoti behet gjithcka .PRA ZOTI BEN CDO GJE KRIJON CDO GJE KA FUQI PER TE BERE CDO GJE POR JO AI VETE TE BEHET CDO GJE SEPSE ESHTE MADHESHTOR DHE NUK MERR ATO FORMA QE SI PERSHTATEN MADHESHTISE SE TIJ AI NUK TRANSFEROHET NE QENIE TE TJERA.PRANDAJ DHE TE THASHE QE MITOLOGJIA GREKE KA HYRE SHUME NE FENE KRISHTERE BEHESH ZEUSI LUAN HERKULI LINDI SI BASHKIM I DY PERENDIVE PO KESHTU PERENDIA E zJARRIT U LIDH NGA NJERZIT DHE FILLOI SHQIPONJA TI HANTE ZEMREN PRANDAJ KETO GJERA I GJEN OSE U NDIKUAN TE KRISHTERET NGA KETO FILOZOFI DHE I FUTEN NE FENE E TYRE

[Klevis2000]

cituar nga shpresmiri

Krishtërimi pikërisht e lidh besimin me Personin. Krishtërimi është fe që beson në Zotin si Person

tani shiko si thua ketu

Ekskluzivisht askund në Bibël nuk thuhet se Jezu Krishti është Hyj. Janë disa vende mirëpo prapë se prapë nevojitet shtjellimi - nuk janë ekluzive.

kurse matane ke ne fillim ke shkruajtur me te zeza

jezusi eshte Zot

pra fjalet e tuaj bien ne kundershtim me njera tjetren ne fillim thua
krishterimi lidh besimin me personin dhe e beson Zotin si person.
pastaj thua qe
Ekskluzivisht askund në Bibël nuk thuhet se Jezu Krishti është Hyj.
pra te berit njeriut JEZU krisht eshte Zot eshte shtese qe i eshte bere bibles nga njerzit sepse jezusi ishte njeri dhe nuk ishte Zot ai vete adhuroi dhe luti Zotin nqs ai do te ishte Zot si ka mundesi qe Zoti te lusi Zotin edhe per kete deshmon vete jezusi ne bibel
(MATEU15-9)Dhe me kot me adhurojne, duke mesuar doktrina qe jane urdherime nga njerzit"
pra te pyes une ty pse thote jezusi me kot me adhurojne duke mesuar doktrina qe jane shpikur nga njerzit .pra besoj te jesh bindur tani se jezusi eshte njeri profet dhe jo Zot

[Shpresmiri]

Te Mt 15,9 një rresht më parë (rr.8) shkruan:
"Ky popull më nderon me buzë e zemra e tij është larg meje."

Kurse rreshti 9 vazhdon:
"Nderimi që ma japin është i kotë sepse si mësim të Zotit mësojnë urdhra të qitur prej njerëzve."

Pra, porosia është e qartë: nuk mjafton vetëm me gojë ta nderojnë - aludon në traditën e të parëve në Izrael, pra Ligjit, por duhet para së gjithash me zemër.

Lidhur me problematikën "hyjnorja-njerëzorja" po e sjell një tekst që e lexova diku ndoshta do të sjell pak qartësi. Nëse nuk keni kohë, s`ka problem, mund ta lëni.

"Specifika absolute e krishtërimit nuk kufizohet vetëm me misterin trinor. Ajo i përket një tjetër misteri, "skandaloz" - për arsyen njerëzore - edhe më shumë se i pari dhe që edhe më shumë se ky e cilëson krishtërimin si misteri i Mishërimit të Birit të përjetshëm të Zotit, i vetes së dytë të Trinisë, në figurën historike të Jezusit të Nazaretit. Krishtërimi pohon përnjimend që Biri i Zotit është bërë njeri, jo në sensin se pushon së qënuri Bir i Zotit, por në sensin se duke qëndruar në kushtet e tij Hyjnore, ka marrë trajta njerëzore; jo një natyrë njerëzore kalimtare, por një natyrë të vërtetë njerëzore. Kështu që Jezusi i Nazaretit është Zot i Vërtetë në plotësinë e të qënurit hyjni dhe është njëri i vërtetë, në plotësinë e të qënurit njëri, dhe është i tillë jo në formë kalimtare, por në formë definitive, në këtë mënyrë Biri i Zotit s'do të pushojë kurrë së qënuri njeri. Ai ka hyrë në historinë e njerëzimit, duke marrë mbi vete gjithë çka njeriu ka të mirë ose të mjerueshme, përveç mëkatit, të gjithë peshën - e madhe dhe tragjike - të historisë njerëzore, për t'ia kthyer njerëzve Zotin, duke shkatërruar me vdekjen e vet mbi kryq mëkatet e tyre dhe me Ringjalljen e tij nga të vdekurit duke i bërë të marrin pjesë në lavdinë e përjetshme dhe lumturinë e Trinisë. Kështu në Jezusin e Nazaretit ekziston vetëm një vetje - ajo e Birit të Zotit, - dhe dy natyra - ajo hyjnore dhe ajo njerëzore - jo të ndara, as të vetmuara, por në të njëjtën kohë jo konfuze, në mënyrë që ajo që Jezusi bën në natyrën e tij njerëzore ka si subjekt, si "Unë", Birin e Zotit. Kështu është Biri i Zotit që lind nga Virgjëra Mari, që jeton si njeri mes njerëzish, që vuan, vdes mbi kryq, dhe ringjallet nga vdekja. Është Biri i Zotit që, duke marrë mbi vete mëkatet e gjithë njerëzve, i shpreh në humanizmin e tij, ringjallet nga vdekja ditën e tretë, dhe përmes humanizmit të tij të lartë, fut tek njerëzimi dhuratën e Shpirtit të Shenjtë dhe i bashkon besimtarët në Kishën e tij, e cila prandaj bëhet Trupi mistik i tij.
Kështu specifika e krishtërimit është të qënurit besim i Mishërimit të Birit të përjetshëm të Zotit në figurën historike të Jezusit të Nazaretit, që ka jetuar në kohën e sunduesve August dhe Tiber, si dhe që ka vdekur i kryqëzuar në Jeruzalem me urdhër të Poncit Pilat afërsisht me 7 Prill të vitit 30 pas Krishtit. Kjo specifikë është absolute. Asnjë besim tjetër - as edhe induizmi me doktrinën e tij të avataras - nuk profetizon Mishërimin e Zotit në një figurë historike dhe historikisht të njohur. Është pra një besim që sjell fenë në formën e saj më të plotë e më të guximshme, duke kaluar "skandalin" e një Zoti që bëhet me të vërtetë dhe përfundimisht njeri, i një Zoti bile që ulet biles deri në atë pikë sa të bëhet njeri, domethënë një natyrë njerëzore me gjithë dobësitë dhe mjerimin e saj, deri sa vdes, vdekja më mizore që mund të merret me mend. Në të njëjtën kohë është një besim, i cili duke u shprehur se në figurën historike të Jezusit të Nazaretit është i pranishëm vetë Zoti, duhet domosdoshmërisht të pohojë se është një besim jo "njerëzor", por "hyjnor", e pra absolutisht i vërtetë dhe absolutisht i përcaktuar, se është pra besimi që Zoti do për të gjithë njerëzit. Nëse në Jezu Krishtin është vetë Zoti që flet dhe vepron, fjala e tij nuk mund të jetë tjetër veçse "e vërteta" në fushën fetare dhe shembulli sjellja e tij nuk mund të jenë gjë tjetër veçse ato që çdo njeri duhet t'i bëjë të vetat, në mënyrë që në fushën morale dhe fetare "ligji" që duhet ndjekur është ai që shpall me shembullin dhe me fjalën e tij. Për një arsye të tillë Krishti është "Rruga, e Vërteta dhe Jeta" (Gjn. 14,6) dhe "askush nuk shkon tek Ati veçse përmes Tij". Me fjalë të tjera, Jezusi i Nazaretit, për aq sa është Biri i Zotit i bërë njeri, është i vetmi Mësues dhe Shpëtimtar i njerëzve, dhe asnjë tjetër mësues dhe shpëtimtar nuk mund të vendoset përbri Atij."

D.N.N.

[ABIGAIL]

Postuar me pare nga Norca Li
_________________________________________________
...Me plot të drejtë është thënë se dallimi vendimtar ndërmjet islamit dhe krishterizmit është se në krishterizëm fjala hyjnore, logos, është shndërruar në NJERI, përderisa në islam fjala hyjnore është bërë LIBËR. Për këtë arsye ndotja apo azgjësimi i një ekzemplari të Kur’anit (fjala është për origjinalin; përkthimet e tij nuk hyjnë në këtë kategori) i ndëshkueshëm. Ndërkaq, kur dikush thot se Kur’ani duhet të abrogohet, kjo tingëllon njësoj sikur ndonjë musliman të thoshte në një rreth krishterësh se duhet
hequr (abroguar) Jezu Krishtin....
_______________________________________________

Me vjen shume keq qe i ngaterron gjerat. Po te shikosh tekstin origjinal grek, thuhet hapur se flet per Jezus Krishtin, dhe jo per ndonje liber, cfaredo lloj qofte ai.

Miqesisht Abigail!

[Norça.li]

Me vie keq qe nuk e paske kuptuar fare ose nuk e paske lexuar fare. Ku eshte pra gabimi?

[Klevis2000]

megjithese prape po thua qe besimi kristian eshte panteist ti do qe njerzit ta pranojne Zotin tre.po ne bibel thuhet qe shpirti i shenjte u be pellumb atehere i bie qe Zoti te jete bere pellumb mire po sikur ta vriste dikush si do thoshit ju pastaj u vra pellumbi per tiu falur mekatet njerzve .lerini keto se seshte mire per ju.po doni vazhdoni ju do ta meritoni denimin e Zotit sepse e bete Zotin njeri .

[leci]

Adhuroj nje injorant te vertete se sa nje intelligjent te rreme

[IL-ALTO]

/*****/


[size=0.55]Postim i edituar. Kujdes, mos ofendo. --StterollA[/size]