Bashkbisedimi i muslimanit me të krishterin

[Klevis2000]

dua te di prej kristianeve behet Zoti njeri ose kafshe ose shpend ose send.me tregoni pak.

[Shpresmiri]

Duhet ditur se Zoti nuk ekziston siç ekzistojnë gjësendet apo objektet në këtë botë. Kur flasim për Zotin atëherë flasim për të pakufishmën. Nuk është fjala për një njëmendësi sikurse të gjitha njëmendësitë tjerat; "Nuk ka" Zot siç "ka" gjëra të tjera në botë apo siç "ka" botë. Ai nuk ekziston sikurse njerëzit dhe sendet. Përkundrazi ai, si duket, është përgjigjja e fshehur në pyetjen e fshehur në të gjitha pyetjet tjera, përgjigje në pyetësinë apsolute të botës dhe njeriut.
Kur flasin të krishterët për Trinitetin atëherë ata flasin në bazë të asaj sesi Zoti është zbuluar në histori, me vepra dhe me fjalë. Pyetja mbi Zotin nuk është pyetje kategoriale, por trascendentale. S`ka koncept që do ta "përkufizonte" Zotin. Zoti është dhe mbetet mister, për fenë dhe për teologjinë e saj (dallo misterin nga apsurdja). Përgjigjja mbi Zotin i tejkalon pakufishëm pyetjet e njeriut. Kjo nuk do të thotë se teologjia nuk është e hapur për reflektim filozofik që kërkon shqyrtimin e tërësisë së njëmendësisë, kështu edhe të fesë.
Mendoj se të gjitha fetë mësojnë se për të besuar nuk mjafton intelekti por edhe zemra. Kjo zemër ka disa arsyena që intelekti nuk i kupton.
Të krishterët flasin për Zotin vetëm për arsye se Ai foli i pari.
Zoti iu zbulua njeriut që është qenie racionale, që ka mendje dhe liri. Dhe "për ta kuptuar" Zotin është e pamundshme vetëm me intelekt, e sidomos jo me numra matematikor (si psh. rasti 1+1+1=3; dikush mund të justifikohet: 1x1x1=1). Dhe Zoti nuk zbulohet për të na kënaqur veshin në të dëgjuar, por na zbulon për të na shpëtuar. Vetë emri "Jahve" në BV tregon "Zoti-është-këtu". Pra, qenësisht është e lidhur me egzistencën e njeriut pikë së pari e më pas edhe me metafizikë etj.
Kështu pra, kur të krishterët besojnë se Zoti është Ati, Biri e Shpirti Shenjt, ata e bëjnë këtë duke u bazuar në vetëzbulimin e Zotit. Trinia u deshtë të definohet për shkak të herezive (mësimeve të gabuara) që përhapeshin dhe për t`i përballuar ato. Ky është vetëm njëra nga arsyet.

[ABIGAIL]

KLEVIS!

Bej ndonje pyetje serioze or vella, cjane keto pyetje qe ben?

Edhe deshiron qe te marrin pjese edhe te tjeret... me keto pyetje qe ben....?????

Krejt sinqerisht Abigail!

[Albo]

Postuar më parë nga klevis2000
ku shkoi MUHAMEDI A.S mbas vdekjes .shkoi atje ku shkuan te gjithe profetet e Zotit .e shume profete para tij vdiqen disa u vrane etj.

Te lutem, me jep citate nga Kurani se ku mund ta gjej kete pasi jam vertet i interesuar ta lexoj per te shuar nje kureshtjen time te vjeter, qe ka lindur nga obzervimi i fese Islame.

Albo

[Klevis2000]

TEK VERSETI 144 U SURES BEKARE EDHE TEK SURJA 61 :6 OSE 17:79 MI SIL, TI KETO AJETE edhe me jep pergjigje per pyetjen qe te bera ne lidhje me transformimin qe thoni ju qe Zoti eshte bere njeri ose pellumb sepse ne bibel thuhet qe shpirti i shnjte u be pellumb heeee mund te ma shpjegoni pak si ka mundesi te behet Zoti njeri ose pellumb sipas jush po: edhe dicka per abigailin faleminderit per sinqeritetin e nje kristiani te devotshem me llafe .kurse per shpresmirin kisha kete o shpres mire ju kristianet e hiqni llogjiken kur besoni Zotin ashtu sic bejne te gjithe idhujtaret sepse ato se fusin llogjiken ne pune edhe thojne qe statuja eshte Zot po keshtu edhe indianet thojne lopa eshte Zoti yne po keshtu edhe bektashite e luten tek varri e te tjere po keshtu edhe ju thoni jezusi eshte zot por te mendoni me llogjike te shendoshe do ti thonit vets tuaj po si eshte jezusi zot kur ai lindi hengri buke jetoi ne toke shkonte ne banjo flinte etj si keto tani kam nje pyetje:

[Klevis2000]

nga ndryshon jezusi me profete e tjere edhe nuk bene te njejten gje profetet e tjere psh ademi lindi pa nene dhe babe joshua sheroi te semuret dhe i ngjalli ato kurse musai i ra detit me shkop dhe deti u hap etj mrekulli qe kane pasur ato

[Shpresmiri]

klevis2000, shumë është me rëndësi të dijmë përveç se ekziston Zoti sesi ekziston apo sesi "nuk mund" të ekzistojë Ai dhe me atë rast do të dijmë edhe sesi zbulohet Ai në histori. Po të kishte qenë feja matematikë ku gjithmonë 2+2 bëjnë 4, atëherë nuk po e shoh dallimin ndërmjet saj dhe besimit apo thënë më ndryshe nuk po e shoh arsyen përse të besohet. Ne nuk besojmë në diçka për shkak se e kemi të qartë, por përkundrazi i besojmë Atij që di më shumë se ne. Në rastin e besimit/fesë kemi të bëjmë me të njëjtën gjë si nëna që sillet ndaj fëmijës së vet. Vetë fëmija shumë gjëra nuk i ka të qarta mirëpo do të veprojë siç i thotë nëna. Përse? Sepse i beson asaj, mbështetet në mirësinë e saj, në sinqeritetin e saj...
Krishtërimi pikërisht e lidh besimin me Personin. Krishtërimi është fe që beson në Zotin si Person. Zoti nuk është fuqi e ftohtë që nuk ka lidhje me botën por që e uzurpon atë apo që arbitrarisht sillet si macja me miun. Zoti e merr shumë seriozisht njeriun dhe gjendjen e tij. Vetëzbulimi i Zotit zhvillohet në histori dhe paraqet ngjarje historike që Bibla e vendos në kohë dhe hapësirë. Kjo nuk do të thotë se zbulimi është një ngjarje e vetme e ndarë; dëftimi i Zotit, si edhe dëftimi i personit, është proces që zhvillohet, sepse asnjë person nuk mund ta njohim vetëm me një takim. Kuptimi i brendisë së Zotit bëhet më i thellë nëpërmjet periudhave të vazhdueshme të historisë. Kështu edhe Izraelitët nuk kishin të njëjtin konceptim të Zotit në periudhën e gjyqtarëve apo monarhisë së hershme siç e gjejmë në periudhën e profetëve nga shekulli 8. Vërehet një proces krejtësisht njëvizor (me një drejtim).
Ngatërrimi më i madh që bëhet nga besimtarët islamë është i lidhur me kuptimin e nocionit "person", prandaj edhe trininë e barazojnë me triteizmin (besimin në tre zota). E pra, krishterimi fort mirë thotë se Biri i Zotit (Vehtja e dytë e shenjtërueshmës Trini) e mori natyrën njerëzore dhe u bë njeri. Pra, personi është hyjnor dhe ky person merr natyrën njerëzore. Nuk themi se po bëhet njeriu Zot, por Zoti "zbriti" në tokë, pra e mori natyrën e njeriut që të mund t`i flet atij kuptueshëm. Logjika e njeriut këtu ndalet por edhe konfirmohet: i tregon kufijtë e vet. Logjika njerëzore nuk është instanca e fundit e jetës. Me mishërimin e Zotit fillon logjika e Zotit: ta duash secilin si vetveten, madje edhe armikun tënd.
Madje një gjë është shumë interesante te njeriu: ai është i kufizuar në hapësirë dhe kohë për shkak trupit. Mirëpo, më thuani ju lutem shpirti i tij a është i kufizuar. Edhe feja Islame e pranon shpirtin si diçka e pavdekshme që do të rrojë edhe pas vdekjes. Atëherë si është e mundur që në njeri të jenë të pranishme edhe hyjnorja (e amshueshmja) edhe njerëzorja. Pikërisht kjo ndodhi edhe në Personin hyjnor Jezu Krishtin.
Në të njerëzia ishte në nivelin kulminant, pasi i përsosur.
Veçanësia e tij ishte se bënte mrekulli, ngjalli të vdekur, ndërhynte në dukuritë natyrore dhe vepra më e madhe që bëri u ngjall së vdekuri, e mundi edhe vdekjen.
Ç`është më interesantja: njeriu nëse jeton sipas fjalëve të Jezusit gjen prehje në shpirt dhe është i lumtur. E si ta kuptojë këtë një njeri që nuk e ka provuar ndoshta këtë asnjëherë.

Më fal se e zgjata!

[Tauland]

Pyetje per kristianet.
A ndodhet ne bibel qe Jezusi te kete thene qe une jam zot gjate jetes se tij dhe ku?
Faleminderit.

[Shpresmiri]

Ekskluzivisht askund në Bibël nuk thuhet se Jezu Krishti është Hyj. Janë disa vende mirëpo prapë se prapë nevojitet shtjellimi - nuk janë ekluzive. Mirëpo, duke krahasuar terminologjinë e Besëlidhjes së Vjetër me të Renë dukshëm shihet se për çfarë bëhet fjalë kur flitet për Birin e Hyjit, Birin e Njeriut, Unë jam (Jahve), Logos, Mesia (hebr.)/Krishti (greq.)/i Lyeri (shuguruari). Ç`është më kryesorja veprat që i bënte Jahve në Besëlidhjen e Vjetër konkretisht i bën Jezu Krishti në Besëlidhjen e Re: falë mëkatet, predikon dhe bën mrekullira... Pikërisht për këtë edhe e ndëshkuan krerët e priftërinjve në Izrael, sepse e barazonte vetveten me Zotin.
Madje unë them se më mirë se nuk ka në Bibël definicione apo përkufizime siç e konceptojmë ne në mënyrë shkencore (shkollore), sepse kjo do ta izolonte dhe varfëronte personin e Jezu Krishtit. Ai më shumë e zbulonte veten me vepra se me fjalë, dhe gjithmonë fjalët i shoqëronte me vepra. Në mënyrën e të përkufizuarit strikt shkollor të ngjarjeve ekziston edhe mundësia e fundamentalizmit dhe fanatizmit shkatërrues të përshkrimit të tyre dhe mundësia e pranisë së arbitraritetit. Një përshkrim i këtillë (strikt shkollor) as që është dashur në kohën e Jezu Krishtit kur besimtarët e jetonin fjalën e Tij dhe nuk e shihnin nevojën që disa gjëra të shkruhen. Qysh më vonë, me vdekjen e apostujve është reflektuar mbi të kaluarën dhe janë shkruar shumë gjëra. Këtu e shoh edhe tolerancën e Ungjillit që njerëzve t`ua dëshmojë jo vetëm atë që tha Jezu Krishti, por pikë së pari atë që bëri për ne që të kenë një hapësirë lirie (që është e domosdoshme te çdo pranim i përgjegjshëm dhe dinjitoz për njeriun) në pranimin e Tij. Këtu shihet se krishtërimi nuk është ideologji që përfshin vetëm një pjesë të realitetit, por që i merr në konsiderim të gjitha njëmendësitë e jetës njerëzore.

Është një e vërtetë e madhe e jetës: Më shumë flasin veprat se fjalët! Më thuaj se nuk është e vërtetë kjo.

[IL-ALTO]

cituar nga shresmiri
.

klevis2000, shumë është me rëndësi të dijmë përveç se ekziston Zoti sesi ekziston apo sesi "nuk mund" të ekzistojë Ai dhe me atë rast do të dijmë edhe sesi zbulohet Ai në histori. Po të kishte qenë feja matematikë ku gjithmonë 2+2 bëjnë 4, atëherë nuk po e shoh dallimin ndërmjet saj dhe besimit apo thënë më ndryshe nuk po e shoh arsyen përse të besohet. Ne nuk besojmë në diçka për shkak se e kemi të qartë, por përkundrazi i besojmë Atij që di më shumë se ne. Në rastin e besimit/fesë kemi të bëjmë me të njëjtën gjë si nëna që sillet ndaj fëmijës së vet. Vetë fëmija shumë gjëra nuk i ka të qarta mirëpo do të veprojë siç i thotë nëna. Përse? Sepse i beson asaj, mbështetet në mirësinë e saj, në sinqeritetin e saj...

Krishtërimi pikërisht e lidh besimin me Personin. Krishtërimi është fe që beson në Zotin si Person. Zoti nuk është fuqi e ftohtë që nuk ka lidhje me botën por që e uzurpon atë apo që arbitrarisht sillet si macja me miun. Zoti e merr shumë seriozisht njeriun dhe gjendjen e tij. Vetëzbulimi i Zotit zhvillohet në histori dhe paraqet ngjarje historike që Bibla e vendos në kohë dhe hapësirë. Kjo nuk do të thotë se zbulimi është një ngjarje e vetme e ndarë; dëftimi i Zotit, si edhe dëftimi i personit, është proces që zhvillohet, sepse asnjë person nuk mund ta njohim vetëm me një takim. Kuptimi i brendisë së Zotit bëhet më i thellë nëpërmjet periudhave të vazhdueshme të historisë. Kështu edhe Izraelitët nuk kishin të njëjtin konceptim të Zotit në periudhën e gjyqtarëve apo monarhisë së hershme siç e gjejmë në periudhën e profetëve nga shekulli 8. Vërehet një proces krejtësisht njëvizor (me një drejtim).

Ngatërrimi më i madh që bëhet nga besimtarët islamë është i lidhur me kuptimin e nocionit "person", prandaj edhe trininë e barazojnë me triteizmin (besimin në tre zota). E pra, krishterimi fort mirë thotë se Biri i Zotit (Vehtja e dytë e shenjtërueshmës Trini) e mori natyrën njerëzore dhe u bë njeri. Pra, personi është hyjnor dhe ky person merr natyrën njerëzore. Nuk themi se po bëhet njeriu Zot, por Zoti "zbriti" në tokë, pra e mori natyrën e njeriut që të mund t`i flet atij kuptueshëm. Logjika e njeriut këtu ndalet por edhe konfirmohet: i tregon kufijtë e vet. Logjika njerëzore nuk është instanca e fundit e jetës. Me mishërimin e Zotit fillon logjika e Zotit: ta duash secilin si vetveten, madje edhe armikun tënd.

Madje një gjë është shumë interesante te njeriu: ai është i kufizuar në hapësirë dhe kohë për shkak trupit. Mirëpo, më thuani ju lutem shpirti i tij a është i kufizuar. Edhe feja Islame e pranon shpirtin si diçka e pavdekshme që do të rrojë edhe pas vdekjes. Atëherë si është e mundur që në njeri të jenë të pranishme edhe hyjnorja (e amshueshmja) edhe njerëzorja. Pikërisht kjo ndodhi edhe në Personin hyjnor Jezu Krishtin.

feja nuk eshte matematike por i jep te drejten matematikes qe kur 2 +2 =4 kurse kur matematika thote 1=3 ateher thte feja ketu ke gabuar ose kur feja thote se 1= ateher thote matemaika ke gabuar oj fe jo drejte.pastaj shiko si thote shpres miri krishterimi e lidh besimin me personin e jo me Zotin por me personin si Zot pra njeriun se bejne Zot por e bejne Zotin njeri po e njejta gje pastaj e krahason Zotin me macen dh miun kjo eshte per te vene duart ne koke po pse krahasohet Zoti me miun e macen.tani shiko si thote vetzbulimi i Zotit po pse e quan vetezbulim Zoti nuk ka zbuluar veteveten sepse ai di gjithcka asgje nuk i mungon atij ne diturine e tij po ju kristianet jeni mesuarta besoni Zotin me gabime kur thoni Zoti krijo qiejt edhe token per 6 dite dhe diten e shtate pushoi .po pse ka nevoje Zoti per pushim ai kurre nuk lodhet se nuk eshte krijese me dobesi prandaj ne muslimanet mundohemi qe ta lartesojme Zotin dhe mos i atribojm eatij mangesi dhe te m=eta qofte edhe me fjale.pra ti thua qe ne themi tre Zota kurse ti thua treshi eshte nje Zot pra kur te pyes une ceshte ezusi ti thua Zot ur te pyes ceshte ati ti thua Zot kur te pyes ceshte shpirti shenjte ti thua Zot ateher nuk thoke tre Zota pra nje Zot i perbere nga tre vete nje njeriu jezus engjelli gabiel edhe Zoti eken te tre nje Zot asnjehere kurren e kurres Zoti nuk eshte i perbere