C'eshte ose si duhet krijuar letersia per femije

[Jorgo Telo]

PINGAPAKU

Djali i pleqërisë,
Kërthiu njomzak;
Seç iu fut rakisë
Ngapak e ngapak…

Rritej, rritej çuni.
Usta për të pirë.
Krekosej baba lumi.
Shishet bënin firë.

Si u rrit dhe ca
Të atit i tha:
“Kjo pije, baba,
Emrin si e ka?

“Kjo pije, mor bir,
quhet PINGAPAK –
Foli me pahir,
Kur pa gotat that’…


Mendjeturbulluar
Gahjasej çunaku:
“O sa shumë e dua,
o ba PINGAPAKUN!”

[Jorgo Telo]

AKUARIUMI

Kam një peshk
në akuarium.
Dhe një qen të bukur shumë.

Një maçok
është mësuar.
Na vjen si mik i paftuar.

Vjen maçoku,
kokëfinoku.
Shumnd mustaqet çamarroku...

I lëpihet
globit xham.
Sulet Balua:“Ham-ham-ham!

Lodron peshku,
formon valë.
Maçoku – me bisht në shalë…

[Jorgo Telo]

FLORIANI

Flori është tekanjoz,
I jep mjaltë,
Kërkon kos.

Në shtator rrushin s’e ha.
-Dua, - thotë –
Bakllava.

Dhe në dimër merr inat:
I jep trikon,
Tej e flak.

Tri herë ditën, more Flori,
Çirresh…
Si motor traktori.

Ha-ha-haaa, sa të ka hije!
Bëhesh gazi
I fëmijve!..

[Jorgo Telo]

PSE MË MBLIDHEN MIZA SHUMË?!

Pa më thoni, ç’faj kam unë,
Që më mblidhen miza shumë?

Në mëngjes, sa sytë u i hap,
E ndal vrapin në dollap.

E mbush gojën me reçel.
Ca më derdhet e ca ngel.

Kuyr mamaja më jep fetë,
Arzat më sulen si bletë.

Kur në xhepa mbaj torona,
Filloj sgherr me milingona...

Pardje mjaltë kisha ngrënë;
Grenzat sot rehat s’më lënë.

Dhe me vete bëj shamatë:
“Mizat pse s’më kënë rehat?!

[Jorgo Telo]

KALIONA

Kish dy kukulla Kaliona,
Dy butakë lepurushë.
Shoqet loznin me balona;
Lepujt Jona puthte n’gushë.

I vendoste pranë e pranë.
Thirrte fort: “O maa! O baa!”
Vëlla-motër lepujt janë.
Kur do kem dhe unë vëlla?

“Për dy muak – i tha babi –
Mami shkon n’maternitet.
Ti, Kaliona, bëhu gati,
Se vëllaçkua të vjen shpejt!

Mami shkoi... erdhi prapë.
Jona lulet kish gatitur.
Paduruar shkoi me vrap
Tek pelenat krejtqendisur.

Foli mami tek e shihte:
“Të kam sjellë, o xhan, një motër.
Është e vogël, po do rritet.
Ja, pa shih, nuk është lodër.”

Motra e vogël shpejt u rrit.
Me të Jona bën shaka.
E i thotë; “Mos u mërzit!
Ty të kam porsi vëlla!”

[Jorgo Telo]

NGAPAK PËRHERË

Po ua them hapur:
Ja, seç më erdhën,
O miq të dashur,
Sa hapa derën:

Më erdhën bletët,
Më sollën mjaltë.
Erdhën lejlekët
Lart mbi oxhak.

Erdhën lëndinat,
Mëx sollën lule.
Erëra të mira
Dhe plot pekule.

Më erdhën delet
Plot kos të leshtë.
Mollët dhe shegët –
Dëng sin ë vjeshtë.

Erdhën bilbilat
Si violina.
Hop – kanarinat
Si balerina.

Mirë që erdhën.
Pse në një ditë?
Shpirtin ma velën,
M’ i velën sytë.

Natyrës së çmuar
T’ia di për nder;
Të mirat ia dua
Ngapak përherë.

[Jorgo Telo]

NJË LULE JAM

Përballoj acarin e shkurtit
Mes njerëzish
ndiej ngrohtësi.

E shpërfill vapën e gushtit.
Me lumin
lidh miqësi.

E fshij lotin prej syrit.
Mes shokëve
s’jam qaraman.

Ja marr zerin bilbilit.
Mes lulesh
një lule jam.

[Jorgo Telo]

RRETH MEJE

Para portës
përtyp jonxhe nje lopë
Ndiej në gojë
qumështin në gotë.

Në livadhe
zbriti delet fundvjeshta.
MNënëmadhja
vesh çorapet e leshta.

Mbi çdo pemë
tufa zogjsh cicërijnë.
Përnjëherë
ndiej tek vetja lirinë.

Përqark meje
gumëzhijnë sa e sa bletë.
Nëpër deje
më lëvrin lëngu i jetës.

[Jorgo Telo]

KËNDI IM I PUNËS

Pranë dritares dritëplot
një kënd pune
ngrita sot.

Një tryezë dhe karrige,
ku do ulem
çdo mbasdite.

Mbi mbulesën krejt të bardhë
librat gjenden
rdhë-radhë.

Në një cep – gjithë fletoret,
stilolapsat
dhe vizoren.

Dhe orarin në një fletë
Në kornizë
qendisa vetë.

Më tha mami: “Bukuri!
Gjeje vet’
ç’do bësh tani!

[Jorgo Telo]

BRACIO DI FERRO
(Grushti i hekurt)

Kristi i vogël
I shkathët shumë
Sa hyn në dhomë
Flet, por pa zhurmë:

“Nxito, moj mami,
Vrap në market.
Silëm spinaqin
Ta përpikj vetë!

Bracio do Ferro
Të bëhem dua.
Nuk tallem, mami!
Mos qesh me mua!

Bracio do Ferro,
Të godas fort
Çdo gjë të keqe
Që ka kjo botë.