C'eshte ose si duhet krijuar letersia per femije

[deep_blue]

po he nuk di ta besh nje te thjeshte, fare fare te cokel, hajt provoje i here

[Shpirta]

PYLLI?!
Nuk ma merrte mendja. Mendova se mos nata , erresira etj etj.
Une ? Do e provoj
Nuk premtoj por do e provoj. Nuk para jam e mire ne gjeagjeza.

[deep_blue]

Shpirta, te lutem provo ta besh nje gje e gjeze qe ta lexojne me pas niperit dhe mbesat kur te jesh bere gjyshe .
Te premtoj se me nuk bej asnje po nuk postove me pare ti, pa le te jete edhe e nje niveli te dobet , s'ka lidhje ty jam duke te pritur ta postosh.
Ne mer te femijeve je e denuar ta postosh nje gje e gjeze origjinale ne vargje!!!

[Jorgo Telo]

POROSITË E MIA

E porosita syrin:
“Mos shih atje, ku s’t takon!

E porosita gojën:
“Mos fol, kur s’di kë lëndon!

E porosita zemrën:
Ç’do e ç’urren, njihi mirë!

E porosita ëndrrën:
Të ma plotësosh çdo dëshirë!

[Jorgo Telo]

ËNDRRA DHE ZEMRA

E hapa zemrën
dhe doli kënga.
I mbylla sytë
dhe hyri ëndrra.

Ndër ëndrra shoh
lule me vesë…
Zemra më ngroh,
më mban me shpresë.

[Jorgo Telo]

MALI DHE STINËT

Mali me pranverën
bënë një marrëveshje:
“”Sill lule me erë,
të jap ujë bjeshke!

Dhe verës së nxehtë
ì dha porosi:
“Po më dhe pak det,
të dhuroj freski.

Ì tha vjeshtës: “Delet
m’ì lër sa më gjatë.
Bar e djathë taze
me bollëk të jap.

Dimrit të harbuar:
“Mos më jep furtunë.
Borë hidh mbi mua,
të nxjerr burime shumë.

[Jorgo Telo]

SA HERË

Sa herë kam etje,
thërras burimin.
Më vjen ujëplotë
brenda në gotë.

Dhe kur ndiej uri,
hedh sytë në kopsht.
Shpejt ma mbush ai
tryezën plot...

Ku ndiej ndonjë mall,
Flas dhe me zemrën.
Urimet “qelibar”
më vijnë emër për emër...

[Jorgo Telo]

KUSURET NGA GISHTI

U mesua djali
me gishtin në gojë.
I ngjan porsi lodër.
Kush mund ta pengojë?

Sa del nga shtëpia,
Me duart ç’nuk zë...!
Mizat e gjithë lagjes
Përvishen mbi të.

Robat që ia bleu
Mami me merak,
Me baltra e me ujë
Djali i bën mbaspak.

Kur i baltos duart,
Fët – i fshin në bluzë.
Ashtu të palara
Fap – i çon në buzë.

Papo dhe mikrobet
S’ia përtojnë jo.
Çubi nis ankohet:
“Barkuuuu, obobooo.!

Mjelkun thërret babi
Me goxha gjilpërë,
Të shërohet djali,
Por dhe mend të nxërë…

[Jorgo Telo]

SI MI DHE SI ARI

Një mi dhe një ari
(Të dy të akuzuar)
Dihatnin në një bri”
“O, sa jemi penduar!”

Ciaste kocomiu:
“Eh! Ç’kanë, bre, me mua?
Ku ha unë i ziu!
Jaam i vockël...një thua...

Të thonë për ty,
bullafiq Ari,
Kritika ze vend.
Nuk do shumë mend!

“Ah, mi korrozi!
Njëlloj që të dy
jemi unë dhe ti.
Ti – pank e ngapak,
Unë llup e llap,
Duam, s’duam vetë,
Dalim në një shteg...!

[Jorgo Telo]

PEMËT DHE ERA

Molla në oborr
E dardha në ferrë
Kuvendojnë tok
Sy ndër sy me erën.

Era si një qen
Zgjidhur prej zinxhiri,
Kur turret, s’di ç’ben.
Nuk i trembet syri.

Flet dardha nën ferrë
Dhe molla plot lule:
“Moj e çmendur erë,
Avash, se na çkule!

Egërsinë tënde
e tregon me ne...
Po na nxjerr prej rrënjëve.
Ke shpirt a nuk ke?!

Po të shkosh tek pylli,
pylli pemëshumë,
Shtigjet do të t’i mbylli.
Do zhytesh në lumë.

Trimërinë, erë,
tregoje atje!
Jo me dy-tre pemë…
lastare si ne!