Po e postoj nje tregim te shkurter qe demostron se dashuria jeten e shkatrron...
1. Ne nje qytet te vogel larg ne Rumani, jetonte nje vajze me emrin Eni.
2. Eni ishte 16-vjecare dhe shkollen vazhdonte, e rrethuar me lumturi jeten e kalonte.
3. Kur shkonte ne shkolle nje djalosh shikon dhe per nje ēast ate nuk e harron.
4. Eni tashme e kishte kuptuar, dhe pas atij ajo ishte dashuruar.
5. Roberti vazhdonte ne shkolle e saj te shkonte, i mbeshtetur tek muri me ėmbelsi e veshtronte.
6. Dhe papritur erdhi ajo dite kur Eni shkollen e mbaroi, dhe kete dite te bukur Roberti e ndaloi.
7. Ata u fejuan, te dy bashke shetisnin, dhe ditet e bukura me kujdes radhitnin.
8. Nje dite Eni dhe Roberti po shkonin ne dyqan, fustanin e Enit kishin per te mare.
9. Papritur Robertin e lajmerojne se dy shoke te tije e kerkojne, Eni vete shkon, rruges dy shoqe te saj takon.
10. Ne ate kohe ne rruge, tre djem me maska prane tyre kalojne.
11. Ata u versulen me rrembim, vajzat i tmerrojn, Eni bie pa ndjenja, dy te tjerat largohen.
12.Dy djem ndjekin vajzat, tjetri shpejt nxiton, e futen Enin ne nje thes, dhe iken e vrapon.
13. Tere erresiren e nates ai ecen pa pushim, dhe thesin se leshonte, fort ne dore e shtrengonte.
14. Arriten ne nje vend, te shkrete, ne breg te nje liqeni pa jete.
15. Ata hipen ne varke dhe matane liqenit kalojne, rrugen shpejt e vazhdojne.
16. Dhe ne nje kasolle djali ndaloi, i rraskapitur e i lodhur thesin e leshoi.
17. Pastaj futet brenda fare i lehtesuar se ate qe donte e kishte ne duar.
18. Dhe mbas disa oresh Eni qetesohet, kur sheh veten ne kasolle sa shume deshperohet.
19. Me teper u tmerrua kur sheh nje njeri me mjeker, shume qan dhe vajton, fatin e saj ajo mallkon.
20. Ku jam? Ku ndodhem tani? C 'eshte kjo kasolle, kush je ti?
21. Eni qan dhe renkon, dhe perseri qan, oh Robert... si sme ndihmon.
22. Kush me solli ketu bertet me lemeri, po Robertin im ku ndodhet tani?
23. Djaloshi i afrohet, Por Eni shpejt largohet, dhe ai e kuptui, dhe me se ngacmoi.
24. Erdhi nata dhe ata fjeten, ai ne njerin cep te dhomes dhe ajo ne cepin tjeter.
25. Ditet kalojne... ne ate vend te shkrete te ndare nga njeri-tjetri ata te dy jetojne.
26. Djaloshi c'do dite gjah shkon, kur kthehej ne shtepi per Enin e bukur ndjen dashuri.
27. Nje dite ai i tregon se si i kishte ndodhur ne jete, gjen ēastin e bukur dhe nis e i flet.
28. Une jam Migeli, biri i nje konti jam rritur ne pallat, por jeta paska qene pafat.
29. Te dashuroja si i marre, mbi ty s'vija njeri, dhe se besoja kurre se ishe fejuar ti.
30. Kur e mora vesh se ti ishe fejuar, nuk mund ta pranoja.
31. Familjen e braktisa dhe erdha tek ky vend, nje vit jetova i vetmuar, ashtu si jetojne qent.
32. Por ti nga mendja nuk mu larogove, dhe deshiren e zemres tani ma plotesove.
33. Eni ngadale e degjon, dhe me dy fjale Migelit zemren ja copton.
34. Dije se per ty une s'ndjej dashuri, dhe mbi Robertin tim s've tjeter njeri.
35. E prishe fatin tim, sa shume deshirove, perse zemren time ti ma coptove?
36. Per c'do dite Migeli vazhdimisht e pyeste Enin, po per mua a ndjen ndopak dashuri?
37. Dhe sapo i afrohej ta puthte pak, ajo i largohej me shkak e pa shkak.
38. Une mbi Robertin s've kurre tjeter njeri, dhe ne asnje cep te zemres per ty s'ndjej dashuri.
39. Dhe c'do dite Migeli e pyeste perseri, akoma se harrove ti ate njeri?
40. Jo une kurre se harroj, marrezisht e dashuroj, zemren ty dot s'ta fal, me mire e vdekur se e gjalle.
41. Nje dite Migeli doli per gjah, por ate dite u vonua ca.
42. Eni doli Migelin ta priste. Ai kur u kthye shume u gezua. Ti me pret mua!?
43. Kujtova se c'te ngjau, dhe shume u pikellova, brenda u merzita dhe per te pritur dola.
44. Oh... Eni ti s'me dashuron, perse zemren time ti ma copeton, Robertin tend ti e pret, hiq dore nga ai per jete.
45. Kurre... kurre... une ate do ta pres, jeta pa ate ska kuptim, me mire le te vdes.
46. Ishte e shtune, Migeli shkon per gjah, por ate dite u vonua shume, rruges i kishte ngelur kemba ne nje cark.
47. Mundohet te lirohet por s'lirohet dot, perpiqet e pepiqet por eshte e kot.
48. Eni mbledh lekure kemben ja mbeshtjell, per ti pushuar gjakun qe me shpejtesi i rrjedh.
49. Dy dite Migeli pa ndjenja qendroi, dhe kjo semundje sa shume e mundoi.
50. Tek rrinte i shtrire nje mendim i lindi, kur Eni shkoi per gjah nje kembe druri gdhendi.
51. Ate dite Eni me nje tufe lulesh ne duar, mbetet e cuditur kur kthehet ne shtepi.
52. Migeli ne kembe prane saj qendron, zemra i rreh fort, eshte plot emocion.
53. Ne supin e saj mbeshtetet ai, dhe mbahet fort, fort si nje femij.
54. Ai i afrohet ti jape nje puthje, por ajo largohet puthjes ti shpetoje.
55. Ecen me ngadale dhe ai mendon... pse keshtu do jetojm keshtu do jem gjithmone...
56. Jo tashme ajo s'mund te me doje, Roberti e pret, duhet qe te shkoje.
57. Ndersa ai mendohet mer dhe nje vendim, Enin ne qytet prap ta dergoje.
58. Dhe ecin qe te dy ne qytet te shkojne, te arrijne sa me pare, ata te dy nxitojne.
59. Do kthehem ne kasolle te jetoj, me mire i vetmuar, se sa ne qytet te shkoj.
60. Me mire te mos shkoj..., rruges kur kalon, flet e qan Migeli sikur nga ajo dicka kerkon.
61. Migeli kafshon buzet, lotet si pushojne, as veshtrimet e Enit lotet sja ndalojne.
62. Lamtumire Eni, jete te lumtur te uroj, dije se per jete kurre s'do te harroj.
63. Lotet e Enit me te Migelit bashkohen, dhe lotet e tyre askush s'mund ti ndaloj.
64. Migeli largohet, ecen me shpejtesi, Eni qe nga larg e ndjek me sy.
65. Eni duke u dridhur futet ne shtepi, pyetja e pare qe i behet, Kush je ti?
66. Eni juaj jam, kam ardhur nene ti s'po me njeh valle?
67. Ne nje shtepi te bukuer ku tre vet jetojne, kan ardhur shume njerez dasmen te fillojne.
68. Eni eshte ne dhome, fustanin mban ne duar, vitet e rinise valle i ka harruar?
69. Perpara i del Migeli i vetmuar, sa fort prej tij ajo ishte dashuruar.
70. A ka njeri me te fort se ai? Pertej e hedh fustanin dhe ze e bertet, njeri si ai jo smund te kete.
71. Nje vit me te jetova, bashke flinim ne nje dhome, por jo, ai s'me preku asnjhere me dore.
72. Rrembimthi ne thes plackat e saj i hedh, dhe me vrap u nis, Migelin ta kerkoje.
73. Vrapon e vrapon neper erresire, ne mendje ka gjithnje djalin zemermire.
74. Nuk ka njeri me te fort se ai, zemra e saj thote, Ai me do me shume ne kete bote!!!
75. Vrapon e rrezohet, dhe ngrihet perseri, jo s'ka me te mire se ai njeri.
76. Arrin ne breg te liqenit, mengjesi ka ardhur, u nis ne errsire dhe tani ka zbardhur.
77. Dhe nis e therret Migel... Migel... pergjigje nga ai ajo mezi pret.
78. Migeli zgjohet pergjumesh kujton se enderron. Jo, s'me therrasin... veshet me gjemojne.
79. Eni nga varka zbret dhe per te dal ai me force therret.
80. Migeli del ne oborr, nga larg e veshtron, Eni e pershendet me dore zemra i gufon.
81. Eni i afrohet dhe ne vesh i thote, kam ardhur tek ty Migel, te jetoj pergjithmone.
82. Jo Eni jo... fatin tend se prish dot, ti per mua s'ndjen dashuri, perse te lodhem kot.
83. Jo, jo, te dua Migel, me ty dua te jetoj, ti je per mua, ne qytet s'dua me te shkoj.
84. Migeli fjalet e saj i degjon, por kollaj nuk i beson, ndaj i thote me lot ne faqe, mos u bej budallqe.
85. Une jam sakat, per ty sjam i mir, e kuptoj dhe vet. Kthehu tek Roberti, ai po te pret.
86. Jeta ime mori fund dhe ulet eni ne gjunj, duke qare shqipton, te dashuroj Migel, a e kupton?
87. Eni perseriste, te dua, te dashuroj, dhe ne shtrat te vdekjes do te dua, Migel a me beson?
88. Eni ngrihet ne kembe, e shikon ne sy, prane njeri-tjetrit qendrojne ata te dy.
89. Eni i afrohet e puthen ne buze. Migeli e veshtron dhe zemra i pushon.
90. Eni e tmerruar, Migel bertet... por ai s'pergjigjet, qendron i heshtur pa jet.
91. Dhe Enit ne ēast syte iu erresuan, C'me duhet mua jeta e vetmuar?...
92. Me kete djale, qe jeten ma kushtoi... dhe ne ate ēast Enit zemra i pushoi.
93. Ne ane te nje liqeni, ne nje kasolle te shkrete, ndodhen dy trupa te shtrire pa jete.
---Autori eshte i panjohur---
Krijoni Kontakt