Si e shprehni ju Atdhedashurine?

[raku]

nuk ke si ta kesh gabim aspak!

[23qershori]

Tema mjafte e goditur Albo.

Por nje teme shume e gjane. Duhet te kesh parasyshe nje gje per mendimin time : lufta qe per 50 vjet i beri patriotizmit rreal rregjimi monist ne momentin ne cilin ndodhet vendi i jon asht ne tranzision. Per rriedhoj ka rrjedhje te vlerave jo vetem nacionale dhe patriotike por edhe rrjedhje te vlerave morale.

Fatkeqsisht nje pjese e madhe e Shqipetareve nuk kan te qarte ate qe quhet "pashaporta personale". Jan te pa percaktuar dhe shkojne per instikt drejt nje microinterresi personal i shtyr nga nevoja e momentit. Atehere kemi nje perzirje ndjenjash nje 'supe' nje supe bastandhe, nje imitim i pa nevojshem i qjithe caje qe vetem Shqipetare nuk eshte. Ndersa me e rrezikshmja qe mbizoteron sot ne politiken shqipetare ashte teoria e re e kosmopolitismit trashgimetere e denje e internacionalizmit.

[23qershori]

Faliminderit dj kosmonova. Poezja qe shkruajte me shpreh 100%.
te lumte

[addam]

kjo behet duke mbrojtur vendin tone nga njerez te cilet i duan te keqen shqiperise.serbet greket etj........

[Thjeshtesia]

Derisa kam qene ne Shqiperi kurre nuk me ka rene nder mend qe ta var ne mur flamurin e shqipes, por ketu ne USA sapo futesh ne apartamentin tim ai ze faqen perballe.

Derisa kam qene ne Shqiperi mesimet e historise kombetare i mesoja vetem per te marre noten maksimale 10, por ketu ne USA e kam bere uje historine e Ilireve e deri tek ajo e soteshmja, duke ia treguar shume here odiencave amerikane nga me te shumellojshmet qe nga mesuesit e mi amerikane te historise, grupet e te moshuarve pensioniste e deri tek femijet e klasave fillore.

Derisa kam qene ne Shqiperi, isha krenare qe isha tiranase, por ketu ne USA sa here me pyesin se nga cili shtet i Amerikes jam, i them me plot krenari qe nuk jam amerikane, por Shqiptare dhe filloj e i flas per vendin tim, nese ato kane deshire te dime me shume per te.

Si e shpreh une atdhedashurine time?
-duke nderuar veten dhe vendin tim me ane te sjelljes sime te perditshme me te huajt qofte amerikane apo te tjere. Mos harroni se secili prej nesh eshte nje ambasador i Shqiperise dhe ka fuqi qe me ane te sjelljes se tij te krijoje nje imazh te mire apo te keq per Shqiperine tek te huajt.
-duke mesuar dhe dhene maksimumin e forcave te mija intelektuale ne pergatitjen time prefesonale me qellim qe nje dite ta ushtroj profesionin tim ne Shqiperi e te kontribuoj ne rimekembjen e saj.
-duke u martuar me nje djale shqiptar dhe duke mos e perziere gjakun tim me ate te huaj, keshtu qe traditat tona te rralla t'ia pasoj femijeve te mi. Ne shqiptaret jemi si nje "endangered species" qe duhet ruajtur me shume kujdes qe te mos asimilohemi e zhdukemi. Vetem NE mund ta bejme kete gje te mundur me ane te zgjedhjeve tona kur vjen koha per te krijuar familjen.
-duke mos ushqyer urrejtje per popujt e tjere, sepse urrejtja te konsumon perbrenda dhe nuk te le te ecesh perpara, por gjithashtu duke pasur gjithmone parasysh historine me popujt tane fqinj dhe duke qene ne vigjilence te qete ndaj qellimeve te tyre te liga.
-duke vleresuar cdo gje pozitive dhe te mire qe ne pikasim tek popujt e huaj qe ta implementojme ate ne shoqerine shqiptare, por duke patur kujdes qe te mos e transformojme shoqerine shqiptare ne nje te huaj.

[DJ KOSMONOVA]

Bravo qe ve flamurin shqiptar ne mur.Bravo qe meson historine e popullit tone.Bravo per te gjitha ato qe ben.
Sa per dijeni une si person nuk kam mundesi te ve flamurin shqiptar ne mur te dera se racistet greke do me denojne me burg te perjetshem.Qe te vete te mesoj historine e popullit tone nuk kam mundesi sepse me duhet te punoj dhe une qe te ha buke.
Kur une them se greket na kane ulur aq poshte ju nuk me besoni.
Na kane bere sikur jemi nje popull kacakesh te zbritur nga malet.
Dhe jo se e bene nje dite por kane 10 vjet qe e bejne.
Po kur nuk kemi politikane vertet patriote qe mendojne per vendin tone mire na e bejne.
ME VJEN KEQ POR KJO ESHTE E VERTETA.

[Ullmar Qvick]

DJ Kosmonova jeton në një situatë të vështirë në një ambient antishqiptar. Thjeshtësia në SHBA ka mundësi tjera për të shprehur atdhedashurinë se ti Kosmonova. Por ajo e bën në mënyrën e vet, ti në mënyrën tënde, p.sh. me poezinë kuptimplotë që shkrove dhe që na bëri përshtypje.
Duke udhëtuar nga Klinika e kancerit para disa ditësh bëra shoqëri në autobus me një paciente tjetër, e cila është e martuar me një grek dhe ka kaluar mjaft kohë në atë fshat ku banon familja e tij. Pas diskutimeve për trajtimin që marrim kundër kancerit dhe efektet e rrezatimit të përditshëm, u kthyem tek gjendja në Greqi. Ajo grua ishte shumë e vetëdijshme për racizmin grek dhe ajo tha: "Në atë fshat erdhën shumë shqiptarë, gati të gjithë djem të ri. Por një familje shqiptare u vendos në një shtëpi për tu kujdesur për një grua të sëmurë, dhe e bënin me përpikmëri deri sa vdiq ajo. --- Më kujtohen sytë e shqiptarëve, nuk i harroj. Ishin sytë e njerëzve që kanë vuajtur shumë. Dhe cka do të bënin, cfarë rrugëdalje kishin?"
Biseda me atë grua suedeze vazhdoi deri në qytetin tonë, për 45 minuta. Secili ka brengën e vet, Kosmonova, ne në Suedi jemi në një vend të mirë, demokratik, por kanceri nuk flet për demokraci. Dhe mos na trego se nuk mund të studiosh, përballo situatën, studio dhe vepro për të mirën tënde dhe për të mirën e popullit shqiptar.
Unë, megjithëse jam suedez, po veproj dhe shkruaj për shqiptarët cdo ditë. Larg problemeve të mërgimtarëve shqiptar por shpirërisht i lidhur me ta. Mos u bë pesimist, Kosmanova, jam i vjetër dhe i sëmurë, por cdo ditë po qesh dhe gëzohem me gjithë shpirt! Shiko edhe anët pozitive të jetës sonë, bukurinë e kësaj jete njerëzore....
Ti Thjeshtësia bën dicka konstruktive, dhe dua të të falenderoj edhe për fjalët pozitive në lidhje me shkrimet e mia në një seksion tjetër të Forumit.

[Living in Vain]

by coming back home

[Ullmar Qvick]

DJ Kosmonova -
Nuk jam plotësisht i kënaqur me fjalët e mia në mesazhin e mëparshëm, për atë arsye dua të shtoj dicka:
Përbuzja, poshtërimi, bile armiqësia - si fenomene në jetën tonë të përditshme - mund të krijojnë një depresion psikik. Unë vetë kam përjetuar këtë në fund të viteve tetëdhjetë kur u mbyll një shkollë ku punova si arësimtar, ku të gjitha përpjekjet tona ishin të kota. Unë si përfaqësues i shkollës në marrëdhëniet me komunën ndieva poshtërim, disfatë.... një humbje njerëzore. Dy vite pasuan me një depresion psikik. Isha si në një tunel të errët, pa shpresë.... Pastaj u rregulluan punët për bukuri!
Për atë arsye, Kosmonova, dua të deklaroj se shqiptarët të cilët janë në një depresion pas dështimeve njerëzore në një ambient racist e kanë punët shumë më keq se unë megjithë sëmundjen që kam (me prognozë pozitive). Vuajtjet fizike që kam natën kur shkoj cdo orë në banjë janë probleme të durueshme në krahasim me një depresion mendor.
Këtë e deklaroj për të theksuar se unë kam respekt të plotë për shqiptarët e përvuajtur dhe hallet e tyre. Kush ka qenë në skëterrë dhe u kthye nga atje, kupton shokët dhe shoqet që ende dergjen atje....
Me kaq besoj se komenti im u bë më i plotë.

[Enri]

Atdhedashuria shprehet me vepra. Shprehet me mbrojtjen e atdheut ne cdo ven qe te jesh dhe ne cdo kohe. Mbrohet duke mos e mohuar te qenit Shqiptar, mbrohet duke studiuar dhe perkushtuar historise, kultures, tradites shqiptare.
Atdhedashuria shprehet ne cdo segment te jetes, ne cdo bisede, ne cdo hap qe hedh, ne cdo bisede ku merr pjese.
Te kesh kulture, kjo eshte atdhedashuri.
Te dish te respektosh tjetrin...dhe kjo eshte atdhedashuri.
Te mos e ulesh kurre koken kur ta shajne token tende, por te kthesh fjalen me fjale, dhe armen me arme. Atdhedashuria eshte ndoshta ndjenja me e madhe dhe me e thelle e epokes ne te cilen jetojme, nje ndjenje pa te cilen cdo gje do te dukej e boshllekte, e pakuptimte. Perben ndoshta dhe arsyen e egzistences se njeriut, dhe akoma me teper te shqiptarit. Misionin e tij ne jete.