Hena ishte e plote dhe here pas here mbulohej nga rete qe flladi i pranveres i shtynte drejt saj.Ai qendronte prane saj dhe ndihej i lumtur. Me se fundi do te kryhej deshira e tij sublime, qe aq shume kishte pritur muaj me rradhe.Ajo e shikonte me frike por edhe me admirim.Vendosi qe te bente hapin perfundimtar, duke i hedhur doren ne shpine. Ajo filloi te dridhej e tera.E ledhatoi lehte pa folur asnje fjale, por syte e tij thoshin shume.Ajo nuk ndihej por dridhej e gjitha nen valen e entuziazmit te momentit qe do te vinte. Ai u perkul dhe i hapi kembet.Nje psheretime kenaqesie doli nga buzet e saj. Ai, me doren qe i dridhej nga emocioni, zgjati doren dhe i kapi gjoksin.Ndjenjat e saj u bene te papershkrueshme.Syte e tij ia pershkoi nje shkelqim i vecante. Me se fundi vetem, ata dhe hena e plote.Duke menduar se ne ate moment ishte njeriu me i lumtur ne bote, ai vazhdoi ti ledhatonte gjoksi dhe ti peshperiste fjale te embla, premtuese.Shkelqimi ne syte e tij u kthye ne gezim te vertete.
Ishte hera e pare qe do te milte lopen!
Krijoni Kontakt