Intervista me këngëtarë shqiptarë!

[viganv]

Ketu mund te hedhni intervista te ndryshme me kengetare shqiptare.Po e hedhi nje qe sapo eshte bere nga faqja www.albdigital.com me Pirro Cakon

Intervistë e faqes AlbDigital.com me këngëtarin e mirënjohur Pirro Çako.

Mund të na tregoni pak për veten tuaj,karakteristikat....?

Për veten time do të thoja se jam peshore, jam romantik si naturë më pëlqen e kuqja.Pirro Çako lindi në Tiranë në një familje artistësh. Të dy prindërit e tij ishin këngëtarë, Gaqo dhe Luiza Çako, njëri tenor dhe tjetra soprano.Ambjenti artistik familjar krioji traditën që ndoqi më pas dhe Pirro.Studimet në lice, të cilat zgjatën 4 vjet, ridimensionuan formimin e tij artistik të deri atëhershëm.

Kliko"Lexoje të gjithë për ta lexuar tërë intervisten"



Së fundi me sa e dimë ke hedhur një album të ri të quajur : Mos më krahaso,si e vlerësoni suksesin e albumit ??

Albumi i ri Mos me krahaso eshte nje album qe ja kam kushtuar djalit tim Anthony.Ky album ka marr dy vjet kohe nga albumi i pare dhe eshte realizuar totalisht ne Paris me instrumenta live,kjo eshte nje karakteristik qe e ben te dalloje edhe nga albumi i pare.Poezite jane marre nga poet te mirefillte mbi bazen e poezive te shkruara te cilat i kamredaktuaarvet.nder to jane edhe dy poezi te shkrimtarit Kosovar Azem Shkreli.Sipas suksesit te albumuit te pare edhe ky album po mban ritmin e tij te shitjes,sic e quajne edhe vete shtepija diskografike(ritmi karakteristik Pirro Cako)qe do te thote se se ai ka nje ritem normal por por zgjat shume ne kohe.Une jam i kenaqur nga komplimentat qe kam marre duket se dhe ky do ti bashkangjitet suksesit te albumit te pare.

Gjithashtu kemi hedhur edhe nje kenge ne sitin tone,e quajur Fajtori(kenge shume e bukur)mund ta dime se kush e realizoi at kenge?

Kenga Fajtori.com eshte nje kenge qe e kam kompozuar perpara tre vjetesh pasi ne ate periudhe rrija shume ne siten fajtori dhe chatoja pa mase,keshtu me lindi edhe ideja qe te shkruaja nje kenge chat e cila me sa duket u mireprit per vete indene origjinale qe pati.

Kush ju ka shtyre qe te merreni me muzike ??

Me muzike me kane shtyre prinderit,une rrejdh nga nje familje artistash dhe ata me kane trasmetuar dashurine per muziken.Keshtu me detyruan qe te studijoja instrumentin e pianos e cila me vone do te luante nje rol te pa diskutueshem ne karrieren time si kompozitor dhe me vone akoma si kantautor

A jeni i lumtur sot??

Sot jam shume i lumtur se kam realizuar endren time feminore qe te behesha kantauator i famshem,jam i lumtur sepse djali im e konstaon kete gje dhe une ne sutet e tija ndjehem krenar.Jam i lumtur se kam krijua nje familje te mrekullueshe me INVEN DHE ANTHONIN.Lumturia nuk ka fund por une ndjehem vertet i lumtur se tashme kuptoj dhe di te marr gjerat me te dobishme nga jete te cila jo rralle me kthehen ne lumturi.

Dhe per fund,nese keni vizituar ndonjehere faqen tone(AlbDigital.com)mund te na tregoni pak mendimin tuaj per faqen tone?

Ne fakt nuk e kisha vizituar me mare po pasi morra nje email nga ju Vigan menjehere u futa me shume kuriozitet dhe pashe se wuebi ishte kuruar me detaje teper te hollesishme,detaje qe rralle na bie te sy ti shohim neper fajet tona te wuebit,e duke pare kete seriozitet vendosa menjehere ti pergjigjesha pyetjeve qe me ishin adresuar per kete interviste,shpresoj qe te tilla wuebe te kemi plote ne te ardhemen.Une albdigital.com dhe te gjithe stafit i uroj qe qe uebi i tyre te jete nga me te vizituarit sepse vertet e meriton.

Flm per vemendje qe me kushtuat,me rrespekt Pirro Cako

Se fundi ju njoftojme se albumin e ri te Pirro Cakos mund ta gjeni edhe ne Kosove tek Labia,albumi titullohet Mos me krahaso.Gjithashtu per me shum mund ta vizitoni faqen www.pirrocako.com

Intervistoi Vigan Vllahinja(Webmaster i faqes AlbDigital.com)

AlbDigital.com © Te gjitha te drejtat e rezervuara

[Davius]

Kaosi në muzikë, i ngjashëm me kaosin urban

Teatri Kombëtar i Operas dhe Baletit mbyll sezonin artistik 2005-2006 dhe është duke u përgatitur për sezonin e ri i cili premton të jetë po aq voluminoz dhe cilësor sa sezoni që sapo u mbyll. Drejtori i TKOB Zhani Ciko flet lidhur me arritjet rekord që ka pasur sezoni i shkuar dhe me planet dhe arritjet që do të ketë ky sezon i ri artistik. “Megjithëse janë pushimet verore TKOB nuk pushon” shprehet Zhani Ciko, “një pjesë e stafit së bashku me mua vazhdon të punoj” vazhdon ai. Zhani Ciko premton se TKOB do të ketë arritje edhe më të mëdha të cilat do e çojnë atë në nivelet e teatrove të tjera ndërkombëtare.Do të ketë nxitje në nismat dhe iniciativat e të rinjve dhe do të kenë lirinë që ta nxjerrin disi teatrin nga shfaqjet klasike. Video Opera është aktiviteti më i afërt të cilin mund ta shijojnë gjithë artëdashësit në sheshin para TKOB-së dhe në Parkun Rinia. “Le të provovojmë kulturën sepse kjo është detyra jonë” është një nga citimet e Zhani Cikos i cili e ka sjellë teatrin në një erë të re.

-Sapo u mbyll sezoni artistik 2005-2006 i Teatrit Kombëtar të Operas dhe Baletit. Si ka qenë ky sezon?

Sezoni artistik 2005-2006 ka nisur në tetor me baletin “Bardera”, një bashkëpunim me Teatrin Kroat të Operas dhe Baletit, një balet i madh, një nga emrat e mëdhenj botëror të baletit për të vazhduar më pas me operan “Rigolleto”, në një rivënie historike të saj. Ne vumë në skenë shfaqjen me të cilët është vënë në skenë “Rigolleto-ja” 40 vjet më parë në skenën e Operas atëherë kur debutuan për herë të parë Gaqo Çako, Ramiz Kovaçi, Avni Mula, Nina Mula e artistë të tjerë. Ne ringjallëm atë shfaqje. E sollëm këtë shfaqje në të njëjtën formë me të njëjtën skenografi të artistit të madh Shaban Hysa i cili për fat të keq një muaj përpara shfaqjes vdiq. Sidoqoftë emri i artistëve jeton me veprën e tyre dhe jo thjesht me fizikun e tyre. Më vonë në TKOB ishte një premierë tjetër, ku në kuadër të 70 vjetorit të lindjes së kompozitorit të madh Shaban Ibrahimi vumë në skenë veprën e tij të madhe “Plaga e dhjetë e Gjergj Elez Alisë”, ndërkohë u bë një koncert madhështor me rastin e 650 vjetorit të lindjes së Heroit tonë Kombëtarë Gjergj Kostriot Skënderbeu ku u interpretuan vepra që kishun kohë që ishin zhdukur nga repertoret tona, si vepra jonë historike “Skënderbeu” e Fan Nolit, një vepër e rrallë historike që nxorri në pah vlera të mëdha të kësaj vepre, ose vepra e Preng Jakovës që u interpretua roli i Skënderbeut nga Gaqo Çako dhe artistë të tjerë e kështu për të ardhur deri tek “Një mbrëmje Vagneriane” dhe duke e mbyllur vitin me ballon që bëjmë ne në Opera.

-Balloja e fundvitit prej sa vitesh zhvillohet në TKOB dhe po shndërrohet kjo në një traditë?

-Ky ishte edicioni i tretë i kësaj balloje. Ka tre vjet që ka nisur të zhvillohet kjo traditë. Kjo ballo është një traditë Strausiane e zhvillohet në disa teatro të botës. Në Opera shtetërore të Vienës është kjo traditë dhe mendova që në vend që të bëjmë një koncert tradicional për fundvit me vepra të Strausit ku ka edhe vepra shqiptare në repertor, mendova ta bëj në formën më skenike dhe kjo formulë ishte forma më skenike e saj që transmeton prej tre vjetësh. Më vonë vijmë tek “Shekuj dhe dashuri”, një musical që pati një eksplozion në publik. Kjo është një iniciativë e shoqatës “Musical” e cila punon me këngëtarët tanë të rinj, me trupën tonë të baletit dhe priret nga musicalet e natyrës së Pop-it. Më pas shoqata “Musical” në një produksion jo “live” por në një produksion në studio e realizoi shumë mirë.

-Do të ketë përsëri bashkëpunim me këtë shoqatë apo edhe me të shoqata të tjera?

-Edhe me këtë shoqatë do të ketë, edhe ne vetë kemi ndërmend që të vëmë musicale klasike në një interpretim të drejtëpërdrejt, një musical gjithashtu klasik do e kemi në sezonin e ardhshëm. Pas kësaj ne kishim gjithashtu një shfaqje të rendësishme e cila i krijoi mundësi një nga zërave shqiptar që sot në botë konfirmohen Saimir Pirgu në një traviatë. Gjëja më e rëndësishme ishte se menjëherë pas asaj shfaqjeje ai pati shumë sukses në Mynih dhe ai interpretoj traviatën së fundi në Operan shtetërore të Berlinit ku edhe atje pati shumë sukses. Pas kësaj pati shfaqje të ndryshme, koncerte dhe më pas u hap viti “Moxart”. Viti 2006 ishte viti i 250 vjetorit të lindjes së mjeshtrit të madh Moxart dhe ne e parashikuam disi ndryshe këtë shfaqje, bëmë një shfaqje baleti me disa vepra të këtij autori kryesisht instrumentale me koreografi të të mirënjohurit Toni Kandeloro, këtij solisti yll i cili vuri për herë të parë këtë balet “I dashur Moxart”. Vepër e cila u shfaq edhe në Leçe dhe pati mjaft sukses. Duke vazhduar në këtë panoramë desha të theksoj edhe një hap tjetër të mençur në sezonin që është mbyllur që ishte “Shën Valentini” ku rinia e pëlqen dhe është pjesëmarrëse. Mendova se edhe këta artistë të artit klasik meritojnë që ta festojnë këtë festë në skenë. Nisur nga ëngjëlli “Kupid” i vendosëm edhe emrin kësaj shfaqjeje. I dhamë mundësinë të gjithë koreografëve dhe balerinëve të Operas të bëjnë krijimet e tyre të para. Nuk e mendoja se do të ishte një shfaqje kaq e realizuar dhe thashë që është mirë kur ju jep inisiativë të rinjve dhe sa mirë është kur ju jep besim sepse ata ta shpërblejnë këtë besim. Të rinjtë kapin temat më të thekshme dhe përpiqen që të mos jenë kopjacë të mjeshtërve të tyre port ë gjejnë një gjuhë më interesante dhe të thyejnë disa korniza të klasicizmit. Kjo e bën teatrin më komunikues dhe më afër publikut. Ne këtë vit realizuam edhe operan “Faust” i cili ishte një produksion i disa shteteve dhe gjithashtu e mbyllëm vitin magjik “Moxart” me veprën “Flauti magjik”, një vepër e madhe e cila e futi për herë të parë TKOB në repertorin gjerman Moxartian. Këto vepra janë një hap kulturor i rëndësishëm për teatrin, janë një kapitull tjetër nga pikëpamja e mjeshtërisë artistike.

-Sa është pjesëmarrja e publikut në këto shfaqje të TKOB-së?

-Ky sezon ka qenë sezoni më i pasur në historinë e Teatrit të Operas dhe Baletit në cilësinë e veprave që ka vënë në skenë por edhe nga ana numerike. Këtë sezon ne kemi vënë në skenë mbi 160 shfaqje, duke menduar se para disa vjetësh shfaqjet kanë qenë 10 apo 120 ka qenë maksimumi duke menduar se në kemi një skenë që jo vetëm japim shfaqje por edhe përgatisim shfaqje. Kjo është një nga preukopimet e mia të rendësishme, si do të bëjmë që kjo skenë të shërbejë vetëm për shfaqje dhe jo më për përgatitje të tyre. Kjo është një pjesë e vizionit tim për reformën teatrore që ta çojmë teatrin përpara. Dhe këto ambiente mund të gjenden sepse në Tiranë ka hapësira dhe nëse rritet produksioni ne mund të arrijmë në teatrot e klasit të parë të Europës ku përnatë ka shfaqje. Nuk është e thënë që këto të jenë shfaqje operistike apo të baletit por edhe koncerte të jashtme të grupeve që ne i mirëpresim. Kjo kërkon një organizim më të vëmendshëm të shfrytëzimit të resurseve që ne si teatër kemi detyrë t’i iniciojmë, por janë të tjerët, ata të cilët nxisin projektet dhe kanë në dorë politikat kulturore. Kjo kërkon një supervision nga lart, nga organizma të tjerë, të sygjeruara edhe prej nësh, pa ulur përgjegjësinë tonë, të mundet të jenë qendra. Një nga temat aktuale është edhe sezoni veror i cili është i varfër me aktivitete, unë kam qenë një nga ata që kam iniciuar prej dy vitesh koncerte verore dhe në teatër dhe jashtë tij, dhe jam një nga partizanët e krijimit të skenave verore të hapura. Këtë vit është disi më ndryshe. Jam nisur të paktën një ose dy festivale si, festivali rajonal “Apolloni”, TKOB është pjesë e këtij festivali. Këto festivale kanë edhe organizma të tyre por që ne jemi bashkëpunëtorë dhe burimi kryesor me shfaqje skenike. Për herë të parë në Apolloni do të shfaqet opera këtë vit, u bë para disa kohësh një koncert I orkestrës sonë me artistë të huaj, do të jenë dy shfaqje operistike dhe një shfaqje baleti nga të cilat të dyja këto shfaqje janë njëra produksion i TKOB dhe tjetra “Don Jovani”. Në Durrës është edhe festivali i Muzikës së Dhomës, në amfiteatrin e Akademisë së Arteve u dha një shfaqje dhe TKOB ishte pjesë me korin që i ofroj kësaj shfaqjeje në operan “Skënderbeu”. Në një amfiteatër natyror u dha një shfaqje ku unë isha i ftuar, teatrin “Kame” një teatër në një vend shumë të bukur. Ky amfiteatër përveç artit të ofron edhe bukuritë natyrore. Tiranës nuk i mungojnë ambientet për të realizuar shfaqje. Në ambientet ku publiku pa kampionatin botëror “Gjermani 2006” mendova se do të ishte një realizim i bukur i Video Operas që do të shfaqet së shpejti. Dëshiroj që këto ambiente t’i vë në shërbim të kësaj kulture që unë kam për detyrë ta promovojë.jam kurioz që të di se si do të tingëlloj traviata praën këtij ambienti dhe pranë të rinjve, turistëve apo edhe bashkëatdhetarëve që kanë dëshirë të ndjekin këtë eveniment i cili do të serviret për publikun në sheshin përpara Operas dhe në Parkun Rinia.

- Sezoni i ri artistik...

-Jeta e një teatri duhet të jetë në vazhdimësi në mënyrë që të ftojë publikun. Tashmë teatri është pothuajse i mbyllur, po zhvillohen disa rinovime në ambientet e tij. Nga ana tjetër sektori i programacionit vazhdojnë të punojnë me mua në teatër për të kristalizuar programin e ri të teatrit të cilin do ia paraqisim edhe bordit artistik të teatrit. Ka shumë probleme si artistike ashtu edhe ekonomike, prisnim që të kishim një mbështetje më të mirë por ne jemi të përgatitur për të arritur një sezon të pasur. Sezoni do të filloi në muajin tetor por në muajin shtator do të ketë gjera të tjera. Unë kam nënshkruar një kontratë me një shoqatë të njohur franceze. Iniciativat nuk mbyllen me pushimet verore. Do të ketë rivënie të premierave tona gjithashtu edhe premiera të reja. Të gjitha këto kanë të bëjnë me një rivitalizim të mëtejshëm të jetës artistike të teatrit. E rëndësishme është që pas arritjeve që mund të realizosh të valojnë idetë e reja dhe gjithçkatë shihet me një sy kritik, ku ajo që është mbërritur nuk është asgjë përpara asaj që duhet të mbërrihet, vetëm kështu do të mund që të krijojmë një teatër i cili të ketë identitetin e tij në rajon. Kjo kërkon vendosjen e një parametri të ri kulturor të punës në teatër, të një përgjegjësie të re artistike të cilin nuk duhet që ta kemi vetëm ne drejtuesit por duhet të tejçohet te e gjithë trupa dhe deri tek prapaskena, marrëdhënia me publikun etj. Përmirësimi i nivelit kulturor është në dorë të të gjithëve ne. shqiptarët kanë brum por nuk i përshtatet modeleve globale të cilat ne duam që t’u drejtohemi. Reforma me njerëzit është shumë e rëndësishme dhe këtë e kemi ne në dorë.

-Si dhe sa shërben media në edukimin e publikut me art?

-Unë e konsideroj median si një medicament i cili nuk është gjithmonë efikas dhe jo gjithmonë shërben për mirë. Ajo duhet të përcjelli ato për të cilat publiku ka nevojë dhe jo për gjërat e padobishme për komunitetin.

-Të ndalemi pak tek maestro Ciko, le të themi në kohën e festivaleve në RTSH. Ju bëtë një epokë në ato festivale dhe të gjithë kujtojnë që në kohën tuaj, niveli dhe prurjet muzikore në festival ishin mjaft të spikatura. Çfarë ishte ndryshe në ato vite?

-Në radhë të parë dua të them se kam shumë nostalgji për atë kohë. Puna në RTSH është një kapitull shumë i rëndësishëm i jetës sime. I rëndësishëm për faktin se unë shkova në një moment krucial atje, pikërisht atëherë kur u kuptua që ajo rrugë izolimi, ai bunkerizim i RTSH-së në të gjitha aspektet e një televizioni, ishte shumë i dëmshëm dhe e rrezikonte seriozisht atë institucion. Atëherë u kuptua drejt se duhej larguar urgjentisht nga ai skematizim që e kishte “glabëruar” RTSH-në, por largimi nga kjo gjë nuk ishte shumë i lehtë. Duhet kuptuar që pavarësisht sistemeve politike dhe qeverive, krijimtaria duhet të vazhdojë të burojë. Gjithmonë ka pasur kompozitorë dhe këngëtarë të talentuar, që i kanë ofruar publikut këngë të bukura. Madje mund të them se nganjëherë pikërisht në kohërat e vështira, dalin edhe talentet më të mëdha, duke qenë se rruga drejt suksesit artistik është shumë herë më e vështirë se në kushtet normale. Unë mund të them se në RTSH gjeta shumë artistë të tillë, të kompletuar dhe me shumë dëshirë për skenën. Kur unë shkova në RTSH ishte fundi i viteve 80-të dhe për tu punësuar aty, përveç të tjerave ishte e nevojshme edhe që kolektivi ta miratonte kandidaturën e paraqitur. Por duke qenë se ishin pikërisht ata punonjës që më kërkuan, gjithçka ishte më e lehtë për mua. Mund të them se ishte pikërisht kjo konsideratë që më grishi për të pranuar detyrën e drejtorit artistik pranë RTSH-së, detyrë të cilën e kreva me shumë pasion.

-Më pas ndryshoi sistemi. Si e pritët ju këtë gjë?

-Ndryshimet politike mua më gjetën në RTSH. E mbaj mend shumë mirë atë kohë. Isha nga njerëzit që e dëshiroja dhe e prisja atë ndryshim, atë frymëmarrje të kombit dhe mund të them se së bashku me mjaft kolegë, e pritëm shumë mirë ardhjen e demokracisë. Për gjithë vendin nevojitej një frymëmarrje e tillë e lirë, pasi siç ndodh me atë dhomën e mbyllur që nuk ajroset, vlerat që ekzistojnë rrezikojnë që të degradojnë ose të kalben. Ishte e domosdoshme që të ndodhte ai ndryshim. Më kujtohet që në atë kohë është lançuar një këngë provokuese për kohën, me tekst të Xhevahir Spahiut dhe muzikë të Aleksandër Peçit, që titullohej “Hapni dritaret”. Kjo këngë erdhi pikërisht në ditët e lëvizjeve të dhjetorit 90-të dhe në festival u këndua nga një grup të rinjsh. Ishte një këngë shprese për të ardhmen, për Shqipërinë e ndryshimit. Sigurisht që bashkë me këtë hapje pati edhe shumë fenomene të vështira, disa edhe të panjohura më parë, që sollën jo pak probleme për vendin. Së pari filloi eksodi i përmasave biblike, që solli një problem të madh, mungesën e njerëzve. Në këtë kontekst, gjithçka për ne u bë edhe më e vështirë, pasi në atë kohë RTSH ishte një nga institucionet e pakta që duhej të luante një rol të rëndësishëm publik. Të mos harrojmë që nuk kishte asnjë media tjetër alternative dhe e gjithë Shqipëria shihte vetëm atë televizion. Në atë periudhë disa institucione filluan të degradonin dhe një gjë e tillë nuk mund të lejohej që të ndodhte edhe në RTSH., pasi ai kishte një mision shumë të lartë që duhej ta kryente me çdo kusht. Në këtë kontekst, do të ishte krim që një festival që mblidhte para ekranit të gjithë shqiptarët, të mos zhvillohej më. Një krim po aq i madh do të ishte që koncertet e pranverës apo ato të orkestrës së Radio-Televizionit të mos zhvilloheshin më. Kështu që për një periudhë 5-6 vjeçare, me shumë mund u arrit që të ruhej vlera dhe përmbajtja e kësaj veprimtarie artistike, në një kohë kur të gjitha departamentet e tjera të RTSH-së ndryshuan tërësisht përmbajtjen dhe formatin e tyre. U mbyllën shumë programe e u hapën të reja, por ne u munduam që ta ruanim të paprekur strukturën e këtyre veprimtarive artistike, sepse publiku kishte nevojë për festivalet. Populli priste që në dhjetor të shihte Festivalin Kombëtar në RTSH dhe ne nuk mund dhe nuk duhej që ta privonim nga kjo gjë. Njerëzit në atë kohë jetonin me këngët e festivaleve.

-Pra ju i shihnit festivalet si “të paprekshëm”?

-Në një farë kuptimi po. Ato duhej të ekzistonin, por tashmë të ndryshuara, të përshtatura me kohën. Duhej ruajtur ajo strukturë xhenerale e festivaleve, por padyshim që brenda duheshin bërë shumë transformime. Nuk mund të qëndrohej më në atë skenën e thatë, ku gjendej orkestra, një piano, një gjethe mimoze, kazma dhe pushka dhe lart numri i radhës i festivalit. Duhej ndryshuar çdo gjë, për të sjellë atë që kërkonte koha. Në fillim, ne u munduam që ti jepnim mundësinë të gjitha atyre grupeve të reja që dikur kishin kënduar tek liqeni që të sillnin diçka ndryshe, edhe pse mund të kishte disa risqe nga ana profesionale. Menduam se në fillim ishte e domosdoshme që populli të njihej me atë krijimtari që kishte lulëzuar dikur nëpër skuta dhe më pas ti kushtohej vëmendje flokëve të gjata, veshjes diçka më serioze, të përshtatura këto me skenën e një festivali. Krijuam një strukturë tjetër festivali, ku gara zhvillohej me 4-5 netë, me pjesë të festivalit të rezervuara vetëm për këngëtarët e rinj që këndonin edhe jashtë Pallatit të Kongreseve, si në Qendrën Ndërkombëtare të Kulturës, ndërkohë që aplikuam edhe turet koncertore nëpër Shqipëri. Kishte kohë që artistët nuk shkonin nëpër rrethe dhe populli i donte ti kishte pranë. Nuk më harrohet një koncert që dhamë në Peshkopi, ku duhet të them se pritja që në bënë banorët e asaj zone shumë të kulturuar ishte thjesht madhështore. Më pas filluam të dilnim edhe jashtë kufijve, në Maqedoni e Kosovë, ku gjithashtu na është rezervuar në të gjitha herët një pritje madhështore. Që në ato vite të para ne hodhëm idenë e mbarëshqiptarizmit, duke ftuar këngëtarë shqiptarë nga jashtë kufijve që të vinin dhe të merrnin pjesë nëpër festivale, i ftuam të merrnin pjesë edhe në juritë e këtyre festivaleve, duke bërë që gjithçka të ishte e natyrshme dhe ti bashkonte edhe më shumë shqiptarët kudo që ndodheshin. I pari aktivitet mbarëkombëtar në Shqipëri ka qenë pikërisht festivali në RTSH, ku një ndihmë të madhe kanë dhënë edhe disa gazetarë të Radio Televizionit të Prishtinës. Mund të them se ajo ishte një strategji që rezultoi shumë efikase, pavarësisht disa kontestimeve që patëm gjatë organizimit të këtyre festivaleve.

-Në fakt është folur shumë për faktin që disa festivale nuk kanë qenë “live”...

-Sigurisht që ka pasur edhe kontestime për faktin se këngët nuk këndoheshin “live” por me “play-back”, por këto nuk ishin kurrsesi gjëra të dorës së parë. Rëndësi ka që një këngë të jetë e bukur, të këndohet bukur dhe të përcjellë një mesazh tek publiku. Primare ishte që fjala të përcillej qartë tek spektatori dhe më pas, kur RTSH të kishte mundësinë për të rinovuar studiot, pajisjet teknike dhe të gjitha aparaturat e nevojshme duke filluar që nga kamerat, fonia etj, do të arrihej që të bëhej një festival direkt, ashtu siç të gjithë (si ne si publiku) kishim dëshirë të shihnim. Në atë moment shumica e këngëtarëve ishin debutues dhe mos harroni që kohërat ishin tepër të vështira. Ndodhte që në provat e përgjithshme një këngëtare të ishte në sallë dhe kur vinte çasti për të dalë në skenë, ajo të mos ishte prezente, sepse një tjetër anije ishte nisur nga Durrësi. Të nesërmen vinte kompozitori dhe thoshte se këngëtarja ishte larguar nga Shqipëria. Pra zgjidhjet që jepeshin në atë kohë ishin të momentit të ndikuara shumë nga gjendja e vendit. Është shumë e lehtë të kritikosh duke qenë i ulur në një kafene, por sfida e vërtetë gjatë gjithë kohës ka qenë atje në skenë. Shumë njerëz qëndruan dhe punuan edhe në ato kushte shumë të vështira duke sakrifikuar shumë, pasi e shihnin në radhë të parë si përgjegjësi atë detyrë që kryenin. Mund të them se RTSH është i vetmi institucion që tregoi se rruga e zhvillimit është puna dhe përkushtimi dhe jo shpartallimi i gjithçkaje.

-Le të kthehemi te zhvillimet e sotme të muzikës shqiptare. Si e shikon maestro Zhani muzikën e lehtë shqiptare?

-Më pëlqen që ta krahasoj me zhvillimin urban në qytetet kryesore të vendit tonë. Ashtu siç ka një zhvillim të madh, le të themi një “boom” në aspektin urban, në teknologji, ku ekziston një vizion tepër i guximshëm, e njëjta gjë ndodh edhe në muzikë. Sot ka një “boom” festivalesh dhe veprimtarish të të gjitha llojeve. Dhe ashtu siç ka një konfuzion urban, ka edhe një konfuzion krijues. Sot shumë pak dihet diferenca që duhet të ketë një veprimtari nga një tjetër, ose cili është roli i një institucioni publik në këtë shije muzikore të pranuar përgjithësisht. Ky është edhe roli i institucionit publik, që të zhvillojë atë prirje muzikore për të cilën shoqëria jonë ka nevojë. Nuk duhet ngatërruar kjo detyrë e institucioneve publike me interesat monetare, me komercializmin. Shikoj që ka një konfuzion shumë të madh në këtë drejtim. Prandaj ka edhe pakënaqësi, pasi në konfuzion nuk jetohet mirë, në konfuzion nuk shijohet mirë. Shikojmë që niveli i prurjeve të reja dhe krijimtarisë është shumë spontan, ashtu siç është edhe mbirja e pallateve dhe vilave në çdo cep të rrugës.

-Besoni se ka një rrugëdalje nga ky konfuzion?

-Unë besoj se ka. Rruga e vetme për të dalë nga ky konfuzion është profesionalizmi. Ashtu siç nuk mundet që reformën urbane të mos e drejtojnë njerëzit profesionistë të fushës, ashtu edhe në muzikë nuk mund të ketë zhvillim pa profesionistët. Muzika është një art shumë i saktë dhe vetëm muzikantët mund ta nxjerrin nga kaosi. Nuk mjafton të jesh këshilltar në një institucion apo drejtues artistik, pasi vendimet i merr drejtori i madh dhe në këtë post duhet të jenë njerëz profesionistë të kësaj fushe në mënyrë që gjithçka të rrjedhë normalisht. Ndryshe do të vazhdojmë gjatë me këtë kaos. E meta jonë janë njerëzit globalë, që dinë pak nga gjithçka dhe shumë nga asgjë. Por unë mendoj se gjithkush duhet të përgjigjet profesionalisht për atë që bën.

-Si e shikoni krijimtarinë e disa këngëtarëve që duhet thënë se nuk janë mirfilli këngëtarë të muzikës së lehtë, por huazojnë nga pak gjithandej dhe korrin sukses në treg?

-Unë nuk e shikoj me shqetësim këtë fenomen. Të gjithë kanë të drejtën që të bëjnë këngë dhe ti prezantojnë në publik. Unë shqetësohem për ata profesionistë të muzikës, që nuk po bëjnë atë që kërkohet prej tyre. Ne nuk duhet të ankohemi pse kemi poezi të dobët, por pse nuk kemi poezi të mirë. Ky është çelësi për ta sjellë muzikën e lehtë shqiptare në ato nivele që duam. Ne duhet të punojmë me ata këngëtarë që kanë sukses edhe pse nuk bëjnë atë muzikë të mirë që pëlqejmë ne, për të mësuar sekretin e suksesit të tyre nga njëra anë, ndërkohë që detyra jonë është që tu kultivojmë atyre ato pjesë që atyre ju mungojnë. Kjo është detyra e institucioneve publike dhe profesionistëve të vërtetë të muzikës.

[Davius]

“Çiftelia është mësuesja ime e parë”

Dava Gjergji, këngëtarja veriore që nuk ndahet kurrë nga çiftelia dhe kostumi i saj popullor tregon për karrierën e saj dhe për objektivat që i ka vënë vetes në këtë karrierë. Krijimtaria e re është ajo që e dallon Dava Gjergjin në publik dhe për këtë gjë është krenare. Së shpejti Dava Gjergji këngëtarja më e njohur dhe më e dashur për emigrantët shqiptar do të sjelli një album të ri me krijimtari të re për publikun shqiptar. Ajo premton se edhe ky album do të ketë sukses si gjashtë albumet e tjera të saj.

-Kënga juaj “Pavaresia” e cila është kënduar 3 vjet më parë ka qenë një ogur i mire per Kosovën që është në prag të pavarësisë tani.

Ne artistët i paraprijmë gjërat. Kam pasur dëshirë dhe shpresoj që të fitojnë sa më shpejtë pavarësinë.

-Sa pëlqehet Dava Gjergji në Kosovë për karakterin e zërit të saj të veçantë?

Në Kosovë kam shumë simpatizant. Janë shumë të mirë dhe i dua shumë.

-Dava Gjergji në një koncert në Kosovë?

Kam qenë pjesë e shumë koncerteve dhe gëzimeve familjare. Më kujtohet një koncert i madh që është dhënë në periudhën e luftës, sa mbaroj lufta. Kemi qenë disa artistë shqiptar, Gjon Becin e kishim regjizor, Silvana Braçen spikere. Ishte një koncert madhështor i artistëve nga Kosova, Shqipëria dhe Maqedonia. Ishte madhështor sepse mbaroj lufta dhe u mblodh gjithë populli shqiptar në një vend. Kam marrë pjesë në shumë koncerte në Kosovë, Maqedoni dhe shumë vende jashtë territorit shqiptar.

-Dava Gjergji do të jetë në Kosovë sapo të fitojë Kosova pavarësinë për koncerte?

Isha në Gjermani para disa kohësh. U bë një koncert atje në një stadium. Dihet që të gjithë artistët më të mirë ishin të pranishëm në atë koncert. Ishte një koncert për Adem Jasharin dhe koncertin e hapën me këngën time megjithëse unë nuk isha prezente në atë koncert.

-Dava Gjergji është nga Puka. Interpreton prej vitesh këngët e veriut dhe është mjaft e pritur nga publiku shqiptar. Përshkruaj pak fillimet tuaja në muzikë…

Unë kam kënduar që në fëmijëri. Ka shumë vite këndoj. Kam qenë pjesëmarrëse në shumë koncerte në Gjirokastër etj.

-Çfarë mendoni për koncertin e gjirokastrës, aty mblidhet gjithë folku shqiptar nga të gjitha trevat e shqipërisë?

Është një koncert madhështor ku janë pjesëmarrës shumë këngëtarë profesionist të folkut shqiptar.

-Dava Gjergji interpreton gjithmone me kostum popullor dhe me çifteli…

Çiftelia është mësuesja ime e parë. Në fillim babai im këndonte dhe unë me vëllain kemi mësuar të këndojmë me çifteli. Unë kam pasur fatin e mirë se kam pasur profesor artistin e popullit Ndojo Shipi nga fshati im, ai jetonte në pukë. Ai ishte drejtues artistik ka merita të mëdhaja në gjithë Shqipërinë.

-Ju shkruani edhe dhe muzikën e këngëve tuaja?

Po. Ka pasur shumë raste që kam shkruar muzikën e këngëve të mia. Përpiqem të bëj diçka që përshtatet me zërin tim.

-Ju i keni kënduar shumë këngë kurbetit dhe keni jetuar edhe vete jashtë. Si ju është dukur kurbeti dhe si ju kanë pritur shqiptarët që kanë një kohë të gjatë në mërgim?

Qetësia shpirtërore nuk është kurrë në kurbet. Është shumë e vështirë të jetosh jashtë, aty ku nuk të thotë asnjeri mirëmëngjes apo mirëdita, aty ku nuk të njeh njeri dhe nuk ke një të afërm të pish një kafe dhe kjo i mungon njeriut. Unë nuk jetoj dot jashtë megjithëse kam shumë telefonata që më përshëndesin dhe më thonë të mos i harroj kurbetqarët. Në çdo album timin është një këngë kurbeti.

-Keni një numër rekord albumesh, gjashtë. Kush është pritur më mirë nga publiku?

Unë nuk mund të veçoj asnjë. Të gjithë janë pritur shumë mirë nga publiku dhe janë pëlqyer.

Me kë keni bashkëpunuar për albumet?

Me emra të njohur të muzikës shqiptare si Gjok Deci për tekstet dhe Edmond Zhulali dhe Kol Susaj. Kam edhe një kompozitor me të cilin bashkëpunoi i cili është shumë i njohur Gjoalin Lushaj autori i teksteve të mia. Me këta po punoi edhe aktualisht.

-Këndon Dava Gjergji këngë të jugut dhe të Shqipërisë së mesme?

Mund të këndojë në një dasëm por gjithsesi unë nuk mund të këndojë këngë të Petrit Lulos si nuk mund të këndojë ai të miat.

-Në gëzime familjare cila është kënga që këndoni më shpesh?

Janë këngët e jugut si për shembull këngët vlonjate dhe përmetare. Edhe këngët e Tepelenës janë shumë të përshtatëshme për vallëzime. -Si e ndien Dava Gjergji veten me këngët e jugut? Nuk e kam problem. Për mua janë këngë të lehta dhe këngë të dashura por këndoj më shumë këngët e veriut. Normalisht që në gëzime familjare i këndoj të gjitha këngët.

-Si e ndien veten Dava duke kënduar “live”?

Falë zotit unë kam zërin dhuratë prej tij. Pastaj edhe eksperienca ime prej shumë vitesh më bën të ndihem e sigurtë.

-Gjatë periudhës së koncerteve a luhatet zëri juaj ndoshta nga konsumimi?

Përkundrazi. Pas këngës së pestë unë ndihem akoma më e sigurtë dhe më e lirshme.

-Në çdo këngë tuajën gjen diçka për kurbetin…

Epo nuk duhet ti harrojmë kurbetqarët.

-Jeni e vetmja këngëtare që e vini kurbetin në vend të parë. Ky është çelësi i suksesit tuaj?

Po. I falenderoi shumë gjithë emigrantët që më mbështesin.

-Në një koncertë Dava Gjergji është pritur shumë mirë edhe nga publiku i Tiranës…

Po. Shumë mirë u ndjeva në atë koncert. Publiku ishte shumë i ngrohtë. Nuk kam qenë në shumë koncerte megjithëse më bëheshin shumë ftesa nuk kisha mundësi që të isha e pranishme. Ishte rastësi që munda të jem aty dhe u prita shumë mirë nga publiku.

-Kur ju ftojnë për koncerte pyesni për pagesën si shumë këngëtarë të tjerë?

Jo, ne nuk jemi paguar ndonjëherë denjësisht në koncerte. Kemi qenë më shumë humanitar se sa të paguar. Në kurbet paguhemi por këtu jo.

-Shumë këngëtarë thonë se paguhen mirë…

Këtu fondet janë shumë të vogla dhe neve nuk na mjaftojnë. Është më mirë të jesh në një koncert madhështor sesa në këto koncerte të tilla. Megjithëse kur kam qenë në Shqipëri kam qenë në këto koncerte për publikun dhe jo për lekë.

-Po përgatisni një album tjetër?

Shpresoj se do të sjell një album të ri megjithëse nuk është e thjeshtë të bësh një album. Duhet një krijimtari e re. Në gjithë albumet unë kam pasur krijimtari të re. Dua të njihem me këngët e mia.

-Shumë artistë të rinj këndojnë hite të huaja shqip.Si mendoni ju për këtë?

Do i falim këta këngëtarë të rinj sepse aq kanë mundësi dhe aq kuptojnë. Shqiptarëve nuk ua merr njeri këngët që të marrim këngët e huaja. Kënga duhet të jetë shqiptare që të mbijetojë në treg. Kënga ka dale nga populli dhe duhet të jetë e tij.

-Ku është niveli i kengës shqiptare sipas mendimit tuaj?

Për mua është një skandal ky nivel këngësh dhe mua nuk më pëlqen. Unë bëj një album në tre vjet me këngë të reja dhe krijimtari të re. Dua që kur të dëgjojnë këngët e mia të më thotë populli të lumtë dhe na gëzove. Dua që publiku të mos zhgënjehet nga këngët e mia. Dua të jem Dava Gjergji që kam qenë dhe që do të vazhdoj të jem.

-Dava Gjergji njihet dhe do të mbahet mend për krijimtari të re. Nuk përpunoni këngë të vjetra të veriut si shumë këngëtarë që rikrijojnë këngë të vjetra të trevës…

Po. Kështu dua të kujtohem. Kjo është arsyeja që nuk bëj shpesh albume sepse çdo krijim është i ri.

-Si do të vij albumi juaj i ri?

Besoj se do të bëj diçka të mirë dhe të bukur që të mos dal nga vetja por të jem përsëri si gjithmonë Dava Gjergji.

-Ç’eshte skena dhe publiku për ju?

Skena është e shënjtë. Atë duhet ta ruash dha ta vlerësosh nga të gjitha anët. Nëse nuk e vlerëson këngën, skenën dhe publikun nuk je i kompletuar si këngëtarë. Kënga, skena dhe publiku duhet të jenë primare për çdo këngëtarë. Është disi e vështirë por nuk je i kompletuar nëse nuk e bën këtë gjë. Për një njeri me përvojë nuk është edhe shumë e vështire sepse tashmë jemi mësuar me publikun dhe me skenën dhe e dimë se çfarë duan ata megjithëse nuk jemi perfekt përpiqemi që të jemi sa më pranë asaj që duan ata.

-Si është Dava Gjergji si natyrë?

Jam e qetë, e dashur, e thjeshtë.

-Keni ndonjë peng në jetën tuaj, diçka që ju ka mbetur peng në karrierën muzikore e parealizuar deri tani?

Jo. Nuk kam asnjë peng në karrierë dhe në asnjë aspekt të jetës. Njeriu i fortë i realizon të gjitha objektivat që i vë vetes në jetë.

Gazeta SOT

[Davius]

Do të jem prokurore dhe këngëtare

Këngëtarja e njohur Silva Gunbardhi do të sjelli së shpejti një album të ri në tregun muzikor. Albumi i cili do të ketë gjashtë krijime të reja dhe pesë polifoni popullore është një bashkëpunim me Adi Hila i cili ka qenë gjithmonë bashkëpunëtori i saj në karrierën muzikore. Silva tregon përgatitjet e saj për këtë album dhe të rejat që do të sjelli ai për publikun.

-Keni dy vjet që nuk keni nxjerrë një album. Kur do të vij albumi juaj?

Albumi im do të vij në dhjetor. Nxjerrja e këtij albumi bëhet pas dy vjet e gjysmë nga albimi im i parë.

-E keni menduar më përpara që do të sillni albumet tuaja çdo dy vjet e gjysmë?

Të detyron vetë puna që të veprosh në këtë mënyrë. Që të bësh një album të mirë, aq më tepër që unë në këtë album do të kem gjashtë këngë të reja dhe pesë këngë polifonike shqiptare.

-Ju keni nxjerrë një këngë e cila është bërë hit, “Dy kunatat”, një këngë polifonike shqiptare. Cili është ai që e ka gjetur këtë fabul?

Populli shqiptar është shumë i pasur në tekste. Populli shqiptar ka pasqyruar në tekste ndjenjat e tij dhe çdo gjë që përjeton.

-Në albumin tënd të parë kënga “Plaku Plaka” është shndërruar në hit dhe vazhdon ende të dëgjohet me shumë interes dhe dëshirë. A do të ketë edhe kënga “Dy kunatat” të njëjtin sukses?

Shpresoj që të ketë të njëjtin sukses sepse unë kam punuar shumë me këtë këngë që të vij në vitin 2006 dhe që njerëzit ta dëgjojnë me kënaqësi.

-Në videoklipin e kësaj kënge Silva ka një interpretim shumë të mirë. Pjesëmarrës në këtë klip është me interpretimin e tij është edhe Shkëlqim Beqiri…

Shkëlqim Beqiri i ka dhënë shumë ngjyra videoklipit jo vetëm me zërin e tij por edhe me interpretimin. Kontribut në realizimin e bukur të videoklipit kanë dhënë edhe dy “kunatat” Sigi edhe Ester. Këto janë të panjohura dhe këtë e bëra për arsye se doja që të ishin sa më reale në klip. Nuk doja që të vinin si dy aktore por si dy kunata vërteta dhe reale. Nuk doja që të kishin plastikën dhe lojën e një aktori.

-Muzika vjen përsëri nga Adi Hila?

Po. Nuk ndahem nga Adi Hila. Edhe këtë herë muzikën e ka realizuar ai. Nuk jam zhgënjyer asnjëherë nga Adi Hila dhe gjithmonë kam gjetur tek ai mbështetjen që ka nevojë çdo artist.

-Albumi juaj i parë ishte tek Eurostar, ky album vjen nga Elrodi Music. Pse?

Këtë verë Eurostar kishte shumë albume për të realizuar. Meqënëse unë jam shumë e vështirë dhe kërkuese, kërkoj një mbështetje shumë të madhe. Kur një stëpi diskografike ka shumë albume për të realizuar përkujdesja dhe mbështetja për artistët përpjestohet. Elrodi Music është një shtëpi diskografike që kërkon cilësi dhe jo sasi. Ajo ka këngëtare të mëdha si Irma Libohova, Valbona Mema dhe unë.

-Si është bërë përzgjedhja e këngëve polifonike në këtë album?

Kam kërkuar shumë për këto këngë sepse edhe është abuzuar shumë me polifoninë shqiptare. Ato kanë vlera të padiskutueshme por duhet të kërkosh që të vish sa më mirë në treg.

-Po krijimet e reja që do të sjellë Silva Gunbardhi?

Këngët e reja do të jenë të muzikës së lehtë. Shpresoj që të jem po aq e dashur tek njerëzit aq sa kam qenë me muzikën popullore.

-Këto krijime kujt ia keni besuar?

Të gjitha Adi Hilës. Adi është shumë korrekt dhe është një kompozitor shumë i mirë. Ai më plotëson çdo dëshirë që unë kam në muzikë.

-Silva Gunbardhi në festivalet e RTVSH-së?

Në festivalet e RTVSH-së unë kam marrë pjesë me një bashkëpunim me Aurrel Thëllimin dhe Edmond Mancakun. Ka qenë kënga “Grise natën” me tekst të Genc Ymeraj, këngë e vështirë.

-Bashkëpunimi juaj me këngëtarin e njohur Kozma Dushi?

Po kam patur edhe një bashkëpunim me Kozma Dushin në festivalin e dhjetorit. Ai është një këngëtarë që ka shumë vlera dhe më vjen keq që ai nuk është vlerësuar asnjëherë me çmim të parë në festival.

-Ju shkëputeni nga festivalet më pas. Është një arsye kënga popullore për këtë?

Faktikisht unë nuk është se u shkëputa nga festivalet por më ndodhi një fatkeqësi familjare. Mua më vjen një festë nga Adi Hila për festivalin Maratona e Këngës Popullore në atë periudhë. Në atë festival unë mora çmimin e dytë. Pas kësaj mua më erdhi ftesa për të prezantuar “Netët e Verës”. Së bashku me Erion Korinin mora pjesë në Sho[ Fest në Kosovë, një festival i muzikës së lehtë shqiptare. Në këtë festival ishim fitues të dy çmimeve, të çmimit të dytë dhe të atij si interpretuesit më të mirë. Në këtë periudhë unë po përgatisja me shumë kujdes albumin tim të parë.

-Si e gjeti veten Silva si prezantuese?

Unë kisha ndihmën e tre prezantuesve shumë të mirë që nuk më linin asnjë moment që të mërzitesha dhe të shqetësohesha për asgjë. Berti, Tosi dhe Stela më kanë dhënë një ndihmë shumë të madhe.

-Çmimi i dytë në Maratonën e Këngës Popullore si u prit nga ju?

Ai ishte një festival shumë i gjatë ku kishte këngëtarë të njohur të muzikës popullore dhe unë nuk kisha eksperiencë në muzikën popullore por thjesht njihesha si një këngëtare e muzikës së lehtë. Nuk e di ndoshta më ndihmoi zoti në këtë festival megjithëse kënga ishte një këngë e mrekullueshme polifonike e jugut “Moj Bardhule”. Një ndihmë e madhe për mua ka qenë edhe zëri i mrekullueshëm i Shaban Zenelit.

-Jo të gjithë këngëtarët i vlerësojnë bashkëpunëtorët dhe personat që i kanë ndihmuar për të arritur diku…

Ata kanë qenë një ndihmë e madhe për mua dhe një mbështetje e mirë dhe unë kam shumë dëshirë që t’i përmend gjithmonë.

-Kush i bën fotografitë e Silvës për albumin e saj?

Realizimi shumë i bukur i fotografive të mia është falë mjeshtërisë së Arben Çelit dhe Suit.

-Shoh se përdorni shumë ngjyrën e kuqe dhe blu. Janë ngjyrat e tua të preferuara?

Jo unë përdor shumë edhe të bardhën, të zezën etj.

-Ju studioni për Juridik. Si i përballoni mësimet?

Po jam duke u përgatitur për tre provimet që kam lenë për në vjeshtë. Në këta provime unë nuk jam paraqitur për arsye sepse kam dashur një notë më të mirë.

-Pse keni zgjedhur këtë degë?

Juridiku është një degë shumë e mirë megjithëse ka shumë ngarkesë dhe kërkon që të jesh disi elokuent në të folur. Mua më pëlqen shumë. Kjo degë të jep një kulturë që nuk ta zëvendëson asnjë.

-Sa kohë i kushton Silva studimeve dhe sa kohë këngës?

Unë edhe kur studioj këndojë dhe kështu kalojnë faqet shumë lehtë. Edhe të këndosh edhe të mësosh të jep shumë rezultat.

-Kë do zgjidhni nga profilet që ka Juridiku?

Më pëlqen shumë që të zgjedh prokurorinë. Më pëlqen shumë që të gërmojë, të kërkojë, të akuzojë.

-Do të vazhdojë të këndojë Silva kur të bëhet prokurorë?

Le t’ia lemë kohës këtë. Unë nuk mund të thëm asnjeherë kur do largohem nga kënga sepse ajo tashmë është pjesë e imja, ka hyrë në zemrën time. Kënga të rinon, të freskon, të jep energji pse most ë vazhdoj të këndojë përgjithmonë.

-Jeni larguar nga Vlora dhe jetoni në Tiranë. Pse?

U largovasepse më duhej një shkollë shumë e mirë dhe këtu në Tiranë pedagogët janë shumë të përgatitur, janë juristët më të mirë që ka Shqipëria sot. Arsyeja e dytë është sepse jam shumë afër studios dhe më duhet shumë punë. U detyrova që të largohesha ngaqyteti im që e dua shumë.

-Keni krijuar një shoqëri të re këtu?

Po, kam krijuar një shoqëri të re sepse unë jam që shoqërohem me njerëzit dhe i dua ata. Por më mungon shumë miqësia e Vlorës.

-Ku i kaloi pushimet Silva?

Kalova disaditë në Vlorë por më duhej që të kthehesha në Tiranë për të përfunduar videoklipin “Dy kunatat”.

-Silva Gunbardhi në koncerte…

Unë kam pasur fatin që në fushatë të shëtisja shumë qytete. Kam qenë shumë e kënaqur me faktin se këngët e jugut këndoheshin jo vetëm në jug por edhe në veri dhe në Shqipërinë e mesme. Ky është misioni.

-Ka dhënë Silva koncerte në Shtete të ndryshme të botës?

Jo. Nuk shkoj jashtë Shqipërisë sepse kam skollën, familjen që dua që t’i qëndroj pranë gjithë kohës. Në fakt kam shkuar jashtë por shumë rrallë dhe në koncerte që zgjasin vetëm dy apo tre ditë. Obligimet e mia nuk m’a japin këtë luks.

-Kur ju bëhen ftesa për koncerte pyesni se kush këngëtar tjetër do të jetë pjesë?

Jo. Unë nuk kam paragjykime. Pyes për tarifën dhe për vendin. Nëse jam dakord me këto shkoj së bashku me nënën time që është njëkohësisht edhe menaxherja ime dhe krahu im i djathtë.

-Kënga “Plaku Plaka” me interpretimin e Sejfulla Myftarit?

Po ka qenë një interpretim i shkëlqyer i Sejfullait në këtë videoklip. Në fillim unë nuk e dija që kishte kaq shumë grindje por duke dëgjuar këtë këngë kam filluar të kuptojë se kur njeriu arrin një farë moshe grindet për gjërat më të vogla. Jeta është e ndërtuar nga konfliktet dhe njeriu gjen paqe vetëm kur vdes. Nëse nuk do të kishte konflikte atëherë nuk do të quhej njeri.

-Çfarë vlerëson dhe urren më tepër Silva tek njerëzit?

Ndonjëherë njerëzit bëhen shumë të mirë dhe në varësi të rrethanave bëhet i keq. Mendimi im është se ashtu si sillesh me një njeri në të njëjtën mënyrë do të sillet. Mua nuk më pëlqejnë njerëzit e ngathët, ata që nuk dinë të reagojnë, njerëzit hipokrit.

-Cila është më e bukur për ju dita apo nata? Më pëlqen shumë mëngjesi dhe perëndimi. -Kur zgjohet Silva në mëngjes?

Shpejt. Në orën gjashtë në mëngjes dhe filloj studioj. Më pas shkoj në shkollë dhe studiojë përsëri. Studimi në mëngjes jep rezultat.

-Cili do të ishte vendi më i bukur dhe më i qetë për të pushuar për ju?

Vlora. Nuk e ndërroj asnjëherë Vlorën me asnjë vend tjetër. Më pëlqen në Vlorë miqësia që kam, njerëzit që kam atje, bisedat që bëj etj. Vlora në verë të krijon mundësi të shumta për argëtim.

-Kur do të dali në treg albumi juaj i ri?

Ky album do të hidhet në treg në festat e fundvitit. Në fund të dhjetorit do të mund ta keni në dorë. Më pas do të dalin edhe tre videoklipe të këngëve që unë mendoj se do të jenë hite.

-Ka të dashur Silva Gunbardhi?

Jo. Të dashur nuk kam për momentin sepse detyrat që unë i kam vënë vetes nuk më lejojnë. Dashuria kërkon përkushtim dhe unë nuk kam mundësi të jem e përkushtuar.

-Cilat janë kriteret që duhet të ketë njeriu i jetës për ju?

Nuk kam kritere. Për mua mjafton që të jetë një djalë normal që të dijë të më respektojë dhe të më vlerësojë. Kërkoj një djalë që të më bëj më të mirë se jam.

Gazeta SOT

[patriota]

Videoklipi im, nje mesazh kunder dhunes dhe skllaverimit te femres

Nje takim me kantautorin JOE ARTID FEJZO

Porto.S.Giorgio (ITA)- Joe Artid Fejzo keto dite ka prezantuar ne Tirane gjate konkurimit tek "Netet e Klipit Shqiptar" videoklipin "Me ty", nje realizim ne bashkepunim me rregjisorin A.Berdaku ne Marche te Italise.Nje artist qe sjell dicka te re sa here qe debuton si ne skenat shqiptare apo edhe ne Diaspore.Me nje aktivitet te mbushur te jetes se tij artistike ne Itali ku jeton, gjithmone e ka pare 'meten' e Shqiperise si nje nga esencat e nje artisti ne emigrim.Eshte pikerisht magjia e skenes shqiptare qe si shume artiste te tjere ai e perjeton dhe si te tille kerkon ti dhuroje emocione nga me te ndryshmet, te vecantat e realet sikunder ne kete videoklip. Ndoshta kishte ardhur momenti te krijohej dicka e re ne artin e Joe, nje stil i ri paraqitjeje sa i veshtire dhe serioz po aq edhe origjinal dhe intelektual te cilin ai e paraqet me kete prezantim te ri.Si nje artist i kompletuar pianist, poet, kompozitore por edhe nje profesor prane shkolles se baletit 'GISELLE' te drejtuar se bashku me bashkeshorten, balerinen Lola Fejzo, eshte munduar gjithmone qe ne kenget e tij degjuesi te futet ne nje realitet sintonish te zerit, instrumentave, ritmeve dhe imazheve duke bere keshtu qe ne marshin e tyre te mbetet per nje kohe te gjate. Joe eshte nje artist qe ka mbetur gjithmone personal ne stilin e kenges dhe te vecante te muzikes shqiptare, me nje muzike qe ka pesuar transformimet e saj dhe si e tille ai ka ruajtur padyshim origjinalitetin e vet te mbushur dhe shoqeruar me vijen bashkekohore.Ndenjes me te prekur dashurise ai i ka kompozuar vargjet me te bukura duke kaluar neper pentagrimin e lumturise dhe embelsise pa kufij, tragjedise dhe dhimbjes qe ndihen shpirti, por edhe temat ne vargje po aq te ndjeshme si shpirt i lire i nje poeti.Videoklipi "Me ty" eshte nje misherim i ideve me aktuale te artistit per nje ecje me tej ne rrugen e artit jo vetem te tij por edhe atij shqiptare ne pergjithesi.Gjate takimit me te ne nje moment pushimi gjate punes ai shpjegon me shume per videoklipin e ri dhe realizimin e tij:

Nje paraqitje krejt ndryshe dhe esklusive per ju ne konkursin Netet e Klipit Shqiptar.C’perfaqeson per Joe ky videoklip dhe tematika e tij?

Ky videoklip lindi nga ndjeshmeria per te sjelle nje mesazh teper te forte ne temen e tij, prostitucionit, perdhunosja e figures femerore dhe shfrytezimi i trupit njerezor si mjet fitimi duke poshteruar shpirtin e te bukures dhe ndjenjen per te jetuar i lire, eshte nje mesazh qe i bashkohet korit boteror te vitit 2007 kunder abolizimit te çdo lloj skllaverie kudo ne bote. Ai vjen si nje qelize shprese dhe lirie per te rritur sensibilizimin e opinionit shqiptar brenda dhe tej kufijve ametare.Ky videoklip u realizua ne nje kohe rekord brenda pak ditesh me nje pune intensive te te gjithe pjesmarresve, megjithese asnjeri prej tyre nuk kishte eksperience kinematografike apo televisive .
Historia e Klipit eshte teper njerezore dhe mendoj se autoret kane arritur ne 4 minuta te pershkruajne nje histori te vertete dhe te dhimbshme dashurie…” historine e dashurise mes dy te rinjve qe keputet ne mes nga ‘Protektoret’ te cilet rrembejne Saren per ta derguar te prostituohet ne rruget e Europes…Sara qe jeton me imazhet dhe dashurine e saj nuk pranon te shkoje ne rruge dhe rrebelohet…nderkohe djali ka gjetur vend-ndodhjen e vajzes dhe nepermjet vajzave te rruges i jep numurin e celularit te tij...Sara arrin te arratiset, kerkon te lidhet ne telefon me djalin por protektoret mberrijne perpara tij dhe asgjesojne vajzen rebele...krismat arrijne nepermjet telefonit ne ulerimen e djalit qe humb pergjithmone dashurine e tij...” Me pak fjale kjo eshte edhe drama e subjektit te videoklipit “Me ty”.

“Me ty” eshte videoklip ku per shikuesin nen vijen muzikore shpalosen skenat e nje ‘filmi’. Perse nje zgjidhje e tille?

Kur krijova melodine dhe tekstin e kesaj kenge, ne idene per te realizuar nje videoklip te zakonshem ku protagonist gjate gjithe kohes eshte kengetari, menjehere kuptova se nuk do te kishte qene e mundur te pervetesohej nga teleshikuesi mesazhi i plote i saj. Keshtu zgjodha rrugen e realizimit te nje ‘filmi’ me metrazh te shkurter nen sugjerimet e rregjizorit dhe artistit, Mjeshterit te Madh te Punes, Muharrem Fejzo.


Cilet ishin aktoret apo pjesemarresit ne kete videoklip, dicka rreth tyre?

Ne klip ftova te marrin pjese vajza dhe djem pa eksperience televisive apo kinematografike perveç protagonistes Sara Cimadamore , finaliste ne ‘Miss Italia 2006’ dhe ka marre pjese si protagoniste ne “Uomini e Donne” te Maria de Filippit ne Canale 5. Te tjeret perveç Klaudia Paçit jane pothuaj te gjithe shqiptare me pune dhe banim ne Itali duke filluar qe nga vajza ime Alina e deri tek Aurora, Taulanti, Eltoni, Tan Guza, te cilet nuk ju kursyen as kohes se keqe dhe motit te ftohte (vajzat ishin pothuaj te zhveshura ne nje temperature prej -1 C ) apo veshtiresive burokratike te vendit ku xhiruam ne nje fabrike te braktisur.Zgjodha pikerisht njerezit e thjeshte per te patur sa me vertetesi ne pamjet dhe menyren e te luajturit te tyre perpara kamerave.

Ne boten virtuale apo ne presantime te tij ky videoklip komentohet,mendoni se eshte mirepritur nga publiku?

Nga mesazhe apo pershendetje te ndryshme apo edhe nga njerezit qe kam takuar videoklipi eshte pritur jashtezakonisht mire. Eshte nje klip jo i zakonshem dhe vetem argetues si shumica e klipeve qe shohim ne TV shqiptar apo edhe ata mbare boteror, por nga rezultatet ndjej qe muzika, teksti i kenges dhe imazhet e filmit jane shkrire ne nje element te vetem, te pelqyeshem per syrin e çdo spektatori duke ruajtur seriozitetin e klipit dhe pa efekte te renda per askend qe e veshtron.

Cili do te ishte nje opinion i juaj si artist ne videoklipet aktuale jo vetem te konkurimit ne Netet e Klipit Shqiptar, por ne pergjithesi?

Ka klipe vertet te realizuar mire ne konkurim si ne 'Netet e Klipit Shqiptar' ne Tirane por edhe ne Kosove ku ndoqa me kersheri Netet e Klipit atje ( ku me keqardhje pohoj qe po te isha njoftuar do te kisha marre pjese me shume deshire ). Ndonese ka shume klipe qe ngjasojne me njeri-tjetrin e te tjere ku baza e klipit eshte figura femerore me pjeset e trupit te saj qe dalin shume ne pah nepermjet koreografive apo efekteve te kameres, po ka edhe shume klipe te realizuara si ne Shqiperi apo edhe ne viset e mbare Kosoves dhe Maqedonise ku vertet ndjehesh krenar per arritjet e artisteve mbareshqiptare.Do te kisha vetem nje verejtje, - ndoshta ka ardhur koha qe te realizojme nje muzike dhe kenge te re shqiptare pa patur nevojen e çiftetelit apo ‘reggaetoone’- ka mjaft melodi dhe tema popullore shqiptare per ti vleresuar e per ti modernizuar e me tej per ti pasqyruar ne klipet e kengetareve.

Ju jeni nje artist origjinal ne tekstet dhe muziken tuaj dhe per kete artedashesit ju vleresojne.Cfare po pregatisni se afermi per publikun tuaj?

Jam duke perfunduar rruget burokratike per daljen ne treg te albumit tim te ri “ Piano-Forte 2007 “ qe per Shqiperine ja kam besuar etiketes “ Top Records “, nje album qe permban 13 kenge ne shqip, italisht dhe anglisht, 3 kenge jane rinterpretime me nje orkestrim komplet original te krijuar nga une perveç duetit “ Malafemmena “ nje interpretim direkt nga Canale 5 me te madhin Mario Merola ne “La Canzone del Secolo “ dhe te tjerat jane krijimtari e mirefillte e imja ne vitet e mergimit ne Itali.
Jam ne kerkim te nje shtepie diskografike ne Kosove apo Maqedoni per ti dhene te drejten eskluzive te shitjes ne trevat shqiptare jashte kufijve dhe ne Diaspore. Gjithashtu jam ne idene per te krijuar nje videoklip te ri nga albumi por kete rradhe me autore kosovare.

Te dy ‘Femije Artistesh’ ne kete bashkepunim me rregjizorin Berdaku.Si lindi ky takim?

Ishim ne nje feste te organizuar nga Diaspora ne Itali, ne Rome , ne prezantimin e nje libri me autore shqiptare. Aty njoha per here te pare Adriatikun.Ne bisede e siper lindi ideja per nje bashkepunim, deshira nuk mungoje dhe menjehere filluam pune ne realizimin e klipit. Pa u penduar per zgjedhjen qe bera ne finalen e klipit vura re me kenaqesi qe djaloshi i papertuar dhe energjik arriti te realizonte se bashku me te gjitha autoret e tjere ate qe kisha imagjinuar dhe desheruar per kete kenge.Kjo ishte puna jone e pare por jo e fundit…!

A patet veshtiresi gjate realizimit dhe xhirimit te ketij videoklipi?

Veshtiresite dihen por me pas me rezultatet ato kalohen dhe pothuajse nuk i ndiehn.Ishim vetem pak vete po ashtu edh ene trupin e xhirimit, ambienti ku xhiruam ishte pa ndihmesa elektriçistesh, me kujtohet kur xhiruam naten afruam te gjitha makinat tona per te ndriçuar vendin, apo trasportet e kamerave dhe te Stedit qe peshonte jo pak…Ndofta keto bene qe realizimi te ishte sa me i besueshem dhe origjinal.

Mendoni se do te arrini dhe vleresoni ne naten finale te klipit?

Ne modestine time padyshim qe do te kisha deshire...eshte publiku qe vlereson...uroj te fitoj artisti dhe realizimi me i mire...))


A.Mezini

[no name]

INTERVISTA ME GENTA ISMAJLI DHE MILOTIN


Disa producent Amerikanë janë të njohtuar për famën e Gentës dhe kualitetet e saja, dhe jemi dakord ta provojmë. Një këngë e Gentës në Anglishtë do të garoj, dhe do të shohimë.



Kosovarja: Qe një vitë jeni bashkë, pse nuk e keni bërë publike lidhjen e juajë gjerë tani Genta:



Genta Ismajli: Unë në intevistat e para që ia kamë dhënë gazetave dhe Revistave, kamë thënë se jamë e dashuruar.



Miloti: Ndoshta kemi hezituar pakë, jo pse nuk kamë pasur besim në vete, por duke e marrë parasyshë vendin se ku jetojmë.



Kosovarja: A janë në dijeni prindërit e juajë për këtë lidhje dashuria ?



Genta Ismajli: Po familja ime po, por edhe e Milotit. Familja e Milotit më donë shumë, por edhe unë i dua, edhe familja ime e do Milotin shumë, por mendoj se mungesa e familjes sime në Kosovë, më shtinë më shumë ti dua Prindërit e Milotit.



Kosovarja: Zakonishtë fytyrat publike si ju, ka thashethëme për ju, cilat thashethëme i keni dëgjuar gjerë tani ?



Genta Ismajli: Miloti e Genta ishinë ndarë, ishinë martuar, fejuarë, këto janë të funditë.



Kosovarja: Na intereson a jetoni bashë apo jo ?



Genta Ismajli: Jetojmë bashkë, ka kohë qe një vitë e gjysmë.



Miloti: Ne dy duheshim, meqë unë kisha banes në Prishtinë e Genta nuk e kishte familjen në Prishtinë, pse atëher mos të jemi bashkë.

Kosovarja: A keni planifikuar për Martes ?



Genta Ismajli: Për martes mendojmë gjithëher, por njëher jemi të koncentruar në punë, dhe kurë ti kryejmë disa punë at¨her do të vie edhe Martesa:

Miloti: Ky është mendimi i Gentës, sepse për këtë punë flasinë burrat, sa i përketë martesës Genta nuk kam e marrë veshë aspakë, sepse një ditë kur ti ulemë në gjunjë dhe të ja vë unazën.



Kosovarja: Genta kemi dëgjuar se këto ditë del edhe Albumi juajë i ri, dhe keni deklaruar se do ta bombardoni shumëkë ?



Genta Ismajli: Unë nuk kamë deklaruar se do të bëjë bum, e as nuk do ta bombardoj dikë, por kamë punuar shumë në këtë Albumë, dhe nëse e pëlqejnë mirë atëher e nëse jo, ajo është e rëndësishëme për mua.



Miloti: Kemi punuar shumë për këtë Albumë me shumë kompozitor të mirë nga Shqipëria, Kosova dhe Maqedonia, ku i falëmderojë përzemërsishtë.



Kosovarja: Po flitet se Genta do të shkojë në MTV ?



Miloti: Disa Producent Amerikanë janë të njohtuar për famën e Gentës dhe kualitetet e saja, dhe jemi dakord ta provojmë. Një këngë e Gentës në Anglishtë do të garoj, dhe do të shohimë.

Kosovarja: Një apel për rinin shqiptare ?



Genta Ismajli: Le ta jetojnë jetën si është ma bukur, e sa I përket muzikës, le të dëgjojnë ate qka I pëlqen. Falëmderit.





Kosovarja