Lidhja Shqiptare e Prizrenit - 10 qershor 1878

[Dar_di]

Mbi disa momente të marrëdhënieve shqiptaro-serbe gjatë kohës së Lidhjes së Prizrenit

Kjo kumtesë del nga një studim i gjerë, i cili është rezultat i punës disavjeçare dhe mbështetet kryesisht në burime të dorës së parë të proveniencës së ndryshme, jo vetëm të botuara por edhe të pabotuara e shfrytëzuar, sidomos serbe dhe austro-hungareze, si dhe në shfrytëzimin kritik të literaturës jo të pakët të botuar në gjuhë të ndryshme ballkanike dhe evropiane, e cila sado pak e ka prekur çështjen e cila është objekt i saj studimi. Përndryshe, kjo çështje gjer më sot ka ngelur periferike apo e pa studiuar.

Duke u nisur nga hulumtimet tona më se tetëvjeçare arkivore, të bëra lidhur po me këto marrëdhënie të një pjese të madhe të shekullit XIX, kemi konkluduar, pa asnjë dyshim, se marrëdhëniet në fjalë të kohës së Lidhjes së Prizrenit nuk rnund të shtrohen, kuptohen e shpjegohen drejt pa e njohur së paku esencën e tyre gjatë viteve 30-70 të shekullit që kemi zënë ngojë. Aq më parë, meqë i viteve 30 të .a. sh. shënon pranimin e Serbisë si shtet autonom, gjë kjo e cila ka ushtruar ndikim jo të vogël në marrëdhëniet serbo-shqiptare në tërësi, ndërsa për shqiptarët vitet '30 qenë fillim i lëvizjes së tyre çlirimtare kombëtare që po ashtu pat rëndësi të madhe për kahjen dhe karakterin e marrëdhënieve në fjalë. Gjatë viteve '30 shqiptarët ndërmorën një sërë kryengritjesh të armatosura, të cilat nxorën në pah edhe idenë e autonomisë, qoftë edhe lokale, apo krahinore, ndërsa krahas me thellimin e luftës antiosmane ata papra shprehen gatishmërinë që të bashkë punojnë, por në baza të barabarta, jo vetëm me popujt e ndryshëm fqinjë, sidomos me serbët, pa mohuar edhe synimet e tyre të ngjashme, por edhe me Serbinë. Mirëpo, shteti i atëhershëm serb, me regjim absolut e despotik, në thelb antipopullor, ishte kundër bashkëpununit serbo-shqiptar. Bile, Millosh Obrenoviqi qysh gjatë sundimti të tij të parë (1815-1839) bëri përpjekje të mëdha që t'i shpërngulë shqiptarët, si dhe myslimanët në përgjithësi, nga territori shtetëror serb. Ai i porosiste eksponentët e tij që të bënin çdo gjë që ishte e mundur për t'ua blerë tokat dhe shtëpitë shqiptarëve vetëm e vetëm që t'i hiqeshin qafet sa më parë. Kështu përmes presionit të nduarndurshëm dhe bashkëpunimit edhe me organet e pushtetit osman, Milloshi shpërnguli jo pak shqiptarët nga Aleksini e Quprija. Ekskluziviteti i tij fetar e nacional qe aq i shfrenuar, saqë ai bëri përpjekje të mëdha edhe rreth shpërnguljes së shqiptarëve nga Gjashtë Nahiet, territore këto që gjendeshin ndërmjet Serbisë së asakohshme të vogël dhe të vijës horizontale diçka mbi Nish, kur ato ende gjendeshin nën administrimin e drejtpërdrejtë osman. Përkundër këtyre fakteve të pamohuara, dolën autorë tanë jugosllavë edhe të pasluftës, mi¬dis tyre edhe një shqiptar, të cilët ose kaluan pa i përmendur fare këto argumente lidhur me qëndrimin e zënë ngojë të Milloshit ndaj shqiptarëve, që do të thotë bënë në njëfarë mënyre falsifikime të fakteve e rrjedhave historike, ose pohuan për shkak të cektësisë apo injorancës pa asnjë të drejtë, mbi atë se gjoja Millosh Obrenoviqi pati botëkuptime të gjera e të drejta mbi barazinë fetare e nacionale.

Qëndrimi i Serbisë zyrtare ndaj shqiptarëve nuk ndryshoi as gjatë viteve '40-70, meqë politika e saj mbështetej në „Naçertanijen" e Ivo Garashaninit (1844), që ishte programi i saj i parë i politikës së jashtme dhe i cili parashihte përtërirjen e perandorisë mesjetare serbe. Një program i tillë, të cilit ju përmbajtën qarqet qeveritare të Serbisë gjatë tërë kësaj etape rreth së cilës e kemi fjalën, madje edhe disa dhjetëvjetësha më vonë, pengonte, minonte dhe pamundësonte çfarëdo ofrimi midis Serbisë dhe shqiptarëve e lëvizjes së tyre kombëtare, rrjedhimisht ushtronte njëfarë ndikimi negativ edhe në marrëdhëniet serbo-shqiptare në përgjithësi. Oreganet e saj propagandistike apriori i hidhnin poshtë çdo kontakt e lidhje me individë të masës shqiptare e të lëvizjes së tyre kombëtare, ndërsa preferonin kontakte e lidhje vetëm me individë konservativë, feudalë e krerë të feudalizuar shqiptarë, të cilët ia dilte t'i përfitonte apo i përfitoi për qëllimet e ngushta shtetërore serbomadhe. Karakter të këtillë kishin lidhjet ndërmjet atyre organeve dhe Naum Sidos e Xhelal Pashë Zogut në vitet '60, prandaj ato kontakte apo lidhje nuk mund të quhen lidhje a marrëdhënie të mira miqësore serbo-shqiptare, siç na dalin në disa punime të disa autorëve tanë jugosllavë, midis të cilëve gjendet edhe punimi i një autori shqiptar, në disa histori nacionale jugosllave, në disa enciklopedi, monografi etj. Serbia e atëhershme burokratike e me regjim thuajse policor jo vetëm që mbeti e shurdhët ndaj kërkesave të shqiptarëve e lëvizjes së tyre çlirimtare kombëtare, por edhe përmes një sërë planesh, memorandumesh, aranzhmanesh, projektesh dhe marrëveshjesh të qeverisë së saj me shtetet dhe qarqet e caktuara shoqërore politike të disa popujve të Ballkanti, copëtonte territoret e banuara me shumicë nga shqiptarët dhe kryesisht nga ata. Prandaj gjatë tërë asaj etape, kur shqiptarët dita-ditës erdhën duke e thelluar e zgjeruar luftën çlirimtare kombëtare kundër Perandorisë së urrejtur Osmane dhe shprehnin gatishmëri që të afroheshin e bashkëpunim mbi bazat e një lufte të barabartë antiosmane jo vetëm serbët e popujt e tjerë fqinjë, por edhe me shtetet e tjera ballkanase dhe me Serbinë, nuk u arrit kurrfarë afrimi dhe bashkëpunimi në mes të Serbisë e shqiptarëve. Pasojisht të gabuara janë mendimet e disa autorëve tanë jugosllavë, të cilët e mbivlerësojnë propagandën politike të Serbisë ndër shqiptarët dhe pohojnë, pa asnjë arsye, në mënyrë deklarative, mbi ate se gjoja serbia ia doli t'i përfitonte në pjesë të madhe shqiptarët për politikën e saj shtetë¬rare apo shtetëmadhe.

Qëndrimi i Serbisë zyrtare ndaj shqiptarëve nuk pësoi kurrfarë ndryshimi as gjatë viteve 1870-1878, vite këto kur lëvizja kombëtare shqiptare përjetoi ngritje dhe më të hovshme e të gjithanshme, duke pasur dhe përforcuar të gjitha komponentet e lëvizjes masive kombëtare (ekonomike, sociale, kulturore, ideologjike, politike ) , dhe duke u zgjeruar dita-ditës në masa, kur antagonizmat shqiptaro-osmane u ashpërsuan shumë dhe shgiptarët parreshtur kërkonin bashkëpunim, s'do mend, me tej në bazë të barabarsisë dhe të drejtës për vetëvendosje, edhe me Serbinë. Ser¬bia autokratike e mbylli etapën në fjalë në frymën e politikës së saj naçertaniste, duke i shpërngulur me dhunë jo 30.000 apo më shumë se 30.000 mijë qytetarë gjatë luftërave ruso-osmane, serbo-osmane e malazezo-osmane të viteve 1877-1878, siç pohojnë disa autorë tanë jugosllavë, por 3-4 herë më tepër nga të ashtuquajturat 4 qarqe që i mori kur i çliroi nga sundimi osman.
Ndërkaq, marrëdhëniet midis masave të gjera të të dy popujve tanë fqinjë, të serbëve e shqiptarëve, gjatë tërë kësaj etape qenë dhe mbetën të mira, fqinjësore dhe miqësore, duke përfshirë këtu edhe tentimet për të arritur bashkëpunim konkret mbi bazat e luftës antiosmane, si dhe rastet jo të pakta të lidhjeve të kumbarisë e pobratimisë ndërmjet fshatarëve shqiptarë e serbë, sidomos të viseve të Serbisë Jugore të pas viteve 1877-1878. Këto momente pozitive nuk figurojnë në punimet e disa autorëve tanë jugosllavë e as në disa enciklopedi e historitë tona nacionale.

1. Qëndrimi i shqiptarëve dhe i Lidhjes së tyre të Prizrenit ndaj popullsisë serbe të Kosovës dhe Serbisë

Shqiptarët gjatë viteve 1878-1881 vazhduan, thelluan e zgjeruan lëvizjen e tyre çlirimtare kombëtare, duke themeluar Lidhjen e Prizrenit si organizatë unike udhëheqëse politike e ushtarake ata bënë përpjekje të jashtëzakonshme për ta themeluar shtetin e tyre autonom, në mos edhe të pavarur. Edhe gjatë kësaj etape shumë të rëndësishme të së kaluarës së tyre, të të gjithë popujve dhe shteteve ballkanike dhe më gjerë, shqiptarët dhanë prova të gatishmërisë që të bashkëpunojnë me serbët dhe popujt e shte¬tet e tjera ballkanase, u muar vesh, sikurse edhe gjer atëherë, në baza të barabarta e me kusht të ruajtjes së tërësisë së territoreve të banuara me shumicë prej tyre. Lidhja e Prizrenit prisit e saj, Haxhi Ymer Prizreni sidomos, dhe shqiptarët në përgjithësi patën qëndrim të drejtë, njerëzor e miqësor ndaj popullsisë serbe të Kosovës dhe të territoreve ku kjo bashkëjetonte me shqiptarët. Prandaj mendimet e disa autorëve tanë jugosllavë mbi atë se gjoja Lidhja shqiptare e Prizrenit apo lëvizja kombëtare shqiptare e udhëhequr prej saj qe e drejtuar kundër lëvizjeve çlirimtare të popujve të krishterë fqinjë nuk përkojnë me të vërtetën, janë të njëanshme dhe, në disa raste, edhe qëllimisht tendencioze. Lidhja shqiptare e Prizrenit u themelua edhe me qëllim që t'i udhëhiqte shqiptarët në luftë kundër lakmive grabitqare të shteteve fqinje ballkanike dhe hapave konkrete që i ndërmorën ato në këtë drejtim për t'i copëtuar tokat e popullzuara në më të shumtën dhe kryesisht prej tyre, si dhe kundër fuqive të mëdha e politikës së tyre ndrydhëse antishqiptare, dhe në momentet e para në njëfarë dore pati disa interese të përbashkëta të çastit me Portën. Mirëpo, kjo nuk do të thotë kurrsesi se Lidhja e Prizrenit dhe shqiptarët në tërësi qenë të disponuar armiqësisht kundër popujve e shteteve fqinje dhe bashkëpunuan me Perandorinë Osmane. Edhe në ato momente tejet të vështira e të ndërlikuara dhe me rëndësi jetësore për ta, kur ata ndodheshin midis disa armiqve pa asnjë aleat, pa ndihmën e përkrahjen e askujt, shqiptarët vazhduan ta konsiderojnë pushtetin osman si njërin nga armiqtë kryesor. Shqiptarët, të prirë nga Lidhja e Prizrenit dhe udhëheqës të shkëlqyeshëm e vigjilentë, në asnjë moment nuk u gjunjëzuan para vështirësive, të themi, mbinjerëzore dhe nuk pranuan kompromise në dëm të synimeve të tyre kombëtare.

2. Qëndrimi i Serbisë ndaj Lidhjes së Prizrenit dhe shqiptarëve në përgjithësi
Serbia apo qeveria serbe nuk e shikonte me sy të mirë Lidhjen e Prizrenit, lëvizjen kombëtare shqiptare dhe çështjen shqip¬tare në tërësi, madje synimet autonomiste shqiptare i konsideronte si pengesë kryesore për realizimin e pretendimeve të saj mega¬lomane naçertaniste. Kështu që, midis tjerash, ndonëse nga luftërat serbo-osmane doli mjaft raskapitur dhe me një varg problemesh të brendshme, lakmitë e Serbisë zyrtare për zgjerim territorial në drejtim të përtrirjes së perandorisë mesjetare qenë fare evidente. Pikërisht me këto qëllime qarqet qeveritare serbe i ndoqën me vëmendje ngjarjet që po zhvilloheshin ndër shqiptarët, si dhe marrëdhëniet e tyre me shtetet fqinje dhe Portën, duke mos lënë anash as angazhimin përmes kanaleve të ndryshme kundër zgjidhjes së drejtë të çështjes shqiptare.

a. Qështja e çarmatimit të shqiptarëve të ngelur në Serbi pas luftërave serbo-osmane të viteve 1877-1878
Çarmatimi i shqiptarëve të ngelur në Serbi pas luftës së përmendur qe njëra nga çështjet e para me të cilat qe preokupuar pushteti serb në të ashtuquajturat katër qarqe që iu bashkuan Serbisë më 1877-1878. Organet e pushtetit civil këtë detyrë e realizuan edhe me ndihmën e forcave ushtrake. Do thënë njëherit se çarmatimi i shqiptarëve qe në të njëjtën kohë edhe një nga format e regjimit për t’i shtrënguar që të shpërngulen tërësisht. Individët e ndryshëm, organet e pushtetit lokal, gjyqet po ashtu, ju bënë presion të ashpër e të llojllojshëm shqiptarëve të rrethit të Pçinjës e të Jabllanicës, sidomos atyre të Masuricës, duke mos hequr dorë as nga vrasjet e vrazhdta të individëve plotësisht të pafajshëm. Veprimtarinë e këtillë e pranojnë, kuptohet në mënyrë sekrete, edhe përfaqësuesit e pushtetit lokal.

b. Çështja e kthimit të muhaxhirëve shqiptarë në vendlindje në Serbi
Këtë çështje e shtronin papra përmes lutjeve e peticioneve vetë muhaxhirët, por edhe Porta e Anglia për arsye të caktuara, ndërsa një gjë e tillë e rekomandonte, ndonëse me qëllime aspak të mira për shqiptarët, edhe përfaqësuesi rus Liabanov, qysh kah fundi i vitit 1878. Prandaj, dasht e pa dasht, kjo çështje u shtrua edhe para Këshillit Ministror të Serbisë, i cili formalisht dhe, gjithsesi për arsye taktike dha rekomandim për kthim eventual të muhaxhirëve shqiptarë në vendlindje. Pra, duke u mbështetur në burimet serbe me të cilat disponojmë, na mendojmë se mendimet e disa autorëve tanë që pohojnë se kinse Serbia zyrtare qenka përpjekur maksimalisht që t'i kthente muhaxhirët në vendlindje, janë kryekëput të pa baza, në mos edhe subjektive e tendencioze.

c. Çështja e shpërnguljes së muhaxhirëve shqiptarë të cilët u kthyen në Serbi pas armëpushtimit apo vendosjes së paqes së Shën Stefanit
Qarqet sunduese të Serbisë i shpërngulën në mënyrë jashtëzakonisht të vrazhdtë, e brenda 2-3 ditësh edhe ata shqiptarë të cilët ia dolën të kthehen nëpër vendbanimet e tyre të mëparshme përreth kufirit atëbotë të Serbisë Jugore, pas armëpushimit apo edhe pas nënshkrimit të traktatit të Shën Stefanit. Shpërngulja e zënë ngojë ndodhi në vjeshtë të vitit 1878, thuajse shumë shpejt pas përfundimit të punës së Kongresit të Berlinit, edhe pse shqiptarët në fjalë llogariteshin si njerëz të mirë, bujq e blegtorë të vyeshëm.

3. Çështja e shpërnguljes së serbëve nga territori osman, sidomos nga Kosova gjatë dhe pas luftërave serbo-osmane të viteve 1876-1878 dhe në kohën e Lidhjes së Prizrenit.

Sipas shkrimeve të disa autorëve tanë jugosllavë, del se shumë serbë qenkan detyruar të shpërngulen nga territori osman, nga Kosova, Maqedonia e sanxhaku i Novi Pazarit, kryesisht apo vetëm për shkak të zullumeve të papara të shqiptarëve, të cilët, sipas tyre, ishin armiq të përbetuar të Serbisë e serbëve vegla e Portës dhe gati gjysmë të egjër. Ndërkaq, sipas një akti më të vonshëm të ministrit serb të punëve të jashtme të Serbisë, faji për shpërnguljen e serbëve nga Kosova e viset e tjera të territorit osman i bie pushtetit osman, atij lokal sidomos, i cili bëri keq- përdorime të mëdha. Na mendojmë se kjo çështje meriton trajtim të veçantë dhe objektiv, të gjithanshëm. Sidoqoftë, këtu po i shënojmë disa nga shkaqet e ,shpërnguljes në fjalë.
 Disa mësues e individë serbë u shpërngulën nga Kosova e viset e tjera të territorit osman në vitin 1876 e 1877, me qëllim që të merrnin pjesë si vullnetarë në luftë kundër Perrandorisë Osmane e në anën e Serbisë e të Rusisë.
 Disa serbë u shpërngulën bashkë me tërheqjen e ushtrisë serbe në fillim të vitit 1878, meqenëse ishin kompromituar si bashkëpunëtorë të ushtrisë serbe, e cila bëri zullume ndaj popullsisë shqiptare.
 Disa u shpërngulën duke e respektuar urdhërin e qarqeve qeveritare serbe, të cilat synonin t'i vendosnin nëpër vendet nga të cilat qenë dëbuar ose po dëboheshin shqiptarët përkrye dhunës.
 Disa serbë u shpërngulën ikën në Serbi, meqenëse llogaritnin se ai ishte shtet më përparimtar dhe i tyre kombëtar.
 Disa serbë u shpërngulën apo ikën në Serbi, për arsye se e dinin që atje kishte shumë vendbanime e toka të pabanuara e të pazotë, plotësisht të zbrazëta e shumë pjellore.
 Pjesa më e madhe e serbëve u shpërngul në Serbi për shkak të presionit të ashpër të pushtetit osman, i cili, pas disfatës që pësoi ushtria osmane nga Rusia e shtetet sllave, edhe nga Serbia pra, ishte i pezmatuar ndaj shteteve në fjalë dhe serbëve gjithashtu.
 Disa serbë u shpërngulën edhe për shkak të presionit që ua bënin disa nga feudalët edhe përmes disa muhaxhirëve etj.
Përkundër të gjithave, numri i serbëve të shpërngulur nga Kosova është shumë i vogël, nuk arrin me tepër se në disa qindra apo më së shumti mijëra frymë.

Sadulla Brestovci

Prishtinë, më 12. IV. 1978

[prizrenasi_30]

Neser do te mbahet perkujtimi i Lidhjes se Prizrenit dhe nje ngjarje tjeter (shih linkun me poshte)!

http://www.facebook.com/events/222615104442983/

[Dar_di]

Themelohet Lidhja Mbarëshqiptare e Forumeve Rinore

Të frymëzuar nga vepra e atdhetarëve të Rilindjes Kombëtare Shqiptare dhe në vigjilje të shënimit të 134 vjetorit të tubimit të tyre për formimin e Lidhjes së Prizrenit, forumet rinore të partive politike shqiptare nga Kosova, Shqipëria, Maqedonia, Mali i Zi dhe Lugina e Preshevës, kanë formuar Lidhjen Mbarëshqiptare të Forumeve Rinore (LMFR).

Nënshkrimi i deklaratës themeluese të kësaj lidhjeje të re është bërë të shtunën, në kompleksin muzeor të Lidhjes së Prizrenit, ku është përkujtuar se ky aktivitet përkon edhe me shënimin e shekullit të parë të Shqipërisë.

Nënshkruesit e deklaratës janë zotuar se do të angazhohen për bashkëpunim dhe afirmim të vlerave kombëtare, duke lënë prapa dallimet politike dhe partiake.

Ministri i Kulturës, Rinisë dhe Sporteve të Qeverisë së Kosovës dhe njëherësh kryetari i Rinisë Demokratike të Kosovës, Memli Krasniqi ka theksuar se nënshkrimi i kësaj deklarate dëshmon unitetin në çështjet madhore që lidhen me interesin e kombit.

Ai ka deklaruar se deklarata themeluese e LMFR-së jo rastësisht është nënshkruar në Prizren, që paraqet qytetin e lavdisë së kombit dhe ka uruar që të rinjtë e partive politike të bashkëpunojnë sikur dikur të parët e tyre.

Ndërsa deputeti i Parlamentit të Shqipërisë dhe kryetari i Rinisë së PD-së, Gerti Bogdani ka shprehur bindjen se me ndërtimin e rrugës së kombit janë shembur barrierat fizike për komunikimin mes shqiptarëve, ndërkohë që detyrë e të rinjve të angazhuar në politikë mbetet rrëzimi i barrierave tjera që pengojnë fuqizimin e këtyre marrëdhënieve.

Forumet rinore të partive politike shqiptare nga Kosova, Shqipëria, Maqedonia, Mali i Zi dhe Lugina e Preshevës përmes deklaratës së nënshkruar kanë marrë përsipër obligimin për afirmimin e vlerave kombëtare, duke promovuar frymën e bashkëpunimit dhe dashurisë mes pjesëtarëve të kombit shqiptar, duke respektuar diversitetitn fetar e rajonal, por edhe aspiratën për paqe e dashuri mes popujve të Ballkanit.

Telegrafi

[bili99]

Beslidhja Shqiptare e Prizrenit!


10 Qershor 1878-10Qershor 2012...Perpjekje per mbijetese dhe bashkim...dhe rruga vazhdon!

http://youtu.be/tF7MmZ_0Gw4

[Billy Joe]

qellimi i larte i lidhjes na paska qene te mbrohej e drejta sulltanore e naltmadhnis se tij bab sulltanit.

Article 1
Our league has come together to oppose any government other than that of the Sublime Porte and to defend our territorial integrity by all possible means.

Article 2
It is our most earnest intention to preserve the imperial rights of our Lord, the irresponsible person of His Highness the Sultan. We will therefore regard as foes of our nation and fatherland all those who counteract this intention and cause a disturbance, as well as all those who endeavour to weaken the authority of the Government and those who assist in such endeavours, until they mend their ways, and we will eject from our territories those who make trouble for the loyal inhabitants of the country.

http://www.albanianhistory.net/texts19_2/AH1878_2.html

[xfiles]

qellimi i larte i lidhjes na paska qene te mbrohej e drejta sulltanore e naltmadhnis se tij bab sulltanit.

Article 1
Our league has come together to oppose any government other than that of the Sublime Porte and to defend our territorial integrity by all possible means.

Article 2
It is our most earnest intention to preserve the imperial rights of our Lord, the irresponsible person of His Highness the Sultan. We will therefore regard as foes of our nation and fatherland all those who counteract this intention and cause a disturbance, as well as all those who endeavour to weaken the authority of the Government and those who assist in such endeavours, until they mend their ways, and we will eject from our territories those who make trouble for the loyal inhabitants of the country.

http://www.albanianhistory.net/texts19_2/AH1878_2.html

normale, bijt e babaturkut,
po nuk i ve dot faj, njeriu nuk e mohon dot gjakun e vet...

[bili99]

qellimi i larte i lidhjes na paska qene te mbrohej e drejta sulltanore e naltmadhnis se tij bab sulltanit.

Article 1
Our league has come together to oppose any government other than that of the Sublime Porte and to defend our territorial integrity by all possible means.

Article 2
It is our most earnest intention to preserve the imperial rights of our Lord, the irresponsible person of His Highness the Sultan. We will therefore regard as foes of our nation and fatherland all those who counteract this intention and cause a disturbance, as well as all those who endeavour to weaken the authority of the Government and those who assist in such endeavours, until they mend their ways, and we will eject from our territories those who make trouble for the loyal inhabitants of the country.

http://www.albanianhistory.net/texts19_2/AH1878_2.html

Gjykoni nje ngjarje kolosole kombetare nga nje paragraf" se nuk do luftojne porten e larte" nje paragraf taktik-politik nga kreret e Lidhjes,ne kohen kur shqiptaret me te vertete ishin buze zhdukjes totale si komb ku ishin ne lufte me nje perandori dhe me te vertete kunder shtate krajlishe dhe kjo mos tu duket folklor.( e vertete absolute,nje komb pa aleate dhe me plot armiq)

Lexo linkun qe ke sjelle ketu nga albanologu Robert Elsie:"Lidhja e Prizrenit konsiderohet si fillimi i rezistences kunder Perandorise Osmane dhe fqinjeve grabitcar...Gjykime kaq siperfaqsore qe mohojnne historine me te lavdishme kombetare vec sa na bejne te parrenje dhe na bejneqe ne te jemi evgjit e Ballkanit e jo sic pretendojme se jemi te parit e Ballkanit.(Logjika e vetshkatrrimit, e mohimit te vetvetes edhe na kane lene deri diku baraz me evgjit ne Ballkan,t eme falin evgjit qe i marr si shembull krahasues vec per ilustrim dhe jo paragjykim per nencmim )
Te gjykosh ne retrospektive per nje popull qe sa ka nis te hapi syte nga nje kklapi 500 vjecare, buze asimilimit total dhe nje popull pa alfabet dhe analfabet nga komforti i injorances sodit eshte shume kollaj...
Nuk ka njeri kohe tu edukoje kombtarisht juve qe mohoni ata qe u lan gjuhen,gjakun ,alfabetin dhe shtetin..se paku beni perpjekje vete dhe lexoni linqet qe i postoni vete.
Eshte nje dite kremtimi per shqiptaret, vazhdimsia eshte jeta e nje kombi nderkaq vetshkulja e rrenjeve dhe fillimi i historise me vetveten eshte e keqja me e madhe per nje komb ,ne fakt eshte vdekja e nje kombi.
Kush nuk ka kohe per 20 minuta reportazh historie te shkurtert per ngjarjen qe i parapriu shtetit shqiptar (aq sa eshte sot), se paku mos te harxhoje kohen e vet dhe kohen tone me postime mohimi te figurave me te ndritshme te kombit...
Per rekord: kunder kujt ra deshmor ushtari Lidhjes Mic Sokoli ? Ke vrau Ramadan Zaskoci? cili pasha u vra ne Gjakove nga Ushtria e Lidhjes?
Ti veshish Lidhjes atributin fetar eshte njesoj sic i veshi Serbia dhe Milosheviqi Kosoves...eshte propagand jologjike dhe e paramenduar nga njera ane dhe e pa menduar fare nga postues ketu.
Por, edhe sikur te kish ngulfatur feja dhe asimilimi nje popull rob per 500 vjet,ka kuptim edhe mbrojtja e fese dhe cfardoqoft atributi personal dhe familjar nga ana e nje kombi analfabet qe sa niste rilindjen e vet kombetare,nje kombi qe dilte nga zgjedha thuajse e perjetshme.
Moskuptimi dhe mosndjeshmeria per tragjiken e kombit tone athere por edhe sot,na mohon te drejten te flasim per ceshtje kombetare ,na ben te dukemi barbare dhe na ben te jemi armiqt me te medhenje te kombit-vetvetes.

Fal Lidhjes se Prizrenit,sot kemi nje cope shtet...rruga drejt bashkimit vazhdon dhe bashkimi do te vi une kete e besoj si diten qe e shoh sot...besimi im eshte bashkimi!
Gjithmone ka pasur ne sojin tone per bashkim dhe kunder bashkimit, ka pasur qe mohojne vetveten dhe qe mirenjohin mundin dhe perpjekjen e paraardhsive tane,atyre qe kane ndjeshmeri per vuejtjet e kombit me te vuejtur ne Ballkan dhe atyre qe e gjykojne dhe paragjykojne!
Ka thene Nena Tereze se " kush ka kohe te te paragjykoje,nuk ka kohe te te doje"
Per ata qe kane kuptimin e gjykimit ne kohe dhe hapsire dhe e vleresojne drejt kete ngjarje te rendesishme kombetare: Gezuar !ardhmeri te lumtur dhe te bashkuar perjete!Gezuar Shqiperi!

me nderime,
bili99

[Gordon Freeman]

qellimi i larte i lidhjes na paska qene te mbrohej e drejta sulltanore e naltmadhnis se tij bab sulltanit.

Article 1
Our league has come together to oppose any government other than that of the Sublime Porte and to defend our territorial integrity by all possible means.

Article 2
It is our most earnest intention to preserve the imperial rights of our Lord, the irresponsible person of His Highness the Sultan. We will therefore regard as foes of our nation and fatherland all those who counteract this intention and cause a disturbance, as well as all those who endeavour to weaken the authority of the Government and those who assist in such endeavours, until they mend their ways, and we will eject from our territories those who make trouble for the loyal inhabitants of the country.

http://www.albanianhistory.net/texts19_2/AH1878_2.html

Ka qene me heret edhe ky artikull sjelle nga Albo ,do i lutesha ta sjelle me ne detaje ....

[Billy Joe]

Ka qene me heret edhe ky artikull sjelle nga Albo ,do i lutesha ta sjelle me ne detaje ....

te kam dhene linkun ku ke artikullin ne anglisht, perkthimi qe eshte ne shqip ketu ne forum, nuk eshte aq i sakte

[Billy Joe]

Gjykoni nje ngjarje kolosole kombetare nga nje paragraf" se nuk do luftojne porten e larte" nje paragraf taktik-politik nga kreret e Lidhjes,ne kohen kur shqiptaret me te vertete ishin buze zhdukjes totale si komb ku ishin ne lufte me nje perandori dhe me te vertete kunder shtate krajlishe dhe kjo mos tu duket folklor.( e vertete absolute,nje komb pa aleate dhe me plot armiq)

Lexo linkun qe ke sjelle ketu nga albanologu Robert Elsie:"Lidhja e Prizrenit konsiderohet si fillimi i rezistences kunder Perandorise Osmane dhe fqinjeve grabitcar...Gjykime kaq siperfaqsore qe mohojnne historine me te lavdishme kombetare vec sa na bejne te parrenje dhe na bejneqe ne te jemi evgjit e Ballkanit e jo sic pretendojme se jemi te parit e Ballkanit.(Logjika e vetshkatrrimit, e mohimit te vetvetes edhe na kane lene deri diku baraz me evgjit ne Ballkan,t eme falin evgjit qe i marr si shembull krahasues vec per ilustrim dhe jo paragjykim per nencmim )
Te gjykosh ne retrospektive per nje popull qe sa ka nis te hapi syte nga nje kklapi 500 vjecare, buze asimilimit total dhe nje popull pa alfabet dhe analfabet nga komforti i injorances sodit eshte shume kollaj...
Nuk ka njeri kohe tu edukoje kombtarisht juve qe mohoni ata qe u lan gjuhen,gjakun ,alfabetin dhe shtetin..se paku beni perpjekje vete dhe lexoni linqet qe i postoni vete.
Eshte nje dite kremtimi per shqiptaret, vazhdimsia eshte jeta e nje kombi nderkaq vetshkulja e rrenjeve dhe fillimi i historise me vetveten eshte e keqja me e madhe per nje komb ,ne fakt eshte vdekja e nje kombi.
Kush nuk ka kohe per 20 minuta reportazh historie te shkurtert per ngjarjen qe i parapriu shtetit shqiptar (aq sa eshte sot), se paku mos te harxhoje kohen e vet dhe kohen tone me postime mohimi te figurave me te ndritshme te kombit...
Per rekord: kunder kujt ra deshmor ushtari Lidhjes Mic Sokoli ? Ke vrau Ramadan Zaskoci? cili pasha u vra ne Gjakove nga Ushtria e Lidhjes?
Ti veshish Lidhjes atributin fetar eshte njesoj sic i veshi Serbia dhe Milosheviqi Kosoves...eshte propagand jologjike dhe e paramenduar nga njera ane dhe e pa menduar fare nga postues ketu.
Por, edhe sikur te kish ngulfatur feja dhe asimilimi nje popull rob per 500 vjet,ka kuptim edhe mbrojtja e fese dhe cfardoqoft atributi personal dhe familjar nga ana e nje kombi analfabet qe sa niste rilindjen e vet kombetare,nje kombi qe dilte nga zgjedha thuajse e perjetshme.
Moskuptimi dhe mosndjeshmeria per tragjiken e kombit tone athere por edhe sot,na mohon te drejten te flasim per ceshtje kombetare ,na ben te dukemi barbare dhe na ben te jemi armiqt me te medhenje te kombit-vetvetes.

Fal Lidhjes se Prizrenit,sot kemi nje cope shtet...rruga drejt bashkimit vazhdon dhe bashkimi do te vi une kete e besoj si diten qe e shoh sot...besimi im eshte bashkimi!
Gjithmone ka pasur ne sojin tone per bashkim dhe kunder bashkimit, ka pasur qe mohojne vetveten dhe qe mirenjohin mundin dhe perpjekjen e paraardhsive tane,atyre qe kane ndjeshmeri per vuejtjet e kombit me te vuejtur ne Ballkan dhe atyre qe e gjykojne dhe paragjykojne!
Ka thene Nena Tereze se " kush ka kohe te te paragjykoje,nuk ka kohe te te doje"
Per ata qe kane kuptimin e gjykimit ne kohe dhe hapsire dhe e vleresojne drejt kete ngjarje te rendesishme kombetare: Gezuar !ardhmeri te lumtur dhe te bashkuar perjete!Gezuar Shqiperi!

me nderime,
bili99

nuk gjykoj asgje une, shqiperova me nje fjali ca ka thene lidhja.