"GRA PA KRAHE"...(Women Without Wings)

[katana]

Grate pa krah eshte nje film i bere ne bashkpunim te Kanadase dhe Shqiperise.

Filmi eshte per Marien qe jeton ne Kanada me te emen e semure dhe nuk mund te zgjedh midis dy dashnorve te saj. Ajo shkon ne nje funeral familjar ne malet e Shqiperise dhe shkel ne nje te kaluar gjakmarrje tradita te vjetra me rrenje ne legjenda. Maria vendos te behet nje vajze e betuar (?) dmthn nje grua qe nuk martohet dhe jeton jeten si burre.

The Canada/Albania feature film, "Women Without Wings", starring Katya Gardner, Micheline Lanctôt, Besa Imani, Gjovalin Gjoni, and Alfred Trebicka, was presented at the Montreal Film Festival in September, the Mannheim-Heidelberg Film Festival (international discoveries section) in November, the Victoria Film Festival in February, the Edmonton International Film Festival, the Tiburon Film Festival (California), the Newport Beach Festival (California) and the Bergamo Film Meeting (Italy) in March.

This film about Albanian virgins (women who live out their lives as men) opened at the Kino Xenix in Zurich on May 8 and will open at the Cinema Village in New York City in late May 2003. A five-city US release is planned. The film opened in Quebec on March 14 with a strong showing and will be released across Canada in Vancouver, Edmonton, Calgary and Toronto in May and June. In addition, the movie will have its Albanian premiere in Tirana and in Prishtina, Kosovo in June..

"eminently watchable curiosity, amazing
scenery, stone-age twists on family values
and standout supporting performance
by Micheline Lanctôt"
Variety, September 17, 2002

"histoire peu ordinaire faisant
écho à la solidarité feminine"
La Presse, Montréal, August 26, 2002

"Try it" (***/5 stars)
The Movie Times

"an excellent and very important film
for us in Serbia"
Borislav Andelic, film critic, Vecernje Novosti, Belgrade

"Une franche découverte que ce film de Nicholas Kinsey
ou se chevauchent le drame sociale et le récit de guerre,
la fiction et le documentaire"
Cinéma Le Clap, Quebec


Filmi eshte i drejtuar nga kanadezi Nicholas Kinsey me drejtim te artit nga Ilia Xhokaxhi dhe muzike nga Aleksander Peçi.
Disa nga akoret shqiptare ne film:
GJELINA: Besa Imani
LULA: Linda Bush
BARIAKTAR: Gjovalin Gjoni
HAZBIU: Alfred Trebicka
DEDE: Ermal Rama
OLD SIGURIM: Agron Dizdari
DILJE: Himena Imeri
NORA: Ina Mexhitaj
GEG: Leonard Ujka
SONILA: Merita Smaja
ARMAND: Visar Vishka
HUDA CHIEF: Ramis Rama
PRIEST: Gjon Kola
BANDIT: Enver Hyseni
YOUNG ZEF: Lucjana Vata
YOUNG LULA: Terezima Rakaj
HUDA WOMAN: Rajmonda Marko
ALBANIAN DOCTOR: Florenc Cani
STREET THUG: Gentian Hazizi
HOTEL MANAGER: Ismet Drishti
MOUNTAIN GUIDE: Gjelosh Olaj
GRANDFATHER: Lek Dushmani

per me shume vizitoni faqen e filmit http://womenwithoutwings.com/

[ornament]

me nje femen te tille jam takuar, tymi cigares se saj me ka pas djege syte. me fat jo?

[une jam Z...]

doli ne Cinema Village filmi se data 31 maj sot?

[Fiori]

Deri ne cfare date do te shfaqet ne NY dhe cilat jane 4 shtetet e tjera te cilat do ta shfaqin ne SHBA ?!
(I hodha nje sy faqes po nuk me zuri syri data te tilla)

Me lajmeroni qe te di kur te planifikoj nje vizite andej nga ju


Pershendetje!

[katana]

The Canada/Albania feature film, Women Without Wings, starring Katya
Gardner, Micheline Lanctôt, Besa Imani, Gjovalin Gjoni, and Alfred Trebicka,
was presented at the Montreal Film Festival in September 2002, the
Mannheim-Heidelberg Film Festival (international discoveries section) in
November 2002, the Victoria Independent Film Festival in February 2003, the
Edmonton International Film Festival, the Tiburon International Film
Festival and Bergamo Film Meeting in Italy in March 2003, and the Newport
Beach Film Festival in California in April 2003.

This 35mm movie about Albanian virgins (women who live out their lives as
men) opened recently at the Kino Xenix in Zurich, Switzerland and in Quebec
City. The film opens in Toronto at the Carlton Cinema on June 6. Theatrical
release in the rest of Canada is planned for June in Vancouver, Edmonton,
Calgary and Montreal.

A five-city US release is planned starting at the Cinema Village in New York
in June, 2003 followed by Boston, Washington DC, Baltimore and Philadelphia.
Further screenings are planned for Tirana (Albania) and Prishtina (Kosovo)
this summer.



zara e kerkova tek cinema village po aty nuk e jep si film as ne upcoming listings. sidoqoft te lajmeroj un nese degjoj gje.

fiori meqe shfaqeshka dhe ne philly ti kepus shpresat qe do vish ketej nga un ti? lol

[Fiori]

Kata per ne Philly nuk kam nevoje te gjej arsye per te shkuar ndersa per ne NY gjeta nje me shume kete vere Keshtu kur te degjosh datat qe do te shfaqet, me lajmero tek kjo teme dhe shkojme si "grupi forumi" e shikojme.

[une jam Z...]

une isha ne Cinema Village para 1 jave se pashe nje film rus (Lilya 4ever) dhe nuk me zuri gje syri ne upcoming features.
nejse ajo kinema megjithe kushtet e "tmerrshme" qe ofron ne krahasim me kinemate moderne te zinxhireve te medhenj Amerikane eshte nje xhevahir i vertete per filmdashesit sidomos atyre te filmave te huaj. Bashke me "Angelika" dhe "Film Forum" jane nga me te preferuarat e mia (pavaresisht se aty kam pare dhe filmat me te merzitshem te jetes sime.)

[ChuChu]

"Femra pa flatra", filmi që po prezanton shqiptarët në Botë


Filmat për Shqipërinë, nga shqiptarët apo të huajt, janë të destinuar të mbajnë në vetvete një dramë e cila e ka krijuar shtëpinë në seicilin prej nesh e s'do të ikë (ne edhe gëzojmë ndonjëherë apo jo?).Por ndryshe nga shumë popuj të tjerë, kjo dhimbje në zemrat tona ka një tjetër ngjyrë, tjetër histori, tjetër zgjidhje."Femrat pa flatra" është një film që e vërteton këtë gjë. Edhe pse filmin e kam parë pjesërisht, për faktin që premierat e tij kanë qënë të pakta dhe larg vendit ku unë jetoj, personazhet e kësaj historie unë i kam jetuar në fëmijëri në të njëjtat skena ku filmi është xhiruar maleve të veriut. Historia është ajo e një femre, Marijes (Katya Gardner) e cila viziton Shqipërinë, për të marrë pjesë në një varrim familjar,por gjen veten në mënyën e të jetuarit që vendasit kane krijuar. Një pjesë e së shkuarës,harruar në të ardhme. Ajo dashurohet me mënyrën e jetës në këtë vend, dhe vendos të bëhet një "virgjëreshë e vetshpallur", që do të thotë të mos martohet e të mos ketë fëmijë kurrë. Duke zgjedhur veten midis dy dashurive që kish lënë pas në Kanada. Për të virgjëra të tilla, rrallë dëgjohet në Shqipëri, e akoma më rrallë, ndoshta asnjëherë në pjesën më të madhe të botës.Personalisht, gjithmonë kam menduar se Shqipëria është një vend sa strikt po aq edhe tolerant e ndoshta kjo e bën gjithmonë e më interesante njohjen me të. Nuk ke si ndryshe ta shpjegosh egzistencën e një personazhi të tillë si Zefi (Micheline Lanctot), që duke u nisur nga emri jeton një jetë prej mashkulli por në të vërtetë është po aq femër sa çdo femër tjetër...në film. Gjithsesi, duhet përmendur fakti qe ky film trajton një temë kaq interesante e kaq të veçantë edhe për vetë ne shqiptarët, që në importin masiv të së "huajës" po lëmë në harresë atë çka është më e rëndësishme...tonën. Besa Imani, Alfred Trebicka, Ermal Rama, Gjovalin Gjoni, janë disa prej aktorëve shqiptarë që interpretojnë në këtë film, ndërkohë që në një bisedë me regjizorin e "Femrat pa flatra" Zotin Nicholas Kinsey u përpoqa ti jap përgjigjie disa pyetjeve që po ashtu si edhe juve, më kishin lindur në mendje kur mësova për një projekt të tillë.

Elbino Llalla: Kush është Nicholas Kinsey?
Nicholas Kinsey: Unë jam një shkrimtar, regjizor, producent filmi.Kam lindur në Kanada por studimet i kam ndjekur në Angli dhe aktivitetin në industrinë e filmit e kam nisur në vitin 1970.
Si u njohët me Shqipërinë e për më tepër me "të virgjërat" shqipëtare?
Unë gjithmonë kam qënë shumë i interesuar në etnicitet, sepse kjo është mënyra me të cilën kulturat prezantojnë, përcaktojnë vetveten. Në rastin e Shqipërisë, më tërhoqën historitë që po "shfaqeshin" në perëndim, rreth shoqërisë shqiptare si edhe lexova librin "High Albania" të Edith Durham, ku flitet për udhëtime në Shqipëri në fillimin e shekullit të shkuar. Fenomeni i të virgjërave shqiptare më la shumë mbresa që prej fillimit. Këto virgjëresha janë pjesë e të shkuarës shqiptare dhe janë trashëguar nga burrat e mençëm që drejtuan malet veriore të vendit tuaj në shekullin e 15. Ato u bënë pjesë e kulturës suaj, kur Leka shkruajti Kanunin. Ndaj, është shumë suprizuese të shikosh një lloj "mekanizmi" të tillë që e lehtëson "arratisjen" e femrave e më të veçantë e ben fakti që një gjë të tillë nuk e gjen në besimin Mysliman.
Keni pasur ndonjë lidhje personale me Shqipërinë përpara xhirimit të filmit?
Nuk kam pasuar asnjë lloj lidhjeje personale me Shqipërinë përpara realizimit të këtij filmi.

Keni parë filma shqiptarë?
Po, kam parë filma shqiptarë.
Ndryshe nga librat që kemi lexuar apo filmat që kemi parë, ku virgjëreshat zakonisht kanë imazhin e Shën Mërisë apo të murgeshave...një imazh shumë femëror....në "Femrat pa flatra", virgjëreshat kanë një pamje tepër burrërore ashtu si edhe mënyra e tyre e jetesës...
Këto virgjëresha nuk kanë të përbashkëta me të virgjërat që ne jemi mësuar të shohim më parë. Në këtë sens ato janë thjesht femra të pamartuara.
Mendoni se imazhi burrëror që mbartin këto femra duke filluar që nga emri (Zef) do të lënë përshtypjen se historia e filmit flet për një farë shpëtimi që femrat lezbike kanë gjetur në shoqërinë shqiptare...që jeton në kohën e tashme,por duke respektuar ligjet e të shkuarës?

Askush deri tani nuk e ka bërë këtë pyetje. Ndoshta do të ndryshoni mendje kur të shikoni filmin e plotë. Publiku në Gjermani dhe Kanada reagoi pozitivisht, askush nuk do të nënkuptojë me "të virgjërat shqiptare" një lezbike. Njerëzit arrijnë të kuptojnë madhështinë e shqiptarëve në ndërtimin e një mekanizmi të tillë për femrat që dëshirojnë t'i shpëtojnë një martese të padëshiruar.
Historia e këtij filmi është e çuditshme edhe për vetë shqiptarët,sepse puthuajse askush nuk e ka trajtuar këtë temë qoftë në dokumentar, emision kulturor televiziv apo film. Mund të më thoni se cila ishte shkëndija që ju shtyu të realizonit filmin mbi këtë histori?
Shkëndija për mua lindi në idenë e dy femrave që konfrontonin jetën në dy pika krejt të kundërta. Marija nga Kanadaja me mënyrën perëndimore të jetesës, takohet me një grua më të vjetër, Zef, nga Shqipëria, që bën jetën e një burri. Marija mrekullohet nga eksperienca e jetesës së Zefit. Ajo s'ka vlera, është një pank, një fëmijë i brezit X, dhe është gati të lërë jetën perëndimore, për të jetuar në male rrethuar nga njerëz që e duan atë. Janë këto rrënjë të forta familjare, që i japin një kuptim tjetër jetës së saj.Një gjë e tillë ndodh shpesh me kanadezët. Ne kemi misionarët, biles edhe një doktoreshë e cila shkoi në Afrikë të punojë si infermiere në një varfëri ekstreme. Marija është në një fare mënyre si këta njerëz....në kërkim të kuptimit të jetës së saj.

Sa të ndryshme e gjetët jetën në veriun e Shqipërisë. Ishte ashtu siç e mendonit dhe çfarë ju ka bërë përshtypje më tepër?

Ishte pothuajse primitive jetesa për dy muaj në malet veriore të Shqipërisë, periudhë e xhirimeve për filmin. Sidoqoftë, ishte jo më shumë primitive se në shumë pjesë të tjera të botës. Shqiptarët janë njerëz të mrekullueshëm ndaj ishte gjithmonë kënaqësi të bisedoje me njerzit. Provuam ushqime të mrekullueshme dhe festuam bukur me malsorët, shoqëruar me këngë dhe dolli pafund, një pas një. Eksperiencë e mrekullueshme.
Fjala e parë shqip që mësuat....
"Faleminderit". Nuk pata shumë kohë të mësoj më tepër shqip, sepse puna me filmat është tepër e vështirë dhe kërkon dedikim total.
Përveç regjisë, ju gjithashtu edhe shkruat skenarin e filmit. Ishte e vështirë për ju, ti qëndronit i "vërtetë" mënyrës shqiptare të jetuarit, të folurit, të vepruarit...Unë vetë jam shqiptar e sidoqoftë në disa zona të Shqipërisë, mënyra e jetesës dhe zakonet e njerëzve në këto zona janë të vështira për tu kuptuar edhe për mua....
Pa librin e Edith Durham mbi zakonet shqiptare, mendoj se nuk do kishim ditur se si ta realizonim këtë film. Ndërkohë edhe ndihma e aktorëve dhe pjestarëve të grupit të xhirimit një pjesë e mirë e të cilëve ishin shqiptarë. Njerzit i dinë zakonet. Si të këndosh në një funeral? Çfarë duhet thënë në një moment të caktuar? Malësorët sidomos kanë opinionet e tyre, ndaj edhe ne gjithmonë i pyesnim njerzit për gjëra të tilla.

Ky film është shfaqur në shumë festivale filmi, apo kinema nëpër botë.Si ka qene reagimi i publikut në përgjithësi?
Reagimi i publikut ka qënë i mirë në përgjithësi. Në botë egziston një kuriozitet shumë i madh për "të panjohurën". Shqipëria është e panjohur për shumicën e njerëzve në perëndim.

Së fundi shumë filma shqiptarë kanë premierat në Tiranë, po këtë film kur do ta shohim në Shqipëri?

Shpresoj të kem premierën e filmit në Tiranë dhe Prishtinë këtë dimër.
Kjo është agjenda, por kemi patur shumë ndryshime.Kini parasysh që ky është një film shqiptaro/kanadez i cili i adresohet qytetërimit perëndimor. Ne nuk kemi ide sesi publiku shqiptar do te reagoje.


Intervistoi:
Elbino Llalla (Sh.B.A)

[XimiD]

Ky ishte filmi nder me te ultit ku si dhe keta 10 vitet e fundit regjizoret tane dritshkurter dhe medioker (tani me dhe ne bashkpunim me te tjere modele e tyre ne bote ) i serviren perseri publikut. Ky film eshte nje turp per ate rregjizor qe per 1000 CAD te ndyra shkon e denigron vendin e tij ne sy te nje publiku qofte kanadez apo shqiptar. pata rasti qe kete film ta shikoja vjet ne Festivalin boteror te filmit ne Montreal , ku njerezit ngelen te llahtarisur kur pane se si nje njeri me nje arme vret nje femije, dhe morali i eij filmi ishte i qarte; Shqiptaret ngado qe te shkojne cfardo shtetesie qe te marrin gjithone mbeten me mentalitetin e tyre kanunor . regjisorit shqiptar te ketij filmi i them nje idiot! sa keq qe nu isha ne Tirone kur u dha premiera e ketij filmi te ndyre se do ta kisha peshtyre ne fytyre kete poshtersi qe mbanemrin shqiptar !

[mad]

Pershendetje forumisteve dhe dashamiresve te kinematografise!

ju thote gje kjo foto?


Eshte pra nje pamje, nga filmi "Women Without Wings" ose ne shqip "Gra Pa Krahe". nje prodhim ky shqiptaro/kanadez, ku luajne Katya Gardner, Micheline Lanctôt, Besa Imani, Gjovalin Gjoni, dhe Alfred Trebicka, eshte prezantuar ne Festivalin e Filmit Montreal 2002, Festivalin e Filmit Mannheim-Heidelberg 2002 (seksioni i zbulimeve nderkombetare), Festivalin e Filmit Victoria, Festivalin Nderkombetar i Filmit Edmonton, Festivalin e Filmit Tiburon (California), Festivalin Newport Beach (California), Mitingun e Filmit Bergamo (Italy), Houston Worldfest (Texas), Festivalin Atlantik te Filmit dhe Festivalin Nderkombetar te Indise ne New Delhi.

Fitues i nje Cmimi Remi te argjendte ne Houston Worldfest, Prill 2003.

Ky film per virgjereshat shqiptare (femra qe e kalojne jeten si meshkuj) eshte prezantuar ne Kinema Le Clap ne Quebec City, Kino Xenix ne Zyrih, Kinema Carlton ne Toronto dhe Kinema Côte des Neiges ne Montreal. Filmi ka patur premieren ne 27 Nentor, 2003 ne Tirane, dhe nje amerikan eshte shfaqeur ne New York.

HISTORIA E FILMIT
Kjo eshte historia e Marijes, e cila jeton me nenen e semure ne Kanada dhe eshte e pazonja per te zgjedhur midis 2 te djemve. Ajo shkon per nje varrim familjar ne malet e Shqiperise dhe shkel ne te kaluaren e hasmerive dhe traditave antike me rrenje neper legjenda. Ajo eshe aq e mahnitur nga jeta e re, aq sa vendos te behet nje "virgjereshe e betuar", nje grua qe e kalon jeten e saj si nje mashkull, pa u martuar ose patur femije.

PER REGJIZORIN-SKENARISTIN-PRODUCENTIN
NICHOLAS KINSEY
Nicholas Kinsey eshte Kanadez me origjine angleze, lindur ne Ontario dhe rritur ne Angli. Me nje te kaluar shkencore dhe aftesi per te shkruar te trasheguar nga e ema, shkrimtar letrash te shkurtra, filloi te punoje ne industrine e filmit si kameraman. Ai prodhoi, drejtoi dhe fotografoi mbi 500 filma dhe video ne 25 vitet e fundit dhe midis tyre disa fitues cmimesh.
Dokumentaret e tij perfshijne "Short Change" (1989), "Women Without Wings" (2002) dhe "Sundown" (2003).

PER DREJTORIN ARTISTIK
ILIA XHOKAXHI
Drejtori Artistik eshte Ilia Xhokaxhi nga Tirana i cili beri nje pune te mrekullueshme me freskot dhe eshte artisit i merituar ne Shqiperi. Ai u asistua nga Eduard Leshnja gjithashtu nga Tirana i cili ndertoi disa skena.

PER DREJTORIN E FOTOGRAFISE
IVAN GEKOFF
Shqiperia quhet vendi i shqiponjave per shkak te relievit te shumte malor. Filmi eshte plot me pamje dhe peisazhe qe te lene pa fryme. Ivan Gekoff, eshte me prejardhje Bullgare dhe ka jetuar ne Kanda per shume vite. Ai ka punuar ne shume filma dokumentare si ne Kanda ashtu edhe ne Bullgari.

PER KOMPOZITORIN E MUZIKES
ALEKSANDER PEÇI
Kompozitori Aleksander Peçi eshte nje prej muzikanteve me te mire bashkekohes ne Shqiperi Me nje karriere nderkombetare te shtrire ne 3 dekada. Kompozimet e tij muzikale jane degjuar ne Mbreterine e Bashkuar, France, Kore dhe SHB. Dy prej CD-ve te tij me te fundit kane dale nen emrin e Labor Records ne New York. Muzika e tij per filma eshte vecanerisht e njohur ne Sqhiperi per "Gjeneral Gramafoni" (1979) dhe "Dasma e Sakos" (2000).
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
nqs ndonjeri prej jush ka patur mundesine ta shohe kete xhirim 35mm, mund te shkruaje ketu per pershtypjet e lena.

materiale: F A Q J A

mad
{^_^}