Në shtëpinë e vjetër

[dikeafajtore]

Postuar më parë nga deti_bajri
Ne shtepine e vjeter

Nese zjarri digjet brenda, ne vetvete hidh pak prush
Une ashtu e bera vatren, mbushur plot me dru te kuq,

Koncepti i vatres eshte shume torturues per ca si ne ikanaket. Thnx qe e solle kete motiv. Poezia eshte e bukur, por jo me e bukura. ka nevoje per ca rregullime

Edhe nje gje: ti ben shume gabime drejtshkrimore

pershendetje

[Shpirta]

Me pelqen poezia!
Ka shume mall , kujtime e nostalgji brenda.Eshte prushi i dashurise dhe mallit per prindin.
Une jam e mendimt se poezia me e bukur del atehere kur e ndjen dhe e thua shtu si te vjen ,me rime apo pa rime.Perpunimet pranohen,ashtu sic thua edhe ti "ne te ftohte" dhe modifikon formen por jo permbajtjen.

[marinI]

pershendetje Deti

ndez dhe une nje cigare, ne kujtim te babait tend, dhe te mallit qe na djeg te gjitheve...

flm per vargjet

marinI

[mbreta]

Ne shtepine e vjeter

Nese zjarri digjet brenda, ne vetvete hidh pak prush
Une ashtu e bera vatren, mbushur plot me dru te kuq,
Rrotull vura pak gure lumi, dhe ne ball nje gure te bardh,
Qe te ngjaj me babain tim, pran oxhakut kapucbardh.

Une perkulem marr nje gac’, djeg cigaren gjere ne buze
Fshij nje pike te vogel loti, qe rreshqet e ndal ne gushe…
Ne oborr kendon hutini…pran perroit dredharak,
Afer agut me ze gjumi…bashk me babin tim plak.

o deti kjo poezia jote, seq me kthen edhe mua ne nje kohe prane oxhakut kur me ore te tera bisedoja me babain tim.
te lumte pena o det bajri
vertete je i mrekullueshem

mbreta

[deti_bajri]

Parajsa

Ëngjëll nuk ka sonte që bie në dritare,
Nuk vjen ai në netët e mbushura stuhi
Ky bar po rritet rrafsh me tokën e ligshtuar,
Dhe nata ngjan e mbyllur si zogu në kuvli.

I dehur prej një lëngu të athët dhe të verdhë
Zhytur në mes gjërash të murrme, qesharake
Pasqyrat janë të sheshta, blerimi është bërë krënd,
E fjalët janë të hirta, të rënda, dredharake.

Rëndon çdo kockë e bardhë dhe thyhet në vetmi,
Me ngjyrë është lyer dera prej lisi dhe prej guri,
Ti mbetesh fillikat nën pranga dhe lagështi...

Në ditët e pastajme ti belbëzon me barin,
Fillon të endësh ëndrra me lulet kuqaloshe
Me tokën bëhesh një, e toka është Parajsa

Tiranë, 19/06/2004

[drini_në_TR]

Shumë e bukur në shprehi kjo e fundit, më pëlqen mynyra sesi thurr ndjenjat e sesi i lë të dalin. Më vjen keq që "rënkon çdo kockë e bardhë..." dhe të uroj që brengimet të të kalojnë sa më shpejt.

Përgëzime edhe për shkrimet e tjera Hydajet.
Sinqerisht,
Drini.

[Darzana]

I lexova poezit e tua , vertet me pelyen . ESHte kjo poezi qe te me ben ndihesh i prekur sidomos kur eshte fjala per prinderit. Edhe une kam humbur prinderit e mij , as njerin prej tyre nukkam aritur ti shohe. Ne nderkohe pas ngjarjeve ne kosove, Une lashe mitrovicen dhe ,mora rrugen me vajzen qe nuk dija se ku me qon. Por nje e dija se kjo ikje e ime do te jet edhe deshmi e kethimit te tim te shpejt aty ku i lash edhe ferkemete e pashlyera. Te pershendes une darzana. Suksese!

[Darzana]

Ok deti msn im eshte fjona3@hotmail.com Dhe besoi je mire. Bye

[nitROSHI]

Me mori malli edhe per kete sot! Gjej dicka nga vetja aty!