Vaçe Zela

[Pellazgu]

A e ka dikush këngën "Nënë moj do pres gërshetin"
të kënduar nga vaçe Zela e jo nga Avni Mula ( se ky nuk i ka rrit noj herë si perëndimorët flokët që ti ketë bërë gërshet)
Kush ma gjen atë këngë, i jap të nderuarës Vaçe Zela $100.00.
Faleminderit!

[Albo]

Me rastin e nderimit të saj me titullin “Nderi i Kombit” është organizuar një takim miqsh në sallën e Lidhjes së Shkrimtarëve

Vaçe Zela “këndon” edhe një herë për miqtë

Njerëzit lëviznin ngadalë për të zënë një copëz vend në sallën e ftohtë të Lidhjes së Shkrimtarëve. Çdokush përpiqej të mos e mbyste me asnjë lloj zhurme (karrigeje ose bisede të zakonshme) zërin melodios që u endej rreth e rrotull. Nuk donin ta “shqetësonin” Vaçe Zelën, ndërsa ajo këndonte edhe prej së largu, këngët e saj të rinisë. Bashkëshorti i Vaçe Zelës, Pjetër Radiqi, shtrëngonte duart e miqve që e uronin së pari për shërimin e shpejtë të artistes dhe për titullin që asaj iu dha nga presidenti i Shqipërisë. Ndërsa Hysni Zela qëndronte pranë një tryeze të vogël, mbi të cilën qëndronte fotografia e motrës së tij të qeshur. Nëpër ato tinguj që lëshoheshin nga një disk magnetofoni, një grua e thinjur u afrua pranë mikrofonit dhe nisi të rrëfejë pakëz histori….
Ishte Violeta Librazhdi, shoqja e fëmijërisë së Vaçe Zelës. Kishte shkruar një libër të tërë me kujtimet për Vaçen të cilin e prezantoi në atë takim (në mbasditen e së enjtes). Ndër ato fletë, historia niste që nga fëmijëria, atëherë kur Vaçja ishte nxënëse shkolle, atëherë kur veshi një vustan të bardhë nusërie të sajuar me dorë, e doli me të në një koncert shkolle. Ngjitej në një tribunë të improvizuar para Komitetit Ekzekutiv të Lushnjes dhe mahniste njerëzinë me këngët “Piva ujë me dy bardhokë”, “Qilimi me mollë” etj. Ngriti peshë njerëzinë me këngën “Azerbajxhan”. U bë artistja e vogël e qytetit myzeqar. E kur grupet e shkollave shkonin për të dhënë shfaqje nëpër fshatra, të gjithë pyesin- “A është ajo Vaçja”…Rëfimi i Violetës rrjedh në të tjera kohë, në vitet e shkollës në Tiranë, në ditët kur për herë të parë kishte parë miken e saj të zemrës me një kitarë në duar me të cilën këndoi gjatë në dhomën e saj këngë që nuk mundej t’i këndoje dot në skenë. Ishin këngë spanjolle, italiane e amerikane që i kishte mësuar “vjedhurazi” nga radio. Pas dritares së shtëpisë ishin mbledhur me dhjetëra njerëz dhe dëgjonin vajzën që këndonte aq ëmbël. Vonë e kishin kuptuar se të tjerët ishin ngulur pas dritares. Kishin qeshur të dyja, kur ata duartokisnin pa pushim. Pak kohë pas këtij “koncerti” të thjeshtë, në rrugët e Tiranës do të ngjiteshin afishet “Këndon Vaçe Zela”…e kështu pas kësaj shfaqej çdo herë në skenat e Tiranës e jashtë saj për të kënduar “Ndrisni ju llampa neoni”, “Lemza”, “E shiu pikë-pikë”, “Gjyshja ime”, “Fëmijës së parë”, “Valsi i lumturisë”, “Mesnatë” e të tjera e të tjera që kanë mbetur edhe sot himne të muzikës shqiptare. Ca tinguj të këtyre këngëve u lëshuan edhe në sallën e ftohtë të Lishjes së Shkrimtarëve, aty ku miq, familjarë e adhurues të Vaçe Zelës ishin mbledhur të gjithë tok për nder të artistes së madhe, me rastin e dhënies së titullit “Nderi i Kombit” nga presidenti i Shqipërisë, Alfred Moisiu (ceremonia e dorëzimit të këtij titulli do të bëhet në 18 janar në qytetin e Lushnjes). Ky takim u organizua nga Lidhja e Shkrimtarëve, shoqata “Syri blu” dhe fondacioni “Soros”.

Kamenica në “Mesnatën” e Vaçes

Shumë e emocionuar, Vikena Kamenica ka nisur të këndojë muzikën napolitane për të përshëndetur që nga larg artisten e madhe Vaçe Zela, mbretëreshën e muzikës shqiptare. E shoqëruar nga orkestra e Akademisë së Arteve (nën drejtimin e Robert Radosë) për minuta të tëra, zëri i Kamenicës ka zëvendësuar tingujt e këngëve të Vaçe Zelës që ishin lëshuar në atë sallë nga disku i një magnetofoni. Pas një pauze të shkurtër, Kamenica ka prezantuar këngën e saj të radhës. Ishte “Mesnata” që riktheu në kujtesë kohën e ikur. Duarttokitjet e gjata e emocionuan edhe më shumë Kamenicën. Përgëzimet e mëpastajme e bënë që të ndihej mirë ndërsa kishte ndier frikë kur kishte vendosur të këndonte në atë sallë “Mesnatën” e të madhes Vaçe Zela. “Nuk është e thjeshtë të marrësh përsipër të këndosh perlat e muzikës shqiptare, ato që kanë mbetur në kujtesën e njerëzve të ngjizura me imazhin e artistëve tanë të mëdhenj. Ndaj ndieva pasiguri dhe shumë frikë edhe gjatë momentin që këndoja. Nuk e dija se si do të tingëllonte në gojën time “Mesnata” e magjishme e Vaçe Zelës”-thotë vetë Kamenica, ndërsa u thotë një “Faleminderit” atyre që i afrohen për ta përgëzuar, atyre që i thonë “Ah moj vajzë na e solle këtu Vaçen”. Ajo vë buzën në gaz dhe falendron pafund.

Takimi, në ndihmë për Vaçen…bashkëshorti reagon

Bashkëshorti i Vaçe Zelës: “Vaçja nuk ka nevojë për ndihma financiare”
Fondi i mbledhur do të dhurohet për fëmijët talasemikë
U tha në fillim të këtij takimi se miqtë dhe adhuruesit e këngëtares së madhe mund të japin ndihmën e tyre financiare për kurimin e Vaçe Zelës. Edhe pas mbarimit të mbrëmjes koncertale, kryetari i shoqatës “Syri blu”, Besim Petrela, ka pohuar se është hapur një llogari bankare në emër të Vaçes. Por ai nuk mundet të thotë se sa është shuma e mbledhur deri tani sepse kjo e drejtë i takon vetëm familjarëve të saj. Përsa i përket parave të mbledhura në takimin e së enjtes, pra në mbrëmjen koncertore me temë “Përshëndetje Vaçe Zela”, bashkëshorti i Vaçe Zelës, z. Pjetër Rodiqi, sqaron se as ai e asnjëri prej familjarëve nuk ka pasur dijeni për konceptimin e këtij aktiviteti si një mbrëmje bamirësie për të ndihmuar këngëtaren e madhe. Duke falenderuar organizatorët për nismën e marrë si dhe të gjithë të pranishmit për kontributin e tyre modest dhe njëkohësisht tejet sinjifikativ, Rodiqi ka sqaruar se Vaçe Zela nuk ka probleme financiare. “Vaçja kaloi një moment vërtet shumë të vështirë për shkak të problemeve shëndetësore,- ka theksuar ai - por për fat të mirë financat nuk përbëjnë asnjë problem për të dhe familjarët e saj. E vetmja mungesë e pazëvendësueshme për të është largësia nga miqtë dhe publiku shqiptar”. Më tej Rodiqi është shprehur se të ardhurat e mbledhura për këngëtaren e madhe duhet të shkojnë tek ata që kanë vërtet nevojë, dhe në këtë kontekst ai bëri të ditur se përfitues të shumës së grumbulluar si pasojë e keqkuptimit, do të jenë fëmijët e prekur nga talasemia.

[Enri]

Është zhvilluar dje ceremonia e dorëzimit të titullit që presidenti Moisiu ia akordoi pak ditë më parë

Vaçe Zela merr “Nderi i kombit” në Lushnje

Titulli “Nderi i kombit” me motivacionin “Për vlerat e rralla si artiste shqiptare, me aktivitet të jashtëzakonshëm në interpretimin e muzikës së lehtë dhe shqiptare, për interpretimin e vyer e të pasur”, që Vaçe Zelës iu akordua pak ditë më parë nga presidenti i Shqipërisë, Alfred Moisiu, i është dorëzuar dje bashkëshortit të artistes së madhe, pikërisht në qytetin e saj të lindjes. Në estradën e Lushnjes, i cili mban tashmë emrin “Vaçe Zela” është zhvilluar dje ceremonia e rastit ku kanë qenë të pranishëm vetë presidenti Moisiu, bashkërorti i Vaçe Zelës, Pjetër Rodiqi, Hysni Zela e miq e adhurues së këngëtares së madhe. Në fjalën e hapjes, kryetari i Bashkisë së Lushnjës, Ylli Myftiu, e quajti nder të Lushnjës dhe të gjithë kombit shqiptar ‘fenomenin Vaçe Zela’. Është organizuar për nder të këngëtares edhe një koncert ku këngëtarët e estradës së qytetit kanë interpretuar këngët e njohura të Vaçe Zelës. Në mes të këtyre këngëve u fol edhe për të kalurën e artistes u tha edhe një herë se - “Ishte familja që i trashëgoi Vaçes talentin , dashurinë, thjeshtësinë dhe modestinë ndaj njerëzve. Dëshira e familjes nuk ishte që ajo të bëhej këngëtare, por siç ka thënë edhe Vaçja, ajo kishte lindur në një familje ku kënga ishte ulur këmbëkryq në shpirtrat e të gjithëve. Të parët që zbuluan talentin e Vaçes ishin mësuesit e shkollës 7-vjeçare. Ajo nuk ishte e talentuar vetëm në muzikë por kishte talent edhe në pikturë e teatër.” Në këtë ceremoni ka përshendetur dhe vëllai i artistes, Hysni Zela- “Nuk gjej fjalë t’ju përshëndes. Dua të falenderoj në mënyrë të veçantë presidentin e republikës për këtë nder të madh që i bëri Vaçes, familjes dhe qytetit tonë,”- ka thënë ai. Pas tij ka foluar dhe bashkëshorti i artistes i cili ka ardhur nga Zvricra enkas për këtë ceremoni- “Më vjen shumë keq që Vaçja nuk ndodhet sot këtu. Ndihem tejet i emocionuar dhe dua të tregoj mirënjohjen dhe falenderimet e mia më të thella për këtë ceremoni tejet dinjitoze. Artistja ndihet e emocionuar dhe siç tha Tish Daija këto janë impulse pozitive. Vaçja ka patur gjithmonë dashurinë e publikut dhe kjo nuk i ka munguar asnjëherë”,-ka theksuar ai.
Presidenti propozon një muze për Vaçe Zelën
I pranishëm në këtë ceremoni, presidenti i Shqipërisë, Alfred Moisiu, ka theksuar - “Vaçe Zela mbetet mbretëresha e muzikës së lehtë dhe nuk ka për të zbritur nga froni. Talenti i saj zbërtheu kufijtë e censurës. Ajo mori shumë çmime të para dhe shënoi 30 pjesëmarrje në festivalet e RTV ndaj dhe do të mbetet rast unikal në muzikën shqiptare. Ashtu siç ishte e thjeshtë, Vaçja u shkëput nga skena pa bujë, pa thënie lamtumire. Megjithëse ka shumë kohë pa dëgjuar dal vivo këngët e saj, përsëri na jep atë kënaqësi si dikur kur dëgjonim “Valsin e lumturisë”. Presidenti i republikës, e quajti privilegj të nderonte zërin e mrekullueshëm të Vaçe Zelës. Mes të tjerave, presidenti Moisiu foli edhe për politikat kulturore që duhet të ndjekë shteti shqiptar. “Stadi i ri në të cilin ndodhet shoqëria shqiptare kërkon një këndvështrim dhe një politikë të re ndaj vlerave dhe kulturës kombëtare. Vlerat tona demokratike, juridike, ekonomike dhe politike duam t’i njësojmë me standardet europiane. Suksesi ynë nuk do të jetë shkrirja e vlerave kulturore e artistike me ato të vendeve të tjera. Shembulli i arbëreshëve të Italisë është shumë domethënës në këtë drejtim.” Ai tha se Shqipëria ka pasuri të mëdha kulturore dhe historike, të cilat shteti duhet t’i marrë në mbrojtje dhe në përkujdesje të vazhdueshme. “Kalatë, ndërtesat e vjetra fetare, shtëpitë karakteristike, objektet arkeologjike etj,janë një vlerë e çmuar që duhet rivlerësuar për t’u përdorur në funksion të krijimit të një rrjeti të gjerë dhe të gjithanshëm turistik për të huajt që vijnë në Shqipëri”. Më pas presidenti i është drejtuar popullit të Lushnjës duke i thënë se duhet të kenë një muze për Vaçe Zelën. “Është e pafalshme për ne të mos kemi një muze për të. Ashtu siç duhet të kemi muze edhe për Fishtën, Konicën, Nolin, Moisiun, Frashërllinjtë”. Ndërtimi i muzeve sipas tij, mund të bëhet me ndihmën e donatorëve, qeverisë por edhe biznesit vendas. “Të gjithë kishim dëshirë që artistja e madhe të ndodhej sot mes nesh për të ndarë emocionet, kujtimet dhe urimet. Le të bashkohemi të gjithë në këtë takim festiv për t’i uruar Vaçes shërim të shpejtë, jetë të lumtur dhe kthim sa më të shpejtë në atdhe, mes njerëzve që e duan dhe që e konsiderojnë pjesë të krenarisë së tyre kombëtare”, – tha në mbyllje të fjalës së tij, presidenti Moisiu. Më pas, ai i dorëzoi titullin bashkëshortit të këngëtares, Pjetër Rodiqit.