Njera nga ato.

[Henri]

-Me kupto tani drejt,
nuk kam qellim te te bej te marrë;
te padesheruar
mbase!
Keto ditet e fundit me kerkon t’i epem
fjalet i perdor ne trajektore te drejte.
Midis peshperimes dhe piskames
nuk ka
asnje note çudie a pershtypjeje personale
-Vetem fakte, me thote – vertetesia e reales
per mosperplasjen me te cilen
(sigurisht sipas zhbirimeve te Saj ne ditet e mia)
une madje nderroj dhe rruge.

Per nje ndjenje te tille kaq kembengulese
Me duhet te jem e gjitha nje kocke
e sterrmadhe
e pa-tutshme nga bluarja...

[Henri]

Dua te te le sot ketu
mundesisht te humbesh rrugen e kthimit
si kotele e padeshiruar
qe ia ndjen dilemen te zotit
aty nga brenda torbes, pergjate
çapave te harrimit
Vetja ime me je bere mondane keto kohe
nuk te ushqej dot, besome,
Je zgjeruar shume, poli-dimensionale.
Fundja as ti per mua nuk ke më kohë.
Me ler te ik, pa u kthyer ende nje kryq
me nje restorant perbri dhe kufijte e takimit.
Do behem une kotelja sot,
e shurdhet ndaj dilemave,
sigurisht pa te paragjykuar. Vendimet
ashtu si dhe perdorimi i tyre
jane fajshmeri vetem te miat.

[ornament]

Njeri nga ata.

Hej, me kujtohet dikur nje dite te ftohte me diell, kur ky merr vertet aq vlere, te mbeshtetur me shpinen pas murit, te ulur ne vije te drejte, po hanim ne heshtje buken e dites, akoma mbi gazetat e shpalosura ku e kishim mbeshtjelle. Ishim ndofta pese, ndofta me pak, s'me kujtohet mire.
Nderkaq nje femer tip-bombe po kalon aty pari. Ishte aq e mire, ç'te te them, e shijshme, ç'te te them, si buka qe po hanim, JO ç'ne!, me e mire ne s'po hanim me, pertypeshim ne heshtje duke u mllaçitur. Dhe duke pare. Vetem qafat te mbushura me buke e sperme, leviznin ne heshtje duke u dhene mjekrave tona nje levizje rrotulluese te heshtur.
Nderkaq, njeri nga ne flet: Sikur kushti vene prej saj per seks te qe nje gote shure, a do e pinit.
Asnjeri s'u pergjigj, asnjeri s'hante.
Te gjithe mendonim. Secili nga ne.

[Henri]

Horni, per ty do t'i anashkaloja kushtet e do te te jepesha. Mos i pij ato te miat me lart, ooops apo tashme eshte shume vone?

Henri qe do te falte dhe "shurren" (talentin krijues pra mo) e saj per te qene nje femer aq bombe sa ajo e pershkrimit tend

[Henri]

Harrova te krihesha sot.
Veten e lashe palarë,
te me rendoje epshi yt dhe nje dite me shume
mbi kofshe, ne sy,
nën qafe.
Te thashe te fundit fjale me te paren fryme,
Te fundit klithme qe gjuha nuk e lidh
ta plasa ne shpirt.
Tani e zbrazet jam, nje goje e shtriqur ne skaje
te me mbushësh sërish.

[drini_në_TR]

jashtë teme, por njëra nga ato
nuk e di pse por kur shkruan
henri më duket shumë "seksi"
gjithnjë njëra nga ato

[illiriani]

frizure ajri i pelqen natyres se fjales

...'e fundit fjale, me te paren fryme'
kurre te mbetet shkruar ne bryme

plase rimen e zbertheje ne bymime
strall i zberthyer err e terr n'amshim
fjala jote e zberthyer aq lirshem
e aq dendur e copetuar ne njemije krijesa te reja
pa veprim te pjestimit e mbledhur aq dendur
strall fjale zberthyer ne njemije pasqyra -
qe gjithkujt t'i duket vetja ne ate pjesezen e vet
nganjehere eshte mekat te krehesh e lahesh
sepse ben diktat mbi kenaqesine
kur don te mbetet e paprekur origjinale
floket i kreh era padashje e faqet i pastron vesa
frizure rrenjesh me fryt thelle nentoke

frizure ajri i pelqen natyres se fjales

[Henri]

Gjethet t'i mori nje tjeter vjeshte
jo kjo e sotmja,
krahet perqafuan barin
e nen shollë kepucesh renkuan mbytur.
Kjo nuk ishte stina e pare
qe te la gjalle
Ishte çasti i fundit që të pa ngritur.

[Fiori]

Duhet te vinte pranvera qe te celnin lulet (fatkeqesisht gjëmbat po ashtu). : )

[VETRIOLI]

...ahh