Gruaja e Diteve tona

[Brari]

Ju rrefej Bleonen e re

Ka kenduar per tre vite te gjata neper Evrope per te ndjekur nje enderr te vjeter. Dyzimi mes Tiranes e koncerteve te perjavshme per emigrantet, por edhe kthimi i shumepritur i Bleona Qeretit.



Bleona Qerreti

Per tre vjet me radhe ka ndjekur te njejtin itinerar frenetik mes Kryeqytetit e Rinasit. Aq sa, tashme, nuk mund ta imagjinoje diten e saj pa ate imazhin e pezullt te avionit mes qiellit e tokes. Ne fundin e cdo jave, pas 2 mije kilometrave ne kete gjendje te lodhshme, ate e pret serish pista e betonte e nje aeroporti kryeqyyteti. Shume me e zhurmshme se ajo qe ka lene pas. Emri nuk ka rendesi. Diku ne Europe. Ne mbremje gjithcka eshte gati dhe salla eshte mbushur plot per te pritur Bleona Qerretin, vajzen e ardhur nga Shqiperia e tyre. Pas dy oresh, te gjithe do te dalin nga salla e koncertit me zemren qe u rreh me fort, apo duke mermeritur fjalet e kengeve te vendit te tyre te larget. Shpeshhere edhe me deshiren per t'u kthyer serish te nesermen ne te njejten salle, ku per pak momente do te degjojne serish te kendohet shqip. Ndersa Bleona nuk ka shume kohe per te tilla sentimentalizma. Te nesermen e pret nje tjeter qytet, nje tjeter salle e mbushur perplot dhe e permalluar per kenget e vendit te saj. Prej tre vitesh, kengetarja e veshjeve intriguese ne skenat e festivaleve, ka vendosur te tregoje se nuk eshte vetem nje kukull Barbi. Jeta e saj e ndare mes Tiranes dhe turneve te koncerteve per emigrantet ne Europe, ka ndikuar tashme tek 23-vjecarja Qerreti. "Tani jam nje Bleone krejt tjeter. Kjo eskperience me ka pjekur si nje kengetare profesioniste", thote ajo plot bindje. Per te arritur deri ketu, i eshte dashur te heqe dore nga shume kenaqesi te moshes. Qe nga festat me miqte apo pushimet ne breg te detit, e deri tek nje lidhje e vertete dashurie, per te cilen betohet se nuk ka gjetur kohen e duhur nga nje turne ne tjetrin. Por, a nuk eshte ky brumi i duhur per te qene nje kengetare e vertete profesioniste? Ajo beson se gjithcka nga kjo aventure e saj e fundit ia ka vlejtur. Dhe per t'u treguar te gjitheve "Bleonen e re", ka vendosur qe te rikthehet ne skenen shqiptare me nje turne te gjate koncertesh. "Dua te shlyej borxhin e ketyre viteve te mungeses me publikun shqiptar, por edhe t'u tregoj te gjitheve se nuk kam qene ne Europe per te lare pjata", sqaron ajo kete ide guximtare.

Pergatitjet per kete turne gjigand kane nisur tashme dhe ajo eshte me e stresuar se kurre. Sapo ka mbyllur telefonin celular dhe shpejton te heqe nje vize te kuqe nen emrin e Miri Hotit, kreut te bashkise se Durresit, ne nje liste te ngjeshur emrash te drejtuesve te tjere te qyteteve bregdetare. Bleona duket e lumtur. Mesa duket, edhe bashkia e Durresit i ka dhene viston perfundimare per organizimin e koncertit ne sheshin kryesor te qytetit. Pasi i hedh nje veshtrim te shpejte listes se kryebashkiakeve, ajo largon serish buzeqeshjen e meparshme. Duket se ka ende shume telefonata te tjera per te bere perpara 23 gushtit, dites kur do te startoje turneu i saj recital ne dhjete qytete te ndryshme te vendit. Koncertet do te zhvillohen ne periudhen me te nxehte te pushuesve ne qytetet bregdetare si Durresi, Vlora e Saranda, por edhe ne Shkoder e Kukes, e me pas do te mbyllet me nje mbremje surprizash ne Kryeqytet ne 8 shtator. Gjithcka do te improvizohet ne sheshet kryesore te qyteteve dhe do te jete falas. "Per here te pare, publiku do te kete mundesine te ndjeke nje koncert pa pagese, edhe pse nuk eshte fushate elektorale", thote duke qeshur Qerreti. Pas nje periudhe te gjate pauze, keto koncerte jashte sallave pompoze te festivaleve, do te jene vleresimi me i mire per te. Ndoshta, per kete qellim ajo ka zgjedhur qe te provoje rikthimin e saj pikerisht ne sheshet e rrethinave te kryeqytetit. Aty ku duatrokitjet e publikut jane me te ngrohta dhe te sinqerta se kudo. Por edhe Bleona e ka pritur prej kohesh kete rikthim dhe shpreson se nuk do te zhgenjeje njerezit qe e duatrokiten te paret, kur ajo ishte vetem nje gjimnaziste, qe kerkonte te shkelqente ne boten e madhe te muzikes. Ne sheshet e koncerteve do te jete po ajo Bleone me veshjet e saj provokuese, por kesaj here... edhe nje kengetare me nje karriere te gjate te hedhur pas kraheve. Per tri ore ajo do te kendoje e vetme nje permbledhje te hiteve te saj me te mira ne vite, por edhe do te prezantoje 10 kenget e albumit te fundit "Ik meso si dashurohet", qe sapo ka dale nga dhomat e regjistrimit. Nje album ndryshe nga te meparshmit, per suksesin e te cilit Bleona duket teper optimiste.

Shume prej miqve te saj te pakte ne Kryeqytet, iu ishte dukur nje ide e cmendur. Nje koncert i tille cfilites dhe veresie nuk mund te perceptohej si nje ide e zgjuar ne keto kohera komercialiteti. Por ajo nuk mund te ndalej tashme. Fjalet e te tjereve nuk kane qene asnjehere aq te rendesishme sa per ta frenuar ne bindjet e saj, por tashme qe datat e koncerteve po afrohen, po ndjehet vertet e shqetesuar. I duhet te kontrolloje cdo detaj, sepse, sic perserit here pas here ajo, nuk do te kete nje here te dyte pa kaluar disa vite. "Nje turne i tille nuk mund te behet cdo dite. Ndoshta do te duhen edhe tre vite te tjera, perpara se te kthehem serish me nje repertor dhe me dicka te re per t'i percjelle publikut", sqaron Qerreti. E mesa duken bathet, turneu i ardhshem i saj mund te vonohet edhe me shume se pas 36 muajve te ardhshem. Para disa ditesh, kengetarja Bleona Qerreti i ka shtuar curriculumit te saj edhe diplomimin ne degen e aktrimit ne Akademine e Arteve te Bukura ne Tirane. Por se bashku me perfundimin e kater viteve te gjata te shkolles, ajo ka humbur nje arsye me shume per te qendruar ne Shqiperi. "Gjate ketyre viteve te shkolles, me duhej te isha ne auditor nga e hena deri te enjte dhe ne koncerte ne Europe ne pjesen tjeter te javes. Pas mijera kilometrave rruge, te henen me priste serish shkolla dhe problemet e tjera te se perditshmes", thote Bleona dhe si per te vertetuar gjithcka, kerkon edhe aprovimin e menaxherit te saj, Jeton Dautaj. Kosovari, qe njekohesisht eshte edhe menaxheri i rebeleve te "Elita 5", mund te quhet me plot gojen projektuesi i kesaj aventure te re neper Europe te vajzes se shkathet nga Kryeqyyteti. Ai eshte njeriu qe organizon te gjitha koncertet, por qe ka siguruar, pas nenshkrimit te nje kontrate, edhe te gjitha te drejtat e tjera artistike mbi Bleonen. Pas nje periudhe te shkurter pushimi gjate muajit gusht, kur do te organizohet edhe turneu shqiptar, ate e presin serish koncertet e tjera te emigranteve ne Gjermani, Angli e kudo tjeter ku kane hedhur rrenje shqiptaret. Pas perfundimit te shkolles, do te jete me e veshtire per te bindur menaxherin e saj per t'u kthyer cdo jave ne Tirane. E sigurte, tani per tani, eshte vetem bindja e saj se nuk ka per te jetuar kurre perfundimisht jashte Shqiperise. "Me Shqiperine me lidhin shume gjera e mbi te gjitha, njerezit qe dua me shume, familja ime. Atyre nuk u pelqen te jetojne jashte shtetit dhe une nuk mund te qendroj larg tyre per shume kohe". Ne te vertete, ne Shqiperi do te kthehet gjithnje si nje qytetare modeste e permalluar per vendin dhe njerezit e saj. Mes tingujve orientale te pseudokengetareve qe bucasin nga kasetofonet e makinave e televizioneve periferike, do ta ndjente veten te ndrydhur. Ndersa ajo eshte mesuar tashme me kete ritem te pandalshem te karrieres se saj. Ndodh qe per disa dite e ndjen veten te lodhur dhe shpreson vetem qe te gjeje pak ore te qeta ne krevatin e saj ne Tirane. Por kur zgjohet, cdo gje ka ndryshuar. E kupton se nuk mund te qendroje per shume kohe larg te perditshmes se saj te lodhshme, por edhe admirimit te atij publiku te mbrujtur me mallin per vendin e saj. Dhe keshtu, merr serish edhe njehere ate rrugen e merzitshme te Rinasit.

--klan----

[Brari]

Nëpër rrugët e Tiranës, me historitë e një prej taksisteve të para

Vera, gruaja që u bë shofere kur ishte 15 vjeç


--------------------------------------------------------------------------------

i.sh

Ishte vetëm 13 vjeç e gjysmë kur u largua nga shtëpia për t"i kërkuar një "nder" sekretarit të parë të rrethit të Dibrës. Një bursë për t'u bërë shofere! Në fillim edhe atyre ju duk e dyshimtë dëshira e Verës, por më pas u detyruan të thonë po. Vajza e vogël arriti t'i bind pse duhej të bëhej shofere.

Pa dijeninë e prindërve ajo plotësoi të gjithë dokumentet dhe të mëdhenjtë e rrethit të Dibrës i thanë të bëhej gati se do të vinin ta merrnin në shtator. Dhe ashtu ndodhi një makinë e komitetit të partisë në 1 shtator ndaloi tek këmbët e vajzës që donte të bëhej shofere. Atë ditë edhe prindërit e mësuan të vërtetën. Babai pranoi, nëna u bind. Vera hyri kështu në të parin kurs për femrat shofere në Shqipëri. "Ishim 64 vajzat e para që u bëmë shofere", kujton ajo me të qeshur peripecitë e moshës së njomë. Por telashet nuk mbaruan, pasi kur hyri në shkollë për shkak të moshës së re e futën në një kurs për xhenerike. "Kërkonin të isha e datlindjes '57 po unë isha e '59-s, atëherë i kërkova tim eti që të më bënte një çertifikatë të 59-ës. Ishte kohë e vështirë, po ai e gjeti një të tillë për mua", tregon ajo. Edhe pse çertifikata mbërriti në shkollë me tre muaj vonesë, Vera Elezi u kthye në kursin për shofere. Një vit i paharruar në jetën e saj. Pikërisht në provat përfundimtare thyen krahun. Një mjek popullor Ceni i Shijakut ishte njeriu që i vuri në vend kockën e thyer. Krahu u shërua ndërsa Vera arriti të dalë shkëlqyeshëm në timon. Por edhe kësaj radhe nuk e mori patentën. I kërkuan një tjetër çertifikatë me fotografi. Pikërisht ditën që e dorëzoi një të tillë në Ministrinë e Transporteve u pajis me patentë. U kthye në Dibër ku për 5 vjet punoi si shofere e ushqimores, ndërkohë mbaroi edhe shkollën e natës si edhe kursin e naftës. Prej andej u martua në Tiranë. Punoi për vite me radhë me autobusët e linjave me difekt, që nga Lezha, Kruja, Sanatoriumi. Pastaj e hoqën. Nuk binte në sy për mirë një grua në linja të largëta. I dhanë një taksi ku punoi deri në fillim të viteve '90. Që prej asaj kohe punon taksi privatisht. Në morinë e viteve të tranzicionit është rrezikuar disa herë nga vdekja. Por qesh, nuk beson se ndonjëherë do t'i ndodhi ndonjë gjë e keqe. "Kam bekimin e një qeni që e ushqej, rri tek vendi ku unë parkoj makinën çdo mbrëmje", thotë buzagaz. I vetmi shqe-tësim që ka aktualisht është një gjyq shumë-vjeçar për shtëpinë ku banon. Në vitet '90 shtëpia iu la për banim nga një grek, i cili me dekrete të presidentit la shtetësinë shqiptare, për të mbajtur vetëm atë greke. Ndërkohë që Vera e privatizoi shtëpinë me hipotekë dhe të gjitha letrat e rregullta, greku kur pa që çmimet e shtëpisë u rritën, ndërroi mendje. Gjithsesi ajo shpreson se një ditë edhe ky hall do të marrë fund.

---------
gaz.shqip

[Brari]

nga shekulli
--------------------
Drejtuesit e shoqatës së jetimëve: "Çifti Petalli duhet të dijë për fatin e 6- vjeçarit të zhdukur në '92-në"
Zhdukja e foshnjës e mbylli nënën në psikiatri

ELBASAN- Dhjetë vjet më parë, kur ishte 6 vjeç, është zhdukur në mënyrë misterioze. Që nga ajo kohë, nëna e tij tashmë paciente e spitalit psikiatrik të Elbasanit nuk ka mësuar për fatin e foshnjës së saj. Zhdukja e djalit të Tatjana Tushës u denoncua publikisht atëherë nga drejtuesit e shoqatës kombëtare "Për mbrojtjen e fëmijëve jetimë, biologjikë e socialë", por jo vetëm që nuk u mësua gjë për vite të tëra për fatin e tij, por dhe ata që denoncuan u kërcënuan nga persona e segmente anonimë për të heshtur e për të mbyllur gojën. "E ëma e djalit të zhdukur ishte dhe është anëtare e shoqatës sonë, por sot drama e fëmijës e ka mbyllur në spitalin psikiatrik, ndërsa vuan dhe nga një sëmundje e pashërueshme",- thotë për gazetën "Shekulli" Bajram Avdyli, kryetari i kësaj shoqate. Avdyli thotë se çifti Xhulia dhe Ramiz Petalli, nga Elbasani, të vënë në pranga ditët e fundit nga policia italiane nën akuzën e trafikimit të fëmijëve, nëse nuk kanë gisht në këtë zhdukje, duhet të dinë diçka. Kjo, sipas tij, lidhet me faktin se pjesa më e madhe e fëmijëve të trafikuar nga çifti Petalli, sipas akuzës, janë nga Elbasani. Drama e 42- vjeçares Tatjana Tusha (sot në këtë moshë), për momentin banore e spitalit psikiatrik në Elbasan dhe paciente në gjëndje të rëndë në onkologjik, nis në fillim të vitit 1992. Fryt i një dashurie ilegale (emri i babait nuk u mësua kurrë), foshnja, djalë, fillimisht u sistemua në befotrofin e Vlorës, për t'u transferuar më pas në Elbasan, ku dhe u zhduk në rrethana misterioze. E nëse e ëma, Tushja, përfundoi në spitalin psikiatrik në Elbasan, si pasojë e dramës së dyfishtë, pak kush në fillim, siç pohon Avdyli, u kujtua për krijesën e saj. Në momente ndërgjegjësimi, e ëma e sëmurë kërkonte të kishte pranë djalin së paku, siç shprehej,"vetëm për ta parë një herë!". "Ku nuk u interesuam atëherë,- vazhdon tregimin Avdyli,- ne Vlorë, në Tiranë, në Elbasan, Durrës, përsëri në Vlorë, e ndonëse 6- vjeçari rezultonte fillimisht i regjistruar në befotrofin e qytetit bregdetar, më pas gjurmët zhdukeshin. Kuptuam,- vazhdon më tej ai,- se i mituri kishte rënë pre e trafikantëve për shfrytëzim apo për transplatim organesh, por askush nuk na mbështeti (as strukturat shtetërore), madje u kërcënuam deri me vdekje ne dhe njerëzit e medias që e evidentuan këtë zhdukje në "dritë të diellit". Por drama e Tushajve (të panjeri) do të rëndohej më tej. Mbyllja e nënës në spitalin psikiatrik do të pasohej dhe me një sëmundje të pashërueshme. Ndërkohë, drejtuesit e shoqatës së jetimëve, këto ditë, kanë ngritur edhe një herë zërin për fatin e 6- vjeçarit Tusha. Kanë trokitur në organet shtetërore edhe një herë, kanë bërë edhe apel publik, ndërkohë që, siç shprehet kryetari Avdyli, pyetja e çiftit Petalli ndoshta mund të hedhë dritë mbi fatin e tij.
K.Boriçi

[MEDEA]

brari ti vetem nga ekstremet terhiqesh?????? vera apo bleona...apo ndonje tjeter jane raste te rralla....shiko e bej ca hulumtime ne shtresen e mesme. grate e kesaj shtrese jane maxhoranca e zakonshme....per to cmund te na thuash????

[Estella]

kam qene vetem 13-14 vjet femer dhe babai me ka mesuar makinen ne Shqiperi, teper normale kjo. Ne USA femrat e mesojne makinen qe 14.5 vjet dhe statistikisht ka me shume femra shofere sesa ka meshkuj.
Nejse, Brari e ka me terezi.......ska c'ben, pastaj e terhqein ato histori.

[Brari]

MEDEA shkruaj ti per ate Shtresen e mesme...nuk te ndalon kush.

ESTELLA ai shkrimi per Shoferen nga Fshatrat e PESHKOPISE flet per nji vajze qe pranon te futet ne nji profesion Burrash..
Eshte fjala per vitet 1970.
Ne ate kohe nuk ishte e lehte kjo nisme e kesaj vajze sepse opinioni i asaj kohe i quante KURVA e i poshtronte..
Pra ajo eshte nji heroine ne llojin e saje..Prandaj dhe gazetari e ka nxjerre ne Gazete.
Qe ti ke mesuar Makinen sot nuk perben asgje...
Babi yt eshte marre me biznes e ka ble makine luksoze e ta ka mesuar dhe ty dhe Mamit ne rruget qe benit kur shkoni neper lokale luksoze me harxhu miljonat.
Ka ndryshim goce ..

[Estella]

Ajo ishte thjesht nje menyre per te perulur femren shqiptare. Pse pikerisht e konsideron ate profesion si nje profesion burrash? Ketu eshte pikerisht gabimi si i shkimtarit ashu edhe i te gjithe te tjereve.

[Mina]

Kam degjuar per nje grua qe eshte bojaxhie e shkelqyer!