Në ndërtimin e monumentit të Rugovës

[Agim Doçi]

BURRIT TE MADH

Kosoven or mik, vëlla e burrë
E njoha dhe e deshta prej Teje.
Shkrova mijera kenge e s'do pushoj kurr
Ato burojnë nga shpirti...prej meje.

Tani unë TY nuk të kam gjallë
dhe ndoshta as nuk do vij të të përcjell
do vajtoj fshehurazi...do mbytem në mallë
dhe do ngrohem në këtë acar, duke vjedhur pak djell!

Dielli që TI or mik, shok e vëlla
rrezatonte nga mirësija jote...
Vdekja YTE të pikëlluar më la.
Nuk mundem as të koregjoj padrejtsitë e kësaj bote!

E di se shpejt do agoj një ditë, ma ndjen zemra
Kur Kosova YTE do të bëhet Republikë
ashtu siç bëhet realitet Endrra
dhe unë do të rinis poezitë

[Dita]

Në ndërtimin e monumentit të Rugovës


Dhimbje është, je
kur mendja nis të kërkojë një pse.

Dhimbje është, je
kur çka le pas rënkon mbi dhe.

Zemër është, je
kur njeriu për ty bën be.

Zemër është, je
kur jeta jote mban aromë mëmëdhe.

Mendje është, je
kur mes ujqërve mbetesh në jetë.

Mendje është, je
kur urtia jote i fal një populli shpresë.

Dhimbje-zemër-mendje je,
në krah të Skënderbeut vëlla,
shqipe krenare me dy koka
mbi një flamur të kuq si zjarr.

Dita

[Fiori]

Shumë bukur...

Përshëndetje!

[Brari]

respekt per ju Dita e per Agimin .. qe i thuret vargje kaq te bukura Rugoves..

dita.. nuk e mora vesh ate "je" ..

nejse keshtu je ti ne Poezi.. e vecante..

Agim.. artist je !..