Lasgushi me ka thene

[lum lumi]

Ta saktësojmë: "Lahuta e Malësisë" është botuar për herë të parë në Lublanë vitet e '90-ta. Botues ishte Sali Kabashi, i burgosur politik në epokën e lavdishme të Fadilit.

Në kohën e Fadilit nuk është përmendur Fishta as në lektyrën shkollore.

Qashtu..lol
Topi se luan!

[Brari]

Qashtu asht ..nuk asht permend Fishta qaq shume tek ju nder gazeta por dhe ne Shqipni nuk asht permend.

E tek ju dhe asht recitue nder oda e ne Shqipni dhe odat kishin vesh qe raportonin tek thugurimi.

E tek ju flitej per Kerra e dojc marka e detergjenta e Kredi me ba shpia 2-3 katshe e ke na folej per gjiz, per imperializem e realizim plani 120 %.


Sali kabashi me shok kot asht lodh tuj shpernda libra te Enverit e ka hanger Burg. Le tja linte shperndarjen ambasades Shqiptare ne Austri e Gjermani. A per magar ju deshen ju?

qashtu..
I lun dhe topi ca gjana...lol.

[lum lumi]

Llafin e patëm për Fishten e jo për librat e Enverit.

Qashtu....

[Brari]

Megjithate prishtina e fadilit ishte ma albanologjike se Tirana Enverit.

Megjithse enveri i kish aty te pregatitun prej Zogut Cabeun Buden e Selman Drizen me shoke. E Ne prishtine albanologet i ushqeu Fadili e i lejoj me pas lidhje me Vatikan, Paris e kalabrin..
Ne prishtin dilte gazeta Rilindja me 20 faqe e me materiale shum interesante e ne Tiran dilte ZP me kanale e Rrethime imperialiste.

qashtu..

Naten e mir Lum djali.

[Sokoli]

Brar me ke kenaqur!

[Brari]

Sokol perse te knaqa?

Per debatet me Lumin?

Mos u knaq se kur dy vet debatojn duhet me u knaq me te dy sepse ndryshe njerit i ngelet hatri.
Une kur debatoj nuk kam qellim fitoren por ndricimin e gjerave qe te kuptohen me mire.
Lumin e kemi djal artist dhe me mjafton barazimi me ate...lol.

Tash ne temen tone..

Letersia dhe artet ne pergjithsi perse duhen?

Per Njerzit duhen se Lopa do bar e bari do shi... e kaq..
Njeriu pra dashka dhe dru kokes..pra ushqim Shpirteror sic thone...

Dikur para 200 vitesh ndersa francezeve Letersia u duhej per te gjetur nje sistem shoqeror te drejte...sepse ne ate faze historike kish ardhur ai Popull.. ne Gerxhet tona kishim tjera probleme.
Mbreterit Spanjolle donin gjera tjera..ne ate kohe..
Ata donin piktura te bukura femrash qe ti mbanin ne dhomat e gjumit qe kur te benin Dashuri me ato hunderret qe kishin per gra te ishin ne Forme..dhe Linden VELASKUEZ me shoke qe bene te famshmet "Venus" qe shikohet ne Pasqyre e na kthen mullaqet ne publikut.. Gjene mire..por sipas vendit Kuvendi thon andej nga Kabashi Pukes..

Shkruesit e pare te Shqipes (klerike katolik) mendonin se e rendesishme ishte qe ky popull malesh e mocalesh duhet ndricuar nga trute dhe mendonin se Mesimet fetare ishin me rendesi tu futeshin ne krye e ti formonin si njerez me principe humaniste e kristiane. Po keshtu mendonin dhe kleriket muslimane.
Nevojat per fe dhe nevoja per kulture jane te lidhura dhe shkojne rrot me rrote.
Shume popuj europiane i lidhin epokat e tyre me ngjarje fetare si psh Dalja ne gjuhen e tyre e Bibles..

Duke u zhvilluar Gjuha, shkrimi si dhe duke u futur nje ideollogji e caktuar u be e mundur dhe te formohen Popuj me tipare te aferta ose Kombet.

Edhe tek ne fillimet e Letersise lidhen me kto ngjarje.
Shkruesit e pare te Shqipes jane pershtates te Bibles ne Shqip.
Natyrisht jo te nje Bible te plote por te nji pakete rregullash themelore e lutjesh baze nga Gjuha Latine ne Shqip.
Kujtojme ketu Buzukun, Bardhin, Bogdanin e deri tek librat e pare shqip qe linden tek arbereshet e me vone ne Shkoder.

Me vone shpertheu RILINDJA KOMBETARE e cila Letersine e kishte jo vetem mjet ndricues shpirteror por dhe ngjalles te ndjenjave kombetare.

Me kalimin e fazes se Rilindjes qe solli dhe betejat per krijim te shtetit shqiptar lind dhe Letersia romantike Shoqerore.

Pra Letersi per nevoja artistike me te larta si dhe me ide per ndryshime e rregullime te Shoqerise.

Ashtu si Moda vjen jo njisoj ne nje katund..ashtu dhe Letersia nuk i lidh ne nje hu te tere Shkrimtaret..

Ca me para ca me mbrapa .. krijojne kush sipas modes kush sipas edukates..

Percaktuese ishte Jeta e nji Shkrimtari..
Pra ne varesi nga qyteti ku lindi..nga vendet ku mesoi e ku i ra te jetoj.. linden dhe rrymat dhe llojet dhe tipat e ndryshem letrare.

Ne vitet 50-1990 kishim nje Letersi ne Shina te caktuara nga qeverria..

Iku dhe ajo periudhe dhe ja ku jemi sot..
Kur them "letersia" kuptoj krejt llojet e arteve..

Po postoj kte lajm nga gazeta me poshte..sa per ilustrim te realitetit te sotem dhe per te pare se ne cfare furriqesh i ngroh Letersia jone vezet...


Gazeta Shekulli sot:

-----------


Prosstitucioni, akuza kërkon 8 vjet burg për dajë e nip.

BERAT

- Prokuroria ka kërkuar 8 vjet burg për dajë e nip të cilët akuzohen për trafikimin e një 15- vjeçareje në Itali.
Dje në mesditë, në seancën e 11 dhe të parafundit, prokurori i çështjes, Tasim Puci, ka dhënë pretencën me 8 vjet burg për dy të akuzuarit Novruz Kanani, 40 vjeç dhe nipi i tij Mariglen Xhafa, 28 vjeç, përkatësisht banorë në Skelë të Vlorës dhe në lagjen Uznovë në Berat.
Sipas prokurorit, të dy personat akuzohen për “shfrytëzim prostitucioni në rrethana rënduese dhe bashkëpunim”.
Në pretencën e tij prokurori Tasim Puci shpjegoi ngjarjen që çoi në arrestimin e dy trafikantëve.
Dajë e nip, sipas tij, në vitin ‘99 kanë çuar prostitutë në Itali 15- vjeçaren V.M, banore e fshatit Karkanjoz.
Ka qenë mesi i vitit ‘99 kur Marigleni është njohur me 15- vjeçaren që kishte ardhur mikeshë tek të afërmit e saj në lagjen Uznovë. Më pas 28-vjeçari Xhafa ka marrë 15- vjeçaren, me të cilën shpalli fejesë formale dhe e çoi tek daja i tij në Vlorë dhe prej aty me skaf “çifti” i porsafejuar ka shkuar në Terni të Italisë. Në këtë qytet 15- vjeçarja ka prostituar për tre muaj dhe më pas ka mundur t’i shpëtojë syrit të tutorit me ndihmën e një shqiptari, i cili e ka ndihmuar të kthehet në shtëpinë e saj në Karkanjoz.
Në prill të vitit 2002 me ndihmën e prindërve 15- vjeçarja ka bërë denoncimin në polici për dy tutorët. 15- vjeçarja ka pohuar se ka patur frikë të denonconte në polici dy trafikantët. Pas denoncimit policia ka arrestuar dy të akuzuarit dhe për 9 muaj janë zhvilluar 11 seanca ndaj tyre.


Sulo Gozhina
---



Tash diskutojme..dhe ju ju ftoj te diskutoni sepse pikerisht ky eshte problemi dhe i Letersise.

Sic e pate..prokurori quhet Tasim Puci..

C'far tregon emri i tije..se ky burre me emrim Tasim.. vjen nga nji familje pa ndonji preference per Europen.. perderisa quhet Tasim....por ama nuk eshte bandit.. dhe perfaqson Shtetin pra NEN-BABEN e cdo Shqiptari qe kerkon mbrojtje..

Kush kerkon mbrojtje dhe Mbrojtje nga kush?

Mbrojtje ..ne Shqiperine tone qe ka lindur dhe KADARE..FISHTE..InVa Mule e Dita e Dikea e Albo e Lum Luma..e Sokola .. kerkon ndihme e mbrojtje nje vajze 15 vjece...
Kjo vajze terrorizohet nga Marengleni..

Kush eshte Marengleni..
Eshte nje djale 30 vjec qe ka lindur ne 1973-ish.. dhe Babai i cili ishte brigadier ne Frutore ku cdo jave lexoheshin vepra te Enverit i ka vene emrin te birit MARKS-ENGELS-LENIN.. dhe megjithse Marengleni ka bere shkolle ku eshte lexuar Migjeni, Noli, Agolli e Naimi perseri ky Marengleni.. eshte nje perbindesh..

Mir kjo por Marengleni shok ne Terrorizmin e tije ka DAJEN.. Pra mamaja e Marenglenit ka nje Vlla qe ne vend te ish edukator i nipit sic eshte tradita ne gjith boten..perkundrazi eshte "ladri kompanji" me Nipin ..pra nje shok bandit i tmershem...ne mos nje usta ne poshtersi..

Ne ate artikull del dhe nji HERO..

Ai shqiptari..pra i pa emer qe e shpeton kte vajzen dhe ne saje te atij.. ajo sot fle ne minder me mamane saje ne vend qe te dridhet ftohtit ne ato netet e frikshme semaforeve italiane.. ose te gjendej copa copa ne ndonje kazan plehrash si shum te tjera..

A e ka zbuluar Letersia jone tipin e Dajes kopuk.. tipin e klyshit enverist Marenglenin dhe ate djalin e mire ne ITALI..?

Nga u krijua ky tip e kto tipa..

C'fare ka gdhendur tek kta krokodila Letersia..?

Ku eshte Lidhja e Shkrimtareve..

Ne bisht te misionit te saje..

Do mjaftonte ky artikull qe Lidhja ti hypte mikrobusit e te ndalonte ne BERAT dhe te ngrinte ne Demostrate tere popullin Liber-Dashes Beratas..qe te protestonin para Gjykates e ti thoshin prokuror Tasimit..

Tasim..na ke ne... Denoi kriminelet.. Dajen ne litar e nipin..ko-qet ne bige verja.. se ne nuk levizim nga Sheshi derisa te vihet ne vend nderi i Shqiptarit..

Po me cfare merren Shkrimtaret...???

Do thoni ju se me kto pune merret Shteti e partite..
Ashtu eshte por ja qe Shteti nuk merret se po te merrej Shteti Marengleni nuk kish guxuar te merte femijen 15 vjec e ta conte ne Itali..sepse per se do e conte atje...
Per PARA?
Po te ish shteti i mire asnji liret nga prostitucioni sdo guxonte te behej Tulle e jo me vile e Benz..e Motel-Bordel 10 katesh ..sic jane bere ne fakt...

Po te kish parti .. nuk do kishim skafe sepse kto Parti duhej ta kishin bere Shqiptarin me Pasosh europian.. ne kto 10 vite demokraci..e ecejake neper Europe.. e Parti qe Pasoshin ja sigurojne Byrove te veta e popullin e len ne dyert e Ambasadave e ne gryk derdhje te Vjoses te gjeje Boten.. Ato nuk jan Parti por Bushtra..

Pra Shkrimtaret kan me se merren..

A mund te quhet ART ajo Drama qe beri namin ne Tirane ku ca fycka aktore thone..Pi--kaaa...Pi--iiiiii.. Vë--aa..etj.. ( me falni per fjalorin) ne skene dhe Mileti kernaqet se na i thyeka ca Tabu..gjoja..
Pse ajo Tabu kish ngel me u thy ne Shqiperine e Marengleve te Beratit e Skeles.. Kan lene Tabu pa thyer gangot qe u dashka arti te ndoihmoje ne thyerje tabush...??

Pra goxha intelektuale.. dhe me se merren..copa idiotesh te paftyre..

E kulmi arriti me Shkencetarin e Letersise, prof Plasarin i cili ne 7 vjet pune e rroge te majme ne karriken e bute te drejtorit te Bibliotekes Kombetare qe u krijua nga Rilindasit..na krijon manuale per perdhunuesit..

Pra Letersia Shqiptare eshte ne nivelin e partive .. ne nivelin e Selise Roze (tashme jo per Tifozllek personal) por arriti ne majat me te larta te pisllekut..


Do thoni ju qe une e bera Letersine si zyre fronti Lagjeje..

Prandaj thashe ne Fillim se cdo popull ben Letersi ne baze te Fazave qe kalon..

Kozeta e Hygoit dhe sot na frymezon te jemi njerez por Kozetat e Beratit e Fierit e Pukes jane shume me alarmante se Kozeta e Hygoit qe shum shume u dergua te mbushe nje gjym me uje naten tek pusi..
E Kozetat Shqiptare dergohen Naten neper Otranto..( ne se keni kaluar ndoj her andej e dini cfar tmerri eshte ne Otranto) e aty kalojne 12-15 vjecaret Shqiptare mes Dallgesh te llahtarshme nen gryken e Kallashit e mbi gojen e Peshkaqenve..

Une ktu e shoh Letersine..e ne se nuk shikon Letersia aty athere i kam pshu-rr mu ne të..

....

[deti_bajri]

Drejt e ke Brari, por keto pune nuk kane mbete ne kete gjendje sepse nuk dihen, sepse nuk jane denoncuar, sepse nuk eshte marre letersia me to, sepse shkrimtaret nuk i kane perdorur ne librat e tyre. Por ne fakt keto gjera nuk luftohen me letersi, por me ligje, me drejtesi, sidomos me DREJTESI.

Brari,
Kam nje mendim qe po ta them publikisht. Te lutem lexoje me vemendje! Sikur te vish ne Shqiperi? Forumi ku ti shkruan, eshte nje dritare shume e vogel, dhe auditori nuk ndodhet ne Shqiperi, shumica e tyre. Nese ti vjen ketu, ndoshta do te gjesh hapesirat e nevojshme, qe shkrimet e tua, idete e tua, vertet te gjejne nje auditor shume me te gjere, dhe ndikimi i atyre komenteve qe ben ti do te jete shume me me vlere. Keto rradhe po ti shkruaj me seriozitetin me te madh, sepse kam mendimin se ti mund te jesh nje analist ose nje editorialist shume i mire, sidomos per shumicen e atyre njerzeve qe mendojne ndryshe nga Qeveria.
Ky ishte mendimi im, megjithate them se ne kete mendim do te kem shume perkrahes...

Shenim:
Te me falesh qe te shkrova publkisht per kete propozim timin. T'u drejtova thjeshte sepse vertet mendoj se ia vlen te besh nje skarifice te tille.

Seriozisht,

[Brari]

Thanxx Deti..


Por nuk e mora vesh a sakrific a skarific te bej....lol

Shaka bera..lol.

Suksese juve..

[Sokoli]

Brar kombi te therret (shaka).

Si fillim keto duhej ti kishe shkruar atje ke tema e dilemes se "shkronjesit qe ndryshon boten apo qe rend pas saj "po edhe ketu i lexova rehat.

Me beri shume pershtypje ai mikrobusi i Lidhjes qe do shokerka ne Berat. Te angazhoje "Lidhja" nje mikrobus te tere eshte harxh i madh e i panevojshem. Lidhjes i del e i tepron nje biciklete...

Plasareve e dramaturgeve kot u bie me qafe. Mos i nguc aq se dukesh me shume populist nga c'je pastaj lol.

Kozetat shqiptare o Brar per mendimin tim nuk egzistojne sepse shkrimtaret nuk shkruajne per to, Kozetat shqiptare egzistojne se ne vendin tone nuk ka burra te pendes qe te merren me ideologji, me kultivim brezash...
Ne nje vend ku nje njeri qe ka mbaruar universitetin quhet intelektual, maksimumi i angazhimit ne politike eshte biseda ne kafene te shtytura nga shtypi i shtypur, maksimumi i angazhimit ne art eshte pershendetja me nje kenge ne ekran, dhe njeri i mire quhet ai qe nuk kryen vepra te keqia nuk ke c'pret.
Faji i shkrimtareve eshte se jane treguar te paafte te luajne rolin e tyre ne kultivimin e ketyre brezave.
Nje gje eshte fakt ama, shkrimtaret me te medhenj qe ka prodhuar kjo shoqeri njerzore jane brumosur ne situatat me te veshtira, luftra, skamje, mjerim... Keto e prodhojne mendimtarin e vertete... Nese Lidhjes i mjafton vertet nje mikrobus per tu transportuar ne drejtim te Beratit, llogjikisht i bie te jete treguesi me i mire qe populli yne ka bere e po ben kokerrzen e qefit ... apo te jete paradoks ?
C'te jete valle?

[dikeafajtore]

MERI LALAJ, MARRËDHËNIET E MIJA INTIME ME LASGUSHIN

Kohë më parë Gazeta Shqiptare ka botuar një pjesë e ditarit të zonjës Meri Lalaj, në të cilin bëhej fjalë për lidhjet e saj intime me poetin e famshëm Lasgush Poradeci, në vitet 1980-1984, kohë kur ajo punonte si mësuese e anglishtes në qytetin e Pogradecit, i cili u botua pas viteve ’90, fillimisht në Shtëpinë Botuese “Onufri” dhe më pas, kohët e fundit ajo e ribotoi në Shtëpinë Botuese “Omska”. Marrëdhëniet e Lalajt me Lasgushin, i kundërshton e bija e Lasgush Poradecit, Maria Gusho, e cila shprehet se aty në atë ditar, shumë gjëra janë të trilluara nga zonja Lalaj dhe nuk i përgjigjen fare së vërtetës.


“Më vjen shumë keq se shënimet për Lasgushin i kam filluar shumë vonë, në vitin 1979, por edhe në këto shënime mungojnë sharjet që i bënim Partisë e Qeverisë, këto të fundit nuk i shkruaja nga frika se mos blloku im i binte dikujt në dorë e përfundonim në hetuesi si unë, ashtu dhe Lasgushi. Gjatë kohës që mbaja shënime, e qetësoja veten: “Do të shkruaj fare thjeshtë për Lasgushin si njeri: si bisedon, si ha, si fle, si vishet dhe për gjërat më të rëndomta të jetës së tij”, e këto shënime kanë qenë të shpërndara nëpër shumë blloqe ku unë shkruaja për detyrat e mija si mësuese e të tjera”.


9. 9. 1979


”Takova Lasgushin, mban dy rripa prej lëkure në mes mbi pantallona dhe një thikë këllëf në brez. Erdhi më vonë në shtëpi tek unë dhe më solli fjalorin. (Nuk më kujtohet: më kishte kërkuar një fjalor anglisht-italisht, apo italisht-anglisht.)”


24. 9.1979


”Nëpër oborrin tonë ( shtëpia e mamasë) kaloi Lasgushi bashkë me qenin. Kishte hequr xhaketën dhe e mbante të hedhur përmbi sup si çapkënët çakërqejf. Këmishën e bardhë e kishte me njolla të gjelbërta, siç duket do të kishte ndenjur shtrirë mbi bar: nën këmishë mbante të veshur fanellë leshi. Me xhaketën mbulonte barkun: vura re se këmishën nga brenda e kishte të mbushur plotë me mollë dhe dukej tamam si shkollar i larguar nga ora e mësimit pëtr të vjedhur fruta të papjekura. Sapo kishte zbritur nga Kalaja, kodra e qytetit tonë”.


1.10. 1979


”Nuk e mbaj mënd mirë në ishte vera e vitit 1976 apo e 1977-ës, kur një ditë në drekë takova Lasgushin në rrugë dhe e përcolla gjer te dera e shtëpisë së tij. Ai më ftoi që të hynim brenda dhe më ngjiti lart në odiçkë (në kullën e tij) Kulla është një dhomë e vockël në të cilën ndodhet vetëm një shtrat për një person, një karrike dhe nja dy sende të tjera. Ndërsa ishim aty, Lasgushi hapi një baule dhe më tregoi një portret: profili shumë i bukur i një femre, vizatuar me laps në letër kalk. Në atë baule ndodheshin shumë blloqe shënimesh, letra të lidhura tufa-tufa dhe një letër e zverdhur, ndoshta prej dhjetra vjetësh: në të ishin mbështrjellë ca lule mali të thara. Biseduam për poezinë dhe për kujtimet që lë jeta nga pas… Në vitin 1979, kosovarët e ftuan Lasgushin, me rastin e përvjetorit të lindjes dhe të paraqitjes së librit të tij, por Lasgushi kishte operuar syrin dhe kishte frikë të udhëtonte nëpër dimër të ftohtë…Pas kësaj me dhjetra herë më thoshte: “Gjëja e parë që do të bëj kur të shkoj në Kosovë, do t’u jap “Kamadevën” time dhe ata do të ma botojnë, sepse atje mua më duan!”. E vijonte: “Dëgjo këtu ti Meri Lalaj, ti do të vesh një ditë në Kosovë, do të vesh një ditë në Prishtinë…” Më datën 27 maj (1980) Vaso Samsuri më tha se kishte marrë një telegram, ku njoftohej se ditëlindja e Lasgushit do të festohej të nesërmen, më 28 maj. Në telegram shkruhej: “I thuaj edhe Meri Lalajt”. Në kohën që ai më lajmëroi, ishte vonë. Treni ishte nisur, ndonjë makinë nuk gjeja dot. Dr. Mistoja dhe Vasoja ikën me autoambulancën e spitalit, unë mbeta. Kështu që të nesërmen shkova në postë nëpër tufanin që frynte e binte, dhe i dërgova Lasgushit këtë telegram: “Nosit i dashur, uroj edhe shumë ditëlindje të lumtura. Të presim bashkë me beharin. Përqafime Meri”. Ky përvjetor (mendoj i vetmi që i është kremtuar Lasgushit) u festua pas pesë muajsh. Lasgushit unë i kam uruar ditëlindjen dy herë në vit: një herë në dhjetor kur, kur vërtetë e kishte ditëlindjen, dhe njëherë në Shën Llazar, sepse meqë i kishin hequr përdhunëshëm festat fetare, nuk mund t’i uroja ditën e emrit. Por ai më kuptonte…Në fillim të qershorit 1980, Lasgushi erdhi në Pogradec. Bleva një tortë, këputa disa gonxhe të bardha trëndafilash dhe vajta te Lasgushi. Ishte një ditë me shi dhe qiell të murrëtyer nga retë. Cuci lehte. Ai ishte veshur me pantallona me arna, që nuk i mbërtheheshin plotësisht, të shtërnguara me një rrip të gjerë lëkure. Shtrati i çrregulluar. (Lasgushi zgjohej vonë në orën 11 dhe Nina ishte në punë) Cuci ushtri në shtrat duke u rehatuar. Kafen e bërë unë. Trëndafilat e bardhë si në ngjyrë rozë të çelura i futa në një kupë me ujë dhe i vendosa në oxhak. Nëpër gozhdët e ngulura në mur, Lasgushi mban të varur rripa meshinë dhe kravata. U emocionua shumë që i shkova për vizitë. E putha në të dy faqet. Biseduam gati për dy orë dhe sa mirë e mbante veten. Rrinte i ulur dhe me trupin drejt, nuk donte të mbështetej as te jastëkët. Kur ika, më përcolli deri poshtë shkallëve, te dera…Ishte fund gushti, ende nuk kishte rënë muzgu. Koha e ndërmjetme, kur nuk është as ditë dhe as natë, pikërisht atëhere kur femrat duken shumë interesante, të bukura, flurore, të këndshme, sytë iu ndrijnë e vetëtijnë; edhe ato vetë e ndjejnë se sa tërheqëse janë, prandaj nuk shkelin mbi tokë, por vetëm e cikin atë me takat e këpucëve të tyre, gati gati ecin si qëniet që fluturojnë…Po ecnim bulevardit të qytetit të dy me Lasgushin. Ai ishte duke më shpjeguar dy fjalë: “lingotë”, që është një top i rrumbullakët prej floriri, ja kaq i madh sa grushti, dhe më tregoi grushtin e tij të mbyllur fort. E vijoi: “Kurse “Ravvi” do të thotë profet e vjen nga latinishtja e shkruhet me dy -v- (Ravvi). Ndërkaq hapi portofolin e vet dhe nxorri që aty një flete të daktilografuar, ku ishte shtypur poezia “Urim”, të cilën ia kishte kushtur Petraq Kolevica për poemën “Kamadeva”. Ma fali mua duke më thënë: “Kam kopje tjetër unë”. Lasgushi i dhuroi Ismail Kadaresë një kopje të daktilografuar të “Kamadevës” duke i shkruar: “Nimfës kokëpërpjetë të Shqipërisë”, kurse Bashkim Shehut, djalit të Mehmet Shehut, i dedikoi këto vargje: “Ngjitu lart nëpër gëzime, / Zbrit në fund nëpër mjerime, / Ji veç NJË nëpër ndryshime, / Varg solemn i këngës sime”.


4. 9. 1980


”Dola nëpër diell, takova Lasgushin. Flisja i gëzuar me të. E lamë për t’u takuar në mbrëmje në orën 8 pa një çerek në shtëpinë e tij. Vajta për ta marrë. Ai më priste i veshur gati. Shkuam në Turizmin e Vjetër. Aty ai takoi Dhimitër Shuteriqin me gruan. Ne të dy u ulëm brenda në lokal në një tryezë në qoshe. Unë porosita arançatë ai kafe (sepse sipas tij, gratë pak a shumë të reja në moshë, nuk duhet të pinë kafe) Biseduam. Ai më shpjegoi hollësisht se njeriu për njeriun është bazë biologjike. Më i madhi, më i forti, më i fuqishmi e ha më të voglin., më të dobtin. Kjo fillon nga bimët njëqelizore e vazhdon deri tek njeriu, sidomos te njeriu mbështetur në ciklin biologjik të jetës”.


26. 9. 1980


”Më takoi Lasgushi. Unë kisha blerë një bukë të madhe të zezë e po e mbaja në duar. Ai më tha: “Më e trashë buka se ti!”


20. 10. 1980


”Vajta në shtëpinë e Lasgushit. Brenda në dhomë pikonte tavani, sepse përjashta binte shumë shi dhe çatisë do t’i ishin thyer tjegullat: aty ishin dy vajzat: Nina dhe Maria. Maria rri në Tiranë me të ëmën, Nafijen, kurse Nina rri vazhdimisht në Pogradec me Lasgushin. Ndërsa unë po rrija me vajzat, Lasgushi ishte në odiçkën e tij. Kur zbriti poshtë, unë i dhashë një tufë me karafila të kuq”.


8. 11. 1980


”Ika nga shkolla me nxitim, sepse më priste Lasgushi në orën 1 e 30 të drekës dhe unë u vonova disa minuta. Zbriti shkallët, sapo e thirra unë, por kishte harruar lart këpucët: kur i thashë: “Po ngjitem të t’i marr dhe t’i sjell këpucët”, ai më hodhi një vështrim, pastaj i ngjiti shkallët me shkathtësi e, kur u kthye, duke i mbathur më tha: “Dashkërke të thuash më vonë se ia kam lidhur këpucët Lasgushit”. “Jo, i thashë, mund të vdes unë para teje!” Dolëm në rrugë. Ai bleu një gotë verë tek klubi “Mokra” dhe e hodhi në një shishe kauçuku ngjyrë blu nga ato të lëngjeve larëse: brenda në shishe kishte mbetur një tapë. Ishte gazmor. Edhe mbrëmë ishte shumë simpatik me atë kapelën kasketë me pak strehë, të çngjyrosur e me një vrimë të djegur. Takuam rrugës Niko fotografin, por ai nuk donte të bënte fotografi dhe moti ishte i vrejtur. Pimë kafe në Turizmin e Vjetër, Lasgushi më tha se në portofol i kishte mbetur vetëm 10 lekë të vjetër e nuk mund të hante e të pinte gjëra të shtrenjta. Kur e mori vesh se pasdite unë duhet të shkoja në mbledhje, filloi ta zgjaste fillin e bisedës me egoizëm dhe këmëbngulje: ora ishte 3 pa pesë minuta, ai më përcolli deri tek ura”.


6. 5. 1981


”Bleva një shishe ne verë, preva disa copa keku që kisha gatuar, i mbështolla dhe vajta te Lasgushi. E putha në të duja faqet. Ai ishte i veshur me tërë ato triko leshi dhe i vareshin mëngët e e shqepura të xhaketës. Mbi karrike kishte ca fanella leshi, të cilat donte t’i qepte. T’i arnonte: “Unë tërë jetën me të grisura me të arnuara!:” më tha. U ngrit të më qeraste. Hapi dollapin në mur, gjeti vetëm një kupë: e mori e shpëlau me ujë te çezma në korridor dhe e mbushi me konjak nga shishja që ia kishte zbë grykën me një shuk letre. Unë po e pija ngadalë. Ai më pyeti: “Pse nuk e pi përnjëherësh si Niko Nikolla?”


6. 10. 1981


Në orën njëmbëdhjetë vajta te Lasgushi. (Sa shumë gëzihet kur i vete njeri) Më tha: “Unë nuk ia hap derën kujtdoje Le të trokasë dhe le të ikë. Por ty ta hap, ti ke leje të hysh deri lart në kullën time! E ndërsa fliste, sytë i vetëtinin me një gëzim gati gati fëmijëror…”


29 nëntor 1981


”Kur i vajta Lasgushit në drekë, në orën 12 e njëzet minuta, i thashë se nuk do të vija në orën tre, kur do të hante drekë (pa i dhënë asnjë sqarim) Në orën tre fiks, Lasgushi erdhi tek unë me një shishe qumësht në dorë që, t’ia zija kos. Ai erdhi disi tinëzar për të më parë se çfarë po bëja, ose me kë isha unë. I vajta përsëri në shtëpi pas orës katër, kur ishte duke ngrënë drekën, dhe i shpura një kanë me verë të kuqe të mirë buti. Lasgushi më tha diçka që më bëri shumë për të qeshur: “Ke fituar një çmim në gazetën “Drita” dhe se ç’të duket vetja!” Në mbrëmje, në orën tetë, i vajta përsëri Lasgushit dhe i shpura kosin. Atje ndodhej Sokoli dhe unë për inat të tij e putha Lasgushin në të dyja faqet”.


3 gusht 1983


”…Pasi e veshën Nafijen e vdekur, Lasgushi i kishte hapur gjoksin dhe e kishte mbuluar me të puthura. I puthte ballin, faqet, duart. Natën aty rreth orës dhjetë e tridhjetë minuta, me të vdekurën që e kishte mbulur me një çarçaf të bardhë, po qëndroja vetëm unë me të dyja të bijat e tij. Zbriti Lasgushi që lart nga kulla e tij dhe hyri aty brenda. “Nuk paska ndonjë plakë”, pyeti (Ai e di fare mirë se të vdekurin natën e ruajnë plakat) Pastaj u tha atyre djemëve që po rrinin në çardakun e ngushtë: Mbylle derën (Që të mbyllnin nga jashtë derën e dhomës ku po rrinim ne.) Zbuloi kufomën, bëri tre herë kryq, e puthi tre herë në ballë, përsëri bëri tre herë kryq dhe e mbuloi. (Ngjasonte tamam si Leon Tolstoj) U ul në karrike afër meje dhe më tha: “Po ti Meri Lalaj, ku ke qenë sot tërë ditën?” Këtu kam qenë-iu përgjigja e druajtur dhe sytë m’u mbushën me lot. Pak më vonë aty erdhën disa plaka të mëhallës”.


17. 6. 1984


”Lasgushi mbërriti këtu në Pogradec të enjten, më 14 Qershor, e solli Maria me taksi.Kur i vajta për ta takuar që t’i uroja mirëseardhjen i bleva një shishe verë***, por meqënse ai ishte duke fjetur, ia lashë tek komedina dhe i shkrova një pusullë duke ia lënë pranë shishes: “Nosit i dashur, mirë se na erdhe. Të putha kur ishe duke fjetur”. (Nuk e putha, por ia shkrova këto fjalë për t’i bërë qejfin.) Dje, kur i vajta për vizitë në kohën e drekës, aty ishte profesori im, Kozma Basho. Unë kisha veshur fustanin me vija të kuqe e të bardha. Lasgushi më pa dhe më thirri gjithë entuziazëm: “Oj, oj, na erdhi një meshollë e belëkëputur! Po sa e dashur që është dhe sa e mirë! Gjithënjë si dymbëdhjetë vjeçe dukesh! (Doemos për atë unë si dymbëdhjetëvjeçare dukem, sepse më ndan prej tij, gjysëm shekulli moshe). Por ndërsa më lajkatonte me fjalë, mua më erdhi shumë turp, se ato fjalë po i dëgjonte dhe profesori im, Kozma Basho dhe nuk dija si t’i përgjigjesha. Së fundi kuturisa dhe i thashë: “O, të lutem Lasgush, unë kam pësuar neurozë, se më duket se po më zë pleqëria. Ç’më thua kështu?”