Kah po shkon Kosova?

[Henea]

Kah po shkon Kosova?



KUSHTETUTA PA ATRIBUTE KOMBËTARE E SHTETËRORE

NUK MUND TË ZBATOHET NË PRAKTIKË



Shkruan: Qerim Pllana - Prishtinë, 1 korrik 2009

SHQYPNIA E LIRË

Kushtetuta e Kosovës pa atribute kombëtare imponon krijim të një partie shqiptare



Kosova dhe populli shqiptar në historinë e saj më të re, nga vjeshta e vitit 1974, kishte kushtetutën e saj pothuajse me të gjitha atributet e një kushtetute të një republike sovrane, në kuadër të të ashtuquajturës ish’RSFJ. Atëbotë, Kosova nuk e kishte vetëm emrin Republikë, quhej: Krahina Socialiste Autonome e Kosovës, (KSAK). Me kushtetutën në fjalë Kosova ishte e inkorporuar (përfshirë), në disa ligje dhe kryeligje në Kushtetutën e ish- RSFJ-së. Kishte integritetin territorial, sovranitetin brenda kufinjëve aktual dhe të gjitha dispozitat e tjera të popullit shumicë shqiptarëve, flamurin kombëtar, stemën dhe himnin, gjithashtu kombëtar etj. Kushtetutë ajo, e cila Kosovës dhe popullit të saj absolut shumicë, shqiptarëve të cilët kishin mbetur të ndarë nga shteti amë, mjaftë mbrapa në zhvillim, arsimim, ekonomi, shëndetësi etj, i hapi rrugën e prosperitetit, fillimit të zhvillimit të hovshëm të shkollim-arsimimit etj.. Kosova kishte Universitetin me disa fakultete dhe shkolla të larta, etj.

Duke krahasuar periudhën e viteve 1972, respektivishtë 1974, me ndryshimet e vjetme të “Pavarësisë dhe të fuqizimit të Kushtetutës së Kosovës”, të vitit 2008, me atë të vitit 1974. Kosova dhe populli i saj, jo vetëm që ka ecë dhe ka pësuar ndryshime progresiste, por është krejtësisht e kundërta. Kosova me Kushtetutën aktuale të miratuar pa koncenzusin kombëtar-popullor dhe pa debat parlamentar, në qershor të vitit të kaluar, marrëzisht me një numër ligjesh, nënligjesh dhe me atributet e saj kryesore jokombëtare, vendin e rikthen në një “Obllast”, Rreth madje as të nivelit të një Qarku apo Regjioni politiko-administrativ. Kjo anomali politike, do, t`i ndodhë të ashtuquajturës “Kosovës së pavarur; “Republika e Kosovës” e 17 shkurtit të vitit 2008! Madje, me përfshirjen e “Pako-Programit”, të M. Ahtissarit, kjo kushtetutë është shumë nën atributet shtetërore dhe kombëtare të asaj të vitit 1974. Sepse, e para e vitit (1974), kishte pothuajse të gjitha elementet konstituive të një Kosove republikë, me atributet themelore kombëtare-shqiptare, flamurin, stemën, himnin, territorin dhe popullsinë shumicë, të përcaktuar me emrin jo kosovarë, por shqiptarë.

Duke mos dashur të bëjë një analizë më të hollësishme të Kushtetutës aktuale të Kosovës, meqë nuk e kam specialitet, si “specialistët tanë të Grupkontaktit në Vjenë” të kësaj fushe. Megjithatë, fare mirë i kuptoj lëshimet drastike të painkorporuara në të. Këto tendenca antikombëtare shqiptare, tashmë i ka kuptuar i tërë populli. Andaj, vlerësojë se kushtetuta aktuale në fjalë, është turpi më i madh i atyre, të cilët pranuan përpilimin e një kryeligji të tillë. Bashkë me ata, të cilat pranuan një dokument të tillë kryeligji “shtetëror”. Duke miratuar si të tillë pa debat, (me aklamacion) diçka që nuk ndodhë askund në botë, me përjashtim të disa deputetëve, të cilët reaguan, por reagimi ishte i butë, sepse ata duhej të lëshonin në mënyrë demonstrative Kuvendin me rastin e miratimit të një dokumenti-kryeligj i vendit. Për gjeneratat e ardhshme, do të jetë vërtetë një kuriozitet, për të mos thënë një turp i kohës dhe i një anomalie ndodhur Kosovës dhe popullit të saj.

Prandaj, rrethanat e krijuara në Kosovën aktuale, me një mori vështërsish politike, ekonomike, sociale, arsimore dhe jozhvillimore, rrethanat e krijuara në fjalë, imponojnë themelimin e një partie Shqiptare, e cila do të duhej të ketë një program thjeshtë kombëtar, më parë se çkado-tjetër në programin e saj politik. Partia në fjalë, orientimin dhe luftën e parë të saj, duhet t’i ketë si objektiva primare, ndryshimet rrënjësore kushtetutare. Me fjalë tjera mospranimin e një kushtetute e cila ka cunguar dhe cenuar elementet bazë të të drejtave kombëtare shqiptare në Kosovë. Pastaj, në bazë të një kushtetute koncenzusi, në të cilën do të përfshihej e drejta e referendumit për vetëvendosje, rikthimi i simboleve kombëtare e shtetërore, flamurit, stemës dhe himnit, kombit shtetëformues, shumicës absolute me të drejtat e pakicave kombëtare, siç i gëzojnë pakicat tjera në shtetet fqinjë më parë, e pastaj edhe të atyre në vende të ndryshme evropiane.

Në rrethanat politike në të cilat është fut Kosova, sidomos me Kushtetutën në fjalë, me të cilën shqiptarëve në Kosovë, u janë “lidhë këmbë duar e kokë”, vetëm një parti e re kombëtare shqiptare, mundet për t`i nxjerrë dhe për t`i liruar e zgjidhur këmbë, kokë e duar”, të krijuar nga miop, klane, spiujë e renegatë përfituesish të luftës dhe pas saj. Kosova me kushtetutën në “fuqi”, kurrë nuk do të mundet për të ecur drejtë sëndertimit dhe realizimit të qëllimeve për të cilat populli i saj u gjend në luftë me viktima të shumta, rrënime katastrofike etj. Kështu, tani mbi gjakun e derdhur të heronjëve, dëshmorëve dhe martirëve të saj, nëpër dekada e shekuj, sidomos gjatë viteve; 1944 - 1946, 1981, 1989 dhe 1997-1999, është shkelur me të dyja këmbët, për çudi nga po ata, të cilët u gjendën në luftën e fundit ballë për ballë me armikun. Kosovën tani nga këto të liga meskine, të natyrës politike, diplomatike, ekonomike, sociale, kulturo-arsimore dhe në përgjithësi sistemore, e nxjerrë vetëm një parti e re kombëtare shqiptare. E cila në dhe me programin e saj kombëtar, rikthen jo “marksizëm-leninizmin”, por çështjen kombëtare të së drejtës për vetëvendosje, duke hedhur poshtë çdo ligj, nen apo aline jo kombëtare, në Kushtetutën aktuale. Sepse, asnjë parti aktuale në Kosovë,, përpos “Vetëvendosjës”, Lëvizjes për bashkim” dhe Lëvizjes popullore” etj., të tjerat në programet e tyre tashmë ahtisariane, nuk kanë kurrfarë elementësh bazë kombëtare, qofshin ato pozitë apo opozitë.

Të gjitha këto parti të vetmin qëllim aktual e kanë luftën për pushtet dhe shfrytëzimin e vakumeve kushtetutare aktuale. Duke mos u përgjegj askush për asgjë, qoftë edhe me lëshime dhe abuzime kardinale ligjore, kriminale etj sidomos të strukturave paralele serbe, të çështjes polici serbe, të çështjes kufinjtë e parespektuar të Kosovës, të çështjes Veriu dhe Ura fantome e Lumbardhit (Ibrit), të mospërgjegjësisë të askujt para ligjit e shumë anomalive të tjera akushtetuese.. Sepse, Kushtetuta në fjalë ka krijuar jo vetëm bazë antikombëtare, duke i ngritur të drejtat e pakicave në nivele mbikombëtare dhe mbishqiptare. Kështu, haptazi ka mundësuar plaçkitjen e resurseve dhe pasurive kombëtare, në të gjithë lëmenjtë e mundshëm ekonomik, natyror, xehtar, ujor, pyjoro-malor, etj. Sepse, kushtetuta në fjalë i ka mundësuar edhe faktorit ndërkombëtar, të jetë në mënyrë flagrante i përzierë në abuzimin me të mirat materiale, në bashkëpunim me klanet e krijuar brenda Kosovës si në aspektin politik, në atë ekonomik, në ndikimin e varfërisë etj. Çështja e privatizimit, e tendereve, e huave formë kredish e trustit, e përvetësimit të pasurisë dikur shtetërore, publike, likuidimit të ndërrmarrjeve rentabël, e hedhjes në rrugë të qindra punëtorëve, e vjedhjes të fondit pensional etj., dhe në fund, mundësia e marrjeve të huave dhe kredive, të cilat për popullin dhe gjeneratat në Kosovë, do të jenë edhe një e keqe e borgjeve dhe e obligimeve, të cilat do të mirren, keqpërdoren, por nuk do të paguhen nga kjo gjeneratë. E cila u tregua jovigjilente, për të ardhmen e fëmijëve tanë.

Kosova ka nevojë për një parti kombëtare shqiptare! Siç janë ‘Vetëvendosja e Albin Kurtit”, “Lëvizja për Bashkim”, LPK-në, e ndonjë tjetër, të cilat në rradhë të parë, mbrojnë çështjen kombëtare. Kjo e fundit, Partia shqiptare do të mbronte me kushtetutë, qenien e kombit të saj shqiptarë në vend, pastaj rrugën e bashkimit kombëtar, të cilën kjo gjeneratë politike shqiptare aktuale, e ka mohuar në embrion të themelimit të një Kosove multietnike, me të drejta fundamentale për pakicën serbe, duke lënë tërësishtë anash interesin parësor të popullit absolut shumicë shqiptarë. Madje, në varfëri të skajshme dhe pa të drejta kombëtare, politike dhe ekonomike, sociale - shëndetësore, kulturore e sportive etj. Shqiptarët në Kosovë duhet kuptuar sa më parë aq më mirë, ngulfatjen politike, kushtetuese, ekonomike, ngecjen në zhvillim, prosperitet dhe varfërinë e cila u troket çdo ditë e më shumë në portat e shtëpive të tyre. Këtë, ata mund ta tejkalojnë vetëm me ndryshime rrënjësore kushtetuese, politike dhe me anë të votës së tyre të shenjtë. Ata kanë nevojë për një subjekt të ri kombëtar shqiptar të bashkuar, në një luftë të pakompromis për të drejtat e nëpërkëmbura skajshmërishtë, në të gjitha fushat e jetës të popullit shqiptarë.