Pirro Çako

[KaLTerSi]

Absolutisht e obsesionuar me albumin e Pirro Cakos.

E dashur erdha me tekst te Teodor Kekos.


E dashur, erdha! Pse vrenjtesh kot?
Ti po më prisje përsëri,
mos u cudit, unë jam një zog.

Kur dashuroj bëhem si ajri,
E ngre folenë aty ku dua!
Do, s’do, të futem në kraharor,
të pushtoj si i marri.
Po e mbylle ti derën,
une me forcë do ta hap,
do ta copëtoj!

Do bësh sikur më ke inat.
Ndodhi e vjetër, unë e di!
S’jam buzëqumësht, por esnaf,
për dashuri di plot dredhi!
Unë do të puth, do të pushtoj në gji,
dhe po ma mbylle deren ti.

E dashur, erdha,në prag ke dalë,
ke hapur portën dhe qesh nën hundë.
Sa përbetohesh me qindra fjalë,
më mire, eja, me puth!
Kur dashuroj behem si ajri,
e ngre folene aty ku dua!
Do, s’do, të futem në kraharor,
Të pushtoj si i marri.
Po e mbylle ti derën,
unë me forcë do ta hap,
do ta copëtoj!

E dashur, erdha! Pse vrenjtesh kot?
Ti po më prisje përsëri,
Mos u cudit! Unë jam një zog.
Po e mbylle ti derën,
unë me forcë do ta hap,
do ta copëtoj!

Pa qene plotesisht ne dijeni nga kush ishte teksti kisha nje bindje qe ishte i Teodor Kekos. Karakteristike e shkrimeve te tij shpalosja e aftesive se miklimit.

[KaLTerSi]

Unë "Ai", ti "Ajo" tekst te Teodor Kekos

Ja, ra mbrëmja. Ti s'je më.
Ku ke shkuar? Unë s'e di.
Ne u prishëm për hiçgjë,
edhe gjatë do mbajmë mëri.

Do harrohen telefonat,
nëpër pellgje sytë do na thahen.
Si prelud do bjerë nga qielli,
një dëborë... kristal i bardhë.

Dhe kështu, gjersa një ditë,
të na thotë jeta ne: Harro!
Do të mbesim anonimë,
do të jemi ne përemra,
Unë "Ai" dhe ti "Ajo".

Mbi ne ra ndarja si një dëborë,
mbuloi gjithçka: puthjet dhe fjalët.
Dhe vitet shkuan dalngadalë,
ujrat u ndotët, lumejtë u thanë.

Por, qaramanë, jo, s'do të bëhemi,
se na u thye ëndrra ty dhe mua.
Ndonjë ditë nëpër botë,
sytë tanë kur të takohen,
s'do të ketë urrejtje brenda.

[KaLTerSi]

Kuturu tekst i Timo Fllokos... mgjth duhet te them qe kjo kenge i shkon shume me teper A.Gjokes.

Eci rrugës kot, kuturù,
dhe s'di ku shkoj...
Xurxull jam prapë unë... se ajo,
një bohem nuk e do.
Sa të desha, shpirt,
s'mund ta dish.
Të vodhën ty pabesisht,
me pije mbys dhimbjen pa fund.

Sa e lumtur je, unë s'e di,
me atë që jeton.
Mund ta blejë ai për ty dhe botën,
vetëm zemrën, jo!
Mbeti shkretë tani streha jonë,
në luks je ngrirë... në kyç, trishton,
si në muze... si një Xhokondë.

Ref.
Unë në jetë i pasur s'jam vërtet,
por në ëndërr e shoh veten mbret (!)
Nëpër pub-e tok me miqtë harxhoj,
unë Hënën si monedhë.
Ti po fle tani, Xhokonda ime,
shiu si det mbi mua zbrazet,
as rrufetë s'më ngasin dot,
sa ka një Zot...!

Eci rrugëve kot, mori fund,
ky fati im - kuturù.
Ty s'të kam tani dhe në shi,
dehja po më shkund.
Se në dashuri, kur të dhemb,
jo dehja s'del dhe aq lehtë.Të desha, Xhokondë, ty... një bohemë...!

Teper ritmike si kenge!

[shigjeta]

Kuturu tekst i Timo Fllokos... mgjth duhet te them qe kjo kenge i shkon shume me teper A.Gjokes.

Edhe mua me pelqen me shume ne interpretimin e Aleksander Gjokes, por nuk e di nese kjo eshte sepse A. Gjoka e kendon me mire, apo sepse e degjova kengen per here te pare nga ai

[KaLTerSi]

Taka Krak tekst i Timo Fllokos.

S'më merr gjumi...
Prej së largu
vjen e shuhet ritmi i këngës "Bailamos".
Me sytë mbyllur si somnambul,
hapat pak nga pak atje më çojnë

Hyra brenda, syve s'ju besova,
të kish sjellë ty Zoti sonte veç për mua?
Mikja ime, sa shumë të kam kërkuar,
e vogël është kjo botë për tu takuar.

Ref.
Kur ajo më pa taka "krak", iu thye edhe ra,
dhe ashtu e zbathur mu afrua.
Sysh më more! - tha...
Unë në gjumë rashë. Më jep frymë i thashë,
se jeta është vetëm një çast....
Sikur të ma falësh trupin tënd këtë natë,
ti s'bën mëkat!

Dot nuk pritëm,
dritën fikëm,
ishim dy të dashuruar, jo fajtorë...
Rastësi... je mbret i botës,
vjen një herë dhe ikën përgjithmonë.

Gjithë pasion m'u dha kur e pushtova,
afshi i saj në Qiell të Shtatë më ngjiti mua...
Mikja ime, ti frymë më dhe nga vetja,
në këtë botë më mbyt pa fund vetmia.

Shigjeta - ne fakt une nga Cako e degjova per here te pare por Sandrit i shkon me teper me karakterin qe ka dhe zerin e tij natyrisht.

[shkodrane82]

Pirro Çako lindi në Tiranë në një familje artistësh. Të dy prindërit e tij ishin këngëtarë, Gaqo dhe Luiza Çako, njëri tenor dhe tjetra soprano. Ambjenti artistik familjar krioji traditën që ndoqi më pas dhe Pirro... Por ai kish vendosur ndryshe, ëndrra e tij ish të bëhej kompozitor e të shkruante muzikë për të prekur zemrat e mijëra njerëzve, ti bënte ata të gjenin në këtë muzikë një ngjarje apo episod të jetës. Njohuritë e para muzikore i merr në moshen 6-vjecare, duke ndjekur degën e pianos pranë shkollës "Kongresi i Përmetit", me mesuese Lali Gabecin. Në moshën 9 vjeçare ndjek kursin e parë të kompozicionit që u hap në Pallatin e Pionerëve ne Tiranë, me inisiativen e kritikut të njohur të muzikës Spiro Kalemi. Me përfundimin e shkollës 8 vjeçare në degën e pianos Pirro vazhdon studimet në liceun artistik "Jordan Misja" në Tiranë, në degën e kantos, pasi prindërit aspironin që të bëhej një pasardhës i tyre në këtë fushë. Studimet në lice, të cilat zgjatën 4 vjet, ridimensionuan formimin e tij artistik të deri atëhershëm.

Pas një përgatitje dy vjecare me kompozitorin Aritistin e Popullit Çesk Zadeja për degën e kompozicionit dhe nga ana tjetër me Artistin e Popullit dirigjentin Rifat Tejqa në degën e dirigjimit, ju dha e drejta për të ndjekur Akademinë e Arteve në degën e dirigjimit, të cilën Pirro e kreu me sukses. Me mbarimin e studimeve të larta emërohet në Radio Tirana, ku për 5 vjet me rradhë punon si redaktor muzike në programin e dytë. Por ëndrra e tij ishte të shkruante muzikë, prandaj, duke përfituar edhe nga pozicioni i favorshëm ku punonte, fillon të shkruajë këngët e para në anketat muzikore të festivaleve për pionierë. Puna e tij krijuese jep frytet e saj hap pas hapi derisa në vitin ’88 Pirro Çako merr pjesë për herë të parë në Festivalin e Këngës në RTSH dhe është fitues me këngën "E duam lumturinë". Do të pasojnë me rradhë Fest ’89 me këngën "Jemi zemrat e çdo moshe", si fitues i çmimit të dytë; Fest ’90 me këngën "Veç një herë jetojmë", fituese e çmimit të tretë dhe Fest ’91 me këngën "Horoskop ’92", gjithashtu fituese e çmimit të tretë.

Karriera e tij premtuese ndërpritet nga erërerat e forta të tranzicionit dhe ai, si mijëra bashkëatdhetarë, largohet nga Shqipëria drejt perëndimit, për një jetë aq të ëndërruar dhe të panjohur, për tu vendosur në Paris. Me kalimin e viteve fillon të ndjejë mungesën e publikut shqiptar dhe bën një tentativë të parë për tu rikthyer në Dhjetorin e vitin ’94 ku merr pjesë në Festivalin e RTSH me këngën "Një tren drejt lindjes". Por situata në Shqipëri nuk premtonte, kështu që, me përmbushjen e kësaj dëshire që kish munguar prej kohësh, rikthehet në Paris pa ndonjë ide të qartë mbi të ardhmen.

Viti ’95 për Pirron nuk ishte si gjithë të tjerët. Për herë të parë bëhet baba dhe dëshira për ti qëndruar afër të birit, Anthony, dhe Invës, e cila ndërkohe kishte filluar të hidhte hapa gjigandë ne karrierën e saj, e detyrojnë për disa vite të qendrojë larg jetës artistike shqiptare. Gjatë kësaj kohe njihet më mirë me muzikën variete franceze dhe e finalizon atë me marrjen e diplomës në "Ecole Normale de Musique de Paris / Alfred Cortot" në degën e kompozicionit për muzikë filmi. Kjo kurorëzon dhe pasionin e tij për kompozicionin.

Ana tjetër e pasionit mbetej muzika e bukur dhe publiku që i mungonte gjithnjë e më shumë. Pas një periudhe 7 vjeçare, Pirro vendos të rikthehet jo si turist, por kësaj rradhe si kantautor, ëndrra që e kishte tunduar gjatë gjithë jetës. Ideja se ishte djali i një këngëtari të madh dhe bashkëshorti i një sopranoje po aq të talentuar e kishin vënë përpara një përgjegjësie artistike. Do të shfaqej dhe ai si këngëtar një ditë vallë?. Ëndrra u bë realitet në Tetor të vitit 2000, kur Pirro Çako bashkë me Rovena Dilon fitojnë çmimin e parë në Festivalin e Kënges Magjike në interpretimin e këngës "Për një çast më ndali zemra". Kjo i dha besimin në vetvete dhe hapi portat për të vazhduar karrierën si kantautor. Po atë vit ai fiton çmimin e tretë në Festivalin e 40 në RTSH me këngën "Antinostradamus", por kësaj rradhe vetëm si kompozitor.

Një vit më vonë së bashku me Redon Makashin është fitues i çmimit të tretë me këngën "Falja njërit dashurinë" në Festivalin e Kënges Magjike, ndersa në vitin 2003 kënga "Unë ai, Ti ajo" fiton çmimin e kantautorit më të mirë po në këtë festival.

Në Qershor 2004 publikon albumin e tij të parë të titulluar "Herët a vonë". Brenda tij gjenden 15 këngët më të mira që ka kompozuar e kënduar që nga pranvera e vitit 2000, ku pjesa më e madhe e tyre do të dëgjohen për herë të parë nga publiku shqiptar. Në projektet e tij pas albumit zë vend kompozimi i një komedie muzikale që do të ishte një eksperiencë e re si për autorin ashtu edhe per auditorin shqiptar.

[shkodrane82]

keto vitet e fundit jam njofte me shume me kenget e tija, dhe te them te drejten
eshte nder te preferuarit e muzikes shqiptare per mua.
Gjithe kenget e tija si ne tekst dhe muzike jane te plota dhe mjaft tingelluese.
Nder kenget me te bukura per mua jane :

Taka Krak
Falja njerit dashurine
Per nje cast me ndali zemra
Kuturu
Heret a vone....

[shkodrane82]

Falja njërit dashurinë
Timo Flloko - P. Çako

Unë për ty i brodha rrugët,
pa fund në Tiranë...
Kujt ia fal, ti, përkëdheljet,
dhe puthjet këtë natë?!
Dalngadalë po shuhen dritat,
në bulevard...
Shirat nisën prapë... zogjtë po ikin...
dhe unë mbeta,
si një endacak!

Sa çudi kur ti më thua:
Në zemër të kam...
Unë e ndjej, ti e bën enkas,
me shpresë kot më mban.
Dhe pastaj sërisht largohesh,
nga syte më humb,
mallin të ma shtosh.
Pa ty, mbyllem thellë në vete,
Qytetit s'dal dot.

Mos na bëj aq shumë të vuajmë,
hape zemrën dhe na thuaj:
Cilin do më shumë nga ne?
Me pang në shpirt, ti, mos na lër!
Falja njërit dashurinë,
kurse tjetrit dëshpërimin...
Dhimbjen kush nuk e provon, zemra ime,
në këtë botë!

U bënë netë që s'po të shohim,
dhe blirët janë tharë.
Piano-baret, bulevardet,
pa ty heshtin, qajnë...
I mungon ti këtij qyteti,
në çdo skaj, në çdo sekondë...
Hyri dimri përsëri,
dhe zemra tu ftoh?!

Për një çast më ndali zemra
Timo Flloko - P. Çako

Për një çast më ndali zemra, s'ishe ti,
shpirtin sonte ma trazove përsëri.
Më kujtohet sa shumë prisja,
që të ndjeja erën tënde.
Kthehu! Dhe njëherë unë të Të shihja.

Ëndrra gjumin ma këputi, e më zgjoi,
mbi nënkresë të ndjeva frymën, ku je ti?
Puthjet ende janë nxehta,
s'na i ftoh dot largësia.
Eja, mos u fshih vetëm në ëndrra!

Ref.
Unë dhe ti,
lusnim natën që dhe pak të zgjaste,
të mos kish agim.
Edhe dielli fare të mos lindte.
Vetëm unë dhe ti,
lusnim natën që pafund të zgjaste,
të mos kish mbarim.
Edhe dielli atë ditë të shuhej,
ndarje të mos kish.
Nëse mijëra kilometra sot na ndajnë,
mos më thuaj, humbi dashuria,
më të madhe e bën largësia.
Eja, zemër, netët t'i përcjellim si dikur.

Dashuria nis me ty, mee ty mbaron.
Je kuptimi që merr dita sa fillon.
Puthjet ende janë të nxehta,
s'na i ftoh dot largësia.
Eja, mos u fshih vetëm në ëndrra!

Eklipsi i dashurisë
Timo Flloko - P. Çako

Në Paris edhe pak po zbardh,
në New York mesnata bie...
Dita mua sytë mi zgjon,
nata ty qerpikët t'i mbulon...

Fletët gris në kalendar,
ditët, netët, rrokullisen.
Gjithë ky mall që na mundon,
pa mbarim e bën këtë pritjen tonë...

Sa herë shohim lart në qiell,
vezullon për ne Ylli i Mëngjesit.
Veç ai na sheh të dy kur lind,
është i fundit yll atje që shuhet...!

Pa ty nata është e gjatë,
pa ty ditë nuk ka.
Kur dielli lind tek unë,
atje tek ty fillon të perëndojë...
Na ndan një oqean.
Sa larg... dhe pranë...

Ky eklips dhe pak do zgjasë,
kur errësira të largohet.
Sytë e tu dhe sytë e mi,
hënën, diellin pranë do ti afrojnë...

[Xhuxhumaku]

Te lumte Lonce...

tash ke reputacione nga kushuriri i Piros Berti qe osht ne Amerike...LOL

Pershendetje Berto...

[shkodrane82]

Lol Xhuxho ta dinte Pirroja vete sa here degjohet ai ne shpine tone,
do habitej dhe ai vete...