Lufta në Lindjen e Mesme dhe genocidi shumë ngjyrësh…

[arbereshi_niko]

Lufta në Lindjen e Mesme, pa rregulla dhe etikë!


Dihet që lufta prodhon vuajtje dhe shkretim, ku gjithmonë shtresat më të pa mbrojtura dhe të varfëra e paguajnë.
Por që të justifikonhen vrasje masive sistematike, për qëllime shfarosje të një popullate të tëre, bën të mensosh thellë.
Bashkëfajtorë në ketë tragjedi, janë pjesa më e madhe e Perëndimit.
Gjëra të çuditëshme po ndodhin, dhe opinioni perëndimor fajtor dy herë
pse jo vetëm që nuk marrin vendim të ndërpritet ky gemocid dhe që shteti sionist të ndërpresë sulmet ndaj vëndeve fqinje…,
por pengon me gjithëfar lloj shantazhesh në hetimet e lira, pasi janë fajtor po aq sa vetë qeveria sionisto-fashiste e Tel-Aviv-it!


Anëtarët e Comisionit te hetimeve të OKB-së
për territoret pelestineze të pushtuara,
janë vetë-shkarkuar!



Tre anëtarët e Komisionit të Hetimit të OKB-së për Territoret e Pushtuara Palestineze kanë njoftuar dorëheqjet e tyre masive.
Grupi u krijua në vitin 2021 për të hetuar ngjarjet në territorin palestinez dhe izraelit.
Arsyet e dhëna nga raportuesit individualë përfshijnë moshën, problemet mjekësore dhe "barrën e disa angazhimeve të tjera".
Dorëheqjet e tyre, të cilat do të hyjnë në fuqi nëntorin e ardhshëm, erdhën paralelisht me vendosjen e sanksioneve ndaj Raportueses Speciale për Territoret e Pushtuara Palestineze, Francesca Albanese.
Lajmi për largimin e tyre nga Komisioni kaloi kryesisht pa u vënë re në shtypin ndërkombëtar,
por u mirëprit nga media dhe grupet që sfidojnë veprimet e tij, të cilët e shohin presionin e SHBA-së si arsyet e vërteta pas dorëheqjeve të tyre:
"Frika e përgjegjësisë më në fund po zë vend",
tha Hilel Neuer, kreu i UN Watch, një organizatë që shpesh kritikon zërat që mbrojnë Palestinën;
"Francesca Albanese ishte vetëm maja e ajsbergut".

Dorëheqjet e anëtarëve të Komisionit të Pavarur Ndërkombëtar të Hetimit
për Territoret e Pushtuara Palestineze filluan më 8 korrik, por u njoftuan vetëm një javë më vonë.
E para që paraqiti dorëheqjen e saj ishte Navanethem Pillay, 83 vjeç, drejtoresha e Komisionit.
Në letrën e saj të shkurtër, Pillay shpjegoi se dorëheqja e saj ishte "për shkak të moshës,
problemeve mjekësore dhe barrës së disa angazhimeve të tjera"
dhe se do të hynte në fuqi më 3 nëntor.
Letra e Pillay u pasua më 9 korrik nga ajo e Chris Sidoti, 74 vjeç,
i cili argumentoi se "dalja në pension e Presidentit
është koha e përshtatshme për të rindërtuar Komisionin",
duke shprehur gatishmëri për një ricaktim të mundshëm.
I fundit që paraqiti dorëheqjen e tij ishte Miloon Kothari, 69 vjeç,
ish-Raportues Special i OKB-së për të Drejtën dhe për Strehim të Mjaftueshëm,
i cili pohoi se vendimi pasoi një takim të Komisionit të mbajtur javën e kaluar.

Presidentja e grupit, Pillay, paraqiti dorëheqjen e saj
paralelisht me vendosjen e sanksioneve ndaj Raportueses Speciale
Francesca Albanese, aq sa media izraelite dhe grupi UN Watch
besojnë se ato janë të lidhura me këto sanksione, ose më përgjithësisht
me presionin e SHBA-së mbi ata që ndjekin penalisht krimet e luftës izraelite.
“UN Watch ka vënë një vijë të drejtpërdrejtë midis dorëheqjes së fundit
dhe tronditjes politike të shkaktuar nga vendimi i Shteteve të Bashkuara për të sanksionuar Francesca Albanese",
thuhet në deklaratën e grupit. Edhe pse datat nuk duket se përputhen
(sanksionet ndaj zonjës Albanese u njoftuan më 9 korrik,
por dorëheqja e Pillay u nënshkrua më 8 korrik,
dhe Kothari i referohet një vendimi të marrë javën e kaluar),
Shtetet e Bashkuara po e rrisin presionin e tyre ndërkombëtar.
Sanksionet ndaj Albanese, në fakt, u paraprinë nga masa të ngjashme
kundër katër gjyqtarëve të Gjykatës Ndërkombëtare Penale,
për "veprimet e tyre të paligjshme" kundër Uashingtonit dhe Izraelit.
Për më tepër, masat kundër gjyqtarëve dhe Albanese bazohen në një dekret
me të cilin Trump hapi rrugën për sanksione kundër Gjykatës Ndërkombëtare Penale
dhe atyre që bashkëpunojnë me të në ndjekjen penale të krimeve izraelite.
I pari që u vu në shënjestër ishte prokurori i GJND-së Karim Khan,
i cili kishte kërkuar lëshimin e urdhër-arresteve ndërkombëtare
kundër Netanyahut dhe ish-ministrit të tij Gallant.

[arbereshi_niko]

Kolombia i jep fund partneritetit me NATO-n: "Ne nuk mbështesim ata që vrasin fëmijë në Gaza".



Masat e marra nga vendet në Jugun Global, të përballura me një Perëndim bashkëpunëtor dhe nxitës të masakrës izraelite, po e thyejnë bllokimin dhe po thonë mjaft është mjaft.
Tani është radha e Presidentit Kolombian Gustavo Petro, i cili, me deklarata të ashpra, njoftoi qëllimin e tij për ta tërhequr vendin e Amerikës Latine nga partneriteti ushtarak me NATO-n, në fuqi që nga viti 2018. "Si mund të jetojmë me ushtri që hedhin bomba mbi fëmijët? Qymyri kolumbian nuk mund të bëhet bombë në Izrael për të vrarë fëmijë: ata mund të rrisin tarifat ose të bëjnë çfarë të duan. Popujt e tjerë do të na ndihmojnë", deklaroi Petro. Vendimi u mor në margjinat e Konferencës së Bogotas, një samit në të cilin, ditët e fundit, tridhjetë vende u koordinuan për të rënë dakord mbi masat për të ndaluar gjenocidin e popullit palestinez.

Petro gjithashtu u dërgoi një mesazh të drejtpërdrejtë vendeve evropiane, duke i paralajmëruar ato se "nëse duan të qëndrojnë me Amerikën Latine ose Afrikën, duhet të ndalojnë së ndihmuari nazistët". Ndërsa Samiti i Bogotas ishte duke u zhvilluar në Kolombi, Bashkimi Evropian vendosi të mos sanksionojë partnerin e saj izraelit pavarësisht gjenocidit të kryer në Palestinë, duke ruajtur kështu marrëveshjet tregtare të nënshkruara në vitin 1995.

Vendimi kolombian vjen pas dy vitesh mbështetjeje të vazhdueshme të Aleancës Atlantike për Izraelin. Nuk u vendosën kundërmasa ose sanksione, por në vend të kësaj vazhdoi shitja e armëve dhe shkëmbimi i inteligjencës. Fundi i partneritetit me Aleancën Atlantike përmbys përfundimisht rrjedhën e politikës së jashtme të Kolombisë, e cila në vitin 2018 e kishte çuar Bogotanë të bëhej vendi i parë dhe i vetëm i Amerikës Latine që u bë partner global i NATO-s. Kjo është përkthyer në bashkëpunim në disa fusha strategjike, të tilla si stërvitja ushtarake dhe lufta kundër terrorizmit dhe trafikimit të drogës.

Përveç NATO-s dhe Evropës, qeveria e Petros u gjend edhe në shënjestër të veprimeve të tij. Ajo shpërfilli dekretin presidencial të gushtit 2024 që ndalonte shitjen e qymyrit Izraelit, furnizuesi kryesor i të cilit është Kolombia.
Kështu, siç zbuloi Raportuesja Speciale e OKB-së, Francesca Albanese, në raportin e saj të fundit, shumëkombëshet Drummond dhe Glencore, të cilat nxjerrin qymyr në veri të vendit, vazhduan ta eksportojnë atë në Tel Aviv për të furnizuar me energji elektrike izraelite.
Dekreti presidencial kishte për qëllim të bënte presion mbi shtetin hebre që të ndalonte gjenocidin në Rripin e Gazës. Objektivi u përsërit gjatë samitit të Bogotasë, të organizuar nga Grupi IAC, një koalicion shtetesh i formuar më parë këtë vit për të zbatuar vendimet e institucioneve ndërkombëtare, veçanërisht Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë, ose IAC. Kjo e fundit, duke vlerësuar akuzat për gjenocid të ngritura kundër Izraelit, u kujtoi vendeve të treta detyrimin e tyre për të parandaluar krime të mëtejshme, për shembull duke u përmbajtur nga transferimi i armëve dhe municioneve dhe duke mbyllur portet për anijet që transportonin ngarkesa të ngjashme me destinacion Tel Avivin.
Në Bogota, dymbëdhjetë vende - përfshirë Kolombinë - miratuan këto masa, përveç një shqyrtimi të të gjitha kontratave publike për të parandaluar institucionet nga financimi i pranisë së paligjshme të Izraelit në territoret e pushtuara palestineze.



Burimi: lindipendente.online

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.


Ndonse dacort me Francesco Toscano-n , unë do të bëja vetëm një vërejtje. Mercenarët kolombian ndihen “fajtorë” për bashkëpunimin me paktin atlantik
ndaj viktimave të pafajshme palestineze….,
por që për civilët në Donbas nuk menduan as’pak….
U desh të pësonin mbi 70 mijë humbje në njerëz,
që të marrin në shqyrtim “largimin apo jo nga Nato ose Otan-i!
Por në linjë të principit, më duhet të brohoras zgjedhjen e presidentit Petro.

[arbereshi_niko]

Lufta nuk bën dallim…
Po në Gaza, ushtria israelite bën spastrim ( në mënyrë demokratike dhe rraketa inteligjente ).

https://www.lpj.org/en/news/lpj-stat...july-17th-2025

Ka edhe plot filmime, por për të mos tronditur ndjeshmërinë e ndokujt,
nuk po e postoj.
Kësaj rradhe i “ra ky fat “ patriarkanës latine….
Por që sionistët nuk bëjnë asnjë dallim!!!

Përshëndetje

[arbereshi_niko]

VAZHDOJNË MASAKRAT NË GAZA!


Massacra e civilëve në Rripin e Gazës vazhdon, me afërsisht 200 persona të vrarë vetëm në dy ditë në enklavë nga ushtria izraelite (IDF).
Nga këta, mbi njëqind u vranë ndërsa prisnin ndihmë humanitare në vendet e Fondacionit Humanitar të Gazës (GHF),
38 të shtunën dhe 78 të tjerë që nga agimi i sotëm, të dielën, 20 korrik.
Për herë të parë që nga fillimi i agresionit ushtarak në vitin 2023, Izraeli lëshoi sot një urdhër evakuimi të detyruar në zonën Deir el-Balah,
duke njoftuar zgjerimin e operacioneve të tij tokësore. Bombardimet vazhdojnë të godasin tendat dhe shtëpitë e refugjatëve, në atë që ushtria izraelite këmbëngul se janë operacione "anti-terroriste".

Të paktën dy persona, përfshirë një foshnjë njëmuajshe, vdiqën nga uria dje në spitalin Al-Shifa për shkak të mungesës së ushqimit, të shkaktuar nga bllokadat e vendosura nga Tel Avivi.
Një vajzë 4-vjeçare vdiq nga uria këtë mëngjes në Spitalin Al-Aksa.
8 palestinezë të tjerë u vranë në orët e para të mëngjesit të sotëm në Rripin verior, në Qytetin e Gazës.
Dy prej tyre po prisnin në radhë për ndihmë humanitare, sipas burimeve lokale që i thanë Rrjetit Quds. Sipas Al Jazeera, Ministria e Shëndetësisë e Gazës raportoi se spitalet po merren me një numër të paparë njerëzish që vdesin për shkak të mungesës së ushqimit.
Përveç kësaj, 900 persona u vranë nga sulmet izraelite ndërsa ndodheshin në pikat e shpërndarjes së ushqimit të GHF-së - katër në total,
të cilat zëvendësuan 400 pikat e mëparshme të shpërndarjes së ndihmës humanitare të drejtuara nga Kombet e Bashkuara dhe organizata të tjera ndërkombëtare. Vetëm një javë më parë, OKB-ja konfirmoi se të paktën 800 persona ishin vrarë gjatë shpërndarjes së ndihmës humanitare në vendet e GHF-së.

Agjencia e Ndihmës dhe Punës së Kombeve të Bashkuara për Refugjatët Palestinezë (UNRWA)
ka deklaruar se Izraeli po vdes ngadalë nga uria të paktën një milion fëmijë, duke u mohuar atyre qasje në ushqim, nga një popullsi prej pak më shumë se 2 milionë. "UNRWA ka furnizime të mjaftueshme ushqimore për të gjithë popullsinë e Gazës
për më shumë se tre muaj në depo" jashtë Rripit, tha agjencia,
por Izraeli nuk po i lejon ata të hyjnë në enklavë.
Fondacioni Humanitar i Gazës, nga ana e tij, e ka përcaktuar hapur ushqimin si një armë brenda Rripit, duke deklaruar se "në Gaza, ushqimi është fuqi" dhe se "Hamasi po punon shumë" për të mbyllur vendet e shpërndarjes së agjencisë pikërisht sepse shpërndarja "funksionon".
Hamasi "po përhap dezinformata, po nxit dhunë dhe po bën presion për të devijuar të gjithë ndihmën te Kombet e Bashkuara dhe të tjerët, modelet e të cilëve ata e dinë se mund t'i shfrytëzojnë".

Sipas hetimeve të ndryshme të mediave ndërkombëtare, plani i shpërndarjes së ndihmës humanitare i GHF me seli në SHBA, i mbështetur nga Izraeli, është një përpjekje për të zhvendosur civilët nga Rripi i Gazës, duke i shtyrë të paktën 600,000 njerëz në zonën e Rafah - e cila kështu do të bëhej një zonë masive humanitare - me qëllim çlirimin e enklavës dhe transformimin e saj në "Rivierën e Lindjes së Mesme",
siç e kishin parashikuar Trump dhe Netanyahu.
Si deportimi ashtu edhe ndërtimi i zonave masive humanitare janë dy shtylla të Operacionit "Qerrat e Gideonit", të nisur nga Izraeli majin e kaluar.
Centralizimi i shpërndarjes së ndihmës humanitare në duart e Tel Avivit ishte një aspekt kyç i suksesit të operacionit. "Zhvendosja vullnetare" e palestinezëve ishte njoftuar nga vetë Ministri i Mbrojtjes i Izraelit, Israel Katz, i cili shpresonte të inkurajonte palestinezët të "emigronin vullnetarisht" nga Rripi i Gazës në vende të tjera.

Ndërkohë, pasi sulmi i IDF-së ndaj një kishe katolike në Rripin e Gazës të premten e kaluar shkaktoi zemërim nga zyrtarët më të lartë të Italisë dhe mesazhe solidariteti nga autoritetet kryesore anembanë botës,
me ambasadorin e SHBA-së në Izrael që e quajti veprimin një "akt terrorizmi" nga ushtria izraelite,
asnjë fjalë (si zakonisht) nuk u tha për masakrat e kryera dje dhe që vazhduan këtë mëngjes.

[arbereshi_niko]

VENDET ARABE DENUNCOJNË ISRAELIN PËR SULMET NË SIRI




Njëmbëdhjetë vende arabe dhe islame lëshuan një deklaratë duke denoncuar bombardimin e Sirisë nga Izraeli, duke shprehur mbështetjen e tyre për sovranitetin sirian dhe duke kërkuar veprime urgjente nga Këshilli i Sigurimit i Kombeve të Bashkuara.

Deklarata pasoi dy ditë diskutimesh të thella midis ministrave të jashtëm të Egjiptit, Libanit, Jordanisë, Irakut, Arabisë Saudite, Emirateve të Bashkuara Arabe, Katarit, Kuvajtit, Bahreinit, Omanit dhe Turqisë, të cilët theksuan se siguria dhe stabiliteti i Sirisë janë thelbësore për sigurinë rajonale dhe një përparësi e përbashkët.

Sipas gazetës Al Ahram të mbështetur nga qeveria egjiptiane, deklarata bëri thirrje për përpjekje të përbashkëta ndërkombëtare për të mbështetur qeverinë siriane në rindërtimin e vendit mbi një themel që garanton sigurinë, stabilitetin, unitetin, sovranitetin dhe të drejtat e të gjithë qytetarëve të saj.*

Të gjitha vendet gjithashtu mirëpritën marrëveshjen e armëpushimit në Sweida, duke theksuar nevojën për zbatimin e saj për të mbrojtur unitetin dhe sovranitetin e Sirisë, për të parandaluar gjakderdhje të mëtejshme dhe për të mbështetur mbrojtjen e civilëve dhe sundimin e ligjit.

Deklarata shpreh mbështetje për të gjitha përpjekjet për të rivendosur sigurinë, sovranitetin shtetëror dhe sundimin e ligjit në Sweida dhe në të gjithë Sirinë. Ajo dënon sulmet e përsëritura të Izraelit kundër Sirisë, duke i quajtur ato shkelje të hapura të së drejtës ndërkombëtare dhe sulme të hapura ndaj sovranitetit sirian, të cilat dëmtojnë sigurinë, stabilitetin dhe integritetin territorial të saj, si dhe përpjekjet e qeverisë siriane për të rindërtuar vendin në përputhje me aspiratat e popullit të saj.**

Vendet arabo-islamike i bënë thirrje Këshillit të Sigurimit të OKB-së që të përmbushë përgjegjësitë e tij ligjore dhe morale për të siguruar tërheqjen e plotë të Izraelit nga territoret e pushtuara siriane, t'i japë fund veprimeve armiqësore dhe ndërhyrjeve të Izraelit në Siri dhe të zbatojë Rezolutën 2766 të Këshillit të Sigurimit të OKB-së dhe Marrëveshjen e vitit 1974 midis Sirisë dhe Izraelit.


*Gjithësesi nuk mund të lë pa përmendur sulmet ndaj komuniteteve të krishtera, vrasjeve barbare nga ata që erdhën në fuqi pas pr. Asad. ( terroristë të mbështetur nga vetë Mosadi sionist, dhe nga pothuaj të gjitha vendet që sot kërkojnë ( me të drejtë ) tërheqjen e trupave sioniste dhe ndalimin e menjëherëshëm të veprimtarisë luftarake!
Por që u drejtohen, pikërisht atyre që mbështesin israelitët!
Në fund, të gjitha këto vënde semite ( arabo-israelite ), shfarosin minorancat ( kristiane, druze,asire, berbere, kurde, etj.)
Sulmojnë bazën detare ruse, po ato formacione që duhet të mbrojnë Sirinë.

Ç’botë e çuditëshme!

Ndonëse territorin po e ndajnë midis Israelit dhe Turqisë…, e gjithë bashkësia e lartpërmendur në mënyrë hipokrite bëjnë thirrje për armpushim, dhe “të drejtat e popujve që akoma banojnë në atë tokë të vuajtur, Siri.

Si është e mundur ky naivitet kaq i ulët?!

Sipas opinionistësh të ndryshëm të gjeopilitikës, mund të ndodhë në një të ardhme të afërt, një ballafaqim midis isralit dhe turqisë…
Ku si gjithmonë, vendet arabe luajnë me fantazi të shkëlqyer, rolin e publikut me pasivitet fajtor!

Sinqerisht, është e vështirë të përcaktohet kush
janë më fajtorë nga të gjitha palët….
Përshëndetje

[arbereshi_niko]

PATRIARKËT LATIN DHE ORTODOKS SË BASHKU,
ME PËRFAQËSUES TË TJERË TË KOMUNITETEVE TË KRISHTERA
NË TOKËN E SHENJTË, DENONCOJNË SULMET E ISRAELITËVE
EDHE MBI KOMUNITETIN E KRISHTERË.
Spastrimi etnik, pra jo vetëm fetar, është në programin sionist….

[arbereshi_niko]

Izraeli rilançon në heshtje planin e tij për vendbanime masive në Bregun Perëndimor



Në një veprim që kaloi pa u vënë re nga gazetat ndërkombëtare, autoritetet izraelite kanë vendosur të rilançojnë planin e vendbanimit E1, i cili kërkon ndërtimin e mbi 3,000 njësive banesore midis Jerusalemit Lindor dhe Maale Adumim, duke e ndarë Bregun Perëndimor në dy pjesë. Lajmi u njoftua nga Ir Amim dhe PeaceNow, dy ONG izraelite që kundërshtojnë kolonizimin e tokave palestineze, të cilat u njoftuan për rihapjen e çështjes. Plani i vendbanimit E1 u konceptua në vitet 1990, por, duke pasur parasysh fushëveprimin e tij, është ndaluar disa herë për shkak të presionit ndërkombëtar. Këtë vit, ministrat më të ekstremistë në qeverinë e Netanyahut kishin sugjeruar rihapjen e planit të ndërtimit, dhe kabineti miratoi ndërtimin e një rruge qendrore për projektin. Diskutimet zyrtare pritet të fillojnë së shpejti, dhe një seancë dëgjimore me shoqatat izraelite që kundërshtojnë projektin është planifikuar për 6 gusht.
Ir Amim dhe Peace Now u njoftuan për rihapjen e projektit E1 nga Këshilli Suprem i Administratës Civile Izraelite, i cili gjithashtu u komunikoi OJQ-ve ( ONG ), datën e seancës së ardhshme dëgjimore. Kundërshtimet do të dëgjohen para një nënkomiteti të Këshillit të Lartë të Planifikimit, një organ brenda administratës civile përgjegjës për planifikimin dhe zhvillimin e vendbanimeve të Bregut Perëndimor. Seanca dëgjimore, shpjegon Peace Now, është një hap i nevojshëm në avancimin e planit, dhe më pas, nënkomiteti do të shprehë mendimin e tij nëse do ta miratojë apo jo planin. Rekomandimet e nënkomitetit do të pasohen nga një diskutim nga Këshilli i Lartë i Planifikimit për miratimin dhe validimin e projektit. Njoftimi i dy OJQ-ve u injorua nga shumica e shtypit ndërkombëtar, por u mor në konsideratë nga disa ministri të jashtme evropiane, përfshirë ministritë franceze, gjermane dhe britanike, të cilat e dënuan idenë. Një dënim i ngjashëm erdhi nga një letër e kohëve të fundit nga 25 vende të të ashtuquajturit "blloku perëndimor" kundër masakrave izraelite. OKB-ja gjithashtu është shprehur për planin.

Plani i vendbanimit E1 (Lindje 1) parashikon





Ndërtimi i 3,412 shtëpive brenda një zone prej 12,000 dunamësh (12 kilometra katrorë) në veri dhe perëndim të rrugës që lidh Jerusalemin me Maale Adumim (6 km nga Jerusalemi), një nga vendbanimet më të mëdha dhe më të populluara në Bregun Perëndimor. Projekti parashikon ndërtimin e tre lagjeve dhe zonave banimi për zhvillim komercial, industrial dhe hotelier. Zona e caktuar do të lidhë ligjërisht dhe urbanisht Jerusalemin lindor me Maale Adumim, duke izoluar lagjet palestineze të Jerusalemit Lindor nga zonat e papushtuara të Bregut Perëndimor dhe duke ndarë në mënyrë efektive Betlehemin, Jerusalemin Lindor dhe Ramallahun. Zona e prekur është e banuar nga 18 komunitete beduine që do të ishin në rrezik zhvendosjeje. Deri më tani janë planifikuar dy lagje banimi, ku Izraeli do të ndërtonte më shumë se 3,000 shtëpitë e planifikuara; Lagjja e tretë banimi, e cila do të lidhë vendbanimet e tjera me Jerusalemin, dhe zona komerciale-industriale janë të ngrira për arsye planifikimi.

Plani i vendbanimit E1 u formalizua në vitin 1994 si një zgjerim i komunës së Maale Adumim, e cila ishte njohur administrativisht si qytet që nga viti 1991. Planifikimi vazhdoi me ndërprerje për më shumë se njëzet vjet: pavarësisht ndërtimit të disa infrastrukturave të vogla dhe zhvillimit sporadik të planeve të zbatimit, projekti mbeti në thelb i ngrirë deri në vitin 2012 për shkak të kundërshtimit të fortë ndërkombëtar. Në dhjetor të atij viti, qeveria Netanyahu udhëzoi publikimin zyrtar të dy lagjeve të banimit për shqyrtim publik, por protestat e sollën procesin në një ndalesë të re. Në prag të zgjedhjeve të vitit 2020, vetë Netanyahu e rifilloi zyrtarisht procesin duke publikuar planet për fazën e konsultimit. Në tetor 2021, nën qeverinë Bennett-Lapid, u mbajtën dy seanca dëgjimore publike, por seanca e tretë dëgjimore, e planifikuar për janar 2022, u shty për shkak të presionit të SHBA-së. Në vitin 2023, qeveria e gjashtë Netanyahu (e cila pasoi qeverinë Bennett-Lapid) e rilançoi planin, duke u përpjekur të thërriste një seancë të tretë dëgjimore. Seancat dëgjimore u shtynë përsëri, por pas përshkallëzimit më 7 tetor, Ministri i Financave Bezalel Smotrich e rilançoi me forcë projektin.
Që nga ky vit, është bërë përparim i konsiderueshëm në lehtësimin e planit E1. Në fund të marsit, Kabineti i Sigurisë miratoi ndërtimin e asaj që gazetat izraelite e quajnë "Rruga e Sovranitetit", një strukturë që do të ndante vertikalisht të njëjtën zonë të Bregut Perëndimor të prekur nga plani E1. Me Rrugën e Sovranitetit, Izraeli synon të krijojë një sistem të veçantë rrugor për izraelitët dhe palestinezët, duke devijuar trafikun palestinez. Megjithatë, në maj, Smotrich bëri thirrje që Këshilli i Planifikimit të Judesë dhe Samarisë (emri izraelit për Bregun Perëndimor) të mblidhet për të miratuar ndërtimin në zonën E1.
Ndërkohë, Izraeli vazhdon fushatën e tij të kolonizimit në Bregun Perëndimor. Vetëm sot, autoritetet izraelite lëshuan 20 urdhër-arreste kundër qytetarëve palestinezë. Në Sur Baher, pranë Jerusalemit Lindor, Izraeli vazhdoi të shembte shtëpitë. Buldozerët mbërritën gjithashtu në Beit Ula, në perëndim të Hebronit, ku kolonët e mbështetur nga IDF shkatërruan një kamp në pronësi të banorëve palestinezë. Në Betlehem, ushtria shkatërroi dy ndërtesa. Në Qabatiya, një qytet në jug të Jeninit, një djalë u vra nga plagët e marra nga ushtarët izraelitë; në Nablus, dy djem të tjerë u plagosën. Dhuna vazhdoi gjithashtu në Jeriko dhe Luginën e Jordanit, ku kolonët sulmuan dhe detyruan dy familje dhe bagëtinë e tyre të iknin, dhe IDF sulmoi anëtarët e një komuniteti beduin. Që nga 7 tetori 2023, Izraeli ka vrarë afërsisht 1,000 palestinezë në Bregun Perëndimor, duke plagosur 7,000 të tjerë dhe duke arrestuar mbi 17,000 të tjerë.


Burimi: lindipendente.online

[arbereshi_niko]

Parlamenti Izraelit Voton për Aneksimin e Plotë të Bregut Perëndimor



Ligjvënësit e Knessetit miratuan një mocion jo-detyrues në axhendë në favor të aneksimit të Bregut Perëndimor me 71 vota pro dhe 13 kundër. Mocioni, i paraqitur nga deputetja e Sionizmit Fetar Simcha Rothman, deputetja e Likud Dan Illouz dhe deputetja e Yisrael Beytenu Oded Forer, përshkruan Judenë, Samarinë dhe Luginën e Jordanit si "një pjesë të pandashme të atdheut historik të popullit hebre" dhe bën thirrje për zbatimin e sovranitetit izraelit në këto zona. Bregu Perëndimor është një pjesë integrale e asaj që duhet të jetë Shteti i Palestinës sipas ligjit ndërkombëtar dhe sipas vetë rezolutës së OKB-së - të pranuar nga Izraeli në atë kohë - që në vitin 1948 vendosi të ndante Palestinën historike në dy shtete (Izraelin dhe Palestinën).
"Judea, Samaria dhe Lugina e Jordanit janë një pjesë e pandashme e Eretz-Izraelit [Izraelit biblik, i cili, sipas qëllimeve sioniste, duhet të përfshijë të gjithë Palestinën, red.], atdheut historik, kulturor dhe shpirtëror të popullit hebre. Qindra dhe mijëra vjet para krijimit të Shtetit, paraardhësit dhe profetët e kombit jetuan dhe vepruan në këto rajone, dhe themelet e kulturës dhe besimit hebre u hodhën atje. Qytete të tilla si Hebroni, Sikemi, Shilohu dhe Beit El nuk janë vetëm vende historike, por një shprehje e gjallë e vazhdimësisë së ekzistencës hebraike në tokë", thuhet në tekstin e mocionit, i cili shton se ngjarjet e 7 tetorit 2023 do të Konfirmon se krijimi i një shteti palestinez do të përbënte një kërcënim për Izraelin. "Sovraniteti në Eretz-Izrael është një pjesë e pandashme e realizimit të sionizmit dhe vizionit kombëtar të popullit hebre që është kthyer në atdheun e tyre."

Edhe pse simbolike dhe jo-detyruese, rezoluta është në përputhje të plotë me përpjekjet gjithnjë e më urgjente të Izraelit për të fituar kontrollin e Bregut Perëndimor, ndërsa ushtria e tij përparon në Rripin e Gazës. Votimi vjen vetëm disa ditë pas lajmit, kryesisht të injoruar nga gazetat perëndimore, se Izraeli kishte rinisur planin e vendbanimeve E1, i cili parashikon ndërtimin e mbi 3,000 njësive të banimit midis Jerusalemit Lindor dhe Maale Adumim, duke e ndarë Bregun Perëndimor në gjysmë. "Kjo është toka jonë, kjo është shtëpia jonë", deklaroi Kryetari i Knessetit, Amir Ohana (Likud) në fund të votimit në Knesset. "Pushtimi nuk filloi në vitin 1967, ai mbaroi. Kjo është e vërteta historike dhe e vetmja mënyrë për të arritur paqe të vërtetë është nga [një pozicion] pushteti."

Që nga Rezoluta 242 e vitit 1967, bashkësia ndërkombëtare ka përsëritur se pushtimi i territoreve palestineze nga Izraeli është i paligjshëm dhe ka vazhduar deri para disa muajsh të bëjë thirrje për tërheqjen e trupave nga Territoret Palestineze (një rezolutë që Italia e shmangu me kujdes miratimin). Pas votimit izraelit, dënimi erdhi nga pjesë të ndryshme të botës, duke filluar me OIC (Organizata e Bashkëpunimit Islamik, e cila përfaqëson 56 vende në të gjithë Evropën, Lindjen e Mesme, Amerikën e Jugut, Afrikën dhe Azinë), duke e quajtur atë "një shkelje të qartë të së drejtës ndërkombëtare dhe një shkelje të drejtpërdrejtë të disa rezolutave të Këshillit të Sigurimit të OKB-së". ANSA citon gjithashtu një njoftim për shtyp në të cilin Komisioni i BE-së kujton se "aneksimi është i paligjshëm sipas së drejtës ndërkombëtare" dhe se çdo hap në atë drejtim do të ishte "një shkelje e së drejtës ndërkombëtare".

[arbereshi_niko]

MASAKRA


Ushtari Izraelit Rrëfen Vrasjet e Qëllimshme të Civilëve

Publikuar 2 javë më parë më 13 korrik 2025





Një rezervist izraelit që shërbeu tre herë në Gaza i tha Sky News, në një intervistë të rrallë para kameras, se njësia e tij shpesh urdhërohej të qëllonte këdo që hynte në zonat e përcaktuara nga ushtarët si zona të ndaluara, pavarësisht nëse ata përbënin kërcënim apo jo, një praktikë që, tha ai, i linte civilët të vdekur në vend.

"Ne kemi një territor në të cilin ndodhemi dhe urdhrat janë: kushdo që hyn duhet të vdesë," tha ai. "Nëse janë brenda, janë të rrezikshëm; duhet t'i vrisni. Nuk ka rëndësi se kush janë."

Duke folur në mënyrë anonime, ushtari pretendoi se trupat vranë civilë në mënyrë arbitrare, duke thënë se kriteret për hapjen e zjarrit ndaj civilëve ndryshonin në varësi të komandantit.

Ushtari është rezervist në Divizionin e 252-të të Forcave të Mbrojtjes së Izraelit (IDF). Ai u caktua dy herë në Korridorin Netzarim, një rrip i ngushtë toke që kalonte nëpër Rripin qendror të Gazës në fillim të luftës, nga deti deri në kufirin me Izraelin. Ai ishte projektuar për të ndarë territorin dhe për t'u lejuar forcave izraelite të fitonin kontroll më të madh nga brenda Rripit.

Ushtari shpjegoi se kur njësia e tij ishte e stacionuar në skaj të një zone civile, ushtarët flinin në një shtëpi në pronësi të palestinezëve të zhvendosur dhe vizatonin një kufi të padukshëm rreth saj, duke shënuar një zonë të ndaluar për banorët e Gazës.

"Në njërën nga shtëpitë ku qëndruam, kishim një ngastër shumë të madhe toke. Ishte më afër lagjes civile, me njerëz brenda. Dhe ka një vijë imagjinare që, na thonë ata, të gjithë banorët e Gazës e dinë dhe e dinë se nuk mund ta kalojnë. Por si e dinë?" pyeti ai.

Njerëzit që kalonin këtë zonë shpesh qëlloheshin, tha ai. "Ishte si të gjithë të tjerët që mbërrinin në territor, pak si një adoleshent që ngiste biçikletë."








Ushtari përshkroi besimin e përhapur midis trupave se të gjithë banorët e Gazës ishin terroristë, edhe kur ata ishin qartësisht civilë të paarmatosur. Ky perceptim, tha ai, nuk vihej në dyshim dhe shpesh mbështetej nga komandantët. “Ata nuk të tregojnë shumë për civilët që mund të vijnë në shtëpinë tënde. Si kur isha në rrugën për në Netzarim, dhe thonë se nëse dikush vjen këtu, do të thotë se e dinë që nuk duhet të jetë atje, dhe nëse vazhdojnë të vijnë, do të thotë se janë terroristë”, tha rezervisti i ushtrisë së shtetit hebre.

“Kjo është ajo që të thonë. Por unë nuk mendoj se është e vërtetë. Ata janë thjesht njerëz të varfër, civilë që nuk kanë shumë zgjedhje.” Ai vazhdoi duke thënë se kriteret për hapjen e zjarrit ndaj civilëve ndryshojnë në varësi të komandantit. “Ata mund të qëllohen, mund të kapen”, tha ai për Sky News. “Varet shumë nga dita, nga gjendja shpirtërore e komandantit.”

Ushtari kujtoi një incident në të cilin një burrë kishte kaluar kufirin dhe u qëllua. Kur një burrë tjetër iu afrua trupit, u vendos që ai të kapej. Orë më vonë, urdhri ndryshoi përsëri: të qëllohet menjëherë kushdo që kalon “vijën imagjinare”.

Në një rast tjetër, njësia e tij u vendos pranë zonës Shujaiya të qytetit të Gazës. Ai përshkroi palestinezët duke mbledhur skrap metali dhe panele diellore nga një ndërtesë brenda të ashtuquajturës "zona e ndaluar".

“Sigurisht, atje nuk ka terroristë”, tha ai. “Çdo komandant mund të zgjedhë vetë se çfarë të bëjë. Është pak si Perëndimi i Egër. Disa komandantë në fakt mund të vendosin të kryejnë krime lufte dhe vepra të liga pa vuajtur pasojat.”

Ushtari tha se shumë nga shokët e tij besonin se nuk kishte të pafajshëm në Gaza, duke përmendur sulmin e 7 tetorit të udhëhequr nga Hamasi, i cili vrau afërsisht 1,200 njerëz dhe mori peng 250. Që atëherë, dhjetëra pengje janë liruar ose shpëtuar nga forcat izraelite, ndërsa afërsisht 50 mbeten robër, përfshirë rreth 30 që Izraeli i konsideron të vdekur.

Ai kujtoi se ushtarët diskutuan hapur vrasjet. “Ata thoshin: ‘Po, por këta njerëz nuk bënë asgjë për të parandaluar 7 tetorin, dhe ndoshta e shijuan kur na ndodhi. Kështu që ata meritojnë të vdesin’”

“Njerëzit nuk ndiejnë keqardhje për ta”, tha ai. “Mendoj se shumë prej tyre me të vërtetë ndienin se po bënin diçka të mirë. Mendoj se thelbi i çështjes është se, në mendjet e tyre, këta njerëz nuk janë të pafajshëm.”

Në Izrael, është e rrallë që ushtarët të kritikojnë publikisht IDF-në, e cila konsiderohet si një institucion unifikues dhe një rit kalimi për hebrenjtë izraelitë. Shërbimi ushtarak formon identitetin dhe prestigjin shoqëror, dhe ata që flasin hapur rrezikojnë të përjashtohen. Ushtari tha se nuk dëshiron të identifikohet sepse ka frikë se mos etiketohet si tradhtar ose i margjinalizuar nga komuniteti i tij. Megjithatë, ai ndihet i detyruar të flasë hapur.

"Ndjej sikur kam qenë pjesë e diçkaje të keqe dhe duhet ta kundërshtoj me diçka të mirë që bëj, duke folur hapur, sepse jam shumë i mërzitur për atë që kam qenë pjesë dhe jam ende pjesë e saj, si ushtar dhe qytetar i këtij vendi", tha ushtari i intervistuar. "Mendoj se lufta është... një gjë shumë e keqe që po na ndodh neve dhe palestinezëve, dhe mendoj se duhet të marrë fund."

"Mendoj se është shumë e vështirë për komunitetin izraelit të kritikojë veten dhe ushtrinë e tij. Shumë njerëz nuk e kuptojnë se për çfarë po bien dakord. Ata mendojnë se lufta duhet të ndodhë dhe ne duhet t'i kthejmë pengjet, por nuk i kuptojnë pasojat."

"Mendoj se shumë njerëz, nëse do ta dinin saktësisht se çfarë po ndodhte, nuk do ta merrnin shumë mirë dhe nuk do të pajtoheshin. Shpresoj që duke folur për këtë, të mund të ndryshojmë mënyrën se si bëhen gjërat."

IDF iu përgjigj Sky News me një deklaratë duke thënë se ata "veprojnë në përputhje të rreptë me rregullat e tyre të angazhimit dhe ligjin ndërkombëtar, duke marrë masa paraprake praktike për të zbutur dëmin ndaj civilëve".

"IDF vepron kundër objektivave dhe objektivave ushtarake dhe nuk synon civilët ose objektet civile", vazhdoi deklarata.

Ushtria izraelite shtoi se "raportet dhe ankesat në lidhje me shkeljen e ligjit ndërkombëtar nga IDF u transferohen autoriteteve përkatëse, të cilat janë përgjegjëse për shqyrtimin e incidenteve të jashtëzakonshme që ndodhën gjatë luftës".

Deklarata përmend gjithashtu masat që ushtria pretendon të marrë për të minimizuar viktimat civile, duke përfshirë lëshimin e njoftimeve për evakuim dhe rekomandimin që popullsia të largohet përkohësisht nga zonat e luftimeve intensive. "Zonat e caktuara të evakuimit në Rripin e Gazës përditësohen sipas nevojës. IDF informon vazhdimisht popullsinë civile për çdo ndryshim".

Siç raportohet nga Renovatio 21, një sondazh nga Universiteti Hebraik i Jerusalemit zbuloi se një shumicë e fortë e hebrenjve izraelitë shprehin mbështetje për krimet e luftës të qëllimshme dhe të vazhdueshme të qeverisë së tyre, të tilla si spastrimi etnik dhe gjenocidi në Gaza, me afërsisht 75% të hebrenjve izraelitë që pajtohen me deklaratën se "nuk ka të pafajshëm në Gaza".

Ushtria hebraike është fajësuar për masakra të shumta, si ajo në Rafah, me Izraelin që vazhdimisht justifikon, edhe përballë videove tronditëse, se këto ishin "objektiva legjitime".

Siç raportohet nga Renovatio 21, një studim nga një profesor i Harvardit vlerëson se gati 400,000 banorë të Gazës janë zhvendosur tani nga lufta e shtetit hebre kundër Rripit.

[arbereshi_niko]

Lajmi i fundit për Gazën


Pas presionit internacional, Izraeli pranon një "pauzë humanitare" në Gaza:
ndihma rifillon

27 KORRIK 2025 - 10:31



Një "pauzë taktike lokale", çdo ditë nga ora 10:00 e mëngjesit deri në orën 20:00 deri në njoftim të mëtejshëm, do të shpëtojë disa zona të Rripit nga bombardimet dhe sulmet, të shoqëruara me rifillimin e dërgesave ajrore të ndihmës humanitare dhe hapjen e korridoreve të hyrjes tokësore. Pas ditësh presioni ndërkombëtar, ndërsa vazhdonte të mohonte ekzistencën e një krize humanitare në Gaza, qeveria Netanyahu u detyrua të tërhiqej, duke i dhënë fund bllokadës totale 80-ditore të ndihmës. Ndërkohë, qeveria e Gazës e udhëhequr nga Hamasi ka deklaruar se "jeta e 100,000 fëmijëve nën dy vjeç është në rrezik për shkak të mungesës së formulës dhe shtesave ushqimore", ndërsa raportet e fundit të OKB-së përshkruajnë një situatë të tmerrshme: një në dhjetë fëmijë palestinezë vuan nga kequshqyerja e rëndë, dhe përhapja akute e sëmundjeve përkeqësohet nga mungesa e ushqimit, kanalizimeve dhe ujit të pijshëm.

Duke filluar nga ky mëngjes, 27 korrik 2025, ushtria izraelite (IDF) rifilloi hedhjen e ndihmës humanitare mbi popullsinë duke përdorur të njëjtat dronë që kishin hedhur bomba deri disa orë më parë.
IDF njoftoi lëshimin e "shtatë paletave me ndihma që përmbanin miell, sheqer dhe ushqime të konservuara" dhe rivendosjen e energjisë elektrike - e cila më parë ishte ndërprerë nga Izraeli - në një impiant shkripëzimi, i cili duhet të rrisë prodhimin ditor në "20,000 metra kub" ujë të pijshëm.
Kjo iniciativë u kundërshtua nga Kombet e Bashkuara, të cilat e quajtën atë "joefikase dhe të kushtueshme" dhe një përpjekje për të larguar vëmendjen ndërkombëtare.
Që këtë mëngjes, dërgesat e ndihmës së parë nga ajri thuhet se plagosën disa civilë palestinezë duke goditur tendat.

Në të njëjtën kohë, u njoftua se nga ora 6:00 e mëngjesit deri në orën 11:00 të mbrëmjes sipas kohës lokale, "rrugët e sigurta do të aktivizohen përgjithmonë për të lejuar kalimin e konvojeve të OKB-së dhe organizatave humanitare të ngarkuara me shpërndarjen e ushqimit dhe ilaçeve për popullsinë përmes Gazës".
Disa vende, përfshirë Egjiptin dhe Jordaninë fqinje, kanë njoftuar tashmë largimin e menjëhershëm të konvojeve humanitare për të sjellë ndihmë ushqimore për popullsinë e Gazës.

Edhe pse ushtria dhe qeveria izraelite kanë sqaruar se pauza do të prekë vetëm zona të caktuara të Rripit dhe se operacionet ushtarake do të vazhdojnë "për të kthyer të gjithë pengjet dhe për të mposhtur Hamasin, si mbi tokë ashtu edhe nën tokë", vendimi ka shkaktuar protesta brenda qeverisë së Tel Avivit.
Ministri me ndikim i Sigurisë, Itamar Ben-Gvir, udhëheqës i partisë ekstremiste sioniste Otzma Yehudit, e quajti dërgesën e ndihmës një faqe "turpi dhe çnderimi",
duke përsëritur thirrjen e tij për një "ndërprerje totale të ndihmës humanitare, pushtim të plotë të Rripit dhe inkurajim të emigrimit dhe zhvendosjes" -
domethënë zëvendësimin etnik të popullsisë palestineze me kolonë hebrenj.

Në nivel ndërkombëtar, sinjale të paqarta vazhdojnë të dërgohen nga qeveria amerikane, e cila, pasi fajësoi Hamasin për dështimin e bisedimeve të armëpushimit, sot përsëriti - përmes Sekretarit të Shtetit Marco Rubio - se një marrëveshje është e mundur "në çdo moment".
Ndërkohë, po dalin detaje të reja rreth aspiratave të Francës, ku Presidenti Macron njoftoi dje njohjen e Shtetit të Palestinës.
Sipas Ministrit të Jashtëm Jean-Noël Barrot, i cituar nga Al Jazeera, ky veprim është pjesë e një procesi që do të kulmojë në samitin e OKB-së javën e ardhshme.
Në atë samit, nga njëra anë, shumë vende arabe do t'i kërkojnë Hamasit të lërë armët; nga ana tjetër, do të bëhet një përpjekje për të bindur shtetet evropiane ende të pavendosura për të njohur Palestinën.
Qëllimi do të ishte ndalimi i Izraelit dhe, në të njëjtën kohë, "mposhtja" e Hamasit jo me bomba, por përmes braktisjes graduale të partnerëve të tij arabë.
Kjo përpjekje duket se ka shumë të ngjarë të jetë e kotë nëse nuk shoqërohet me sanksione vendimtare dhe ndërprerjen e marrëdhënieve të biznesit midis këtyre vendeve me qeverinë sioniste.

Ndërkohë, luftimet në Rripin e Gazës vazhdojnë dhe Hamasi duket larg të qenit i mundur, pavarësisht masakrave izraelite që kanë vazhduar për më shumë se 20 muaj. Sot, ushtria e Tel Avivit u detyrua të pranonte se dy ushtarë, të moshës 20 dhe 22 vjeç, u vranë nga një shpërthim ndërsa merrnin pjesë në pushtimin e Gazës.