Fjeti më Zotin Kryepiskopi i Tiranës, Durrësit dhe Gjithë Shqipërisë, ANASTASI

[Albo]

Ndarja nga jeta e Kryepeshkopit Anastas, Meta: Ringriti kishën në kohëra të vështira! Kujtimi i Tij do të jetë i paharruar!



Presidenti i Partisë së Lirisë Ilir Meta ka reaguar në lidhje me ndarjen nga jeta të Kryepeshkopit të Tiranës, Durrësit dhe gjithë Shqipërisë, Anastas Janullatos.

Meta shkruan se kontributi i jashtëzakonshëm dhe përkushtimi i vyer i Fortlumturisë së Tij në më shumë se tre dekada i ka shërbyer jo vetëm ringritjes kanonike dhe shpirtërore të Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë dhe arsimimit e përgatitjes së brezit të ri të klerikëve shqiptarë por edhe afirmimit ndërkombëtar dhe njohjes së saj kudo në botë.

“Trashëgimia e Kryepeshkopit Anastas do të mbetet gjithmonë e gjallë dhe kujtimi i Tij do të jetë i paharruar!”, shkruan Meta.

Postimi i plotë:

Me trishtim të thellë dhe shumë dhembje mora lajmin për ndarjen nga jeta të Kryepeshkopit të Tiranës, Durrësit dhe gjithë Shqipërisë, Anastas Janullatos.

Udhëheqës i veçantë shpirtëror dhe shembull frymëzues i dashurisë ndaj njerëzve, me vizion hyjnor e mençuri të rrallë, do t’i mbetemi përherë mirënjohës për gjithçka ka bërë në këto vite për Lavdinë e Zotit, për të mirën e Kishës, që në rrethana të vështira e ringriti nga gërmadhat dhe e zhvilloi më tej, për të mirën e besimtarëve ortodoksë shqiptarë, për forcimin e harmonisë, tolerancës dhe bashkëjetesës ndër-fetare, kësaj pasurie kombëtare të popullit tonë.

Kontributi i jashtëzakonshëm dhe përkushtimi i vyer i Fortlumturisë së Tij në më shumë se tre dekada i ka shërbyer jo vetëm ringritjes kanonike dhe shpirtërore të Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë dhe arsimimit e përgatitjes së brezit të ri të klerikëve shqiptarë por edhe afirmimit ndërkombëtar dhe njohjes së saj kudo në botë.

Ngushëllimet më të ndjera për këtë humbje të madhe e të pazëvendësueshme për drejtuesit e lartë të Kishës dhe mbarë komunitetin ortodoks të Shqipërisë!

Trashëgimia e Kryepeshkopit Anastas do të mbetet gjithmonë e gjallë dhe kujtimi i Tij do të jetë i paharruar!

Të prehet në paqen e merituar!

Balkanweb

[Albo]

Ishte amaneti i tij! Trupi i pajetë i Kryepeshkopit Anastas Janullatos do të prehet në Shqipëri



Gazetari Renaldo Salianji ka zbuluar detaje nga ceremonia mortore e për Kryepeshkopin e Tiranës, Durrësit dhe i Gjithë Shqipërisë, Anastas Janullatos.

Nga burime, mësohet se trupi i Fortlumturisë së Tij do të prehet në Shqipëri, amanet ky i Kryepeshkopit për dekadat që ka kaluar në Shqipëri.

Ky është edhe një rregull i Kishës Autoqefale, që Kryepeshkopët të prehen në vendin ku kanë shërbyer, jo në vendin e lindjes.

VIDEO

Megjithatë pritet mbledhja e Sinodit të Shenjtë për të përcaktuar edhe detajet dhe për të marrë vendimet në lidhje me ceremoninë mortore.

(BalkanWeb)

[Albo]

Greqi

Sinodi i Shenjtë: Pelegrinazhi, Liturgjia Hyjnore dhe Trisagion i udhëhequr nga Fortlumturia e Tij Ieronymos II i Athinës dhe gjithë Greqisë për të ndjerin Kryepeshkop të Shqipërisë Anastas.
Pelegrinazhi popullor do të zgjasë deri në orët e para të mëngjesit të së hënës dhe më pas trupi i pajetë do të transportohet për në Shqipëri për varrim - Lexoni udhëtimin e tij madhështor



Redaksia
25 janar 2025 05:09

Sinodi i Shenjtë i Kishës së Greqisë ka shpallur Liturgjinë Hyjnore në Katedralen Metropolitane të Athinës të dielën, më 26 janar 2025, përpara trupit të të ndjerit Kryepeshkop të Tiranës, Durrësit dhe gjithë Shqipërisë, Anastas.

Liturgjia Hyjnore do të drejtohet nga Nënkryetari i Sinodit të Shenjtë, Hirësia e Tij Mitropoliti i Nafpaktos dhe Agios Vlasios Ierotheos. Pas shërbesës, një Trisagion për pushimin e Kryepeshkopit të ndjerë do të drejtohet nga Fortlumturia e Tij Kryepeshkopi i Athinës dhe Gjithë Greqisë Ieronymos.

Sipas komunikatës zyrtare, trupi i primatit të ndjerë do të qëndrojë në Katedralen Metropolitane të Athinës për pelegrinazh publik deri në orët e para të së hënës, 27 janar 2025, kur do të transportohet për në Shqipëri.

Sinodi i Shenjtë lëshoi ​​deklaratën e mëposhtme:

“Sinodi i Shenjtë i Kishës së Greqisë, me rastin e ndarjes nga jeta të Kryepeshkopit të ndjerë të Tiranës, Durrësit dhe gjithë Shqipërisë, Anastas, shpreh ngushëllimet e tij të përzemërta në emër të Presidentit të tij, Fortlumturisë së Tij, Kryepeshkopit të Athinës dhe gjithë Greqisë, Ieronymos. , Hierarkët e Kishës së Greqisë dhe besimtarët ortodoksë në Greqi. I lutemi Zotit të Plotfuqishëm për pushimin e përjetshëm të Kryepeshkopit të ndjerë Anastas dhe shprehim ngushëllimet tona për hierarkinë, klerin dhe besimtarët Krishtidashës të Kishës Ortodokse Motra të Shqipërisë.

Në ditën e ndarjes nga jeta të kryepeshkopit të ndjerë, Fortlumturia e Tij Kryepeshkopi Ieronymos ofroi një Trisagion në Kapelën e Kryepeshkopatës së Shenjtë të Athinës për prehjen e shpirtit të tij.

Në bashkëpunim me Sinodin e Shenjtë të Kishës së Shqipërisë, njoftohet se ditën e diel, më 26 janar 2025, do të kremtohet Liturgji Hyjnore në Katedralen Mitropolitane të Athinës para trupit të të ndjerit Kryepeshkop Anastas. Shërbesën do ta kryesojë Shkëlqesia e Tij Mitropoliti i Nafpaktos dhe Agios Vlasios Ierotheos. Pas Liturgjisë Hyjnore do të mbahet Trisagion për prehjen e shpirtit të Kryepeshkopit të ndjerë, të udhëhequr nga Fortlumturia e Tij Kryepeshkopi i Athinës dhe i Gjithë Greqisë Ieronymos.

Trupi i kryepeshkopit të ndjerë do të qëndrojë në Katedralen Metropolitane të Athinës për pelegrinazh publik deri të hënën në mëngjes, 27 janar 2025, kur do të transportohet në Shqipëri për ceremoni dhe varrim të mëtejshëm.

Kush ishte Kryepeshkopi i Shqipërisë Anastas

I lindur më 4 nëntor 1929, në Pire, Anastasios Giannoulatos, ishte prelat i Kishës Ortodokse të Shqipërisë. Teologu, klerik, shkrimtar, profesor emeritus i Universitetit Kombëtar dhe Kapodistrian të Athinës, anëtar nderi i Akademisë së Athinës, Kryepeshkop i Tiranës, Durrësit dhe i gjithë Shqipërisë, Anastasi lë pas një trashëgimi të pasur dhe u nominua për Çmimin Nobel për Paqen në 2000.

Udhëtimi i Anastasit

I diplomuar në Liceun e 2-të të Arenas të Athinës, ai studioi në Shkollën Teologjike të Athinës të Universitetit Kombëtar dhe Kapodistrian për të marrë diplomën në vitin 1952, gjithashtu me nderime, duke arritur rezultatin më të lartë të diplomuar në Shkollën Teologjike të Athinës – 9,53. Ai vazhdoi studimet pasuniversitare për Studime Fetare, Etnologji, Etnologji, Studime Ungjillore dhe Studime Afrikane në Universitetet e Hamburgut dhe Marburgut, Gjermani (1965-69), si anëtar i Fondacionit gjerman Alexander von Humboldt.

Pas diplomimit në Universitetin Alexander Humboldt të Universitetit Humboldt në Berlin, ai ishte anëtar i Fondacionit Alexander von Humboldt (Alexander von Humboldt Foundation).

Është doktoruar në Fakultetin Teologjik të Universitetit të Athinës (1970, njëzëri i shkëlqyer, me çmim special). Gjatë shërbimit ushtarak (1952-54), ai ndoqi Shkollën e Oficerëve Rezervë në Syros dhe shkollën Haidarion Intervessel, ku shkëlqeu dhe u bë “Shef i Shkollës”.

U gradua profesor i asociuar i historisë së feve në Universitetin e Athinës, u emërua Drejtor i Departamentit të Studimeve Fetare dhe Sociologjisë (1983-1986), dhe nga viti 1976 u bë profesor i rregullt dhe dekan i Fakultetit Teologjik të Universitetit. i Athinës (1983-1987), nga e cila doli në pension në vitin 1997 si Profesor Emeritus, pasi kishte zhvilluar të rëndësishme shkencore puna.

Në Greqi, ai shërbeu fillimisht si teolog laik dhe punoi në fusha të ndryshme të punës së brendshme misionare – predikim, shkrim të krishterë, katekzë, organizim të qarqeve të studimit të Biblës dhe kampe rinore e studentore.

Ai ishte shumë aktiv në organizatat rinore ortodokse dhe në vitin 1959 themeloi revistën e parë misionare në Greqi, me titull “Porefthenites”. Ai krijoi gjithashtu ndërgjegjen misionare greqishtfolëse në shekullin e 20 -të , me themelimin e “Qendrës Misionare Diortodokse”.



Afrika Lindore

Arkimandrit që nga viti 1964, Anastasi e ktheu punën e tij në Afrikë, veçanërisht në Ugandë, por edhe në Tanzani dhe Kenia, duke eksploruar mundësitë e punës sistematike misionare ortodokse.

Ai themeloi dhe më pas organizoi Shkollën Patriarkale “Arqipeshkvi Makarios i Qipros”, të cilën e drejtoi për një dekadë. Ai shuguroi 62 klerikë afrikanë dhe shenjtëroi 42 lexues - katekistë nga tetë fise afrikane, duke përfshirë katër klerikët e parë tanzanianë. Në të njëjtën kohë, ai promovoi përkthimet e Liturgjisë Hyjnore në katër gjuhë afrikane.

Ai u kujdes për konsolidimin e rreth 150 famullive dhe bërthamave ortodokse dhe ndërtimin e dhjetëra kishave; ai ngriti shtatë misionarë dhe u kujdes për ngritjen e shkollave dhe stacioneve mjekësore.

Duhet theksuar se gjatë ekskursioneve të tij misionare, ai kujdesej të zhytej në dialektet vendase për të pasur komunikim të drejtpërdrejtë me kopenë e tij. Prandaj, përveç gjuhës amtare dhe greqishtes së vjetër, Anastasi fliste anglisht, frëngjisht, gjermanisht dhe shqip dhe dinte latinisht, spanjisht, italisht, rusisht dhe kiswahi.

Ai studioi gjithashtu fetë e ndryshme (fetë afrikane, hinduizëm, budizëm, budizëm, taoizëm, konfucianizëm, islam) në vendet në lulëzim (Kenia, Uganda, Tanzania, Tanzania, Nigeria, India, Tajlanda, Ceiloni, Korea, Japonia, Kina, Brazili , Karabak, Liban, Siri, Egjipt, Turqi etj.).

Ai duhej të ndërpriste punën e tij misionare në Afrikë kur u sëmur nga malaria. Anastasios themeloi revistën misionare Always the Nations, të cilën e drejtoi nga viti 1981 deri në vitin 1991, dhe gjatë së njëjtës periudhë, (1981 – 1991), ai u kthye në Afrikë duke shërbyer si Metropolitan i Afrikës Lindore.

Shërbesa kishtare dhe shoqërore

Anastasi u bë murg në Manastirin e Shenjtë të Asomatonit – Petraki (1.8.1960). Më pas shugurohet meshtar me titullin arkimandrit dhe ipeshkëv titullar i Andrusës për postin organik të Drejtorit të Përgjithshëm të “Ministrisë Apostolike të Kishës së Greqisë”.

Nga posti i Drejtorit të Përgjithshëm të “Shërbesës Apostolike”, ai promovoi programe të ndryshme teologjike, arsimore, ndërtimore dhe botuese të Kishës.

Me urdhër të Sinodit të Shenjtë të Kishës së Greqisë, ai shkroi tre Ndihma Katekeze për mësuesit e Shkollave Ndërkatetike të Kishës së Greqisë.

Gjatë studimeve në Gjermani, ai u shërbeu punëtorëve dhe studentëve grekë atje si prift.

Ai u qëndronte gjithmonë pranë të rinjve, veçanërisht studentëve, duke u shërbyer atyre. Në fakt, në shkurt 1973 ai shkoi në Fakultetin Juridik të Universitetit të Athinës, i pushtuar nga studentët që protestonin kundër diktaturës, duke mbajtur ushqime dhe duke inkurajuar studentët. Më pas ai nuk ka ngurruar të ankohet në ASA për kushtet e paraburgimit.

Përveç kësaj, Anastasi mobilizoi agjentët kompetentë të Ministrisë së Kulturës dhe Mitropoleve të Shenjta të Greqisë për regjistrimin e relikteve kishtare.

Në veçanti, ai zhvilloi fushën e punës misionare të huaj nëpërmjet mbështetjes së vazhdueshme për ekipet misionare të Koresë, Indisë dhe Afrikës dhe nëpërmjet organizimit të Javës së Misionit të Huaj.



Anastasi në Shqipëri

Puna kishtare e Anastasit arriti kulmin me misionin e kërkuar nga Patriarkana Ekumenike për të rivendosur nga rrënojat Kishën Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë, e cila ishte shembur pas 46 vjetësh persekutimi nga i vetmi “shtet ateist” në botë.

Fillimisht punoi si ekzark patriarkal (janar 1991 – qershor 1992). U ngrit në Mitropolit të Andros (gusht 1991 – qershor 1992) dhe u zgjodh Kryepeshkop i Tiranës dhe i gjithë Shqipërisë (24 qershor 1992).

Mes vështirësive të mëdha, ai arriti të rindërtojë rrënjësisht Kishën Autoqefale të Shqipërisë dhe formuloi një Kartë të re (2006).

Një marrëveshje formale me Qeverinë e Shqipërisë, e cila u bë ligji i Shtetit në vitin 2009, përcaktoi marrëdhëniet midis Kishës dhe Shtetit. U krijuan mbi 400 famulli. Ajo themeloi Shkollën (Akademinë) Teologjiko-Episkopale “Anastasis” në Durrës në vitin 1992, Liceun Kishtar “Timios Stavros” në Argyrokastro dhe Suqth-Durrës si dhe Shkollën e Muzikës Bizantine në Tiranë. Duhet theksuar se të gjitha ato operojnë në komplekse private të shkollave me konvikte.

Shuguroi dhe shuguroi 168 klerikë të rinj. Ai themeloi qendra rinore në qytete të ndryshme. Ai u kujdes për përkthimin dhe botimin e librave liturgjikë dhe të tjerë fetarë. Krijoi një Shërbimi Teknik të Kishës dhe siguroi rindërtimin e 150 kishave të reja, restauroi 60 kisha e manastire-monumente kulturore dhe riparoi 160 kisha dhe 70 ndërtesa kishtare për shkolla, qendra rinore, qendra shëndetësore, bujtina, punishte, supë. të varfër etj., gjithsej 450 ndërtesa. Ai zhvilloi kujdesin bamirës të Kishës, duke shpërndarë qindra ton ushqime, veshje dhe ilaçe.

Themeloi gazetën e parë shqiptare ortodokse Ngjallja “Anastasis”, revistën për fëmijë Gëzohu “Hail”, revistën për të rinj Kambanat “Bells”, revistën shkencore Kërkim “Kërkime”, buletinin “Lajme nga Ortodoksia në Shqipëri” dhe Radio-Ngjallja. Ai u kujdes për krijimin e punishteve të Kishës (shtypshkronjë, punime dylli, punishte marangozi, ikonografi dhe punishte restaurimi ikonash). Ai luftoi për pretendimin e pronës së kishës.

Ai luftoi për rikthimin e pronës së kishës.

Së bashku me restaurimin e Kishës Ortodokse, ai zhvilloi programe pioniere në fushën e arsimit, shëndetësisë, mirëqenies sociale, zhvillimit rural, kulturës dhe ekologjisë. Ai themeloi Klinikën Ortodokse “Evangelismos” (Qendra Mjekësore Diagnostike) me 24 specialitete dhe tre poliklinika në qytete të tjera; gjithashtu Instituti i Formimit Profesional, me gjashtë specialitete në Tiranë dhe katër specialitete në Argjirokastër, i cili funksionoi në vitet 1998-2008 dhe më pas u ngrit në Kolegjin Universitar “Logos”.

Liceu i Përgjithshëm dhe Profesional në Mesopotami. Tre shkolla dhe shkolla të mesme nëntëvjeçare në Tiranë, Dyrrhachio, Korytsa dhe Argyrokastro, një shkollë me konvikt për nxënësit e shkollave të mesme në Vuliarati dhe 19 kopshte në qytete të ndryshme. Ai u kujdes për ndërtimin e rrugëve, ujësjellësve, urave, riparimin e shkollave publike etj.

Gjatë periudhës 2013 – 2019 është realizuar ndërtimi i tre projekteve hidroelektrike me kapacitet total 19 MW (Librazhd, Llengë, Sllabinjë), të cilat kanë kontribuar në forcimin e infrastrukturës së vendit dhe kanë një qëllim të qartë social. Me të ardhurat e tyre, Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë do të vazhdojë përpjekjet e saj shpirtërore, bamirëse dhe arsimore. Pas shlyerjes së kredive, një përqindje do të ndahet për kishat ortodokse më të varfra.

Me të gjitha këto nisma, mijëra njerëz janë punësuar, janë krijuar projekte serioze të infrastrukturës sociale dhe Kisha Ortodokse Shqiptare është shfaqur si një faktor i gjithanshëm shpirtëror dhe zhvillimor.

Kryepeshkopi ishte gjithashtu një anëtar themelues dhe herë pas here President i Shoqërisë Biblike Ndërfetare të Shqipërisë dhe Këshillit Ndërfetar të Shqipërisë, i cili u vlerësua nga Presidenti i Republikës me dekoratën më të lartë “Nderi i Kombit”. Kombi) (2021).

Gjatë krizës së Kosovës (1999), ai organizoi një program të gjerë humanitar, i cili ndihmoi rreth 33,000 refugjatë në pjesë të ndryshme të Shqipërisë. Ai e lidhi Kishën e Shqipërisë me organizatat kishtare ndërkombëtare. Gjatë tensionit mes Greqisë dhe Shqipërisë, ai ndihmoi në zbutjen e tij dhe afrimin e dy vendeve. Në të njëjtën kohë, ai luftoi për zbutjen e konflikteve në Ballkan. Në vitin 2000, me rekomandimin e 33 akademikëve të Akademisë së Athinës dhe shumë personaliteteve shqiptare, u nominua për Çmimin Nobel për Paqen.

Vepra ndërkombëtare e Anastasit

Kryepeshkopi i Shqipërisë Anastas zhvilloi një veprimtari të fortë ndërkishare ndërkombëtare. Ka marrë pjesë në organizata ndërkombëtare dhe komitete shkencore. Mori pjesë në shumë konferenca ndërkombëtare, takime ndërortodokse, ndërkristiane dhe ndërfetare, duke përfaqësuar Kishën apo shkencën në organizata të ndryshme ndërkombëtare. Ai ka mbajtur leksione në universitete jashtë vendit kryesisht për tema që lidhen me mendimin bashkëkohor të krishterë, dialogun ndërfetar, solidaritetin global dhe paqen. Ai ishte, ndër të tjera, President i Këshillit Botëror të Kishave (2006) dhe President Nderi i "Konferencës Botërore të Feve për Paqe" (2006).

Botimet

Kryepeshkopi i Shqipërisë Anastas ishte autor dhe botuar 24 libra (studime fetare, ese misionare, shpirtërore ortodokse) dhe më shumë se 200 studime dhe artikuj me përmbajtje teologjike ose fetare. Librat dhe tekstet e tij të ndryshme janë përkthyer në 17 gjuhë. Gjatë martirizimit të gjatë ortodoks, ai ndërthuri njohuritë teologjike dhe studimet fetare me shërbesën misionare e baritore, me ndjeshmërinë dhe kontributin shoqëror.

Kontributet e tij për studimin, dëshminë bashkëkohore të krishterë, shtrirjen ndër-krishtere, dialogun ndërfetar dhe bashkëjetesën paqësore të popujve dhe feve janë të njohura ndërkombëtarisht.

Vlerësimet

- Është vlerësuar me Urdhrin e Kryqit të Shenjtë të Apostullit dhe Ungjilltarit Marku, Klasi i Parë, i Patriarkanës së Aleksandrisë (1985); e Shën Katerinës së Manastirit të Sinait (1985); i Kirilit dhe Metodit të Kishës Ortodokse të Çekosllovakisë (1986). Mori Medaljen e Argjendtë të Akademisë së Athinës, 'si frymëzues dhe pionier i teologjisë dhe veprimit misionar' (1987); Kryqi i Artë me dafina nga Kryqi i Kuq Grek (1994), "për shërbimet e tij të çmuara ndaj Ortodoksisë, Kishës, Urdhri i Kryqit të Madh të Urdhrit të Princit të Madh të Madh Vladimir (klasi 1) i Kishës Ruse (1998). ); Urdhri i Apostullit Andrew i Patriarkanës Ekumenike (1999); Kryqi i Madh i Urdhrit të Kryqtarëve Ortodoksë të Varrit të Shenjtë (2000).

- Çmimin “Lifetime Achievement Award” i Këshillit të Helenizmit Mërgimtar, për përpjekjet e tij për paqen dhe bashkëpunimin midis popujve të Ballkanit dhe forcimin e shpirtit ekumenik të Ortodoksisë (2000).

- Atij iu dha gjithashtu çmimi Athenagoras Human Rights Award 2001 (Nju Jork); “Pro Humanitate” (2001), i Fondacionit Kulturor Evropian Pro Europe (Freiburg); Kryqi i Madh i Urdhrit të Apostullit Pal të Kishës së Greqisë (2001); Medaljen e Artë të Nderit dhe Lavdisë së Qytetit të Athinës (2001); Çelësi i Artë i qytetit të Selanikut (2002), i Lamisë (2002); “Çmimi Odiseu” i Federatës Botërore të Cefalonisë dhe Itakës (2002); Qytetar Nderi i Cefalonisë (2002); Çmimin Humanitar Polatik, “Ecce Homo” për veprim të vazhdueshëm me dashuri vetëmohuese për njerëzit e tjerë (2003). Medalja e qytetit të Athinës (2003).

- Medalja e Presidentit të Republikës së Rumanisë (2003). Medalja e Artë e Klasit të Parë të Bashkisë së Pireut (2005). Qytetar Nderi i Tiranës (2005) dhe Koricës (2007). Çmimi për 'veprimtaritë e shquara për unitetin e Kombeve Ortodokse' (Moskë 2006). Urdhri 'Princi Jaroslav i Urti', klasi i tretë, i Republikës së Ukrainës (2008); 'Urdhri i Madh i Artë i Apostullit të Shën Barnabës' i Kishës së Qipros (2008).

- Urdhri i Urdhrit të Madh të Artë të Shën Barnabës të Kishës së Qipros (2008).

- Kryqi i Madh i Apostullit Marku i Patriarkanës së Aleksandrisë dhe Gjithë Afrikës (2009). Urdhri i “George Castriotis – Skenderbeu” i Republikës së Shqipërisë (2010)

- Urdhri Suprem i Kishës së Serbisë të Perandorit Shën Konstandin i Madh (2013)

- Urdhri Suprem "Princi Yaroslav i Urti" i Klasit të Parë të Republikës së Ukrainës (2013). Urdhri i Shën Gjon Vladimirovit i Patriarkanës së Serbisë (2016)

- Urdhri i Shën Gjon Vladimirovit i Patriarkanës së Serbisë (2015).

- Qytetar Nderi i Dyrraçit (2016), Kalamatës (2016), Larisës (2017), Prevezës (2017). Fondacioni Botsi në Çmimet e 35-të Demografike – Nderim special për të gjithë veprën e tij (janar 2019). Çmimi gjerman “Klaus Hemmerle” i lëvizjes Fokolare për kontributin në afrimin dhe bashkëjetesën paqësore të popujve dhe kulturave (2020).


Burimi: Protothema

[Albo]

Kryepeshkopi i Amerikës: Kryepeshkopi i Shqipërisë ishte një baba i vërtetë shpirtëror



Kryepeshkopi i Amerikës Elpidophoros bëri homazhe për të ndjerin Kryepeshkop të Shqipërisë Anastas në një postim të përzemërt në rrjetet sociale, duke theksuar ndikimin e tij të thellë në Kishën Ortodokse dhe më gjerë.

“Trashëgimia e Kryepeshkopit Anastas është thellësisht domethënëse, jo vetëm për pasardhësin e tij, por për të gjithë ne”, shkroi Kryepeshkopi Elpidophoros.

Ai e përshkroi Kryepeshkopin Anastas si "një baba të vërtetë shpirtëror", i cili ia kushtoi jetën e tij përhapjes së mesazhit ungjillor të "paqes, drejtësisë, solidaritetit, unitetit dhe pajtimit" deri në skajet e tokës.

Duke reflektuar mbi rolin kryesor të kryepeshkopit të ndjerë, Elpidophoros vuri në dukje udhëheqjen e tij të patundur gjatë një periudhe kritike për Kishën martire të Shqipërisë. “Me vendosmëri të palëkundur dhe përgjegjësi të madhe, ai udhëhoqi një kishë martire përmes një periudhe kritike tranzicioni,” tha ai.

Elpidophoros vlerësoi aftësinë e rrallë të Anastasios për të "hapur zemrat, për të pajtuar dallimet, për të ndrequr ndarjet" dhe theksoi qasjen e tij unike ndaj përvojës fetare. Siç thoshte shpesh kryepeshkopi i ndjerë, besimi nuk duhet të shërbejë si "lëndë djegëse për të ndezur konfliktin, por si një balsam shërues për të trajtuar plagët e njerëzimit".

Homazhi nënvizon ndikimin e qëndrueshëm të Kryepeshkopit Anastas, shembulli i të cilit vazhdon të frymëzojë unitet dhe dhembshuri në të gjithë komunitetin ortodoks global.



Burimi: OrthodoxTimes

[Albo]

Kryepeshkopi Elia i Helsinkit dhe i gjithë Finlandës ngushëllimet për ndarjen nga jeta të Kryepeshkopit Anastas



Me emocion të thellë mora lajmin për kalimin e Kryepeshkopit Tiranë-Durrës dhe të gjithë Shqipërisë nga koha në amshim në moshën 95-vjeçare, Anastas.

Udhëtimi i tij tokësor, i cili filloi në Pire, më 4 nëntor 1929, tashmë është përmbushur në një mënyrë që na kujton thellësinë e thellë të Shën Maksimit Rrëfimtarit: “Dashuria është lëvizja e mirë që, duke u nisur nga Zoti, e çon shpirtin prapa. te Zoti.” Kjo lëvizje dhe rikthim në unitetin origjinal përshkruan me vend harkun e jetës së Anastasit.

Ashtu si një kokërr gruri fsheh në vdekjen e tij mundësinë e korrjes së ardhshme, ashtu edhe te Anastasi tradita e kishës gjeti një lulëzim të ri pikërisht sepse ai guxoi të jetonte këtë mësim ungjillor. Puna e tij nga viti 1992 e në vazhdim si rindërtues i kishës shqiptare shënoi fillimin e një epoke të re në një vend ku qeverisja ateiste kishte shkatërruar pothuajse të gjithë jetën fetare.

Nga shkatërrimi i plotë dhe 23 vjet heshtje u ngrit, nën drejtimin e tij, një kishë e lulëzuar që i shërbeu gjithë shoqërisë duke ndërtuar shkolla, spitale dhe institucione shoqërore.

Mençuria dhe përulësia e tij e bënë atë një figurë thellësisht të respektuar si midis të krishterëve dhe myslimanëve në Shqipëri, siç dëshmohet nga Çmimi për të Drejtat e Njeriut Athenagoras në 2001 dhe nominimi i tij për Çmimin Nobel për Paqen në vitin 2000.

Këto njohje nuk ishin veçse një intimacion i zbehtë i lavdisë në të cilën ai tani merr pjesë. Mbi të gjitha, ato dëshmojnë për frytin shpirtëror që dha jeta e tij edhe në këtë fushë tokësore.

Duke shërbyer si Kryetar i Këshillit Botëror të Kishave (2006-2013) dhe për më shumë se gjashtë dekada në lëvizjen ekumenike, Kryepeshkopi Anastas demonstroi se sa kuptimi i thellë i traditës ortodokse mund të shërbejë si një urë lidhëse midis besimeve të ndryshme.

Trashëgimia e tij shpirtërore na kujton se dialogu i vërtetë nuk është kompromis, por një portë për të kuptuar më thellë të vërtetën. Tani ky bartës i urtësisë së shenjtë ka kaluar në atë heshtje mistike ku të gjitha përkufizimet dhe ndarjet njerëzore zbulohen si hije të thjeshta përpara shkëlqimit të Zotit.

Si peshkop i Afrikës Lindore gjatë gjithë viteve 1980, kryepastori u bë i njohur në mesin e atyre që punonin në veprën misionare të kishës sonë. Gjatë disa vizitave të tij në Finlandë, Kryepeshkopi Anastas nxiti peshkopët, priftërinjtë dhe njerëzit e kishës me fjalimin e tij të drejtpërdrejtë, duke i nxitur ata të qëndronin gjithmonë në të vërtetën e Krishtit.

Kisha Ortodokse e Finlandës bashkohet me mua në lutje që Zoti t'i japë atij paqe të përjetshme në mbretërinë e Tij, ku nuk ka më dhimbje, pikëllim apo natë, sepse Vetë Zoti ynë është tani drita e tij.
Në pikëllim, por me shpresë të ringjalljes,

Elia
Kryepeshkop i Helsinkit dhe gjithë Finlandës


Burimi: OrthodoxTimes

[Albo]

Patriarku i Antiokisë shpreh ngushëllimet për ndarjen nga jeta të Kryepeshkopit të Shqipërisë Anastas



Patriarku Gjon X, kreu i Patriarkanës Ortodokse Greke të Antiokisë dhe të Gjithë Lindjes, i dërgoi një letër ngushëllimi Sinodit të Shenjtë të Kishës së Shqipërisë, duke vajtuar për ndarjen nga jeta të Kryepeshkopit të saj, Anastas.

“Me dhimbje të thellë morëm lajmin e pushimit në Zotin e Fortlumturisë së Tij, Kryepeshkopin e ndjerë Anastas”, shkruan Patriarku. “I shprehim ngushëllimet tona të përzemërta klerikëve dhe besimtarëve të Kishës së Shqipërisë dhe lutemi me zjarr për prehjen e shpirtit të tij.”

Në mesazh, Patriarku Gjon X njoftoi delegacionin e dy mitropolitëve, Mitropolitit Ignatius të Francës dhe Evropës Perëndimore dhe Jugore, dhe Mitropolitit Silouan të Ishujve Britanikë dhe Irlandës, për të përfaqësuar Kishën e Antiokisë në funeral.

“I përjetshëm qoftë kujtimi i tij”, përfundonte mesazhi, duke reflektuar respektin dhe admirimin e thellë për jetën dhe shërbesën e kryepeshkopit të ndjerë.


Burimi: OrthodoxTimes

[Albo]

Patriarku i Moskës: Vdekjen e Kryepiskopit Anastas e konsideroj si humbje personale



Më 25 janar 2025, Patriarku i Moskës dhe i Gjithë Rusisë Kirill i dërgoi një mesazh ngushëllimi Sinodit të Shenjtë të Kishës Ortodokse Shqiptare, duke vajtuar për ndarjen nga jeta të Primatit të saj, Kryepeshkopit të Tiranës, Durrësit dhe gjithë Shqipërisë, Anastas.

“Me dhimbje të thellë mësova për ndarjen nga jeta të Kryepeshkopit të Tiranës dhe të gjithë Shqipërisë, Anastas”, shkroi Patriarku Kirill. “Në emër të kryepastorëve, klerikëve, manastirit dhe laikëve të Kishës Ortodokse Ruse dhe personalisht, shpreh ngushëllimet e mia të përzemërta për humbjen e madhe që ka pësuar Kisha simotra Shqiptare dhe e gjithë familja ortodokse.

Patriarku Kirill theksoi jetën e gjatë të Kryepiskopit Anastas, i përkushtuar tërësisht në shërbim të Krishtit dhe Kishës së Tij. “Që në rini, Fortlumturia e Tij iu përkushtua punës së zellshme në vreshtin e Zotit. Duke iu përgjigjur thirrjes së Shpëtimtarit për të predikuar Fjalën e Perëndisë 'deri në skajet e tokës' (Veprat e Apostujve 1:8), ai përqafoi punën misionare. Gjatë viteve të tij në Afrikë, dhuratat e tij si një predikues i zjarrtë, pastor dhe ndërtues i jetës kishtare shkëlqenin shumë. Ai u bë një misionar shembullor, i zellshëm për vepra të mira (Titit 2:14)”, vinte në dukje mesazhi.

Patriarku theksoi rolin kryesor të Kryepeshkopit në ringjalljen e Kishës Ortodokse Shqiptare pas dekadash persekutimi të ashpër nën sundimin komunist. “Në Kishën Ruse, e cila duroi persekutimin e tmerrshëm nën regjimet ateiste, ne mbajmë respekt të thellë për përpjekjet e primatit të ndjerë për restaurimin e Kishës Ortodokse Shqiptare. Pozicioni i tij i lartë në botën ortodokse dhe më gjerë të krishterë, lidhjet e tij të gjera akademike dhe përvoja e tij e paçmuar në Afrikë, të gjitha kontribuan në rivendosjen e suksesshme të jetës së gjallë kishtare në Shqipëri nën udhëheqjen e tij të mençur”.

Patriarku Kirill reflektoi edhe për lidhjen e tij personale me Kryepeshkopin Anastas, duke e përshkruar vdekjen e tij si një humbje personale. “Marrëdhënia jonë vëllazërore zgjati shumë vite. Ai vizitoi Kishën Ortodokse Ruse disa herë dhe mori pjesë në festime të rëndësishme. Kujtoj ngrohtësisht vizitën time në Shqipëri në vitin 2018 me ftesë të tij, ku pashë nga afër frytet e punës së tij të palodhur dhe të Sinodit Shqiptar.”

Patriarku përfundoi duke e nderuar Kryepeshkopin e ndjerë si mbrojtës të kanuneve të shenjta, ruajtës i traditës kishtare dhe shërbëtor besnik i Krishtit. “Ai ishte si njeriu i mençur që ndërtoi shtëpinë e tij mbi shkëmb (Mateu 7:24), i palëkundur në bindjet e tij dhe besnik ndaj Krishtit dhe Kishës së Tij të Shenjtë.”

“Zoti Jisu Krisht, Ngjallja dhe Jeta, i dhëntë prehje shërbëtorit të Tij besnik në pallatet qiellore, ku nuk ka dhimbje, pikëllim, psherëtimë, por jetë të përjetshme. I përjetshëm dhe i bekuar Kryepiskopi i sapo ndjerë Anastas!” shkroi Patriarku Kirill.

Përktheu nga rusishtja në anglisht : Konstantinos Menyktas

Burimi: OrthodoxTimes

[Albo]

Mitropolia e Irlandës lëshon një deklaratë për ndarjen nga jeta të Kryepeshkopit të Shqipërisë Anastas



Mitropolia e Shenjtë Ortodokse e Irlandës njoftoi me pikëllim të thellë ndarjen nga jeta të Kryepiskopit të Shqipërisë Anastas, i cili ra në gjumë në Zotin në moshën 95-vjeçare.

Kryepeshkopi Anastas i shërbeu Kishës me besnikëri gjatë gjithë jetës së tij si klerik dhe profesor, duke mbajtur poste të ndryshme në vende të ndryshme. Përpjekjet e tij të palodhura dhe përkushtimi i palëkundur ndaj besimit lanë gjurmë të pashlyeshme në Ortodoksinë mbarëbotërore.

Në vitin 1992 u zgjodh Kryepeshkop i Shqipërisë, ku mori përsipër detyrën monumentale të ringjalljes dhe ringritjes së Kishës Ortodokse në vend. Me besim të madh, dashuri të pakushtëzuar dhe sakrifica të panumërta, ai e rivendosi Kishën, duke e çuar nga shkretimi në lulëzim shpirtëror, gjithçka për lavdinë e Zotit.

Mitropolia e Shenjtë Ortodokse e Irlandës bën lutje të përzemërta për prehjen e tij të përjetshme, duke thënë:

“Zoti e preftë shpirtin mes Shenjtorëve!”

Burimi: OrthodoxTimes

[Albo]

Kisha e Polonisë shpreh ngushëllimet e sinqerta për ndërimin e jetës së Kryepeshkopit të Shqipërisë



Mitropoliti Orthodhoks i Varshavës dhe i Gjithë Polonisë ka bërë një deklaratë lidhur me Kryepeshkopin e Tiranës, Durrësit dhe të Gjithë Shqipërisë, Anastas, i cili ndërroi jetë më 25 janar 2025, në moshën 95-vjeçare, gjatë shtrimit në spitalin Evangelismos në Athinë.

Në deklaratë thuhet: “I lindur në Pire në vitin 1929, Kryepeshkopi Anastasios (Anastasios Yannoulatos) ishte një figurë madhështore në botën e krishterë orthodhokse. Ai u diplomua me nderime në Fakultetin e Teologjisë në Universitetin e Athinës në vitin 1951 dhe më vonë shërbeu si misionar në Afrikë, duke rigjallëruar komunitetet orthodhokse në Ugandë, Kenia dhe Tanzani. Ai u përqëndrua në përkthimin e teksteve liturgjike në gjuhët afrikane, ndërtimin e shkollave, spitaleve dhe kishave dhe nxitjen e edukimit teologjik.

Deklarata shton: “Në vitin 1991, ai u emërua Eksark i Shqipërisë nga Patriarkana Ekumenike për të rindërtuar Kishën Orthodhokse Shqiptare, e cila ishte shkatërruar gjatë dekadave të ateizmit të imponuar nga shteti. Nën udhëheqjen e tij, Kisha u rigjallërua me ndërtimin e qindra kishave, ngritjen e institucioneve teologjike dhe forcimin e shërbimeve sociale. Përpjekjet e tij i dhanë atij njohjen globale si misionar, teolog dhe humanitar.”

“Trashëgimia e tij përfshin përkthimin e teksteve liturgjike në shqip, ngritjen e qendrave rinore dhe ndërtimin e një katedrale të re orthodhokse në Tiranë”, theksohet në deklaratë.

Kisha e Polonisë theksoi tre vizitat e kryera nga Kryepeshkopi Anastas i Shqipërisë në Kishën Orthodokse Polake, më e fundit në vitin 2022. Gjatë asaj vizite, atij iu dha titulli Doktor Nderi nga Akademia Teologjike Kristiane e Varshavës.

Deklarata zyrtare përfundoi me fjalët e përzemërta: “I përjetshëm kujtimi për ty, i bekuar Kryepeshkop!”

Burimi: OrthodoxTimes

[Albo]

Patriarku i Rumanisë: I shprehim ngushëllimet tona gjithë Kishës Orthodhokse të Shqipërisë



atriarku Daniel i Rumanisë shprehu ngushëllimet e tij të përzemërta të shtunën pas ndarjes nga jeta të Kryepeshkopit të Tiranës, Durrësit dhe gjithë Shqipërisë Anastas.

“U shprehim ngushëllimet tona të sinqerta anëtarëve të Sinodit të Shenjtë dhe gjithë Kishës Ortodokse të Shqipërisë”, shkruan Patriarku Daniel, duke shtuar se po bëhen lutje për prehjen e shpirtit të Primatit të ndjerë të kësaj Kishe Motra.

Më poshtë lexoni mesazhin e plotë:

Me pikëllim të thellë morëm lajmin e ndarjes nga kjo botë të vëllait tonë të dashur në Krisht, të përkujtuarit Anastas, Kryepeshkop i Tiranës, Durrësit dhe i gjithë Shqipërisë, një figurë e njohur në orthodhoksinë bashkëkohore dhe mik i ngushtë i rumunit. Kisha Orthodhokse.

Në emër të hierarkëve, klerikëve dhe besimtarëve të Kishës Orthodhokse Rumune, i shprehim ngushëllimet tona të sinqerta anëtarëve të Sinodit të Shenjtë dhe gjithë Kishës Orthodhokse të Shqipërisë.

Në të njëjtën kohë, i lutemi Zotit tonë Jisu Krisht, i Cili është Ringjallja dhe Jeta (Gjoni 11:25), që t'i japë prehje shpirtit të Kryepiskopit Anastas në banesat e shenjtorëve të Tij, ku nuk ka dhimbje, pikëllim, ose psherëtima, por jetë e përjetshme.

I përjetshëm qoftë kujtimi i tij brez pas brezi!

† DANIEL
Patriarku i Kishës Ortodokse Rumune

Burimi: Basilica.ro

Burimi: OrthodoxTimes